liet nieuwe SCHIEDAMS RIJKDOM AAN RECREATIE-GEBIED k DE GRAAF's SLAGERIJ GEHEEL GEMODERNISEERD Groen voor longen, ogen en ontspanning achter de stopmand Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel. WIJ SLEUREN ONS DOOR HET LEVEN I WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1962 14e JAARGANG No. 61 OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN Sedaktie en advertenties BROERSVEST 125 Schiedam (C J v d Klink) telefoon 010-67368 en 63939 Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur Centrale administratie Kandstad-edities: Koornmarkf 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag'. De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft, Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland In ons vorig nummer spraken wij over groenstroken in onze stad en over de grote partijen groen, die tegenwoordig als groengordels worden betiteld. Het gaat bij dat alles in de eerste plaats om wat wc de longen van een stad zouden kunnen noemen. De aanwezigheid van groen werkt zuiverend en verfrissend op de omgeving en dat is ook in een moderne stad nog hard nodig. Zeker de industrieën zijn niet meer de walm en smook uitbrakende bedrijven van vroeger. Ze zijn gevestigd in lichter en frisse gebouwtjes of gebouwen en ze doen heel wat hygiënischer aan dan enkele tientallen jaren geleden. We hoeven zelf maar eens te gaan kijken in onze kersverse indu strie-gebieden ter weerszijden van de Schiedamse Schie om dat op te merken. t Het Prinses Beatrix-park een oer-Hollands landschap. Het verschil tussen een fabriek en een ziekenhuis wordt als het ware steeds kleiner. Het is hier allemaal vriendelijk, rustig en schoon. Maar dat wil nog niet zeggen dat de behoefte aan groen in de stad nu ook afneemt. Denken we alleen maar even aan de enorme toename van het verkeer met zijn onfrisse geuren en typische luchtverontreini ging. En bovendien, de mens heeft de waarde van de natuurgegevens ontdekt en kan er nu steeds minder buiten. En hij wil niet alleen het groen als het ware ruiken en inade men. Hij is zelfs niet meer tevreden met groenstroken, waarnaar het zo verkwikkend is te kijken voor de mens van onze tijd, omdat zijn ogen zo vermoeid worden van de talloze indrukken, het lawaai van schreeu wende reclames, verkeersborden en allerlei nadrukkelijke aanduidingen, die zijn leven begeleiden. Steeds meer wil de mens ook in het groen zitten en liggen. De tijd dat de parken dingen waren, waarin je alleen kon wandelen op netjes afge bakende paden of keurig overeind kon zitten op stramme bankjes ligt gelukkig ook al weer achter ons, zo als we in een vorig artikel al heb ben opgemerkt. Aan groenstroken alleen heeft de moderne stedeling dus lang niet genoeg, het zijn aar dige luchtverversers en ze zijn pret tig om naar te kijken, maar daar blijft het toch eigenlijk bij. Een ty pisch recreatie-gebied is voor de meeste stedelingen heel wat anders. Zelfs voor de Amsterdammers, die bij hun uitstapjes dikwijls niet ver der komen dan de rand van de grote wegen, waar ze hun „berm toerisme" bedrijven. Want ook daarbij zoeken ze toch de mooie plekjes op, ze laten zich als het ware opnemen in de rand van een plezierig brokje natuur. In Schiedam is heel wat gedaan om ons aan het nodige recreatiegebied te helpen. Hoewel onze stad in het hart ligt van het overbevolkte West Nederland is hier een opmerkelijke hoeveelheid recreatie-ruimte ont staan. Alleen al het nieuwe Prinses Beatrixpark, dat 40 hectare groot is bezorgd elk hoofd van de bevolking ongeveer drie maal zo veel recre atieruimte