tiet nieuwe
SPAANSE ARBEIDERS OOK IN
SCHIEDAMSE INDUSTRIE
overpeinzingen
Zorgvuldige selectie draagt veel bij tot succes
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
Ons kantoor in Technicolor
Versier Uw haar met linten, banden en
strikjes
COCO CHANEL IS ER MEE BEGONNEN
j Huisvrouwelijke
Breien
Parijs
VRIJDAG 6 JULI 1962
14e JAARGANG No. 54
OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN
Redaktie en advertenties BROERSVEST 125 Schiedam If I v d Klink), telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) vin 9-1 en 2-6 uur
Centrale administratie Randstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag.
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft,
w.hiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
Europa is een werelddeel met vele grenzen, met landen, die allemaal hun
eigen traditie en verleden hebben. Maar de mens van nu groeit als het ware
over de grenzen en verschillen heen. Bij millioenen gaan we op vacantie in
de buurlanden en nog verder. Wanneer we dat zien begrijpen we al, dat de
bewoner van ons werelddeel niet alleen meer tot een bepaald land behoort,
maar echt Europeaan wordt, die als het ware ons hele werelddeel bewoont.
Cadiz, stad van Spaanse arbeiders maar ook van zon en grootheid.
En dit verschijnsel beperkt zich bo
vendien niet alleen tot het vacantie-
seizoen. Ook in de arbeid wisselen
de volken van Europa hun krachten
uit. Speciaal de landen met een ty
pische moderne hoogconjunctuur
zijn voortdurend op zoek naar ar
beidskrachten in andere, meestal
minder geïndustrialiseerde, gebieden.
Wij weten langzamerhand in West-
Nederland van dit verschijnsel mee
te praten. Vooral in het gebied van
de Waterweg met zijn overrompe
lende ontwikkeling worden heel wat
buitenlandse arbeidskrachten aange
worven, niet in het minst in Zuid-
Europa. Het is merkwaardig, dat
allerlei gebieden rond de Middelland
se zee met him grootse verleden en
hun rijkdom aan cultuur, technisch
gesproken en vooral op het gebied
van de industrialisatie vaak een ze
kere achterstand hebben op het ver
standelijke en koele noorden. Maar
het feit ligt er dat onze streken
blijkbaar een aantrekkelijk arbeids
gebied kunnen aanbieden aan vele
arbeiders uit Zuid-Europa. Vooral
Italianen en Spanjaarden zijn al min
of meer vertrouwde figuren gewor
den in het Waterweggebied.
Met hun levendigheid en weidse ge
ders tonen dan de nuchtere Neder
lander, hun arbeidskracht wordt
hier dikwijls zeer gewaardeerd. Van
zelfsprekend zijn er conflicten, om
dat de overplanting naar Neder
landse verhoudingen aan de zuider
lingen met hun warmbloedig tempe
rament de uiterste eisen stelt wat
betreft hun aanpassingsvermogen.
Maar over het algemeen genomen
mag toch niet ongunstig worden ge
dacht over het verloop van de in
schakeling der Zuid-Europese ar
beidskrachten. Dit succes mag mis
schien wel allereerst op rekening
worden geschreven van de ar-
beidslust en het doorzettingsvermo
gen van de geworven werklieden
zelf. Maar aan'de andere kant mag
toch niet vergeten worden dat er
heel wat werk verzet moet worden
om telkens de juiste werklieden naar
Nederland te krijgen.
Ook in onze stad bij de Werf Gusto
zijn de nodige Spanjaarden in het
arbeidsproces ingeschakeld. In het
personeelsorgaan van de Industriële
Handels Combinatie Holland, waar
bij ook de Werf Gusto is aangeslo
ten vinden wij over deze kwestie een
boeiend verslag Na een eerste er
varing met Spaanse arbeiders had
men bij de Werf Gusto voldoende
reden om een nieuwe en nog uitge
breider aanvraag voor Spaanse ar
beiders in zee te sturen. De werving
in Spanje wordt verricht door een
gemachtigde van de Federatie voor
de Metaalindustrie samen met een
vertegenwoordiger van het Neder
landse Rijksarbeidsbureau. In be
paalde gevallen worden deze heren
dan weer geassisteerd door een func
tionaris van de onderneming, waar
voor personeel wordt aangeworven.
