Het nieuwe
DURA-COIGNET-WONINGEN
NAGENOEG GEREED
overpeinzingen
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
Redaktie en advertenties BROERSVEST 125 Schiedam (C J V d Klink), telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur
Centrale administratie Randstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag.
VRIJDAG 27 APRIL 1962
14e JAARGANG No. 34
OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westlant'
MODELFLAT IN SCANDINAVISCHE STIJL
Ter zijde van de Parkweg zijn de Coignet-woningen in de Hollandse
versie van het Aannemingsbedrijf Dura N.V. nagenoeg gereed
gekomen. Een stel kloeke woningblokken, waarvan de Franse her
komst nog wel te zien is. Tegenover de omringende bebouwing
steken deze complexen nogal merkwaardig af. Hier geen bakstenen
en opvallende details van houtwerk. Hier domineert niet het onder
deel, neen, het eerst springt het geheel in het oog van betonnen
massa's en muurvlakken. Maar wie even blijft staan en de zaak
aandachtig opneemt komt tot de ontdekking, dat er toch wel een
mooi geheel is ontstaan, al springen de details er niet uit. Juist het
geheel van elk blok doet indrukwekkend aan als hechte omsluiting
van het privéleven der toekomstige bewoners.
n
Huisvrouwelijke
I Maandag a.s. gaan wij de verjaardag van onze Koningin en
l het zilveren huwelijksfeest van onze Koningin en Prins
I vieren om hiermede te demonstreren onze aanhankelijkheid
I aan het Huis van Oranje.
f Deze feestviering zal eerst haar volle betekenis krijgen
I wanneer daarin tot uitdrukking komt onze erkentelijkheid
I en warme dankbaarheid voor de onschatbare diensten die
1 het Koninklijk Paar gedurende vijf en twintig jaar aan ons
I volk heeft bewezen.
I Alleen dan zal er sprake kunnen zijn van een nationaal
gebeuren als iedereen naar vermogen bijdraagt aan de op
I zaterdag 28 april a.s. te houden collecte voor het nationaal
geschenk van het Nederlandse volk.
Hoewel wellicht overbodig, wil ik deze collecte in Uw
bijzondere belangstelling aanbevelen.
i e
De Burgemeester van Schiedam, I
Mr. J. W. PEEK
Goede daad van enkele uren
beloond met 5-daagse vacantiereis
Lampionoptocht
BUURTFEESTEN
OP KONINGINNEDAG
Hiiummiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiimmmimiiinmuimi
.mm
Modelwoning Dura-Coignet. De inrichting werd verzorgd door ,De Steenbok', interieur
verzorging, Broersveld, Schiedam.
In het tweede blok op de eerste verdie
ping aan de kant van de M. C. de Groot
straat is intussen al te zien hoe men een
dergelijke flatwoning op zijn best bewo
nen kan. De firma „De Steenbok" aan het
Broersveld heeft hier een model-flat in
gericht. Het gaat hier niet allereerst om
een eigen reclame-stunt van deze onder
neming in woninginrichting. De architect
van het hele complex, de heer Groosman,
heeft jaren lang moeten vechten om de
Dura-Coignet-woningen in onze stad ver
wezenlijkt te zien. Eindelijk is het nu zo
ver, dat de kwaliteiten van deze goedkope
woningen kunnen worden gedemonstreerd.
Is het wonder, dat de heer Groosman
ook graag wilde laten zien, wat men van
zo'n interieur binnen deze prefab-flats kan
maken? Op zijn uitnodiging zorgde De
Steenbok voor een complete inrichting
van een vierkamer-flat, die velen met een
moderne smaak zeker zal aanspreken. Het
is een interieur geworden, dat sterk op
de stijl van het wonen in de Scandina
vische landen is geïnspireerd. Daar is aller
eerst de betrekkelijk kleine woonkamer,
die 'n bijzonder behagelijke indruk maakt.
Wanneer we aan de Scandinavische lan
den denken, dan denken we onwillekeurig
ook aan het hout, waaraan deze landen zo
rijk zijn. We komen dan ook onmiddellijk
in de sfeer, wanneer we in deze woon
kamer een hoek betimmerd zien, eenvou
digweg met blank grenenhout. Heel be-
hagelijk hiervoor een lage bank waarop
het prettig en ruim zitten is, ook voor
drie man. De kleur ervan is bruin, evenals
van de twee grote fauteuils, die haaks
daarop geplaatst zijn aan de andere zijde
van een vierkant tafeltje met glazen blad.
Tegenover deze zithoek een donker hou
ten eettafel met stoelen loodrecht op een
even donker buffet met witte deuren. Op
eenvoudige manier 'i> hier de ruimte inge
deeld tot een perfect modern interieur.
