i OPRUIMING... i ZIMMERMAN Nieuw Nieuw ADIO'S Moet je nou eens kijken I Opruiming ,1 ft GETOUW NYLON RUIMT OP.... DE DRIE ANKERS nZAKENa IMENSEN! KAPTEIN ood eel ©nz. bij NAAIMACHINES Dameskousen Damesmodes W. Tan «Ier Burg: ENORME PRIJSVERLAGING van NYLONKOUSEN w.o. ALLE BEKENDE FABRIEKSMERKEN HOOGSTRAAT 141 TELEFOON 68402 courante zomergoederen I Ook Uw Radio halen Grote maat Tafelkleed 6.95 Schoorsteenloper 0.98 Sterke Traplopers 1.59 Blankeiken Huiskamers 598." Woninginrichting HOOGSTRAAT 186 f 545.- 7 95 498 4.98 5.98 1.50 3 98 2.28 139 1.39 0.59 5.98 198 4.98 0.98 en... nog vele andere enorme koopjes bij Manufacturenmagazijn Lorentzplein 4 Telefoon 69809 in »lke gewenste kleur Is dit geen Wij regelen gaarne r06n de betaling met U Rottordamsedijk 252 Telefoon 68807 Honderden Coupons naar Ieders keus Extra Meubelaanbieding I HOOGSTRAAT 62 TELEFOON 65783 ALLE MERKEN OOK ZIG-ZAG Reparaties onder garantie. Betaling in overleg QQ Ct Nylon versterkt MACCO HERENSOKKEN, QQ Ct Nylon versterkt 2 PRIMA THEEDOEKEN, c| gelust en gezoomd «9 CÏ BADDOEKEN, QQ Ct prima badstof GROTE SLOPEN, QQ c| zachte kwaliteit 5fö 6 PRIMA ZAKDOEKJES 98 ct JONGENSBLOUSES, alleen kleine maten Cl 4 VINGERDOEKJES, cj geheel doorgeweven «9D 2 ZWARTE DIRECTOIRS, cj voor kleine meisjes«90 INTERLOCK TINO'S, QQ Ct in alle maten, van 2 t/m 15 jaar 5* Peter C. M. Schamla Branderseteeg 3A Telefoon 66661 U weet wel tussen Nw. en Lange Haven m TIJDENS DE SEIZOEN OPRUIMING SPECIALE KORTING OP ALLE PRIJZEN LANGE KERKSTRAAT 19 TEL. 66135 SCHIEDAM ONS FEUILLETON. (V). DOOR PIKE NORTON WILLS CHARMEUSE NACHTHEMDEN OVERHEMDEN KATOENEN met vast boord DAMES PYAMA's Grote collectie ZELFBINDERS PIQUé DAMESBLOUSES SINGLETS en PANTALONS per stuk DAMESTR UITJES DIRECTOIRES alle maten SKISOKKEN LAKENS BADDOEKEN LAKENS 150 breed THEEDOEKEN I R G 162.- G per meter A. UERUIAIJEII Hier k Uw ideal, vervoermiddel brengt U voor.... Ieen robust uitgeruste bromfiets met grote bagagedrager voorop I IHet loont zeker de moeite eens te komen kijken en praten bij i mis ROTTüKD. DIJK 146, TEL. 69522. MOBYLETTE than leverbaar in prijzen van 395.415.I 430.— en 485.— I Ook op voor U gemak- gelijke betalingsvoor waarden. - Kom eens praten met de hoofd agent voor Schiedam. A. VAN LEEUW EX (v.h. KUIPERS) EEN ADVERTENTIE GROOT OF KLEIN MOET TOCH WEL SUCCES IN ZAKEN ZIJN I VOOR ADVERTENTIE's TELEF. 67368. Het is toch beroerd wanneer U een kleding stuk bezit wat niet goed past. Kooi naar ons toe en wij maken het voor U weer goed pas send Kleermakerij. W. Meyer - Roerhave- laan 67, Telefoon $6564 Te koop: herenfiets met nieuwe banden. Na 6 u. van Ostadelaan 25 B. Bewaring van Uw hond, terwijl U met vacantie bent, bij particulier Prima verzorging. Grote honden Lper dag. Vroegtijdig opgeven Brieven No. 1381 aan het bureau van dit blad. De stofzuiger met het sterkste hart koopt U bij Radio-Bob, Singel 156, die U gaarne zonder enige verplichting de monstreert waartoe de moderne stofzuigers in staat zijn. Met een gebiedende blik legde Tinus haar echter het zwijgen op. „Ga je gang, Verduynen", zei hij de man toeknikkend. H»j keerde terug naar zijn kroeg, t'-i wijl de anderen hem een voor een t i l ort na elkaar volgden. Gerhard Yciuuynen kwam als laatste weer V inert. Hij wierp even een snelle b k >p het meisje en ging dan rus- t:g tan tijn tafeltje zitten. Na <?#m kwartiertje gaf hij onge merkt een seintje aan zijn handlan ger, die opstond en naar de tapkast ei .'tintelde. Hu sprak even met de waard en liep t.wit rustig en onopvallend naar de en irre zijae van bet lokaal, er voor u> end achter de rug van het meis je :e blijven. Dan liep hij snel naar VMien tot vlak achter haar, greep haar bij de schouders en drukte snel e. n zoen op haar wang. Heel de kt »«r had zijn verrichtingen met be.angstelling gevolgd en het lokaal lij -pii van het lachen, toen hij het rne.