tiet nieuwe KOPEN EN KNOPEN k achter de stopmand WOENSDAG 20 JUNI 1962 14e JAARGANG No. 49 OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel. Nieuwe koop-centra hebben misschien ook Schiedam iets te zeggen iMSSilre DUIVENSPORT ALGEMENE JAARVERGADERING K.A.B. OPENING HAARDENPALEIS MEDEDELING P.T.T. ROODE KRUIS COLLECTE DE ACTIE ANNIE CALLENBACH Redaktie en advertenties BROERSVEST 125 Schiedam K I d Klink) telefoon 010-67368 en 63939 Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur Centrale administratie Randstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag. De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft, Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze steden gelegen dorpen en 'n streek-oditie voor geheel Westland Kunnen wij onbekommerd doorgaan met onze steden te laten groeien, zoals ie dat tot nu toe deden? Dat is eigenlijk de kernvraag achter een bijzonder boeiende tentoonstelling, die voorlopig nog in het Rotterdamse Bouwcen trum te zien is. „Kopen en Knopen" heet de expositie en deze benaming geeft zl wel enigszins aan waarom het hier gaat. De samenleving dreigt in onze moderne steden te verstikken in gebrek aan ruimte, in allerlei euvelen als vervuiling van het stadsbeeld, tekort aan parkeerruimte en aan voldoende ordelijke verbindingen voor het verkeer. En daar zijn nog andere kwalen n de opeenhopingen van mensen en bedrijven, zoals verontreiniging van de 'uchteen produktie die niet op de juiste doeleinden mikt en vooral ver koopmethoden, die dreigen achter te raken op de werkelijkheid van nu. De expositie in het Bouwcentrum tilt ons als het ware ineens vanuit onze wereld met zijn op den duur bedenkelijke kwaal tjes naar de groot Amerikaanse ruimte waar men met de geneesmiddelen er tegen al zo veel verder is. Daar bestrijdt men al jaren een heel stuk van de problematiek, die de vorming van een stedenconglome- ratie oproept door het stichten van z.g. „shopping centers", koopcentra buiten de steden. Het zijn complete burchten van samenwerking tussen diverse winkelbedrij ven, winkelstadjes waar op allerlei gebie den rijk gevarieerde voorraden te koop zijn. Juist omdat men er te kust en te keur kan kopen op vrijwel ieder terrein zijn deze centra aantrekkelijk genoeg om door het nodige publiek bezocht te worden. De klant staat niet voor een flinke rit per auto, wanneer hij weet dat hij met zijn gezin vrijwel alle belangrijke boodschappen in het koopcentrum kan doen. En een extra attractie is, dat hij niet lang en traag hoeft rond te toeren om een plekje te vinden waar hij zijn auto kan stallen. Rondom het winkelcentrum is een uitge breid parkeerterrein voor duizenden auto's tegelijk. De reis naar het winkelcentrum wordt een complete uittocht. Want er valt daar in het bolwerk van winkelbedrijven nog heel wat meer te doen dan aankopen alleen. Er is ook allerlei vorm van vermaak, er zijn crèches, waar de kleine kinderen tijdens het winkelen worden vermaakt en zoet ge houden en restauratie-gelegenheden voor wie dorstig of hongerig mocht zijn gewor den. De verdienste van een dergelijk koopcen trum steekt vooral hier in, dat het een flink stuk van het overdadige verkeer aan de overvolle binnensteden onttrekt. En daarmee wordt ook verkeerschaos, stads- verontreiniging en het tekort aan parkeer ruimte grondig bestreden. Het is verklaarbaar, dat ook in ons land de nodige plannen voor koopcentra, enigs zins naar het Amerikaanse voorbeeld op stapel worden gezet, maar met dit verschil dat de nederlandse plannen het niet zoeken