als Rotterdam in het to taal per hoofd der bevolking bezit. De totale voorraad van onze recre atie-ruimte beloopt meer dan 150 ha; per hoofd van de bevolking is er dan ook twintig vierkante meter recreatie-ruimte, of wel tien maal zo veel als Rotterdam per hoofd be zit. En hoe gevariëerd is ons recreatie gebied voor een betrekkelijk kleine stad in West-Nederland niet! Er is het oudere Volkspark met zijn bij na monumentale speelweiden tus sen het hoge geboomte. We hebben onze Plantage als een oud maar ge reorganiseerd stadspark te midden van de huizen. Er is dat wonderlijke Juliana-park met zijn strakke allée waaromheen in romantische glooi ingen en golvingen waaiervormig de gazons en boompartijen zich uit strekken. En tenslotte hebben we dan die nieuwe schepping van het na-oorlogse Schiedam, het Prinses Beatrixpark met zijn speeltuin, zijn kinderboerderij, zijn heemtuin en zijn nog jonge theehuis. En de kern van alles daar zijn de waternartijen, die de hengelaars en liefhebbers van het spelevaren dienen. Hier bloeit het vogelleven en hier kan 's winters worden geschaatst in een landschap, dat in al zijn dromerig heid oer-hollands is. En tot dus- Hoewel er veel Nederlan ders de grens overtrekken om toch maar een sprankje zon op te vangen, zijn er toch heus ook wel, die in 't eigen land blijven. Geluk kig maar voor Dr. L. van Egeraat, anders zou hij maar in de ruimte gepraat hebben en op de maan kent men de vakantieproblemen beslist niet Mensen, die véraf wonen, kilometers buiten de be woonde wereld en er zich nog happy voelen ook, wil len zo eens in 't jaar toch ook wel weer wat anders. En dan besluit men vaak tot woningruil, vooral met kleine kinderen 'n IDEALE oplossing. Men is dan niet aangewezen op één of twee pensionkamers. Stadsmen sen genieten dan van bos- of zeelucht, buitenmensen een paar weken van het bruisende stadsleven. Dat zij verwonderd gadeslaan, het voor die paar weken een gezellige afwisseling vinden in de sleur van alle dag. Maar als je in WEDER ZIJDSE harten een kijkje kon nemenDan is er toch weer de blijdschap om de rust of het geroeze moes van eigen omgeving. Bij die woningruil moet men elkaar zoveel mogelijk terwillc zijn. Het is eigen lijk een kwestie van eikaars huis voor een paar weken „Lenen". Vanzelfsprekend dat men overal zuinig mee omspringt, geschonden ser vies vervangt Bij terugkeer een opgeruimd huis achter laat, precies zoals u het zelf immers gedaan hebt Het moet niet zo zijn, dat men akelig precies afgepast linnengoed e.d. klaar legt. Alle kasten afgrendelt. Die mensen kunnen immers toch bezoek krijgen en dan zitten ze toch maar lelijk onthand. Wij hebben het weieens gehad, dat letter lijk alles achter slot en grendel stond en wij van armoede er het nodige maar bij kochten en later weer mee sjouwden. Ziet u, DAN is het geen woningruil, waar we later met plezier aan terugdenken, maar blijft er ergens in ons het gevoel van wantrouwen en trap je daar nooit meer in Wij huisvrouwen beschou wen onze linnenkast als ons HEILIGDOM en dat is ons goed recht. Daar zijn wij al. leen d«e baas maar over. Als iederéen daar maar in graait wordt het een chaos. Dat we die linnenkast dus afsluiten is een gewone zaak. Maar laten we dan niet zo krenterig met het benodigde voor de logees zijn. Als huisvrouw weet u echt wel, wat er elke week aan linnengoed vuil ge maakt wordt. Waarom dan zo benepen voor een an der? Het is goed,, hier eerst over na te denken, voordat men tot zo'n besluit overgaat. Als u BANG bent, dat uw huis verwaarloosd wordt, dat men totaal niets in die 2 of 3 