liet nieuwe
De kunstkringen in discussie
K
VLAARDINGEN
PRESENTEERT ZICH
achter de stopmand
ofokboi H
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
WOENSDAG 9 MEI 1962
14e JAARGANG No. 37
'PLAGE 26.100 EXEMPLAREN
Redaktie en advertenties BROERSVEST 125 Schiedam l( J d Klink), telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6
Centrale administratie Kandstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag.
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
inHiiHiiiinuiii
Overal in den lande begint het gesol met de kunstkringen bedenkelijke vor
men aan te nemen. Niet in het minst door de nieuwe regeling voor toneel
spreiding die vele steden uit ons land dreigt te beroven van regelnuitig
beroepstoneel. Uit de kort geleden in onze stad gehouden vergadering van
de Schiedamse Kunstkring weten we, dat het daar slecht mee voor staat.
Niets dan pessimistische geluiden en geen greintje geestdrift meer. Dit alles
is voor de Katholieke Kring aanleiding geweest haar visie op verschillende
zaken te geven.
Met genoegen plaatsen wij de mening van de Katholieke Kring hieronder.
Later hopen wij op verschillende aspecten van deze voor Schiedam be
langrijke zaak terug te komen.
FUSIE KUNSTKRINGEN.
Een fusie achteen wij niet uitvoer
baar door het aantal leden van beide
kringen en het aantal beschikbare
plaatsen in het Passage-Theater. Bo
vendien achten wij een fusie niet
noodzakelijk. Door het om welke oor
zaken dan ook ontbreken in onze
stad van een schouwburg zijn wij ge
noodzaakt het Passage-Theater te
bespelen, wat tot gevolg heeft een
huur van 2 a 3 maal het bedrag dat
andere soortgelijke verenigingen in
andere plaatsen moeten betalen voor
een schouwburgzaal.
Uiteraard is het Passage-Theater ech
ter een zakelijke winstbeogende in
stelling, waarvan wij de avond- en
soms de middagvoorstelling dienen
uit te kopen.
In bepaalde gevallen verleend de pro-
vincie subsidie aan gezelschappen
wanneer zij voorstellingen verzorgen
in kleinere gemeenteen (50.000 inw.).
De grote gemeenten subsidiëren de
fezelschappen c.q. de schouwburgen,
'oor het een is onze gemeente te
groot, voor het ander weer te klein.
Een en ander heeft ons doen beslui
ten een subsidie aan onze gemeente
te verzoeken om ons werk te verge
makkelijken. Een subsidie die wij
echt niet zien als steun aan een nood
lijdende vereniging, doch een waar
wij gezien de bovenvermelde rede
nen recht op menen te hebben.
SAMENWERKING
KUNSTKRINGEN e.d. instellingen.
Dit juichen wij toe en zullen zo mo
gelijk voorstellen in deze richting
doen. Samenwerking kan tot gevolg
hebben: akostenbesparing; b. ver
groting van inkomsten (toegang ook
voor niet-leden)c. zo nodig een ster
kere houding naar buiten.
Zoals bekend zijn wij een katholieke
vereniging, wat echter niet inhoudt
dat b.v. onze Passage-avonden alleen
voor katholieken openstaan. Integen
deel als organisatie die zich ten doel
stelt kunst naar onze stad te bren
gen, brengt zij deze graag naar een
zo groot mogelijk aantal Schiedam
mers. Dat een niet-lid hogere intree-
prijzen dient te betalen is normaal,
daar een lid ook contributie draagt.
Een samenwerking geeft echter
moeilijkheden op te lossen. Dit kost
tijd.
PASSAGE THEATER.
De overtuiging van de Kunstkring
dat de grote gezelschappen niet of
moeilijk naar Schiedam komen, van
wege de zaal delen wij niet. Wij zien
de oorzaken dieper liggen en de zaal
meer als de bekende stok om de
hond te slaan.
Ton Lutz vertelde ons na afloop van
het toneelstuk ,.Een man van alle
tijden" ('n zware, zeer zware rol!):
„De nieuwe spreidingsregeling van
het toneel is ook niet volmaakt
Jammer dat Schiedam daar onder
valt, want hier in Schiedam is het
voor ons wel het minst bezwaarlijk
om naar toe te gaan".