ver buiten de steden. Zo radicaal is de ont wikkeling hier nog niet, het gaat er in ons land voornamelijk om het accent van het winkelen in het stadsbeeld wat te verschui ven, als de binnensteden overbezet dreigen te raken. En daarom ontstaan de koopcen tra aan de rand van de grote stedelijke agglomeraties, zoals b.v. in de nieuwe wijk Mariahoeve te 's-Gravenhage. Het wordt een enorm samengebald complex met win kels niet alleen op de begane grond maar ook op een verdieping, waarlangs wandel galerijen lopen voor het publiek. Ook het parkeren van de auto kan men daar straks parterre doen of één hoog. Voorts is er o.m. gedacht aan een bioscoop en een restauradegelegenheid met terrassen aan het water. Voor ons rijst de vraag of er voor Schie- Een stemming in huis voel je meteen aan. Er WAS iets bij Ina en Wim. O, niet dat Ina niet hartelijk was bij de begroe ting, maar toch, nee, als anders was het beslist niet. Wim lag op de grond geknield met een sta pel route-kaarten. Ergens in mijn achterhoofd drensde het: „vakantie-plannen en daarover gezeur". Maar ik sprak die ge dachte niet uit! „Wanneer ga jij met vakantie?" informeerde Ina voorzichtig „en waar gaan jullie naar toe?" Even keek Wim op, blijkbaar zeer ge ïnteresseerd. Ik roerde behoed zaam mijn kopje koffie, alsof dit van groot belang was en zei toen heel langzaam en heel nadruk kelijk: „doodgewoon maar een weekje naar Den Helder. Ik wil daar de juttemarkt zo graag zien en misschien ook Texel, als er veel zon is". Wim vouwde zijn kaarten in el kaar en kwam overeind. ZIJN koffiekopje was ineens een woe dende zee en ik begreep.... Verschil van mening dus over de vakantie! „Gaan jullie al gauw? Ik zie al die kaarten en zo", waagde ik voorzichtig. En TOEN had je het! Wim ijsbeerde door de ka mer, Ina keek er zonder inte resse naar, maar zei niets „Ik had een pracht plan in el kaar gedraaid. Ik wil zoveel mo gelijk zien, want daarvoor ga je toch naar het buitenland. We hebben een pracht tent. Ik heb er verschillende dingen bijge- kocht, we zijn van niemand af hankelijk en nu wil ZIJ naar Loosdrecht, Loosdrecht, nou vraag ik je toch. Stomweg in een huisje zitten. Zeilen, bah, ik heb helemaal geen zin meer in die beroerde vakantie. We hebben hier al drie dagen de pé over in. ZIJ naar Loosdrecht heb je het ooit zo zout gegeten, als er zoveel in het buitenland te zien is? Wat zou jij nu doen?", vuurde hij een soort gewetensvraag op me af. Jij bent geloof ik, nog nooit in het bui tenland geweest, wel?" „Ik geloof niet, dat tegenwoor dig 4 reizen naar Indië (want dat was het toen nog) hiervoor in aanmerking komen, maar ver der ben ik inderdaad NOG niet in het buitenland geweest. De dochters gaan met een heel stel naar Limburg naar een jeugd- hotel, wij maar doodgewoon naar Den Helder. Volgend jaar met z'n allen met een Rijnreisje mee. Je ziet dus wel, dat ik erg bescheiden ben. Maar dat komt misschien ook wel, omdat ik ho peloos WAGENZIEK ben. En dan Wim, hier in Nederland, ons EIGEN land met zijn voor treffelijke maaltijden, hier ben ik nog lang niet op uitgekeken. Kamperen vind ik echt wel iets voor JONGELUI. Ik prefereer een bed in een hotel". „Kan Ina ook krijgen, blijf ik wel in de tent, want daarvoor heb ik 'm tenslotte gekocht. We hebben een nieuwe auto, waar we samen hard voor gespaard hebben. Onze tentuitrusting is heel modern, Ina heeft een schuimrubber bed en toch wil zij naar LOOSDRECHT. Dat kan ik nu juist niet begrijpen. Man, de omgeving daar, die zie je toch HIER niet?" Het geijs- beer werd hervat