-,e gekust bad. Milly, die niet gezien had, wat er achter haar rug gebeurde, sprong op als door een wesp gestoken. „Hoe durft u", beet ze de man toe, en het bloed joeg haar naar de wangen. „Niks geen durf aan", zei de man treiterend. „Ik zal het nog eens doen". Hij sloeg zijn arm om haar middel en trok haar ruw naar zich toe.... Stemmen Joelden rond hen heer.. Hitsend lachten en spot ten de bezoekers met haar. „Toe dan Schele, geef haar er nog een paar", klonk net. Milly verweerde zich wanhopig en met inspanning van al haar krach ten. Het hielp haar niet veel. Wat vermochten haar krachten tegen het brute geweld van die kerel. Nog maals voelde ze de lippen van de man op haar wang. Dan merkte ze Ineens hoe de greep on haar mid- del losser werd en ze hoorde een mannenstem zeggen: „Laat los of ik sla je aan puin Ook de waard mengde zich nu in de strijd. Hij greep de aanrander vol gens het oude beproefde recept in zijn kraag en sleurde hem mee. „D'r uit", zei hij. „Het is hier een fatsoenlijke gelegenheid". Er klon ken misprijzende kreten onder de bezoekers, maar toen de waard even de richting uitkeek van de schreeu wers, zwegen zij onmiddellijk. Milly's beschermengel maakte een kleine buiging en stak haar zijn hand toe. „Gerhard Verduynen", stelde hij zich voor. Milly, nauwe lijks bekomen van de schrik, glim lachte zenuwachtig. „O, dank u weL U was net op tijdU was prach tigikZe drukte de haar toegestoken hand en zei: „Ik ben Milly van Zanten". „Aangenaam", antwoordde Gerhard Verduynen. „Het is hier werkelijk niet de ge woonte, zoiets te doen bij vreemde meisjes. Ik begrijp dan ook niet, wat die kerel bezielde. Het is anders wel een vreemd gezelschap, waarin u verzeild geraakt bent". „O, het hindert niet zo. Ik was er eerlijk gezegd al een beetje op voor bereid, dat zoiets wel eens gebeuren kon". „En toch kwam u hier verbaasde Gerhard zich. „Och ja, dat is een lang verhaal.... maar gaat u toch zitten": Gerhard onderdrukte met moeite een glimlach van voldoening. Dat ging gesmeerd „Bent u zo maar eens uit nieuws gierigheid hier een kijkje komen nemen", vroeg hij, een pakje siga retten te voorschijn halend. „Rookt u 7" Met graagte nam Milly de aan geboden eïgaret aan. Hij gaf haar vuur en boven het dansende vlam metje keken zij elkaar even aan. „Hij ziet er heel beschaafd uit", dacht het meisje. „Alleen een beetje verwaarloosd. Ik ben benieuwd wat hij hier doet. Hjj hoort hier ook vast niet thuis". Zij zwegen beiden een ogenblikje en deden een trek aan hun cigaret. „Typische omgeving hier, niet Het ziet er erg obscuur uit. De figuren zijn om in romantaai te spreken nogal sinister. Ze vallen over het algemeen mee. Werkelijk zware jon gens komen hier evenmin als in de overige kroegen. Die hebben hun eigen gelegenheden waar geen bui tenstaander in komt. Vechtpartijen zijn hier overigens schering en in slag". Milly onderdrukte haar te- teleurstelling en vroeg: „Wat zijn dat hier dan voor een soort men sen Wat voeren ze overdag uit bij voorbeeld Gerhard glimlachte even. „Het zal u, geloof ik, nogal tegenvallen. Er komen hier scharenslijpers, zeelie den, de laatsten vooral, want we zijn hier in het havenkwartier enHij dacht even na. „Orgeldraaiers en bootwerkers, ze ker", vulde Milly aan. „Ja en nee", luidde het antwoord. „U moet goed begrijpen, dat lang niet al die be oefenaars van de genoemde am bachten hier