Een
verstandige
raad....
TELEVISIE
1
RIDDERS VAN DE WEG!!
r
RIJWIELEN
MELCHERS
TOO To
Vrolijke blousjes
en vlotte rokjes
PULLMAN
EPEDA
één BEGRIP
TE HUUR
J
luiden het voorjaar in
Er is geen artikel zo goed, of men slaagt er altijd in,
het minder en daarmede „goedkoper te maken.
Neem geen risico wanneer het om een BED gaat
slechts het beste is goéd genoeg.
Dat het daarom töch niet „duur" behoeft te zijn, be
wijzen wij met onze MERK-BEDDEN, die volledig
gegarandeerd worden en U het VOLLE POND geven
voor Uw geld O.a.:
De complete collecties treft U bij Schiedam's grootste
speciaalzaak:
BROERSVEST 64-66 - TELEFOON 67920
D'E BETERE MERKEN o.a
LOCOMOTIEF, RUDGE, BURGERS, JUNCKERS,
D.C.R., UNION, enz.
Keuze uit meer dan 60 modellen met 3 en 4 versnellingen, in
diverse kleuren en prijzen. Prijzen vanaf 124.75
Betaling desgewenst vanaf 3.per week.
SINGEL 4d by de Rotterdamsedijk
MOFFELEN en REPARATIE'S, Tel. 67544
en
Voor
keus
voorlichting
service
28 JAAR
ERVARING
Hoogstraat 119
tel. 69572
Rembrandtlaan 64
tel. 66084
SCHIEDAM
EERSTE SCHIEDAMSCHE
BEGRAFENIS VERENIGING
GRIJZE- EN ZWARTE ROUWKAMERS
BESCHIKBAAR
GELEGENHEID TOT OPBAREN IN ONZE
VASTE ROUWKAMER, BROERSVEST 103
SCHIEDAM
OOK EENVOUDIGE UITVOERINGEN
6.75
OP DE DAM
1-persoons 88.50
2-persoons 130.-
1-persoons 74.50
2-persoons 111.50
J
ADVERTEERT
IN DIT BLAD
FORD «EftfNUS 1956
met radicv 8.per dag,
8 ct. per km.
SOLEXEN 1956
5.50 per dag,
30.per week..
BRUSSE
Stephensonstraat 18 B
Schiedam - Telef. 66578
Opgericht 1904 - Broersvest 103
Schiedam
Tel. 68205-66175-67148-67391
UNIE POPLIN BLOUSE
met ingezette 8U mouw,
open en gesloten te
dragen 12.90
IMPORT
BLOUSJE
met fijne parel
moerknoopjes,
aangeknipte
mouwtjes met
omslag, te dragen
met open of
gesloten hals,
diverse tinten
KAMGAREN
ANTHRACIET ROK
met plisé strook,
zeer modieus 19.75
WOLLEN
DAMES VESTJE
fantasie patent steek,
lang model13.50
PULLOVERS
modieus model m. band
aansluitend op de heup
17.90
ROK
fijne gabardine met
zakjes garnering 14.90
WIJDE
M COTONISéROK
met bloem-
Sgj5 motiefje, ver
laagd heupstuk,
met originele
2-knoops
voorsluiting
13.75
GESTREEPTE
BLOUSJES
kort aangeknipt
mouwtje, fijne
kwaliteit poplin,
een grote assor
timent kleuren
6.90
Rotan clubjes. Pracht keus
in Rotanstoelen. Zie toon
zaal boven bij: Plate, t.o.
Stadhuis Schiedam.
HIER HAD OOK UW
VISSERTJE KUNNEN
STAAN
H.H. Volkstuinders Voor
tuinzaden, pootaardappelen
bonenstaken:
Oudedijk 99, Telef. 81064.
Dagelijks rijden duizenden expeditie-auto's over de wegen; iedere dag
sturen duizenden mannen zware trucks van Noord naar Zuid, van Oost naar
west. In 24 uur leggen al de duizenden chauffeurs met hun wagens honderd-
auizenden kilometers af en vervoeren tienduizenden tonnen goederen.
Asphalt en koeienoud roest en levensmiddelen, benzine en hooi. Voor de
wereld zijn ze „vrachtauto-chauffers" door de een uitgesproken met een
oeetje minachting, door de ander vertaald als „wegrabauw", door de derde
gezien al, nu ja, eenvoudig als niets, of misschien een vent, die met een grote
vrachtwagen op de meest ongelegen ogenblikken de straat verstopt.
Dat hij even belangrijk is als de
politieagent op de hoek van de
straat en de machinist op de trein
wordt vergeten. Niet dat zij zich er
iels van aantrekken. Zij leven hun
eigen wereld van collega's, die je
onderweg groet met een armzwaai,
of met lichtgeknipper of waar je in
een chauffeurscantine onderweg
koffie mee drinkt. Een wereld vol
van het gedreun van bonkende die
sels en benzinemotoren, met als vij
and de boze godheid „Pech".
Als je niet bij hen hoort, sta je er
buiten. Totdat je zelf eens op een
vrachtwagen klimt, meerijdt en
vooral meewerkt.
En dat is gebeurd, van de week. Op
een ochtend, tegen een uur of vijf,
trekt een burger door suffende Am
sterdamse straten. Bij de bushalten
wacht geen mens, de stationsdeuren
zijn potdicht en op het bordesje
voor de bagageloods zit een spoor-
man op een stoeltje wippend het
einde van zijn diensttijd af te wach
ten. De kerkklokken slaan vijf, ieder
op haar beurt en net alsof zij het
voor hun eigen genoegen doen, want
er is toch geen mens die luistert.
De wagen zou er om vijf uur zijn.