Tja, wat moest ik daarin nu zeggen? Ik dacht opeens aan de verzuchting van onze huisdokter deze week: „Iedereen kan alleen maar van zijn vakantie genieten in 't buitenland, als hij de hele dag achter zij. stuur zit en over- dam niet alle reden bestaat de ontwikke ling van de plannen voor dergelijke koop centra met meer dan gewone belangstelling te bezien. Immers ook onze stad hoort tot een enorm stedelijke agglomeratie. Schie dam ligt zo ongeveer in het centrum daar van, zonder dat het gevaar loopt in de toe komst tot een steenmassa flicht te groeien. En het merkwaardige is, dat onze stad daarbij aan een kruispunt van bijzonder belangrijke nieuwe verkeerswegen komt te liggen. Rijksweg 20 en de toekomstige Be- nelux-weg gaan elkaar op Schiedams grondgebied onynoetcn. En juist in de om geving van het ontmoetingspunt, bij de nieuwe sportterreinen is nog ruimte open, waar 'n koopcentrum met uitgebreide par keergelegenheid uitstekende ontplooiings gelegenheid zou hebben. Een dergelijk cen trum zou dan in 'n netwerk van de nieuw ste verkeerswegen terechtkomen en van al le windstreken vlot te bereiken zijn. Ons insziens verdient deze gunstige omstandig heid voor de stichting van een koopcen trum alle aandacht. Hier ligt misschien 'n kans voor de toekomst om koopkracht uit andere steden aan te trekken. Maar aan de andere kant is behoedzaamheid wel gebo den. Schiedams middenstand heeft de laat ste jaren in verband met de stadsuitbrei dingen al ware huzarenstukjes verricht. Het zou aan de middenstand zelf, gesteund door deskundige voorlichting op econo misch en planologisch terrein moeten wor den overgelaten te beoordelen of een nieu we gooi naar de toekomst kan worden ge daan, zonder in gevaar te brengen, wat in andere stadswijken als is tot stand ge bracht. Het gaat hier om vragen, die ernstige be studering verdienen, doch die men niet op lost door een op het oog aantrekkelijke toekomstmogelijkheid zonder nadere be schouwing te verwerpen. De Schiedamse Postduivenvereniging „De Vrijheid" deed met 67 duiven mee aan het Nationaal Concours van „St. Vincent" 1016 km., vrijdag 13 uur gelost. Eerste prijs 9-54-00, laatste 13-0.7.00. 1. H. J. v. d. Steen; 2-3-4-8-17 D. G. v. d. Schalk; 5-7 J. v. Leeuwen en Schrumpf; 6-7 Doe- jaaren; 9-16 C. Verlinden; 10 Mevr. v. d. Windt; 11-13 Diploma W. de Winter; 12 J. Schrumpf; 14 G. Barzileij; 15 C. Mid dendorp en Zn. A.s. Zaterdag inkorven van 7.309.00 uur duivenbroed 1962, waaraan iedereen kan meedoen. Er zal ge lost worden te Barendrecht 10 km. al doorheen vliegt. Werkelijk iets ZIEN, doen ze niet, want de aandacht is voor de weg. En ik zit NA hun vakantie met overspannen mensen Het was Ina, die wat zei. Rus tig en het leken weloverwogen woorden. „We hebben inder daad SAMEN hard gespaard voor die auto, waar ik dan ook verschrikkelijk blij mee ben. Maar daarvoor heb ik ook ge werkt. Niet, dat dat zo erg is, want ik vond het werk heerlijk en je krijgt zo'n andere kijk op het leven, dan dat je maar dood gewoon HUISVROUW bent. We zijn nu al een paar jaar in iet buitenland geweest. Het eten vind ik er verschrikkelijk. Daar om wil ik zo graag dit jaar eens' hier in het eigen land blijven. Ik kreeg die aanbieding van dat huisje van mijn vriendin, ze woont er zo heerlijk. Maar als Wim nu toch naar het buiten land weer wil, och, dat gesnauw tegen elkaar is toch ook zo leuk niet. Laten we dan maar gaan. Wim, laat jij die route van je nu eens zien. Wim liet die route NIET zien. Wim deed, wat iedere man doet hij trok het gezicht van Ina naar zich toe en zei met een veront schuldigend gebaar: „Ik heb et niet bij nagedacht, je hebt eigen lijk een DUBBELE taak gehad. We gaan tóch maar naar LOOS DRECHT, muis. En de omge ving daar verkennen. Bel ik van Egeraat wel even op. Maandagmorgen zijn ze vertrok ken. Mieke. Het KAB-bestuur nodigt alle dames- en heren, kaderleden van de vakafdelingen en onderafdelingen uit deze vergadering bij te wonen op donderdag 21 juni a.s. om 8 uur. 