Heel duidelijk wordt ons het verschil tus
sen het hoog zitten aan een eettafel en
het gemakkelijk en desnoods voor uren
zitten op de bank of de lage brede faute
uils. Wat de bedrijvige Nederlander van
de cultuur der Japanners geleerd heeft, is
het rustig en comfortabel zitten, het eens
niet voortdurend actief zijn met het
lichaam, maar het tijd nemen voor het
lezen en een gezellig gesprek. De breedte
van de moderne fauteuils, zoals die niet
het minst in Denemarken, maar tegen
woordig ook in Nederland worden ge
maakt, schept de mogelijkheid bij het zit
ten af en toe van houding te veranderen.
O, DIE ACHTERNAAM!
Temidden van de heerlijkste
rommel, die een mens maar
maken kan, als de vaardigheid
over hem komt (bureau oprui
men! kijk ik af en toe naar
het geboorte-kaartje, dat mid
den op de schoorsteen staat.
Sinds ik het verwachtingsvol
van de deurmat opraapte, heeft
het mij geen moment met rust
gelaten. En om wat afleiding
te zoeken, ben ik meteen maar
aan het opruimen van mijn
bureau begonnen. De eigenlijke
inzet van de schoonmaak, die
nu eenmaal onvermijdelijk ko
men moet. Vooral, als de zon
zo uitdagend de noodzaak er
van attendeert....!
Afgewezen manuscripten weer
eens herlezen, geplaatste korte
verhalen in tijdschriften bekij
ken, alsof het jaren geleden is,
het is beslist een sport apart.
Dan kijk ik tóch weer naar dat
geboortekaartje.
Hoe zou Mar het maken? Eit
dat Jodocus niet eens even ge
beld had, dat hij vader gewor
den was, tenslotte wordt een
mens dat toch niet elke dag!
Maar ja, dat is nu eenmaal Jo
docus! Al zou de wereld af
branden, dan zou hij misschien
nog geen stap harder zetten.
Hoewel nu met vrouw en kind.
Plezierig verdiep ik me in het
moment, waarop Mar Dijkman
haar vriend aan me voorstelde.
„Jodocus Paardebloem". Ik
dacht, dat het een kostelijke
mop was, want van Mar kon je
alles verwachten! „Nou zeg,
mag ik asjeblieft je goede naam
weten?", vroeg ik met een lach.
Die meteen een diepvries-pro
duct werd, want ijzig zei hij:
„Ik heet werkelijk zo en ik zie
de noodzaak er niet van in,
daarom te lachen. Bij ons thuis
houden we niet van naamsver
basteringen. Daarom heeft Mar-
rigje nu ook weer haar volle
naam".
Stomverbaasd keek ik naar
Mar, die me een hulpeloze blik
toezond. Grote grutten, wat
min uit, om te stelen. Hetgeen
Jodocus dan ook deed. Na de
bruiloft een kop koffie met ge
bak na het stadhuis) gingen ze
naar hun eigen huis en was het
feest afgelopen.
Ik probeerde Mar te vergeten,
hetgeen niet al te best lukte,
ondanks het feit, dat ze nim
mer schreef. Mocht zeker ook
niet van Jodocus, dacht ik ge
laten. En schreef ook niet
fimiiiiiiuimnuumimiiiiiiiimiiHiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiimiiiiuiiiimuiiiiiiiiMiiimiiiiuiuiuniimi.
JllllllllUlJMIIJlllIIIIIlUUUllillllIllUllllllllllllllllllllUIIIIIIUIlllI
een stoethaspel en dat ze dat
nam van haar naam. „Marrigje
zal ik nooit tegen haar zeggen,
voor mij is en blijft ze Mar",
zei ik stug. „Tenslotte, och.."
Aan het gezicht van Mar zag ik,
dat ze bang was, dat ik de
stemming zou bederven. Goed,
zij haar zin, tenslotte heeft een
ieder recht op zijn eigen leven.
Maar dat ze nu uitgesproken
tegen zo'n man aan moest lo
pen Nee, die zou ik niet
veel meer zien en het was daar
om maar goed, dat ze buiten
de stad gingen wonen. Want ik
mocht Jodocus nu eenmaal niet
en dat zou toch op den duur
tot conflicten leiden. Mar hield
nu eenmaal van hem en och,
als je van iemand houdt.
Ze trouwden in alle stilte. Och,
ze waren zo jong niet meer en
al die poespas was zonde van
het geld. Mar was bet roerend
met hem eens. In haar donkere
mantelpakje zag ze er niette-
Maar een goede week geleden
was er opeens de krakende
stem van Jodocus aan de tele
foon. Zeer binnenkort verwacht
ten zij hun eerstgeborene en nu
was het de wens van Mar, dat
ik een naam voor een meisje
bedacht. Was het een jongen,
dan heette het vanzelfsprekend
naar zijn vader, want dan was
hij de stamhouder. Maar ik
moest de naam van het meisje
bedenken.
