liet nieuwe liet Europese weerbeeld in de war EINDELIJK ZON IN FLORENCE achter de stopmand 1 SECTIE MUZIEK WOENSDAG 13 JUNI 1962 14e JAARGANG No. 47 OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel. Redaktie en advertenties BROERSVEST 125 Schiedam 'C J v d Klink) telefoon 010-67368 en 63939 Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur Centrale administratie Randstad-edities-, Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag. De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft, Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westlarrd Het Karthuizerklooster bij Florence, uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Dr. P. v. d. Kuy 25 jaar in Kethel VRIENDELIJK VERZOEK AAN BRIEFSCHRIJVERS Op een plein, waar de duiven, grijswit in het zonlicht hun geluidloze bedrijvig heid uitoefenen, zit uw redakteur te schrij ven. Het artikel dat aan zijn als het ware tweede vaderstad Florence gewijd is, kan niet beginnen zonder een weerpraatje. Het is de schuld van de atoombom, zegt de Florentijn telkens, wanneer er in dit vreemde voorjaar weer stormachtige wind stoten aan de bomen rukken of kille plensbuien zich uitstorten over de stad. Het weerbeeld in Europa leek in ieder geval grondig verstoord, toen Uw redak teur naar Florence-reisde. In Duitsland regen, Zwitserland blonk van de sneeuw, waarover duidelijk regenwolken trokken. Alleen bij de afdaling van de St. Got- hardt-pas was er een te bleke zonneschijn, die in de omgeving van Milaan al weer stuitte op een loodzwaar wolkendek. Het was bar koud in de trein en het uitzicht tijdens de rit door de Po-vlakte was meestal vuil. Toen kwam Bologna met de lieflijke hellingen van de Apennijnen. Wij hebben er eenvoudigweg niets van gezien, waarde lezer, de regen stond als een dicht en dik gordijn om ons heen en onttrok Alles aan ons gezicht, waaraan wij zo ge hecht zijn. De prachtige diep-gekleurde berghellingen, die zo pittig getekend worden door olijf bomen, cypressen, ceders en populieren, de blozende blokkedoos huisjes en de ver fijnde kracht van de bruggen en viaducten in de nieuwe auto-strada, die Milaan he lemaal met Napels verbindt. Het was al lemaal ondergegaan in het bruisende en futsende grijs. En Florence zelf gaf zich nauwelijks duidelijker prijs. Af en toe was het even droog en dan nog waren de kleuren hier niet als anders, minder lich tend en somberder. De volgende dag pas brak in de middaguren de zon door. Een schrale kille wind, kennelijk afkomstig van de besneeuwde Alpentoppen blies over de stad en de heuvelhellingen soms met de kracht van een echte storm. En nu, pas op de vierde dag van ons verblijf hier, herkennen we iets van de oude sfeer, die Florence zo enig maakt in de wereld. De wind is gaan liggen en de zon is nu iets warmer. De stad wordt langzamer hand weer zichzelf. Met geknetter van scooters en auto's en het lawaai van marktkooplui klatert weer op tegen de muren van de oude paleizen. De terrassen worden weer overal uitgezet en het is weer mogelijk hier en daar op een kos telijk besloten pleintje buiten te eten. In het middaguur, als het stil wordt rond de stad en een lome warmte over de grijze olijfgaarden trekt, zullen we vast en zeker het eindeloze koor van krekels weer horen en het helder opklinken van een enkele stem in een huis beneden ons op de heuvelhellingen. En dan zijn wij er weer helemaal in, in deze wereld van uitbundige plantengroei en bloemen, van geweldige bouwsels en talloze vogeltjes tegen de muren van oude straatjes, van prachtige kerken en kleine ambachtslie den, die de meubels nog maken op de zelfde manier als eeuwenlang hun voor vaderen hebben gedaan. Praat met de Florentijn niet te vurig over „modern". Hij neemt de winsten van de hedendaagse techniek graag mee, maar ver betert daarmee alleen zijn leven, zonder het patroon van zijn bestaan grondig te veranderen. Hij blijft huisjes bouwen op de oude vertrouwde manier, met stevige grote muurvlakken en kleine ramen. Wat heb je