tiet nieuwe
GOED NIEUWS voor emigrantenouders en hun kinderen
draótióclie vorlaqtnq van paóóa ereprijzen
overpeinzingen
ff:
J d
Geen soep in Hoek van Holland
OUDE DIJK
VRIJDAG 18 MEI 1962
14e JAARGANG No. 40
OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
"'i
Collecte Zonnehuis
OFFICIËLE OPENING
NIEUWE
PRAKTIJKLOKALEN
Huisvrouwelijke
Redaktie en advertenties BROERSVEST 125. Schiedam (C J. v d Klink), telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-I en 2-6 uur
Centrale administratie Kandstad-edities: Kqornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag.
Er zullen nog maar weinig emigranten
ouders zijn, die geen „Reisfondsboekje"
door middel van „Wij komen", het Na
tionaal Spaar- en Reisfonds ten behoeve
van emigrantenouders en hun kinderen
aangevraagd hebben. En er al stevig op
sparen met het vooruitzicht straks hun
grootste wens in vervulling te zien gaan:
nl. de kinderen in het land bezoeken,
waarheen ze destijds vertrokken. Omdat
de toekomst daar ruimer bleek
Teleurstellingen zijn die kinderen daar
meestal niet bespaard, maar ze hebben
er zich doorheen geslagen. Alleen de brie
ven naar huis bleven natuurlijk opgewekt.
Pas toen ze het gevonden hadden, schre
ven ze erover. En de ouders herkenden
hun kinderen daarin.
Brieven werden er geschreven, over en
weer. Tot die ene brief kwam, waarm
de a.s. geboorte Van hun eerste klein
kind gemeld werd.Tóen hadden de
ouders het even te kwaad, want ze zou
den het niet kunnen zien. Zeker, mis
schien zou er een film opgestuurd wor
den, mooie foto's. Voor 'teerst sinds
maanden, beseften ze, wat of zij kwijt wa
ren. Wat of zij misten, al hadden zij het
daar ook nog zo goed. Heel diep in hun
hart kwam het stille verwijt, waarom gin
gen ze weg? Hebben we ze daarvoor groot
gebracht?
„Wij komen" bracht een golf van enthou
siasme over het gehele land. De heer M.
Reckman had niets béters kunnen beden
ken. Men vroeg direct een boekje aan, ont
zegde zich veel, de toekomst leek ineens
heel anders. Straks, o, straks zouden ze
hun kinderen en kleinkinderen terugzien.
Die bootreis maken, het leven was in
eens vol zon.
Voor al die spaarders is er nu goed
nieuws. De transatlantische scheepvaart
maatschappijen hebben nl. besloten hun
passageprijzen voor groepsreizen in het
zg. „buitenseizoen" drastisch te verlagen.
Want voor passagiers, die tussen 25 ok
tober 1962 en 28 februari 1963 voor een
kort bezoek naar de Verenigde Staten of
Canada vertrekken, kan weer 25% re
ductie op de prijs van tweemaal een en
kele reis worden gegeven. Echter op de
volgende voorwaarden:
a. het verblijf in Amerika of Canada mag
niet langer duren dan 30 dagen (dag van
aankomst en vertrek niet bij inbegrepen).
Tot dusver kon men, zoals misschien be
kend, slechts 21 dagen in die landen
blijven. Een winst dus van 9 dagen
b. deze regeling geldt voor de toeristen
klasse van alle schepen en voor de Noor-
dam, Wester dam, Prinses Margriet en
Prinses Irene. De voorzitter van „Wij
komen", de heer Reckman zal trachten
de tijdsduur van 30 dagen nog meer te
doen verlengen.
SPECIALE REDUCTIE VOOR
GROEPSREIZEN.
Voor afvaarten na 25 oktober 1962 van
Rotterdam tot eind december 1963 kan
voor groepsreizen 25% reductie op de
prijs van tweemaal een enkele reis ge
geven worden. Maar deze reductie wordt
alleen gegeven als:
a. de groepen uit 25 of meer personen
bestaan;
b. de uit- en thuisreis per schip buiten
het zomerseizoen wordt gemaakt;
c. de uit- en thuisreis als groep wordt
gemaakt;
iïïr
d. er in de toeristenklasse of per Noor-
dam, Wester dam, Prinses Margriet of
Prinses Irene wordt gereisd.