Wij vinden trouwens de hele kritiek
op het Passage-Theater negatief en
onsportief. Hebben wij niet tiental
len grote voorstellingen genoten in
deze zelfde zaal? (Driekoningen
avond, Het Spel der Vergissingen,
Maria Stuart, Toon Hermans). Was
niet altijd het toneel keurig verzorgd
op tijd klaar? Staan er naast tekort
komingen, die het theater uiteraard
als bioscoop heeft voor toneelvoor
stellingen ook niet veel voordelen
voor ons? Wij denken hier b.v. aan
de afstand.
Overigens willen wij hier graag bena
drukken de prettige medewerking,
zbwel met de huidige bedrijfsleider
de Heer H. Jansen alsook met zijn
voorgangers.
Nee, wij vinden deze voorstelling
van zaken niet juist en onverdiend.
TONEELBEZOEK ROTTERDAM
Ook onze Katholieke Kring is met
dezelfde bezoeken en verzoeken van
het Rotterdams Toneel vereerd (de
Heren de Vries en Kip). De materie
is ons echter dermate zwaar, dat wij
ons reeds op zo'n kort termijn ge-
KATH. BOND VAN
BEJAARDEN EN
GEPENSIONEERDEN
Op donderdag 10, vrijdag 11, maandag 14
en dinsdag 15 mei kunnen de kaarten
voor „Cinerama" afgehaald worden aan
het gebouw „Don Bosco", Lange Haven
92, telkens van 14.00 tot 17.00 uur.
roepen voelen hier commentaar te
leveren. Voorlopig willen wij atten
deren op de volgende feiten.
a. Het schouwburgbezoek in Rotter
dam is voor onze tientallen (honder
den) leden met jonge gezinnen van
wege de afstand ondoenlijk. Onover
komelijke bezwaren zijn er voor hen.
Moeten zij dan maar afvallen? Of
moeten wij een lidmaatschap alleen
maar propageren bij oudere perso
nen of bij gezinnen met eigen ver
voer? Begeven wij ons eens van
Nieuwland naar de Rotterdamse
schouwburg met onze Rotterdamse
tram.
b. Waar blijven wij met de opbouw
van onze Schiedamse Gemeenschap.
Gaan wij afbreken terwijl alles nog
niet opgebouwd is? Misschien gaan
wij nog zover dat wij onze stadhuis
plannen aan de kant zettenDe weg
van de minste weerstand is niet al
tijd de juiste!
Wij hebben onze Schiedamse Ge
meenschap, onze eigen gemeente
raad, eigen wethouders, moeten wij
echter voor eigen toneelvoorstellin
gen t.z.t. naar Rotterdam, Den Haag
of Amsterdam? Merkwaardig!
Wij hopen dat onze collega's van de
Schiedamse Kunstkring de kracht
en de moed zullen vinden om door
te zetten, de moeilijkheden te zoeken
en aan te pakken waar zij liggen en
samen met onze Kring, waar dit mo
gelijk is, op te lossen.
Een strijdbare gezonde Schiedamse
Kunstkring is onze wens
Bestuur
Katholieke Kring.
i De heer Rob de Vries, direkteur van het Rotterdams Toneel, zou het heerlijk
vinden als de Schiedamse Kunstkring haar leden naar Rotterdam bracht om
zijn schouwburg te bezoeken.
Dat is een normale, gezonde gedachte van de heer De Vries. Het biedt hem
twee verrukkelijke vóórdelen: Hij krijgt méér publiek én hij hoeft niet meer
1 naar ons Passage-theater te trekken met al zijn coulissen en requisieten.
Nu heb ik niets tegen Rotterdam, het is een zindelijk plaatsje met nijvere
bewoners. Ik heb ook helemaal niets tegen Rob de Vries, integendeel ik acht
hem een bijzonder bekwaam acteur.
Toch moet, vind ik, de Schiedamse Kunstkring HIER blijven, al was het
alleen maar omdat ze een SCHIEDAMSE kunstkring is.... en geen reis-
1 vereniging. Trouwens, als iemand zin heeft om een toneeluitvoering te Rol-
I terdam bij te wonen kan hij dat altijd doen, iedere avond desnoods,
1 hij kan de stukken kiezen die hij zelf wil en WAAROM zou zo iemand dan
eerst lid worden van de S.K.K.?