ook aan al dat glas en licht als de zon te fel schijnt om het er lang in uit te houden? En wat voor reden kan er in 's hemelsnaam bestaan om anders te gaan eten en werken dan voorheen, zo lang de nood niet dringt. En als er maar zon is dringt de nood niet gauw. Voor Vrijdagavond vroeg ik u in mijn .Huisvrouwelijke over peinzingen" postzegels of een bijdrage voor Annie Callenbach in Hilversum, die 50 kilo postzegels nodig heeft voor een platenwis- selaar De andere morgen belde ie mand mij op, die overigens volstrekt onbekend wenst te blijven, dat als Annie een radio met pick-up-aan- sluiting heeft, hij dan voor die platenwisselaar zou zorgen. Ik was heel even sprake loosNiet lang natuur lijk, die diepe vreugde in me om dit fantastische aanbod moest ik even spui en. De toekomstige goede gever zal het wel begrepen hebben. Het is zo fijn, als je niet zomaar voor niets schrijft. Dat er mensen zijn die overal in meeleven. Of Annie die radio heeft? Zaterdag was ons kantoor gesloten, vandaag, op 2de Pinksterdag vanzelf ook. Mogelijk, dat er dus nog meer reakties gekomen zijn Ik hoop het van harte, en nu maar wachten op be richt van Annie zelf. Heeft zij werkelijk die radio, dan maken we haar deze week nog blij. Anders sturen wij het daar op aan. Ik durf dit nu vrijuit te schrijven, ik ben immers in mijn ver- 6 trouwen in u niet be schaamd. U hoort in elk geval nog van me Dan de wedstrijd Eindho venSVV, waarvan zoveel afhing. We gingen dus met een van de autobussen van de heer Koos Vorstenbos mee. Nee, geen eigendom van de goede Koos, dat heeft hij in die 35 jaar bij na „Door Weer en Wind" grote man (nog) niet voor elkaar gekregen Mogelijk, dat SW hem dit straks bij zijn jubileum schenkt! Bij de Lekstraat een druk te van belang rond kwart voor 11. Wij hadden een „aanmoedigingsploeg" van 12 man, waarvan er 5 he laas op het laatste nipper tje kwamen. De schone il lusie dus van met dat hele stel in één bus te zijn, ging hierdoor verloren. We wer den versplinterd waren dus een splinterpartij) over vier bussen. Maar bus 2 was ónze bus! Een handige zakenman speldde ons in al dat druk ke gedoe een rood-groen speldje op voor de prijs van een kwartje. We dach ten eerst, dat die goede man zijn vreugde over dit massale aanmoedigings front prijs moest geven in het aanbieden van deze on derscheiding. Maar zaken zijn nu eenmaal zaken En och, we hebben 'ater toch veel plezier van die speldjes beleefd! Al was 't alleen maar in Den Bosch. Dat speldje herinnerde je weer aan een stadgenoot, die je dan wel niet van ge zicht kon (en wat hebben we veel gezichten in Schie dam) maar via dat geval op je jas. Busgangers moeten het eerste kwartier klaarblijke lijk eerst een beetje op temperatuur komen. Men kent elkaar helemaal niet, het is dus even een aftas ten van eikaars gedachten. De gesprekken waren na tuurlijk zeer geanimeerd en zeer verwachtingsvol, omtrent „het elftal", maar in Oosterhout, waar even gestopt werd, om iedereen in de gelegenheid te stel len, wat te gebruiken, ver anderde dit totaal. De sfeer was er ook zo anders en dan die rood-groene drape ringen langs de muur en vooral die rood-groene bal lonnen op het toneel. Het leek voor een of ander féést voor ons feest straks maar de ober, die ons tafeltje bediende, sl eg met één slag die gedachte aan dig gelen. Het was daar altijd feest Op dus naar Eindhoven! De stemming was aanmer kelijk verbeterd. Er werd gezongen, dat het een lieve lust was. Wat jammer, dat niemand dit op de plaat vast kon leggen. Een pre sent-exemplaar zou de spe lers van SVV nu over die depressie heei kunnen hel pen In Eindhoven het gejuich v' or de 8 andere (wel le ge nu) bussen van andere Schiedammers. Met J2 bus sen plus de nodige particu- lk.e auto's was il, wat Een van de vele secties van de Schiedamse Gemeenschap is de sectie MUZIEK. Een ijverige sectie, moet ik zeggen met een bijzon der ijverige voorzitter, de heer C. Landsbergen. Wij, in de Bestuursraad, schrikken altijd even als hij „bij