'Via de jaarverslagen van de penningmees ter en de secretaris, zal het KAB-bestuur dan rekening en verantwoording afleggen over het gevoerde beleid in het jaar 1961. Drie bestuursleden zijn aftredend, t.w.: de heren B. Westdijk, J. Alijk en H. Hehe- rnann. Alleen de heer B. Westdijk stelt zich niet meer herkiesbaar. Deze openge vallen plaats in het KAB-bestuur moet dus weer ingenomen worden door een opvol ger. Schriftelijk kan deze kandidaatstelling geschieden bij het secretariaat, waarbij o.a. gevoegd moeten zijn een verklaring van de kandidaat, dat hij een bestuursfunctie aan vaardt, alsmede minstens 10 handtekenin gen van KAB-ers. Het secretariaat is ge vestigd bij de heer R. J. F. Heilman, Burg. v. Haarenlaan 520. Uiterste datum 21 juni. Men klaagt in het verenigingsleven meestal over de bar slechte opkomst bij vergaderin gen. Laten de KAB-ers hierop nu eens 'n uitzondering vormen. Het bestuur rekent op u Tijdens een druk bezochte receptie vrijdag middag ontving de heer T. Notenboom talrijke gelukwensen bij de opening van zijn „Haardenpaleis" aan de Swammerdam- singel 1-1 te Schiedam. Bloemstukken, vaste planten en prachtige fruitmanden gaven aan deze showroom uiteraard een fleurig aanzien. De heer Notenboom heeft met behulp van zijn twee knechten tussen de bedrijven door (hij verkocht al haarden etc. in zijn woonhuis aan de Boerhavelaan) in 7 weken deze showroom zelf opgebouwd. In dit pand waren vroeger een bakkerij en 'n winkel gevestigd, daarna een fietsenstalling. Deze ruimte is uitstekend benut tot een moderne showroom, waarin achterin een keukentje, een kantoor en toilet zijn ge vestigd. De vloerbedekking is gedeeltelijk gespijkerd en van marmoleum voorzien. Verschillende haarden van allerlei fabrie ken, Butagas- en electrische verwarmings apparaten, gasfornuizen, comforen, wasma chines, centrifuges, ze zijn allen sinds za terdagmorgen 9 uur voor het publiek ver krijgbaar. Wegens vakantie is het Postagentschap Boerhavelaan van 25 t.m. 29 juni gesloten. De Postzaken worden op het hoofdpost kantoor Tuinlaan behandeld. De campagne 1962 van het Ned. Roode Kruis afd. Schiedam heeft het bedrag op gebracht van f 12162,67. Een ieder die -er aan meegewerkt heeft zo'n mooi bedrag te bereiken, zijn wij zeer erkentelijk. ntnHinimniHinniiiminmnimnnminnniinniiwmnnMiMM»»— Als u dit allemaal leest, dart heeft deze actie eert heel prettig einde gekregen. An nie Callenbach heeft een radio-pickup-com- binatie gekregen. Dat was natuurlijk pret tig nieuws, maar namens een goede gever uit onze eigen stad, die beslist onbekend wil geven, heb ik Annie vandaag platen voor die nieuwe aanwinst aangeboden. Hoeveel en of Annie er blij mee was? U leest er volgende week woensdag beslist meer van. Intussen nog heel hartelijk dank goede gever, "Uw honderd gulden zijn goed besteed Hartelijk dank voor Uw medeleven alle maal. Voor de vele brieven, voor de post zegels. In september hoort u hierover meer. Nu heeft iedereen het te druk met vakantie. Gewoon dus rustig doorsparen. Af.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1962 | | pagina 1