Nee, de oplossing voor de moeilijkheden van de Schiedamse Kunstkring I
1 moet dichterbij gezocht worden. Laten we even afspreken dat het Passage- 1
1 theater een goed theater is met ruime mogelijkheden voor alle soorten toneel,
met keurige „accommodatie" voor de spelers. Het is niet helemaal een echte
schouwburg, maar praat me nou niet, na 30 jaar, over „onbespeelbaarheid".
1 En zeg ook niet dat er alleen tweede-rangs-stukken worden vertoond door
onze Kringen (de Kathófieke Kring is er n.l. óók nog!) We hebben hier
1 in de loop der tijden bijzonder goede stukken gehad: Irma la Douce, Waaier-
patience, het jubileumstuk van Cruys Voorbergh nog onlangs.
Wim Kan is geweest en Toon Hermans.
MEER LEDEN!! Dat is het cardinale punt.
Houdt U van beroeps-toneel? Wordt dan lid van één onzer Kringen.
De programma's van de Kringen zijn de moeite waard, U hoeft niet helemaal
naar Rotterdam, U hebt een gereserveerde plaats en. „ergens" (da's zo'n
I lekker woord als je geen beter vinden kunt„ergens" dóét U nog wat aan
I „gemeenschapszin" en DAT is wat een stadje zo bewoonbaar maakt.
SEBASTIAAN
iiriiiiiiiiiuiiimiuiHiiiimiMiiimuiiiiiiiiiiiiHiiiinnHUiiiimiifHuiiiiimninHiiniiimmimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimiiimtiiiMiiiiiHiiifiiiiiiimi
Een grootse tentoonstelling van Vlaar-
dingens Industrie en Middenstand.
Op 3 mei is bijzonder feestelijk geopend
de nieuwe tentoonstelling VLAARDIN
GEN PRESENTEERT ZICH. Het is de
bedoeling van de expositie dat Vlaardin
gen aan zijn bezoekers laat 2ien wat er in
de stad allemaal „te koop" is. En hier
mee heeft onze buurstad een bijzonder
goed initiatief op uitstekende wijze ver
wezenlijkt.
Op het feestterrein aan de Broekweg is
op een oppervlakte van vierduizend vier
kante meter in een 75-tal stands een
momentopname gegeven van wat Vlaar
dingen als woon- en als werkstad te bie
den heeft. Machinefabrikanten en scheeps
bouwers, meubelfabrikanten en autohan
delaren, het visserijbedrijf en de sport
wereld, de vakbeweging, de textielindustrie,
de volkstuinders en de boekhandelaren,
allen zijn hier te vinden.
De bezoeker leert er natuurlijk het
een en ander over aardolie-industrie. Maar
ook komt hij te weten hoe een pakje
margarine tot stand komt. De jongeren
kunnen er leren welke werkgelegenheden
de stad biedt, maar ook welk vakonder
wijs er mogelijk is. Zelfs laat een stand
van het convent van kerken zien welke
geestelijke stromingen deze stad herbergt.
Naast al die leerzame is echter op de
expositie ook voor de nodige ontspanning
gezorgd. Elke avond zullen er andere
attracties te zien en te horen zijn. Elke
dag wordt een modeshow gegeven en ook
een concert op het hammondorgel. In een
afzonderlijke ruimte worden tijdens de
hele duur van de openstelling doorlopende
filmvoorstellingen gegeven.
Zonder twijfel zullen veel Schiedammers
van de gelegenheid gebruik maken om
eens daar in Vlaardingen rond te neuzen.
Misschien kunnen we er wat leren. Mis
schien kunnen we er ideëen opdoen, die
ons straks in Schiedam te stade komen. Al
zegt Sebastiaan wel, dat we de Vlaardin-
gers rauw lusten, toch zijn we niet zo
(Vervolg op pag. 2)
Verven is in deze tijd voor
iedere huisvrouw de gewoon
ste zaak geworden. De ge
woonste „nood"zaak zou beter
zijn, want begin er maar eens
aan een echte schilder te laten
komen. Als het al lukt, dan be
taalt u vensterbank of kastdeur
met klinkklaar goud. Goud za
gen, op hun beurt, de verf-
fabrikanten weer in deze
nieuwe situatie. Ijverige labo
ranten speurden naar nieuwe
verfsoorten, die dusdanige kwa
liteiten moesten bezitten, dat
zelfs de onhandigste leek nog
een aanvaardbaar resultaat kon
bereiken. Die nieuwe soorten
zijn er gekomen en met hen de
brochures, de advertenties en
de boekjes met kleurenstaaltjes.