de rond vraag" een hel bundel papieren voor de dag haalt vol verlangens en mededelingen, maar we zijn het er toch wél allemaal over eens dat er in de Sectie Muziek „muziek zit". In 1961 traden er drie verenigingen tot de sectie toe: De Schie damse Klavar Accordeonvereniging, de drumband van de gymnas tiekvereniging Excelsior en de Oranje Garde. In totaal zijn er nu 16 verenigingen aangesloten, waarvan er zeven een jeugdafdeling hebben. De toekomst van deze sectie is dus ver zekerd. En ja, wat dóen die verenigingen allemaal: ze toeteren! Bij feeste lijke gelegenheden stappen ze blazend door de stad en nu en dan geeft er een een concert. O.B.K. heeft zelfs een nationaal muziek concours georganiseerd en van het enorme drumband-concours in de Plantage trillen mijn trommelvliezen nu nog Wat zegt U me nou? Zijn dl deze dingen geluidloos aan U voorbij gegaan? Hebt U er helemaal niks van gemerkt Dan wordt het toch hóóg tijd dat U zich een beetje voor Uw stad gaat interesseren. Begin nu eens met donateur te worden van de S.G. voor vier onnozele guldentjes per jaar. Want heus, Schiedam lééft. De sectie Muziek is lang onze enige sectie niet. Er is ook nog de sectie ZANG met 374 leden! (over acht verenigingen verdeeld); een sectie TONEEL, een sectie SPORT en nog een heleboel meer. Sebastiaan. l/WM/WWWVVW*AWWW^ftM(WWVVVWWVVVVVVIM/VVVVWVWVVVVVWI/VW/VWWVVVVWWVWWWVWWWVW\/WWVWWWWVW\ft rood en groen was, dus uit gezwermd naar Eindhoven dat hierdoor een bijna uit verkocht huis kreeg (en er zijn maar 2600 plaatsen in dat prachtige stadion). Onze spelers in sneeuwwit te uitrusting leken zo heel ver van ons vandaan in vergelijking op het eigen terrein hier. Eén minuut hadden we nodig om dit te vergelijken, maar meerdere minuten om te verwerken hoe bar slecht er gespeeld werd. Het leek wel, of ze lood in hun benen hadden. Niet, dat Eindhoven nu de wedstrijd van zijn jaar speelde, maar het vocht er meer voor We gaven niet zó maar de moed op. Het rood-groene aanmoedigingslegioen ver hief zich meerdere malen van stem. Maar óf ze hoorden ons niet en luisterden naar onze goede aanwijzingen, óf ze waren van de kook... Enfin, de sportverslagen liggen allang vergeten er gens onder in een kast of desnoods kelder. Nooit ver geten, dat met oude kran ten nog zoveel goed ge daan kan worden! Onze sterren gingen dus roemloos ten onder. In de rust heb ik nog gepro beerd die keeper en Teeu- wen het rood-groene shirt in het nieuwe seizoen te laten dragen. Het is ons niet gelukt. Toen al die junioortjes dol van vreugde met hun pa raplu's en toeters het veld oprenden, heb ik alleen maar even gedacht: „jam mer Koos Vorstenbos, ik had je deze vreugde voor jouw favorieten zo graag gegund als jubileum-cade au." Maar er is tenslotte nog een kans in de wed strijd tegen SHS Sterkte allemaal, wat rood e*» gro n ;s V OCL enkele lires heb je koffie en brood en de pleinen met banken en bomen zijn er voor iedereen. Neen, wij kunnen dit jaar pas aanvoelen, wat er zou gebeuren, wanneer de atoom bom werkelijk het klimaat van het Mid dellandse zee-gebied zou bederven. De Italiaan zou misschien stil worden en ge reserveerd, zijn uitbundigheid zou plaats maken voor een zoveel minder spontane houding van berusting. Hij zou een dag indeling krijgen als de onze: lang achter elkaar werken, dan middagpauze en daar na weer werken tot ongeveer het avond eten. En dan zou de lange avond als een brok vrije tijd voor hem liggen. Hoeveel anders is het nu: de zon schijnt en hoe wel het nog vrij vroeg is in de morgen zijn de terrasjes, voorzover ze zijn uitge zet, al overvol, 's morgens bij het aanbre ken van de dag begint al het werkzame leven op de markten, waar prachtig fruit in de bontste kleuren van vrachtwagens en ezelkarretjes wordt geladen en uitge stald in de kraampjes. De grote markthal, die wel een beetje op de bekende Parijse hallen lijkt is al gauw in vol bedrijf als bewijs dat de Italiaan het leven naar zijn klimaat indeelt, en vroeg begint om in de warme