weken uit zal voeren, d.w.z. niet stoffen en stof zuigen, ramen zemen enz., och, doet u het dan ËE- [III sLIST niet. U zult van uw vakantie dan niet alleen maar een nachtmerrie voor uzelf en uw gezin maken door uw eindeloos gezeur over uw „boeltje thuis". Als u een type bent, die al leen maar leeft, als u het huis glanzend en glimmend weet tot in de donkerste hoekjes, gaat u dan maar liever in een pension. Of als de kinderen nog te klein zijn, blijft u dan maar thuis. Want als je kinderen hebt, moet je geven en nemen en heus, uw man ZIET 't toch niet, at bent u ook de hele dag met stofdoek en zeem in de weer, hoe spijtig dit ook voor u klinkt Wat hij wél ziet en wat graag: een gezellige vrouw, die er leuk uitziet. Die over al belangstelling voor heeft. Die met hem meeleeft, als er op kantoor, op de zaak of in dc fabriek geëxperi menteerd wordt. We zijn zo gelukkig over de modernste huishoudappara- ten te beschikken. Laten we daar dan ook een GOED gebruik van maken en de overblijvende tijd benutten voor dingen dit ons gezin alleen maar ten goede ko men. Het leven kan zo won derbaarlijk zijn, als we 't maar met een EEGklJ- PEND HART tegemoet tre den. En dat is waarachtig zo moeilijk niet. Oók "iet, als we tot woningruil in de vakantie besloten hebben Mieke. "^A/Nrt/V\/\/\^V\AAA/WWV\/^A^/VWWWWW^/^/NAA/W\AyVW\^W\/W\/N^W\/W/\A/W\AAAAAA/WV\^/\/VWWWW\/W^A^VWW\/VW\/\/W\/\/W Uit gewoonte sleuren wij ons door het leven. 's Morgens staan we op als de wekker afloopt. Niet omdat we dan lekker uitgeslapen zijn en met een opgewekte lach de dag tege moet willen treden, nee, het móet nou een keer, het werk roept. We sjouwen in de fabriek, wij cijferen op het kantoor en de huis vrouwen doen hun boodschappen, maken de bedden op, het eten klaar en gaan verstellen, of boenen en 's maandags natuurlijk de was! Heel ons leven is opgebouwd uit gewoonten: opstaan, werk, eten, het avondblad, de televisie, het bed en weer opnieuw opstaan. Je kunt er oud mee worden. Met vijf en zestig krijgen we A.O.W. Dan verandert ons leven. Dan krijgen we andere gewoonten. langzamere. Maar zo hóeft het niet! Zo mag het zelfs niet. Wij hebben ook nog een ziel, een géést! Gelukkig zijn er een heleboel mensen, die daar ook eens wat mee doen: hobby-mensen, sportmensen, mensen mei ambities voor mu ziek, toneel, letterkunde, met liefhebberijen. Voor zulke mensen vooral is de Schiedamse Gemeenschap opge richt. Wat zou het héérlijk zijn als alle Schiedammers daadwer kelijk" lid waren van één van de vele verenigingen die onder die S.G. ressorteren. Want juist zo'n hobby, zo'n liefhebberij geeft VREUGDE aan het leven. Daarin kun je helemaal „je-zélf" zijn, geen gewoonte-dier, geen sleurder. In een hobby kun je al je gepieker kwijt raken, je zorgen om het dagelijks bestaan, je moeilijkheden van vandaag, je angst voor morgen, je spijt over gisteren. Wordt MENS! Doe het nu je nog jong bent. ZOEK iets, wat je interesseert, wat je boeit, wat je pakt, wat je blijvend boeien kan, héél je verdere leven. Natuurlijk, er moet gewerkt worden, de schoorsteen moet roken het hele jaar zowat er moet „brood op de plank" komen maar daarnaast: LEEF! Leef bewust. Ik ken een huismoeder die kinderverhalen schrijft, een notaris die prachtig piano speelt, een politie-agent die duiven houdt, een kantoorklerk die zingt, een zakenman die kegelt, een boekhouder die ansichtkaarten verzamelt, een werkman die schil dert, een drogist die voortreffelijk toneel speelt, een typiste met een gitaaren wat doet U? Ga eens praten op het kantoortje van de S.GZij kennen alle clubs, alle