net nieuwe
PRACHTIGE VAKANTIE-UITSTAP
ORGELCONCERT
K
deze week
achter de stopmand
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
UNIEKE FRANS HALS TENTOONSTELLING
EXCELSIOR ZORGDE ZONDAG
VOOR CRICKETVERRASSING
VAN DE DAG.
WOENSDAG 25 JULI 1962
14e JAARGANG No. 59
OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN
ïedaktie en advertenties BROERSVEST 125 Schiedam IC J V d Klink), telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur
Centrale administratie Kandstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag.
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
Het Frans Hals-museum in Haarlem viert zijn honderd-jarig bestaan met
een tentoonstelling gewijd aan het werk van de Haarlemse schilder Frans
Hals. Nu het vacantie-seizoen losbarst heeft het alle zin de aandacht te
vestigen op deze expositie die een bezoek meer dan waard is. Vele honder
den schuifelen tui al langs deze grootste verzameling van werken van de
Haarlemse meester, die ooit bijeen is geweest. De bezoekers komen uit alle
delen van de wereld en het Frans Hals-museum is een modern Babyion
geworden, waarin echter iedereen gevangen wordt door eerbied en bewon
dering voor het hier uitgestalde werk.
Frans Hals moet voor velen nog
ontdaan worden van een legende.
Van het leven van deze uit Vlaande
ren afkomstige Haarlemmer is maar
heel weinig bekend. En via zijn
meest gereproduceerde werken
meent een uitgebreid publiek hem
te mogen zien in de onmiddellijke
omgeving van Jan Steen; als een bij
zonder levenslustig mens die zich
weet te vereenzelvigen met de lach
ers en de drinkebroers en de praal
van feestende schuttersgroepen. De
Haarlemse tentoonstelling is uitste
kend geschikt om met deze mythe
af te rekenen. Want we zien daar
een heel schildersleven aan ons
voorbij trekken in een reeks doeken
waarin geleidelijk de wijze van zien
en de wijze van werken wezenlijk
verandert. Deze leerling van Karei
van Mandere kunnen wij als het
ware compleet op zijn levensweg
volgen in zijn werken. Hij leeft in
een typische burgermaatschappij,
zoals het Holland van de 17de eeuw
te zien gaf, maar met het tempera
ment van een zuid-nederlander be
spiedt hij deze wereld met een ver
rassende vitaliteit en met een per
soonlijke vrijheid, die alle burger
lijkheid mist. In compositie, kleur
en vorm overstijgt hij de stoffelijke
werkelijkheid en brengt hij als het
ware een volkomen eenheid tot
stand van karakter en uiterlijke ver
schijningsvorm van zifri geportret-
teerden. Zijn levendige schilder-
toets en vooral zijn manier om op
gewekte figuren als in volle actie te
betrappen moge ons niet misleiden.
Het is al te gemakkelijk om deze
Frans Hals, de schilder van Malle
Babbe, De Vrolijke Drinker en de
Bohemienne aan te duiden als de
Hollandse impressionist van de 17e
eeuw. Zeker dit werk ademt niet de
sfeer van het atelier, de sfeer waar
in gekunstelde doeken ontstaan van
zuidelijke allure. Maar dat is een
kenmerk dat aan tal van 17de eeuw-
se meesters in de lage landen ver
tonen. Meer dan elders was de ne-
derlandse schilderkunst ingesteld op
de werkelijkheid. Maar het zal
waarschijnlijk Hals' vitaliteit zijn
en zijn zin voor het ogenblikkelijke,
die ons doet denken aan het impres
sionisme uit de vorige eeuw. Maar
Hals ziet dieper. Hij is een tovenaar
met het licht dat alles verenigt,
maar hij loopt niet als het ware pas
sief achter het licht aan alsof dat
zijn enige opgave was. Want hij stelt
zijn wezen volkomen open voor de
karakters die 'Sij te verbeelden
heeft. Soms in en orchestrale rijk
dom aan kleuren dan weer in won
derlijk verstorv' n tonen onthult hij
in een open n ongecompliceerde
visie zijn geportretteerden aan de
toeschouwer. Nu eens is hij verte
derd door de charme van een vrouw
met kind, dan weer getroffen door
de gratievolle teruggetrokkenheid
van ee noudere vrouw. Of hij ziet
met een ongelofelijke raakheid in
het burger-potentaat dat hij te por
tretteren heeft de overmoedige rak
ker of de pedante arroganteling. En
kleur en vorm gaan steeds zo met
de gestalte mee dat er een totaal
ontstaat van verschijning en karak
ter.