Zo ging afgelopen maart een func
tionaris van de Werf Gusto naar
Cadiz om behulpzaam te zijn bij de
werving van arbeiders voor dit
Schiedamse bedrijf. Uit zijn verslag
blijkt wel dat een zorgvuldige selec
tie van het hoogste belang is om de
inschakeling van de Spaanse werk
krachten te laten slagen. In een lo
kaal waarin ongeveer'25 man zaten
te wachten gaf een der commissie
leden in het spaans een beknopte
en korte uiteenzetting van de ar
beidsvoorwaarden en daarnaast een
beschrijving van ons land, van het
klimaat en dergelijke zaken meer.
Eén voor één werden de sollicitan
ten dan persoonlijk in een aangren
zende kamer geroepen voor een ge
sprek. Er werd gevraagd wat hij
voor werk had gedaan en waar en of
hij getuigM-hrfl-• n had. Bn ook,
waarom hij naar Nederland wil. En
tenslotte werd de man theoretisch
aan de tand gevoeld om zijn vakbe
kwaamheid te testen en daarbij vie
len er nog heel wat lieden door de
mand. Er zijn onder de candidaten
allerlei wonderlijke, wat je noemt
instabiele types: zwervers, bede
laars en allerlei mensen die nog
nooit een vaste baan hebben gehad.
Ze willen allemaal wel naar Neder
land en beweren ook allemaal vak
bekwaam te zijn. Maar gemiddeld
is slechts de helft van de sollicitan
ten geschikt om in de Nederlandse
bedrijvigheid te worden ingescha
keld. Hieruit biijkt wel van hoeveel
belang de voorselectie in het buiten
land is. Zij bespaart de bedrijven
grote risico's en allerlei avonturiers
de diepste teleurstellingen.
IVVVVVVVVVWVVVVVVVVVWWWWVWVVVVVVl/VVVV^^/VVVWWta/^A/VXAaA/VVVVVVVVVWVVWVV/VWVWVVWNAAA/Nrt/VVlA/VVVVWVVWWVW
Bij ons op kantoor is de vorige week een nieuwe juffrouw gekomen.
Koba, om thee te zetten, brieven te tikken en om het loket open
te schuiven als er iemand klopt.
Koba heeft driemaal daags een andere jurk aan. Zo nu en dan
gaat ze boven op het bureau van de procuratiehouder staan om te
tapdansen, waarbij wij allemaal ritmisch in de handen klappen.
Ook leunt zij soms achteruit op haar tikstoel. Het hoofdje naar
links gebogen, mijmert zij dromerig voor zich uit. Ergens op de
achtergrond, waarschijnlijk bij de buren die in huisbrand-olie
doen, gaat een orkestje spelen. Koba neuriet wiegend de eerste
maten mee en op een gegeven moment hapt z.ij haar tanden bloot
en zingt op droeve wijze: ,Jk voel me zo verlaten".
Ik kan me dat best voorstellen van een meisje alléén op een kan
toor met vijftien mannen.
Tegen het middaguur melden zich vertegenwoordigers aan het lo
ket. Zij zijn met zijn veertien, hebben allemaal een strooien hoed
achter op het hoofd, een rode anjer in hun knoopsgat en precies
dezelfde koffer in hun rechterhand. Koba werpt haar benen door
het loket, neemt een bevallige houding aan, de vertegenwoordigers
planten gelijktijdig hun koffer op de grond, gaan er schrijlings op
zitten en zingen vierstemmig: „Meisje-lief ik houd van jou".
Dan marcheren ze af zonder iets verkocht te hebben.
Zo was dat een week lang, elke dag.