uren te kunnen sluiten. En overal in de marmeren stalletjes wor den vlees en vis vers uit het ijs te voor schijn gehaald en uitgestald op een bij zondere manier. Want een Florentijn weet wat etaleren is. Hij verstaat het vak van nature en weet met eenvoudige middelen prachtige effecten te bereiken, zijn uit- stalling van de voorraden vis in allerlei tinten en formaten, van krabben, garna len en vooral van kleine haaien, roggen en andere echte zeevissen, wordt een com positie in kleuren en vormen. De grotere vissen worden meestal waaiervormig op fris-groene koolbladeren gelegd. En on middellijk daarnaast weer andere vissen die helder in vorm en kleur tegen de eer ste partij contrasteren. Want Toskane, de provincie, waarvan Florence de hoofdstad is, is het land van de klaarte, van heldere tegenstellingen en duidelijke grote vormen. Het licht en het landschap roepen dit ver schijnsel als het ware vanzelf op. Het licht is sterk genoeg om de schaduwen zwak te maken. De bomen staan daarom scherp en duidelijk getekend in het landschap, en de Italiaan poot ze in ordelijke reeksen, zodat zie als het ware een stramien over het veld trekken. En even duidelijk zijn de simpele vierkante huizen neergezet, als sluitstukken van een compositie in steen en groen. Hoogtepunten in de wereld van olijven- en wijngaarden zijn hier en daar de ker ken en kloosters, die hecht en eenvoudig op de toppen van heuvels zijn gezet, soms als een complete stad, schijnbaar gesloten naar de buitenwereld en toch als het ware roepend om aandacht. Iets wat de kleine re stadjes in de Apennijnen ook doen. Met hun hechte muren en daarbinnen to rens en kerken zijn zij als welgevormde blikvangers in de natuur. Tekens van een eenvoudige en aansprekende wereld, waar in het leven in bevallige zwier verloopt. Op 27 augustus 1962 is het 25 jaar ge leden, dat dokter P. van der Kuy de art senpraktijk van wijlen dokter Sauer in Kethel overnam. Van verschillende kanten zijn stemmen opgegaan aan dokter Van der Kuy bij iiiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiinm I Elke dag ontvangen wij veel 1 I brieven en dat stellen wij na- I tuurlijk erg op prijs. Wij hou- den zoveel mogelijk rekening met uw wensen en verlangens. I Schrijft u ons dus gerust! Echter EFN DING; wees al- 1 i tijd sportief. Onderteken uw i brief, vermeld uw adres. Doen I wij ook. Naast ons bureau l staat een levensgrote prulle- I mand. Weet, dat daarin ANO- i I NIEME brieven terecht ko- I 1 men. Het is er echt de enige en juiste plaats voor. Onthoud u dit voor eens en altijd. Wij komen hierop beslist nooit 1 meer terug. Daarvoor kunnen we de plaatsruimte heus wel i be1 er gel ruiken en iemand tnet een goede opvoeding onderte- I kent echt weI zijn brief! amnni' uuut- 'in inramvu iniiuamnwi gelegenheid van dit jubileum te doen blij ken, dat zijn werk als arts, zijn onver moeid streven voor de volksgezondheid in het algemeen en zijn verdere activitei ten (o.a. op het gebied van het Groene- en Wit-Gele Kruis en van het Christelijk Onderwijs) ten zeerste worden gewaar deerd. Met dat doel heeft zich een comité ge vormd om plannen uit te werken en te coördineren, zodat een algemene huldi ging wordt bereikt. Het comité is er van overtuigd, dat de bevolking van Kethel haar volle mede werking zal verlenen, wanneer op haar een beroep zal worden gedaan om de no dige gelden bijeen te brengen. Aan de ingezetenen van Kethel en naaste omgeving zal in de laatste week van juni een circulaire worden gezonden, waarin zij worden uitgenodigd hun bijdrage voor het gestelde doel te geven. Zodra de plannen vastere vorm hebben aangenomen zullen deze in de pers wor den bekendgemaakt. Het ligt in de bedoeling, dat de gehele bevolking in de gelegenheid wordt ge steld van haar sympathie en belangstel ling voor de persoon en het werk van dokter Van der Kuy te doen blijken. Het streven is dus gericht op een massale hul diging. t

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1962 | | pagina 1