Een heel vréémde vraag. Een
vraag, die alleen Jodocus je
maar snellen kon, dachf ik op
standig. Maar als ik dan aan
Mar dacht, aan onze jarenlange
vriendschap.
Regimenten namen heb ik be
dacht en opgeschreven. In het
begin viel het echt niet mee,
want het moest ook niet zo'n
gewone naam zijn. Uitdrukke
lijk bevel van Jodocus!
De eerste namen waren alle
maal verbasteringen van Mar.
mi
We zitten er niet star op als op een troon,
die ons als het ware in één richting
dwingt. Neen, we kunnen ons zitvlak ver
schuiven, zoals het ons uitkomt en zoals
we het behagelijk vinden.
Van groot belang is het hanteren van ge
matigde kleuren als basis in het hele in
terieur. Met een enkel helder gekleurd
i kussen, een vaasje of pul kunnen we plot
seling een ander accent geven aan het
vertrek. En wanneer de huisvrouw of
haar dochter eens in een opgewekt ge
tinte japon binnen komt, hoeft dat niet
te vloeken met de kleuren van meubels
en gordijnen, die immers een zeer beschei
den karakter hebben.
Echte Deense import zijn de verschillende
lamp-armaturen in de kamers, de keuken,
de was- en douche-ruimte, hal en toilet.
Ze zijn alle sober doelmatig en bijzonder
Logisch, maar als ik dan aan
het rotsvaste standpunt van Jo
docus dacht. Nee, daar zou na
tuurlijk niets van komen. Maar
dat ik dat nu juist doen moest.
Och, érgens is een mens toch
altijd een beetje verwaand, al
wil hij dat voor geen goud van
de wereld bekennen. Ik bleef
aan het peinzen en kladderen.
Tot ik het opeens wist. En het
aan Mar en Jodocus schreef.
Dan stilte dagenlang.
Tot vanmorgen dat kaartje op
de deurmat plofte. Ik was er
als de kippen bij. Vreemd, dat
mijn vingers zo trilden. Zou
den ze die naam echt gekozen
hebben en och, laat het asje
blieft geen zoon, geen tweede
Jodocus zijn, wenste ik in stil
te.
Ik durfde bijna niet te kijken.
Maar dat was toch je reinste
struisvogel-politiek. Met één
oog keek ik dan ook. „Met
diepe vreugde geven we kennis
van de geboorte van onze doch
ter.Een dóchter dus en ze
heette Rozebottel Paardebloem!
Verbijsterd keek ik ernaar. Ja,
de naam Rozebottel (ik vond
het toen zo lieflijk klinken)
was van mij, maar ik had geen
moment aan haar achternaam
gedacht. Dijkman hóórde im
mers bij Mar
Jodocus is me inmiddels door
zijn vaderschap, nader geko
men, want hij heeft gezegd, dat
Rozebottel een engeltje is. En
zegt u nu zelf eens, engeltjes
blijven toch niet ongetrouwd.
Alleen hoop ik niet, dat ze zó
lang wacht als haar moeder,
want die achternaam
MIEKE
mooi van vorm. Dat is trouwens het ge
val met de hele opzet van deze woning
inrichting.
Voor velen zal het ongetwijfeld een inte
ressant nieuwtje zijn met de Scandina
vische wooncultuur kennis te maken. Het
is allemaal sfeerrijk en toch opgewekt,
wat in de eenvoudigste vormen door de
Deense en Zweedse ontwerpers tot stand
wordt gebracht. Voor onze Hollandse
smaak is het misschien ook wel wat strak.
Maar voor wie zich even weet in te leven,
ontwikkelt zich een sfeer van behagelijk
comfort en gezelligheid. En speciale aan
dacht verdienen de mooie gordijnen van
Zweedse makelij. Ze vertonen een hechte
eenvoudige structuur in beheerste tonen.
De modelflat zal nog rond 6 weken te be
zichtigen zijn; overdag tot 5 uur en des
avonds van 710 uur.
Elk jaar, omstreeks 11 november, is
het „Klaproosdag" in Nederland. Niet
alleen is dit de internationale ge
denkdag der oorlogsdoden, maar ook
wordt dan de Klaprooscollecte ge
houden.