Tegenover mij zat Cor Bovenkamp, een nette tongen met geplakte
haren en een weemoedige glimlach. Hij keek nooit naar Koba en
Koba keek nooit tiaar hem, zodat wij zeker wisten dat zij elkaar
innig liefhadden.
Vanmorgen tiet Cor een inktvlek vallen op de geldkolom van het
kasboek. Onze directeur, die dik is, een kaal hoofd heeft en grote
sigaren rookt, stoof hijgend op Cor af.
ERUIT" briesde hij. Bij de buren speelde het orkestje iets mee
warig '"oen wierp Koba een appeltaart die zij waarschijnlijk
voor „Twaalfuurtje" bij zich had naar het hoofd van de direc
teur. De appelbrei droop hem over het voorhoofd en kliederde
samen tegen de sigaar. Voor hij „eruit!" had kunnen brullen, had
Koba reeds haar neusje gepoederd, en zette haar hoed op.
Wij hoorden de snelle tip-tap van haar schoentjes achter de slome
pas van Cor Bovenkamp. Door het raam zag ik hoe zij elkaar kus
ten en arm-in-arm de brede trappen voor ons gebouw afliepen
Halverwege kusten zij elkaar nog eens en de buren speelden de
bruilofsmars uit de opera Lohengrin.
Vanavondhoorde ik toevallig dat Cor de Russische Grootvorst
Alexei Nicolai-Witch is en Koba een schatrijk meisje met drie
kastelen in Karintië. En dan zijn er mensen, die denken dat zo iets
alleen in films gebeurt.
Sebastiaan.
VVVVVVVWVWWWWVVWWWWVWVVWVVVVVVWVVVVVVVWVVW^VVWVWVWWN^^
Maar nu terug naar üw haar.
Steekt u voor een avondje uit eens
zo'n coquet fluwelen strikje opzij
tussen uw krullen, of als u het haar
bol draagt, in het midden vlak bo
ven het voorhoofd. Ook een elas
tieken haarbandje met „goud" erin
geweven staat heel feestelijk.
baren mogen zij zich al dadelijk an-
■nnnHiiniwi«iw«miiii»nmin»ii»iwi»inwiii«iinnw»w»wiiiiiwninnnmii»niiininnniinnniiniiiniiiiim»»ii
jiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinmnniiniiiiiiiiiiiiiiiiiinnim'ii
In een uitverkoop zit altijd
iets verrukkelijks. Of je nu
in Schiedam, Amsterdam,
Lutjebroek of waar dan
ook woont
Als je je als huisvrouw de
tijd gunt hierover na te
denken, dan kom je eigen
lijk tot de wondere con
clusie, dat je alleen alle
profijt van de uitverkoop
kunt hebben, als je je nieu
we aanwinsten alleen in die
tijd aanschaft. Dat zou dan
tweemaal per jaar worden!
Dus in juli en januari. Na
tuurlijk moet je hieraan
nog even wennen. Met de
ze uitgesproken snert-zo-
mer nog niet eens zo'n gek
idee, maar de mode van
het volgend seizoen? Een
belangrijk iets, om terdege
rekening mede te houden.
Gedachten, die je totaal
verliest, als je eenmaal op
stap gaat. Alleen eerst maar
eens even kijken, beslis!
het allereerste „koopje"
niet in de wacht slepen. Er
is immers altijd zoveel en
tenslotte moet je altijd
met je beurs rekening hou-
iiiiiiiimiiiMiMiiHiiiimimiiinuiiiimniirtftfiii»»
ïlHIHMHIHHIHIMHHinrmminimiMtlHi„mm,1,11111, minimi „mi
ni aar gerust zijn, als we
het geld heerlijk kunnen
laten rollen. Och, dat zijn
dan de meest verstokte
vrijgezellen, U begrijpt dat
allemaal wel! Mannen, die
totaal niets maar dan ook
letterlijk niets van een fijn
besnaarde vrouwenziel
kunnen begrijpen. Wij ha
len er alleen onze schou
ders maar voor op. Ze zijn
immers niet van het tegen
deel te overtuigen, al zou
den we daar ook uren aan
willen besteden!
