liet nieuwe
SCHIEDAMS RIJKDOM
AAN RECREATIE-GEBIED
k
DE GRAAF's SLAGERIJ GEHEEL
GEMODERNISEERD
Groen voor longen, ogen en ontspanning
achter de stopmand
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
WIJ SLEUREN ONS DOOR HET LEVEN
I
WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1962
14e JAARGANG No. 61
OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN
Sedaktie en advertenties BROERSVEST 125 Schiedam (C J v d Klink) telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur
Centrale administratie Kandstad-edities: Koornmarkf 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag'.
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
In ons vorig nummer spraken wij over groenstroken in onze stad en over
de grote partijen groen, die tegenwoordig als groengordels worden betiteld.
Het gaat bij dat alles in de eerste plaats om wat wc de longen van een
stad zouden kunnen noemen. De aanwezigheid van groen werkt zuiverend
en verfrissend op de omgeving en dat is ook in een moderne stad nog hard
nodig. Zeker de industrieën zijn niet meer de walm en smook uitbrakende
bedrijven van vroeger. Ze zijn gevestigd in lichter en frisse gebouwtjes of
gebouwen en ze doen heel wat hygiënischer aan dan enkele tientallen jaren
geleden. We hoeven zelf maar eens te gaan kijken in onze kersverse indu
strie-gebieden ter weerszijden van de Schiedamse Schie om dat op te
merken.
t
Het Prinses Beatrix-park een oer-Hollands landschap.
Het verschil tussen een fabriek en
een ziekenhuis wordt als het ware
steeds kleiner. Het is hier allemaal
vriendelijk, rustig en schoon.
Maar dat wil nog niet zeggen dat de
behoefte aan groen in de stad nu
ook afneemt. Denken we alleen
maar even aan de enorme toename
van het verkeer met zijn onfrisse
geuren en typische luchtverontreini
ging. En bovendien, de mens heeft
de waarde van de natuurgegevens
ontdekt en kan er nu steeds minder
buiten. En hij wil niet alleen het
groen als het ware ruiken en inade
men. Hij is zelfs niet meer tevreden
met groenstroken, waarnaar het zo
verkwikkend is te kijken voor de
mens van onze tijd, omdat zijn ogen
zo vermoeid worden van de talloze
indrukken, het lawaai van schreeu
wende reclames, verkeersborden en
allerlei nadrukkelijke aanduidingen,
die zijn leven begeleiden.
Steeds meer wil de mens ook in het
groen zitten en liggen. De tijd dat
de parken dingen waren, waarin je
alleen kon wandelen op netjes afge
bakende paden of keurig overeind
kon zitten op stramme bankjes ligt
gelukkig ook al weer achter ons, zo
als we in een vorig artikel al heb
ben opgemerkt. Aan groenstroken
alleen heeft de moderne stedeling
dus lang niet genoeg, het zijn aar
dige luchtverversers en ze zijn pret
tig om naar te kijken, maar daar
blijft het toch eigenlijk bij. Een ty
pisch recreatie-gebied is voor de
meeste stedelingen heel wat anders.
Zelfs voor de Amsterdammers, die
bij hun uitstapjes dikwijls niet ver
der komen dan de rand van de
grote wegen, waar ze hun „berm
toerisme" bedrijven.
Want ook daarbij zoeken ze toch de
mooie plekjes op, ze laten zich als
het ware opnemen in de rand van
een plezierig brokje natuur.
In Schiedam is heel wat gedaan om
ons aan het nodige recreatiegebied
te helpen. Hoewel onze stad in het
hart ligt van het overbevolkte West
Nederland is hier een opmerkelijke
hoeveelheid recreatie-ruimte ont
staan. Alleen al het nieuwe Prinses
Beatrixpark, dat 40 hectare groot is
bezorgd elk hoofd van de bevolking
ongeveer drie maal zo veel recre
atieruimte als Rotterdam in het to
taal per hoofd der bevolking bezit.