komen. Hier komt eigenlijk niets anders dan het.... ehuitschot. Het spijt me dat ik het zeggen moet, maar de zaak ligt nu eenmaal niet anders". Milly knikte. Het viel haar wel een beetje tegen, maar ze geloofde haar metgezel wel. „Bent u hier zo maar eens uit nieuwsgierigheid binnen komen lopen informeerde Ger hard Verduynen. „Ja, lachte Milly. „Ik hoopte hier wat stof op te doen. Ik ben journaliste, ziet u". „Aha", zei Verduynen. „Dan zijn we hier zo ongeveer voor hetzelfde doel. Ik ben hier namelijk gekomen om stof op te doen over het leven van leze mensen. Ik wil een roman schrijven, die in deze omgeving speelt". „O, dus u bent romanschrijver", riep Milly verbaasd uit. „Nou ja, zei Ger hard Verduynen verlegen". Dat moet nog blijken. Ik probeer het nu nog alleen maar. Of het lukken zal, weet ik natuurlijk niet". Hij pauzeerde even en keek het meisje glimlachend aan. Dan ver volgde hij: „Zo, dus u wilt een paar artikelen schrijven. Hebt u al wat stof opgedaan". „Vanavond stof te over. Een keer iemand op een ta melijke harde wijze naar buiten zien smijten en daarna.. Ze bloosde even en Gerhard zweeg discreet. „Maar...." Ze twijfelde even. Zou ze hem het eigenlijke doel van haar komst vertellen „Maar....?" vroeg Veruynen. Nee, dacht het meisje, nog niet doen. „Maar yeel is het toch nog niet ge weest", besloot ze vlug. Gerhard knikte begrijpend. „Het valt ook niet mee met deze lieden in contact te komen. Het is mij tot nu toe wel meegelopen". „Kunt u me misschien dan bij een paar van uw kennissen introduce ren vroeg Milly gespannen. „In troduceren Dat is een duur woord. Ik maak me sterk, dat mijn ken nissen hier dat niet eens verstaan", lachte Verduynen. „Och, ik bedoel maar zoeh „Ik begrijp u wel. Ik zal het pro beren. De mensen zijn hier niet erg toeschietelijk voor vreemden". Hij maakte een twijfelend gebaar met zijn handen. „Probeert u het eens", drong Milly aan. „U kennen ze al en als ik hier wat meer kom, dan zullen ze mij op de duur ook wel accepteren". „Ik zal u te gele gener tijd eens voorstellen. Wan neer komt u weer Milly dacht even na. „Kan het Vrijdagavond aanstaande vroeg ze. „Dan ben ik vrij". Gerhard Verduynen knik te. „Ik zal proberen iemand op te trommelen", beloofde hij. Het meis je stond op en nam afscheid. Buiten in de frisse lucht consta teerde ze met vreugde, dat alles ge smeerd ging. Alleen dat ene inci dent Maar ja. ze moest niet te kleinzerig zijn. Daar was die omge ving niet naar. Bovendien had ze daardoor Gerhard Verduynen leren kennen. Die zou haar misschien wel aardig kunnen helpen. Wel voor zichtig blijven en nooit onmiddellijk toehappen. Je kon nooit weten, wat er nog allemaal ging gebeuren: Die Verduynen lijkt me wel sympathiek, maar per slot van rekening ken ik hem pas één avond. Hoofdstuk IV. Met een ontevreden gezicht stond Peter Moldering voor een raam van zijn kamer en staarde naar buiten. Zijn anders zo opgewekt gezicht stond nu stuurs en gemelijk en zijn hospita, die eigenlijk een praatje had willen maken, had rechtsom keer gemaakt, toen ze de uitdruk king op zijn gezicht zag. Toch was het niet de op dat uur vrij stille gracht, die hem interesseerde. Integendeel. Hij zag die niet eens Het was 'm dat niet. Zijn werk vlot te niet te best en hij kon daar maar geen goede reden voor vinden. Of liever, hij wilde niet toegeven, dat de enige oorzaak was: Mill De ru zie met haar zat hem meer dwars, dan hij wilde toegeven. Steeds weer verscheen die scène op Zondagavond hem voor de geest. MïHy: enthousi ast voor haar nieuwe idee en hij, Peter, die haar daar vanaf wilde brengen. Wat drommel, kende hij de achterbuurten