U zult graag cijfers willen zien. Hier ko
men ze: minimumprijs gedurende het
drukke seizoen f 821,70 per enkele reis;
minimumprijs buiten het drukke seizoen
f 720,40 per enkele reis;
minimumprijs min 10% reductie f 648.30
per enkele reis;
minimumprijs min 25% reductie f 540,30
per enkele reis.
Een retour kost dus 2 X f 540,30
f 1080,60, inclusief de reductie van 25%.
HET ERE-TEKEN VAN ,WIJ KOMEN'
Iedereen is dankbaar, dat „Wij komen"
is opgericht. Men wil die dankbaarheid
graag tonen, omdat men begrijpt, dat de
gratis kranten elke maand, veel geld kos
ten. Men wil deze vereniging steunen.
Dat kan heel eenvoudig. Er zijn speldjes
en broches bij het Hulpfonds te Naarden
verkrijgbaar. Men kan hiervoor gireren,
wat men wilt, al zij erbij vermeld, dat
het laagste bedrag f 2.is. Het giro
nummer is 306, terwijl men op het
strookje vermelden moet: „voor het deel
nemersschap 1962".
Heeft u geen geëmvreerde kinderen, en
wilt u tóch dit hulpfonds steunen? Be
stelt u dan zo'n prachtig lepeltje voor
f 2.per stuk. Een leuk cadeautje\voor
u zelf, uw kennissen enu beloopt
de kans, dat ook zij weer gaan bestellen!
De uitgave van de maandelijksè krant en
de vele werkzaamheden, die voor emi
grantenouders en geëmigreerden verricht
worden, brengen kosten met zich mede,
die uit éigen middelen betaald worden.
Dank zij de vrijwillige bijdragen van zo-
velen. Is het geen goed besluit het giro
nummer van de krant „Wij komen" te
vermelden: 129.220 van de Amsterdam-
sche Bank te Bussum? Schrijft u dan op
het giro-strookje: voor de kosten van de
krant „Wij komen".
mnniinni««mmH»iinnwnwiiwnnmwi«in»inwnwnnnnni»w»mHnw«n»iimiHwnni.i...w»...«w.4
In dit, door alle Schiedammers gelezen blad is de vorige week een
foutje geslopen. Waar ik schreef dat er in Hoek van Holland voor
de kinderen gratis melk en sNoep zou worden verstrekt, hebt V
SOEP zien staan. Het spijt me, de Schiedamse Gemeenschap is
géén gaarkeuken. Ze slepen graag een koe mee en dozen vol zuur
tjes, repen sjok en kisten versnaperingen, maar geen kok.
Misschien heeft de zetter gedacht: ,,'t mot maar es uit wezen met
dat vele snoepen" en tandheelkundig gezien ZIT daar wel iets in,
maar je kunt tenslotte geen duizend kinderen een hele dag zoet
houden zonder ze zo nu en dan een lekkertje in de mond te duwen.
Laten wij tóch iets voor die zetter doen. Het is kennelijk een man
met goede ideeën en om een heel Stadsblad in elkaar te letteren
het was bovendien een dubbel nummer vraagt de nodige vak
manschap. Ik bewónder de vent en daarom: OUDERS, na Hoek
van Holland en vóór het slapen gaan: de tanden gepoetst! Dat
moet U trouwens niet alleen in de Hoek-van-Holland-week laten
doen, maar élke avond!
Overigens: Wilt U uw kinderen die week zee en strand nog gun
nen en hébt U het formulier nog niet ingevuld dan is het HOL
LEN geblazen! U kunt nog terecht bij het bureau van de S.G. in
de Plantage. U moet dan wel een tikkie belééfd tegen de heren
zijn, want eigenlijk is het al te laat.
U begrijpt dat er wel één en ander te regelen valt aan zo'n enorme
kinder-v er huizing! Uitdrukkingen als „Van me hier en me daar"
om van de inwoners van Sodoma maar te zwijgen, zijn deze keer
werkelijk niet toepasselijk. Bewaar die liever voor een volgende
gelegenheid.