Maar de glorie van Hals zelf valt als
het ware op de voet te volgen als
wij naar het werk uit de laatste
twintig jaren van zijn leven zien.
Ongeveer rond 1640 komt de grote
verinnerlijking. Het orkest van
feestelijke tonen verstilt geleidelijk
aan tot een samenstemming van in
getogen tinten. Veelbetekend is b.v.
dat het heldere wit aan beffen en
kragen geleidelijk aan verdiept tot
het veel verbindende blauw. De
overdaad mindert niet alleen in de
kleur. Ook in de totaal-compositie
en de attributen zien we een steeds
toenemende versobering. Frans Hals
is op weg dingen niet meer alleen
als verschijning te zien maar te zoe
ken wat daar chter ligt. Hij zoekt
de kei n dwa. door dc uiterlijke
werkelijkheid heen en lijkt hij eer
der een expressionist dan een im
pressionist. Zijn stellingname wordt
persoonlijk, hij schildert als het
ware rechtstreeks zijn interpretatie
van het gegeven neer, zoals in het
bijtend sarcastische portret van de
regentessen van het oude mannen
huis. Frans Hals is hier aan de uiter-
diepte en kracht in zijn werk toe.
Op dit moment twee jaar voor hij
meer dan 80 jaar oud in 1666
sterft.
Nogmaals een unieke tentoonstel
ling, met een diep menselijk karak
ter.
Op zaterdag 28 juli hoopt de Rot
terdamse organist DIRK JANSZ.
ZWART weer een orgelconcert te
geven op het prachtige orgel van de
Geref. kerk aan de Westvest.
Er is weer een aantrekkelijk pro
gramma samengesteld.
De toegang is vrij. Aanvang 8 uur.
Programma's aan de kerk verkrijg
baar.
jiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiifiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiuimiiiiimiiimiiiiiiHiimHmiMfiiuin
I BROOD
5
i
i De ,4ame" die op één van de vele étages achter ons tuintje woont
I is óf wel haar tijd ver vóóruit, of ze loopt achttien jaar achter.
Achttien jaar geleden zouden wij tranens-dankbaar geweest zijn I
voor de enorme stukken wittebrood, die zij naar beneden werpt.
In 1944 zou ik haar snikkend om de hals gevlogen zijn ik was
toen nog vrijgezel met hónger nu roep ik haar toe: „Hou je i
1 brood bij je!"
Geef het aan een hond, aan de schillenman of doe het in de vuil- f
1 nisbak. Ik kén het mens niet, maar ik vind haar vies.
I Het is een naar gedoe om hompen brood ongeveer één derde
van het heel in je tuintje te vinden. Het is onaangenaam. Ik
heb het niet nodig.twee derde van de mensheid zou er dol blij I
mee zijn, ik ruim het op, grimmig en verontwaardigd. De wereld
zit verbogen in elkaar. Er klopt iets niet. Er klopt een heleboel
niet.
I Als die „dame" eens wat minder brood kocht, denk ikéén der
I de minder dan ze nu doet, dan zou ze ongeveer zeventim cent per
keer overhouden. Ze zou dat in een busje kunnm' dom en er op
het eind van het jaar em GIFT van kunnen makm voor de nood- 1
I lijdmde gebieden. Nu pest ze er een haar vermoedelijk onbe- I
1 kende familie mee.