N'iets te zien. Tegen kwart over vijf
komt een zwaar beladen rood-gele
vrachtwagen met aanhanger voor
rijden. Een hoofd verschijnt door
het portierraam en deelt mee, dat
dit de wagen is.
De grote weg naar Amersfoort
wordt alleen bereden door vracht
wagens. Meest van die zware ge
vallen met drie assen, wielen van
bijna anderhalve meter en om het
mooier te maken een aanhangertje
van een ton of tien er achter. Per
sonenwagens zijn in de vroegte zeld
zame verschijningen. De weg is nu
van het wegtransport. De schild
wacht voor het paleis Soestdijk
schrikt op van onze bulderende uit
laat. We gaan de bocht om en ne
men de betonweg naar Bilthoven.
Praten in de cabine gaat op een spe
ciale manier. We buigen ons wat
naar elkaar over en schreeuwen
elkaar in het oor wat we te zeggen
hebben. Voorlopig is ons gesprek
het vervolg van de kennismaking.
Hoe we eigenlijk precies heten, hoe
lang we hier en daar gewei-kt heb
ben, hoe lang hij op de wagen zit en
ik bij de krant ben enzovoorts. Hij
rijdt al een jaar of twaalf. „Eerst
heb ik luxe wagens gereden. Maar
dat is niets waard. Je bent nooit
vrij. Als je 's avonds denkt klaar te
zijn, dan moet mevrouw nog ergens
theedrinken of meneer nog een ken
nis bezoeken. Nee hoor, geef mij
maar een vrachtwagen, daarmee
weet je waar je aan toe bent".
„Op deze wagen zit ik al weer een
jaar of twee". In die twee jaar heeft
hij heel Nederland doorkruist. Vo
rige week Zeeland, vandaag Bra
bant, morgen Noord-Holland. Wie
weet de volgende week Maastricht,
of Groningen. Dit is de gang van
zaken op de wilde vrachtautodien
sten. Je weet nooit waar je de vol
gende week zit. Vaak zelfs niet waar
je dezelfde dag heen zal moeten.
Voorlopig hebben we lading voor
het Zuiden. Als het even kan, moe
ten we voor retourvracht zorgen.
Terug met een lege wagen kost een
boel geld. Waar die retourvracht
vandaan zal komen, zullen we pas
bij aankomst in Eindhoven horen.
„Bel maar even op als je er bent",
heeft de bads gezegd.
Dat zal wel een uur of tien worden.
Op de weg wordt het wat drukker.
Personenauto's van vroege handels
reizigers, motorfietsen van mensen
die naar hun werk trekken. Zoevend
schuiven een paar trailers voorbij
van de kruidenier uit Den Bosch. De
brug bij Vianen hebben we al een
tijd geleden gepasseerd.
Heel belangrijke punten op de weg
van expeditiechauffeurs zijn bepaal
de café's langs de wegen. Dat zijn
van die geijkte adressen, waarvoor
de hele dag en vaak 's nachts, een
sliert vrachtwagens van alle kaliber
staan. Binnen eten de mannen hun
brood en drinken een kop koffie.
Daar ontmoeten zij oude kennissen
of vinden een nieuweling. Wij stop
pen ook. Ergens in de buurt van
Hedel.
Na deze pauze weer met frisse moed
verder, richting Den Bosch. Een
paar vaatjes voor een of andere fa
briek. We weten niet precies waar
de straat is. We gokken en rijden
prompt de verkeerde straat in. Ver
stoppen een griezelig smalle hoofd
straat en maken op de Markt
rechtsomkeert. Het afrijden van het
fabrieksemplacement brengt ook de
nodige acrobatische toeren mee.
Honderdvijftig meter achteruit rij
den, met een aanhanger en zonder
dat de zaak dubbelvouwt is niet ge
makkelijk.
Eindhoven is nu nog een kwestie
van een drie kwartier of zo. Het af
laden daar duurt uren, omdat de
lossers geen haast hebben.
Wij horen intussen, dat de retour
vracht in dezelfde plaats gehaald
moet worden. Misschien wordt het
nog een vroegertje vandaag. Een
vroegertje is het niet bepaald ge
worden. Over de vijftien ton goed
hebben ze gedaan tot de fabrieks-
fluit vijf uur blies.
Onder het laden ontdekken we, dat
er een dun straaltje water uit de
radiateur komt. Wat paardemest er
in en de zaak is weer tijdelijk ge
red. Dat denken we, en doen we
ook. Maar we zijn lelijk uitgekomen.
De radiateur raakt verstopt, en gaat
koken, tot de zaak weer doorge
spoeld is. Tot dan rijden we met een
sukkelgangetje en hier en daar stop
pen om water bij te vullen. Maar
ineens komt er schot in. Het koken
houdt op, er vliegt geen water meer
naar buiten, zodat het niet helemaal
een latertje wordt.
En dat alles is dan nog alleen maar
wat wij de „kleine vaart" zouden
willen noemen. Wanneer onze
chauffeurs hun tochten tot buiten
onze grenzen gaan uitstrekken
en na de laatste oorlog heeft de in
ternationale vrachtrijderij een enor
me vlucht genomen dan komt er
nog wel iets anders kijken. Dan gaat
het in Duitsland, of in Frankrijk, of
naar Tsjecho-Slowakije berg op,
berg af, 's zomers en 's winters, on
der de gloeiende zon en over ge
vaarlijk beijzelde en bevroren we
gen. Ja, 's winters, dan kun je op de
hellingen, van die „bulten" rare uit
schieters maken en je moet werklijk
een routiné zijn, wil je de macht
over je stuur behouden, als je op
zo'n bevroren weg een „ploffer"
(een band die plotseling springt)
krijgt
Maar reeds op zo'n „klein" tochtje
door Nederland krijgt men respect
genoeg voor onze „ridders van de
wegv