Sebastiaan.
„nu,„.„„min...I.llliim.lllll.llliiiiiiniiimnmi
Bussen kunnen gehaald worden: Lange
Haven 73, Vrijdagavond 78.30 uur.
Zaterdag vanaf 10 uur v.m.
niiimiiiiiiuiiiiiii"
(Son! van Sejaarlen
De Alg. Bond van Bejaarden, afd. Schie
dam belegd op maandagmiddag 28 mei een
Openbare vergadering in de Zaal Musis
Sacrum, Lange Haven. Aanvang 1.30 uur.
De Bondsvoorzitter F. Trippen zal op de
ze vergadreing spreken over 't onderwerp:
„De verhoging van de AOW-uitkering als
een stap naar ons doel.
De vergadering is voor alle bejaarde toe-,
gankelijk.
Leden van de Alg. Bond van bejaarden
kurinen op donderdag 24 mei van 1012
uur en 's middags van 24 uur 'n kaartje
komen afhalen in het BI. Huis. De niet-
georganiseerde kunnen aan de zaal een
kaartje in ontvangst nemen.
Na de Pauze zal er een prachtige film ver
toond worden.
Vanmiddag om 4 uur heeft in de kan
tine van de Christelijke Technische
School aan de Nieuwe Damlaan te Schie
dam de officiële opening plaats gehad
van de nieuwe praktijklokalen van auto-
herstellen en elektrotechniek.
De Openbare lessen worden gehouden
op dinsdag, 22 mei en woensdag 23 mei
a.s. des avonds van 79 uur in de
school.
Plaatsmaken, plaatsmaken, plaatsmaken, dat is de roepstem in Schiedam
voor nieuwbouw en industrie. Een der laatste rustieke plekjes aan de Oude
Dijk gaat mi ook verdwijnen. Daar waar vroeger veel wandelaars rust zoch
ten in de toen nog prachtige polderlandelijke omgeving, staat nu een bord
doodlopende weg". Huisjes met dichtbetimmerde ramen staren ons via
het bruggetje tegemoet. Aan de achterkant van de oude huisjes spuit men
modder en zand, om plaats te maken voor nieuwe industrieën en woningen.
Maar.... de roepstem gaat voort, plaatsmanen.... plaatsmaken....
Als men erover praat, dan is er
altijd iets van waar. Misschien
niet zo direct, maar het komt
toch. „Men" beweert n.l. dat
er binnenkort ook een vrije
vrijdag komt. Ik heb me al
suf gepeinsd, hoe dat nu kan.
Ja, het is wel bekend, dat men
dat in Twente van plan is, maar
hier, deze kant uit, hoe kan
dat nu? Iedere dag breek je
je nek over de advertenties,
kan je per kwartaal wel van
baan veranderen. Of dat aan
te bevelen is, laat ik in het
midden. Het lijkt me niet zo
prettig. Of je moet zo bezeten
van het slijk der aarde zijn,
dat je geen voorkeur meer
hebt. Alleen het verlangen lek
ker veel verdienen, wat voor
baan het ook is. Dito de om
geving
Het heeft wel lang geduurd,
eer dat we aan die vrije za
terdag gewend waren. In het
begin dacht ik, dat ik alleen
er maar zo onwennig tegen
over stond. Dat ik alleen egoist
was en mijn huisgenoten die
vrije morgei} beslist niet gun
de. Op het laatst zou je er een
probleem van maken. Als je
daar tenminste behoefte aan
had
Aarzelend heb ik zo eens naar
de mening van andere huis
vrouwen gevraagd. En het
luchtte me beslist op, toen ook
zij moesten toegeven, dat het
wel een heel verschil was bij
vroeger. Nu wil iedereen graag
uitslapen, logisch, daar is nu
de kans voor. M-t kleine kin
deren 1' t -kt heel anders. De
metsten he' -en rog —en vrije
zaterdag, maar juist de wer
kenden doen je eigenlijk de
das om op die morgen.