Waarom dóet dat mens dit?
i Ik wéét het niet. Ik hoop allem dat ze er mee ophoudt.
Nou, neeaan zo'n mens durf ik niet te vragen of ze al dona
trice is van de Schiedamse Gemeenschap ofschoon ze het natuur-
lijk al lang zou moeten zijn, iemand die „zo goed haar brood heeft".
Sebastiaan. 1
niiimiiHiiiiiHiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiuiiiitiiimiimiiiiiiiiimiiiiimtiiiiiiiuiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiifitiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiuiuiiMiuiir
Wim Boelhouwer, de in
Nieuw Guinea omgekomen
Enschedese militair, zal
•tóch in Nederland begraven
worden Men weet, dat de
regering dit geweigerd
heeft, hetgeen nogal stof op
heeft doen waaien
De voetbalvereniging „Phe-
nix" in Enschede heeft er
voor gezorgd in recordtijd,
n.l. binnen drie dagen, dat
het mogelijk is, dat het
stoffelijk overschot van
Wim in éigen geboortestad
begraven wordt.
Misschien was hij een juni
oortje van „Phenix", mis
schien maakte hij later deel
uit van een van de hoogste
elftallen of was hij alleen
maar een trouwe supporter.
Maar ZEKER is in elk ge
val, dat Wim zich daar
vrienden gemaakt heeft of
had hij die al vanaf zijn
jeugd en vormde men later
een hecht team. Dat hem
node naar Nieuw Guinea
zag vertrekken, al nam hij
dan ook met een brede
lach en veel overmoed af
scheid.
Toen zijn overlijden bekend
werd, stak men de hoofden
bij elkaar. Wim moest men
bij hen terug laten keren,
zij het dan anders, dan zij
gehoopt hadden. Wim was
een van hen en daarom
deed men voor die over
tocht een beroep, die Wim
een goed hart toegedragen
hebben.
Binnen drie dagen een be
drag van ƒ4500,Ruim
schoots genoeg en daarom
werd die act'i stopgezet.
Het doel was cereikt, Wim
zal straks in Enschede te
rugkeren en daar begraven
wordenEen initiatief,
dat toch zeker vermeld
dient te worden. „Phenix"
kan hier trots op zijn.
Helaas is Wim Boelhouwer
de ENIGSTE militair niet,
die tot nu daar in Nieuw
Guinea de dood vond. Die
andere ouders weten, dat
hun jongens voorgoed weg
zijn. Dat zij daar op die be
graafplaats in het verre
land hun laatste rustplaats
gevonden hebben. Zij had
den dit zo graag anders ge
wild.
We leven in een tijd van
hoogconjunctuur. Geld
maakt voor de rrers prak
tisch niets meer ui'. Het
regent bandreco-de-s -n ra
dio's voor onze jongens
daar in Nieuw Gurvea. En
dat is goed. Wij mogen hen
VOLLEYBAL.
SVC zijn de initialen van de „Schie
damse Volleybal Club" en het is
deze vereniging, die volgend jaar
haar tweede lustrum gaat vieren.
Iedere week mogen we trouw de re
sultaten en voorbeschouwingen van
de SVC-wedstrijden ontvangen en
we achten het mede daardoor op
zijn plaats, dat we nu enige aan
dacht aan dit 10-jarig bestaan gaan
besteden. Het dagelijks bestuur, be
staande uit voorzitter W. Huyskes,
secretaresse Leny van Kooy, pen
ningmeester P. Valk jr. en wed
strijdleider W. Moïze de Chateleux,
hebben, in samenwerking met de
overige bestuursleden en de hoofd
trainer Aad Zevenbergen, SVC ge
maakt tot een club met naam te
gen wie men graag speelt. Het ne-
derlaagtournooi, dat SVC jaarlijks
organiseert is daarvan een overtui
gend bewijs. Niet voor niets kan
men SVC daarom noemen een
Sfeer-Volle-Club (SVC). Op 3 en 7
september zal SVC het nieuwe sei
zoen beginnen en intussen worden
reeds vele voorbereidingen getrof
fen voor de viering van het 10-jarig
niet vergeten, wij móeten
het contact met THUIS
stevig vasthouden.