verenigingen in SchiedamEr is er vast een bij voor U. En geeft U zich dan meteen even op als donateur. Sebastiaan. verre hebben wij het alleen nog maar gehad over de grote publieke groenpartijen. Maar verder zijn er nog de kleinere wijkplantsoentjes en buurtparkjes naast de speelgele- genheden, die in Nieuwland tussen de huizenblokken zijn geschapen. In de nabije omgeving van bijna elk huis is er wel wat groen te vinden, waarop kan gezeten en gespeeld worden. En tenslotte moeten we bij het re creatie-gebied nog de volkstuintjes rekenen en de sportparken. Ook die voorzien op grandioze wijze in de menselijke behoeften aan recreatie in het groen. Samen overigens met die andere sportgelegenheid, het prachtige natuurbad „Groenoord", dat een kostelijk bezit van onze stad is. Gistermorgen om 10 uur kon het echtpaar H. de Graaf in de Lange Kerkstraat 25 het publiek een ge heel gemoderniseerde zaak tonen met verschillende extra openings aanbiedingen. Het kantoortje en de gang zijn nu bij de winkel getrok ken, een winst van 20 M*. Niet zonder trots liet de heer De Graaf ons zijn zaak zien, met recht een juweeltje NA de verbouwing, waarbij aannemer J. Brussé, P. Ru- seler's koeltechnisch bureau en de firma Geveke dan ook alle eer van hun werk hebben. De slagerij is thans geheel aan de eisen van deze moderne tijd aange past. Men beschikt over een nieuwe gekoelde toonbank, geheel inge bouwd, zodat men nu de klanten sneller hoopt te kunnen bedienen. Door die ruimtewinst heeft men de afdeling Conserven met een .grote sortering uitgebreid en beschikt men ook over een afdeling Diep vriesproducten. Dé vraag van iedere huisvrouw op 't ogenblik In 1907 werd deze slagerij opge richt. Een kleine zaak uiteindelijk, maar met een goede naam, want de bezorging van het vlees e.d. ge schiedde in de gehele stad, al telde men uiteindelijk in het Singelkwar tier de meeste klanten. De zaak ging over van vader op zoon. Zeven jaar geleden werd de slagerij ook verbouwd. Nu heeft de heer de Graaf het grandioos aangepakt en het resultaat loont alle offers van het zich behelpen in 5 weken. Reeds tijdens de verbouwing had men niet over belangstelling te kla gen. Wie in de Lange Kerkstraat liep, bleef onwillekeurig even staan. Vooral de huisvrouwen waren bij zonder geïnteresseerd, de laatste jaren was de winkel echt te klein om alle koopsters te bergen, vooral op vrijdag en zaterdag. Door deze geweldige omzet kon men altijd vlees van goede kwaliteit tegen een redelijke prijs kopen en dat hoopt men in de toekomst vol te kunnen houden. Men weet dat daarmede alleen de huisvrouw terug zal ko men, de praktijk heeft het immers in al die jaren wel geleerd En het ongemak van er bijna niet in te kunnen komen, heeft men nu opgevangen, er is meer ruimte. De sfeer tussen patroon eh werk nemers is bijzonder goed. Daarom heeft de heer de Graaf besloten NA de verbouwing voor zijn personeel een VIJFDAAGSE WERKWEEK in te voeren. Hij zal daarmede onge twijfeld de eerste slager in onze stad zijn, die dit doorvoert. Op maandag is de zaak in de toekomst de gehele dag gesloten. Als de huis vrouw hiermede rekening houdt met haar inkopen op zaterdag, dan behoeft die sluiting voor het echt paar de Graaf geen verlies te zijn. Onnodig te zeggen, dat voor deze verbouwing en totale modernise ring ook uit de zakenwereld veel belangstelling bestond en men zijn gelukwensen onderstreepte met een keur van bloemstukken. Wij wensen dit ondernemende echt paar van harte goede zaken toe... I

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1962 | | pagina 1