Wat vroeger kostbaar bewaard
vakgeheim was, gooit men nu
openlijk op de markt: schilde
ren, dat moet je zo en zo en zo
doen. Resultaat: altijd goed.
Met een beetje aarzeling heb ik
die raad uit de brochures op
gevolgd. Tot mijn opluchting
moet ik bekennen, dat deze
reclame inderdaad de waarhpid
spreekt. Vol trots toon ik mijn
huisgenoten en bezoekers de
nieuw geschilderde kamerdeur.
Het is geen compliment aan
mijn handigheids-faam, dat men
maar ternauwernood kan gelo
ven dat de glanzende vlakte het
gevolg van mijn handwerk is.
Het gebruik van kleuren in de
woning is gebaseerd, zegt men,
op enkele grondwetten. De
eerste is, dat dicht bij de ramen
de lichtste tinten moeten wor
den gebruikt. Recht tegenover
een raam, dus daar waar het
licht direct op valt, kan een
donkerder tint worden gebe
zigd. Dit geldt natuurlijk voor
verf en voor behang. Omdat
kleuren reflecteren moet men
nooit "wee sprekend gekleurde
wanden in een hoek laten sa
menkomen. De moderne trap
heeft geen loper meer. Lino
leum en rubber stootranden
zijn practischer en veiliger.
Maar denk er dan ook aan:
stootborden donker, treden
licht, leuning donker.
Hoe onvervangbaar dat leven
de materiaal: hout, ondanks
alle plastics blijft, bewees de
modelwoning weer, die door
de firma De Steenbok, aan de
Parkweg werd ingericht. Naast
het bijzonder fraaie hout van
de meubelen, viel vooral de
losse houten wand op, die
langs twee zijden van de woon
kamer was geplaatst. Waar
schijnlijk nogal kostbaar en dus
alleen uit te voeren wanneer
men er zeker van is heel wat
jaren in dezelfde woning te blij
ven. Dan wordt het toch weer
goedkoop, want zo'n wand
hoeft nooit meer behangen te
worden. Bovendien' het fijn»»e
patroon van uw behangetje
haalt het niet bij de levende
schakeringen van het hout. Ik
heb me laten vertellen, dat zo'n
wand gemakkelijk zelf te ma
ken valt. Maar laat dat uw man
maar doen. Het is buitenge
woon goed voor z'n humeur als
het lukt. En lukt het niet, nou
ja, dan is het 't beste dat u drie
dagen bij een vriendin gaat lo
geren en de timmerman opbelt.
Dezer dagen lazen we weer
eens hoeveel subsidies er ver
strekt worden aan instellingen
als de Huishoudraad en organi
saties op het gebied van de
huisvrouwenvoorlichting. Het
waren ontzagwekkende bedra
gen. Toch geloven we dat op
dit terrein nog heel wat werk
dient te worden verzet. Denk
maar eens aan de arbeidstoe
standen voor veel huisvrouwen.
Slechte keukenverlichting, on
veilige toestellen, te lage aan
rechten en dergelijke komen
nog in heel wat huishoudens
voor. Als manlief onder zulke
omstandigheden zou moeten
werken, zou zeker de arbeids
inspectie niet aarzelen de hele
boel af te keuren. Jammer
eigenlijk, dat die arbeidsinspec
tie nog steeds geen toegang
heeft tot de Nederlandse keu
kens.
Op vele plaatsen is onze stad een ontmoetingspunt geworden van oud en nieuw. Moei
lijk zal in Nederland eert plaats aanwijsbaar zijn, waar zo vaak de eeuwen elkander
ontmoeten, jammer, maar noodzakelijk is, dat het oude daarbij na kortere of langere
tijd moet wijken voor de opdringende nieuwe tijd. Het is goed, dat de tekenaar, ge
voelig voor dergelijke verhoudingen, de bestaande toestand vastlegt in een snel en zeker
getroffen plaatje.