En als dat contact verbro
ken wordtAls men
weet, dat men zijn stem
nooit meer zal horen, hem
nooit meer zal kunnen zien.
Och, laten we dan plaatse
lijk er allemaal voor zorgen,
dat er hier in Nederland
zijn graf komt. Het land,
waarin hij geboren en geto
gen is. Vanwaar hij met zo
veel enthousiasme naar
Nieuw Guinea vertrok
Laat ddt dan de troost zijn
voor die ouders, die hem
moesten missen. Voor dat
meisje, dat zoveel illusies
met één slag verloren zag
faan. Voor de vrouw en de
inderen, voor wie het le
ven nu zo doelloos lijkt. De
kinderen zullen het mis-
schen nog niet beseffen,
maar laten zij met haar, die
nu zo eenzaam is en voor
een dubbele taak staat, het
graf van Pappa kunnen
eren
Ergens in ons hart is altijd
een mededogen met diege
ne, die het zwaarst getrof
fen wordt Laten we daar
van blijk geven, als dat no
dig mocht zijn
Mieke.
feest, dat op woensdag 3 april 1963
zal plaatsvinden.
Er bestaan reeds plannen voor een
klinkende feestavond en een inter
nationaal tournooi. Meer hierover
t.z.t. wanneer de plannen uitge
werkt zullen zijn. We willen echter
niet nalaten het bestuur, de trai
ners en de leden van SVC van har
te te feliciteren met de tot nog toe
bereikte resultaten en de wens uit
spreken, dat het tienjarig bestaan
in goede gezondheid en in de meest
prettige sfeer gevierd zal kunnen
worden.
WANDELEN.
Dinsdagmorgen startte een groepje
wandelaars van de w.s.v. „De Trek
vogels" in Nijmegen voor de grote
Vierdaagse aldaar.
Jammer, dat de oudste Schiedam
se deelnemer hieraan, de heer Wey-
nings niet van de partij kon zijn,
aangezien deze rasechte wandelaar
momenteel in het ziekenhuis ligt.
We wensen hem spoedige beter
schap toe en hopen, dat hij met
zijn 72 jaren weer terug zal keren
op de wandelpaden. Vrijdagmorgen
om acht uur vertrekt de bus naar
Nijmegen, om daar de binnenkomst
van de wandelaars gade te slaan
en getuige te zijn van dit grote wan-
delfeest. Er zijn voor deze bus nog
enkele plaatsen vrij, zodat even
tuele liefhebbers hiervoor (kosten
4.75, kinderen f 3.50) zich kunnen
ODgeven bij de Heer J. Schmitt,
Newtonplein 4.
Al wandelende stappen we de sport-
rubriek weer uit en hopen daarop
volgende week weer terug te ko
men, stellig weer met wandel-
nieuws.
Jan Sportief.
De spanning is gebroken: Excelsior
heeft op fraaie wijze de cricketderby
tegen Hermes DVS gewonnen. Met
nog tien minuten te spelen stond
Hermes DVS er uitstekend voor,
want nog vijf runs en Excelsior zou
een geslagen ploeg geweest zijn. De
gasten waren niet verder gekomen
dan 135 runs en toen Hermes DVS
op 131 stond, zag het er naar uit,
dat in bedoelde tien minuten dit
aantal wel overschreden kon wor
den. Maar Excelsior dacht er anders
over en gooide Hermes DVS juist
>or de eindstreep „uit" en dat be
tekende meteen de volle winst.
Weinig „Excelsiorianen" hebben in
deze overwinning durven geloven
en de meeste blauw-witten zagen
met optimisme deze derby tege-
Vervolg op pagina 2