Het is één van de vele inzamelingen,
die elke week in ons land plaatsvin
den. Maarniet alleen het Neder
lands Oorlogsgraven Comité dat
de collecte organiseert ziet elk
jaar met spanning uit naar het re
sultaat. Ook in het buitenland, ver
over onze grenzen, zijn er duizenden
gezinnen voor wie de giften die het
Nederlandse Volk aan de collecte
schenkt, de vervulling betekenen van
een lang gekoesterde wens. Een.har-
tewens, waarvan vele verwachten
dat deze tóch nooit werkelijkheid
zou worden
Want het geld van de Klaprooscol
lecte wordt besteed om nabestaan-
deavan geallieerde militairen die
tijdens de oorlog boven ons land wer
den neergeschoten of sneuvelden in
de gevechten om onze bevrijding
gastvrijheid in Nederland aan te bie
den en hun in staat te stellen het
graf van man, vader, zoon of broer
te bezoeken. Dank zij de steun die
het Nederlandse Volk aan de Klap
rooscollecte geeft zijn er in de
afgelopen jaren reeds vele tiendui
zenden vrouwen en kinderen, vaders
en moeders van hen, die voor onze
vrijheid vielen, de gast geweest van
het Nederlandse Oorlogsgraven Co
mité en konden zij staan bij de laat
ste rustplaats op één van de meer
dan vijfhhonderd begraafplaatsen in
Nederland, waarop gealliëerden ter
aarde werden besteld.
Nergens ter wereld wordt dit bezoek
van nabestaanden zo ter hand geno
men als in ons land door het Neder
lands Oorlogsgraven Comité ge
schiedt. Het is dan ook begrijpelijk,
dat dit werk in de gealliëerde lan
den alom de aandacht trekt en grote
waardering ondervindt. Om iets te
kunnen terugdoen, hebben de Britse
nabestaanden reeds enkele malen
Nederlandse lotgenoten uitgenodigd
hun gasten te zijn en in Engeland
het graf van hun in de oorlog om
gekomen familieleden te bezoeken.
Om echter ook dank te brengen aan
hen, die daadwerkelijk meehielpen
de Klaprooscollecte te verwezenlij
ken, nodigt The British Legion (de
Britse organisatie van oud-strijders
en nabestaanden, waarmee het Ne
derlands Ooorlogsgraven Comité
nauw samenwerkt) elk jaar 22 col
lectanten uit voor een gratis reis
naar een verblijf in Engeland. Ook
nu weer werden zij uit alle pro
vincies door het lot aangewezeö
uit de 13.500 collectanten, die „Klap
roosdag 1961" tot een succes maak
ten.
Onder leiding van functionarissen
van het Nederlands Oorlogsgraven
Comité vertrekken de gelukkigen op
24 april om 13 uur met de dagboot
uit Hoek van Holland, 's Avonds
kwamen zij in Harwich aan, waar
een delegatie van The British Legion
hen verwelkomde. Zij logeren in het
Vanderbilt Hotel in Londen en zullen
van daaruit tal van bezienswaardig
heden in en om de Britse hoofdstad
bezoeken. Onder meer staat een tocht
naar Windsor Castle op het pro
gramma. Op zaterdag 28 april keert
het gezelschap met de dagboot uit
Harwich naar Nederland terug. On
der de deelnemers bevindt zich ook
Mej. Hetty Ames, Franklinstraat 3b,
Schiedam.
Aan de vooravond van Koninginnedag zal,
op zaterdagavond 28 april, weer de tradi
tionele LAMPIONOPTOCHT worden
gehouden. Iedereen kan daaraan mee
doen. Het opstellen gebeurt tot uiterlijk
half negen op de Swammerdamsingel en
de Boerhavelaan.
Daarna vertrekt de stoet. De route is:
Marconiweg, Korte Singelstraat, Broers-
vest, Lange Kerkstraat, Hoogs.traat, Appel
markt, Lange Haven Z.Z., Griffioen
straat, Oranjestraat, Nieuwe Haven, St.
Liduinastraat, Anth. Muijsstraat, West-
frankelandsestraat, Vondellaan, Graaf Flo-
risstraat tot bij Aleidastraat. Aleidastraat
eindpunt.
Aan de optocht zal muzikale medewerking
worden verleend door de jeugdorkesten
van O.B.K. en Sint Ambrosius.
De Stichting „De Jeugdhaven", uitgaande
van de Commissie voor Evang. der Geret
Kerk, organiseert op 30 april in de West-
frankelandsestraat tussen Fabristraat en
Kortlandstraat een BUURTFEEST.
Meisjes en jongens van 6 tot 12 jaar kun
nen eraan deelnemen. Tal van wedstrijden
worden gehouden, o.a. busjesstapelen,
vlaggetjes-estafette, springtouwrace en ton-
rollen. De jeugd van 14 tot 64 jaar kan
deelnemen aan een spectaculaire KRUI
WAGENRACE.
Inschrijving voor al deze evenementen In
De Jeugdhaven, Westfrankelandsettr. 40.
t
I