Als huisvrouw loop je zo'n
oeetje van het kastje naar de
muur. Er word later ontbeten,
ook jaren voor met die vrije
zaterdag. De vrije vrijdag be
staat daar nog niet. En voor
dat die dan in ons land van
kracht komt
De mannen zitten eigenlijk he-
de slaapkamers zijn rommelig, lemaal een beetje in de ver-
Alleen de huiskamer, ja daar
kan je in terecht.
Nu doet iedere huisvrouw op
vrijdag zoveel mogelijk al haar
boodschappen, anders loopt al
les in de war. Een klein beetje
ben ik er intussen al aan ge
wend, maar om eerlijk te zijn,
prettig vind ik het nog'steeds
niet. Heerlijke gedachte, dat
die mening door talloze andere
(huisvrouwen) gedeeld wordt.
Nu niet direct boos in je vul
pen klimmen, mannen. Jullie
zijn echt engelen voor ons, we
gunnen je echt die vrije mor
gen wel, maar erg_ns voelen
we ons in onze vrijheid be
knot. Al zal dit heus wel over
gaan
En nu weer die, geruchten
over een vrije vrijdag.Mag
ik echt zeggen, dat ik dat niet
leuk vind? Dat ik er bijna
nachtmerries van krijg? Ik ge
loof er dan ook niet in.
,er dagen werken en drie da
gen thuis. Mogelijk, dat dat er
in de toekomst tóch wel in
zit, ik klamp me wel aan En-
vast. Die w? na eerst
drukking met dat besluit van
de staatssecretaris van Sociale
Zaken en Volksgezondheid
Vóór 30 juni a.s. zullen de
lonen van vrouwen, die de
zelfde arbeid als mannen uit
oefenen, opgetrokken worden
tot 85% van de overeenkom
stige mannenlonen. Een be
langrijke datum dus die 30
juni voor de werkende vrou
wen.
Natuurlijk zijn er mannen, die
hierop behoorlijk foeteren.
Maar dat zijn beslist de ON
BILLIJKE.... Want waarom
mag dit loon niet opgetrokken
worden, waarom moet er zo'n
verschil zijn? Niet iedere vrouw
trouwt immers?
„Nu trouwen ze helemaal niet
meer, er is te weinig verschil
tussen ons loon. Als ze zo jong
niet meer zijn, kunnen ze daar
geen afstand meer van doen",
was het driftige betoog van een
vrijgezel deze week.
Even flitste het door mij heen:
„zou hij tóch graag getrouwd
willen zijn?" Hij schermde al
tijd zo met zijn vrijheid. Was
dat maar camouflage?
Toch had hij misschien wel ge
lijk. Al duwde ik die gedachte
direct heel diep in mijn hart
weg. Want een meisje kan nog
zo'n goede baan hebben, juist
omdat ze zo jong niet meer is
en daardoor geheel onafhanke
lijk. Als ze DE man van haar
hart ontmoet, dan is die goéde
baan maar bijzaak.
Zeker, misschien zal ze niet di
rect kunnen besluiten dit alles
te verliezen in ruil voor de be
scherming van een eigen huis.
Een man, voor wie zij koken
kan. Het huis gezellig kan ma-
ken.Pas veel later zal zij kun
nen besluiten, alleen maar dood
gewone huisvrouw te zijn. Dat
gebeurt dan meestal na een
poosje voor enkele dagen in de
week of voor halve dagen ge
werkt te hebben.
Als je werkelijk van je werk
houdt, als je er zo'n beetje mee
vergroeid bent, dan is het zo
moeilijk. Ik weet er alles van.
De eerste weken kwamen niet
om en werken als GETROUW
DE VROUW was toen *zo'n
beetje een schande. Heerlijk, dat
dat nu, veranderd is.
Als je niets om handen hebt en
een baby zich pas na vier jear
aankondigt, dan ben je zo'n
beetje manusje van alles in de
familie. Jij zonder kinderen kan
dit en dat wel doen! Zodoende
behoefde je toch geen duimen
te draaien. Je kreeg zelfs niet
eens de kans van boeken te ge
nieten of plaatjes te draaien..!
Tóch jammer, dat Aletta Jacobs
dit niet meer heeft mee mogen
maken....
MTEKE.
V I