Nee, die uren waren nu
bestemd voor de uitver
koop. Vreemd dat al die
koopjes je altijd heimelijk
iets van opwinding bezor
gen. Je doet natuurlijk je
uiterste best er niet
er niet aan
Nar^mannen beweren toe te geven, 't helpt vrij- graag
altii'd dat wij de waarde wel niet 't Hóórt blijk- ik zuchtte alleen maar
van 't geld niet .kennen, baar bij deze dagen. diep Best mogelijk,
Dat we beslist dan alleen In 't voorjaar zag ik er- dat er ergens anders toch
Droeg u als klein meisje ook altijd
mooie linten in het haar? Wellicht
denkt u met een beetje weemoed
aan die tijd terug. Als u nu eens
gaat experimenteren met strikjes
,..j.n.nniiin.i.i.i.m..i.HnHnnin.mi.iiiiiniiiimmnnnn«niiiHniH..imiiinimmnn«nHmniii,.iiiinH
ook nog wel een bijzonder
koopje was? Langzaam liep
ik verder, bijna met lood
in mijn schoenen. Ik recht
te energiek mijn schouders.
Misschien waren er nog
wel leuke schoenen of ge
zellig ondergoed of wat
ook.
Niets dat meer aan dat
jurkje kon tippen
Och, zo gaat 't immers al
tijd. Energiek liep ik nu
de winkel binnen. In de
paskamer zoog ik mijn
wangen in. O, dit jurkje, 't
leek speciaal voor mij ge
maakt. Hoe had ik nu zó
lang kunnen aarzelen. Bij
na dansend vervolgde ik
mijn speur- en koopjes-
tocht. Fuifde mezelf op
een kopje koffie. Dat had
ik waarachtig dan ook wel
verdiend
't Werd helaas geen feeste
lijk kopje koffie Twee,
driemaal zag ik mijn nieu
we aanwinst voorbij para
deren Verslagen keek
ik toe.
Dat streepjesgeval hangt
nu in de kast. Onder een
oude peignoir.
Mieke
en haarbanden zult u zich vast
weer jaren jonger voelen. Dat mag
u immers dit jaar doen, want haar-
versieringen zijn weer in de mode,
niet alleen voor tienjarigen maar
voor twintig-, en jeugdige dertig
jarigen.
Deze mode is in Parijs begonnen.
Daar liet de modeontwerpster Coco
Chanel haar mannequins al jaren
kleine fluwelen strikjes dragen.
Voor scooterrijden, fietsen, wande
len of zeilen zijn er stretch haar
banden. U kunt een keuze maken
uit allerlei kleuren, uit gewone
gladde en uit gevlochten exempla
ren. Ook bij het opmaken van uw
gezicht zult u plezier van zo'n
bandje hebben.
Een leuk ideetje is het ook om er
een zelf te breien. Misschien hebt
u nog een restje wol over van een
gens op een modeshow een
jurk in een heel fijn streep
je. Ik was er direct verrukt
van, maar bedwong die
hebberigheid
En nu ineens zag ik
die jurk terug Wat
achteloos in een etalage, 't
Leek wel, of de winkelier
't een waardeloos vod vond
maar de kleuren-harmonie,
't aparte model, de gees
tige knoopversiering. Met
kennersblik had ik al di
rect gezien, dat 't mijn
maat was. Wat létte me
nog? De winkeldeur ope
nen was toch 't werk van
slechts een ogenblik
Waarom liep ik nu tóch
door? Waarom hield ik mij
zo onverschillig? Die jurk
had ik tóen toch al zó
S\
Brigitte Bardot maakt veel gebruik
van haarbanden. Dat zal ze wel
doen om haar lokken voor de ver
andering eens kort te doen lijken.
Dat effect kan je met een hrarband
b~.. eiken.
jumper die u pas gebreid hebt.
Leuk, zo'n combinatie band plus
trui voor zeilen of de wintersport.
Als u er al aan gaat beginnen dan
wensen wij u ve 1 succes.
N.V.