of niet En als hij nu meende, dat dat geen geschikt arbeidsterrein was voor een jong en knap meisje, dan moest zij daar maar genoegen mee nemen. Een meisje alleen fn die buurten Dat was toch te dwaas om van te spre ken 1 Hij zou haar eventueel wel willen begeleiden, maar alleen? Nee dat was te grijs 1 Kwaad was ze weggegaan, hem toe snauwend, dat zij toch wilde gaan. Als hij niet meewilde, dan maar al leen. Maar gaan zou ze Toch zat er pit in dat meisje moest brij toegeven. Ze durfde 1 Wrevelig wierp hij de gedachte, dat hij misschien te con servatief was. van zich af. Niemand zou zoiets toch zeker goedkeuren of er aan meewerken Hij drukte zijn cigaret uit in een bloempot zijn hospita had daar een verschrikkelijke hekel aan, maar dat kon hem op dat moment niet schelen en liet zich in een fau teuil vallen. Bob kwam kwispel staartend naar hem toe, maar met een snauw stuurde hjj het best te rug naar zijn mand. Bob droop af. stiekum omglurend of zjjn baas dat nu wel meende. Peter zag het niet eens. Wat zou Milly nu uitvoeren? Ze had durf genoeg om haar voor nemen zonder hem uit te voeren. Daar had ze trouwens ook mee ge dreigd. Korzelig stond hij weer op, nam een nieuwe cigaret en wierp die en kele ogenblikken later weer weg. Uit onverschilligheid zette hij zijn hoed! scheef op zijn hoofd en liep de straat op. Verbluft keek Bob hem na. Het gebeurde niet vaak, dat de baas hen niet mee nam. Zuchtend liet het beest zijn kop op het komen vallen en jankte zachtjes. Peter liep intussen met snelle pas sen in de richting van Robert's huis» dat een paar straten van het zijn® verwijderd lag. Toen hij Milly's ka mer pensseerde keek hij tersluiks even naar boven. Zou ze thuis zijn T Hij zag geen licht branden en ver volgde toen zijn weg. Bij Robert wachtte hem een nieuwe teleurstel ling. Diens hospita vertelde hem, dat hij niet aanwezig was. Peter onderdrukte een lelijk woord en liep uit verveling naar de bin nenstad. De drukke Kalverstraat en Dam bevielen hem echter ook niet en hij slenterde verder naar een rustiger oord. Hij keek even op, toen hij een café voorbij ging, waaruit de snerpende klanken van een der derangs dansorkest hem toewaai den. Louter uit baloorigheid stapte hij er naar binnen. In een rustige hoek vond hij een nog onbezet tafeltje en bestelde bij de toeschietende kellner een borrel. Verveeld keek hij de zaal eens rond. Schuin tegenover hem produceerde een dansorkest een serie onsamenhangende klan ken, waarop een grote groep mensen dansten en te oordelen naar hun gezichtuitdrukking zich nog sche nen te amuseren ook. Peter mocht op zijn tijd graag een stukje dans muziek horen, maar hij was er van avond niet voor in stemming. De zaal bood verder dezelfde aan blik als iedere andere. Groepjes mensen, die praatten, lachten en dronken. Een paar tafeltje verder lachte een juffrouw erg vriendelijk tegen hem. „Hmm" zei Peter tegen zichzelf en keek de andere kant uit. Plotseling werd zijn oog getrokken door een bekend figuurtje. Wie was dat Waar had hij zo'n meisje meer gezien Er rees reeds een bang voorgevoel. Blond haar, slank, en een eenvoudig toiletje. Toen hel meisje even haar gezicht naar haai metgezel toekeerde, zag hij het. Ei was geen twijfel mogelijk Het was Milly Wat deed zij nu hier en in wiens gezelschap was zij Hij span de zieh in om het gezicht van da man naast haar te zien. Door da grote afstand en de dichte rook, kon hij hem echter niet goed opnemen. Het was geen bekende van hem, dat zag hij wel. Een jaloers gevoel be kroop hem. Wie voor de drommel was dat 7 (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1953 | | pagina 5