De totale voorraad van onze recre
atie-ruimte beloopt meer dan 150
ha; per hoofd van de bevolking is er
dan ook twintig vierkante meter
recreatie-ruimte, of wel tien maal
zo veel als Rotterdam per hoofd be
zit.
En hoe gevariëerd is ons recreatie
gebied voor een betrekkelijk kleine
stad in West-Nederland niet! Er is
het oudere Volkspark met zijn bij
na monumentale speelweiden tus
sen het hoge geboomte. We hebben
onze Plantage als een oud maar ge
reorganiseerd stadspark te midden
van de huizen. Er is dat wonderlijke
Juliana-park met zijn strakke allée
waaromheen in romantische glooi
ingen en golvingen waaiervormig de
gazons en boompartijen zich uit
strekken. En tenslotte hebben we
dan die nieuwe schepping van het
na-oorlogse Schiedam, het Prinses
Beatrixpark met zijn speeltuin, zijn
kinderboerderij, zijn heemtuin en
zijn nog jonge theehuis. En de kern
van alles daar zijn de waternartijen,
die de hengelaars en liefhebbers
van het spelevaren dienen. Hier
bloeit het vogelleven en hier kan
's winters worden geschaatst in een
landschap, dat in al zijn dromerig
heid oer-hollands is. En tot dus-
Hoewel er veel Nederlan
ders de grens overtrekken
om toch maar een sprankje
zon op te vangen, zijn er
toch heus ook wel, die in 't
eigen land blijven. Geluk
kig maar voor Dr. L. van
Egeraat, anders zou hij
maar in de ruimte gepraat
hebben en op de maan kent
men de vakantieproblemen
beslist niet
Mensen, die véraf wonen,
kilometers buiten de be
woonde wereld en er zich
nog happy voelen ook, wil
len zo eens in 't jaar toch
ook wel weer wat anders.
En dan besluit men vaak
tot woningruil, vooral met
kleine kinderen 'n IDEALE
oplossing. Men is dan niet
aangewezen op één of twee
pensionkamers. Stadsmen
sen genieten dan van bos-
of zeelucht, buitenmensen
een paar weken van het
bruisende stadsleven. Dat
zij verwonderd gadeslaan,
het voor die paar weken
een gezellige afwisseling
vinden in de sleur van alle
dag. Maar als je in WEDER
ZIJDSE harten een kijkje
kon nemenDan is er
toch weer de blijdschap
om de rust of het geroeze
moes van eigen omgeving.
Bij die woningruil moet
men elkaar zoveel mogelijk
terwillc zijn. Het is eigen
lijk een kwestie van eikaars
huis voor een paar weken
„Lenen". Vanzelfsprekend
dat men overal zuinig mee
omspringt, geschonden ser
vies vervangt Bij terugkeer
een opgeruimd huis achter
laat, precies zoals u het zelf
immers gedaan hebt
Het moet niet zo zijn, dat
men akelig precies afgepast
linnengoed e.d. klaar legt.
Alle kasten afgrendelt. Die
mensen kunnen immers
toch bezoek krijgen en dan
zitten ze toch maar lelijk
onthand. Wij hebben het
weieens gehad, dat letter
lijk alles achter slot en
grendel stond en wij van
armoede er het nodige maar
bij kochten en later weer
mee sjouwden. Ziet u, DAN
is het geen woningruil,
waar we later met plezier
aan terugdenken, maar
blijft er ergens in ons het
gevoel van wantrouwen en
trap je daar nooit meer
in
Wij huisvrouwen beschou
wen onze linnenkast als ons
HEILIGDOM en dat is ons
goed recht. Daar zijn wij al.
leen d«e baas maar over.
Als iederéen daar maar in
graait wordt het een chaos.
Dat we die linnenkast dus
afsluiten is een gewone
zaak. Maar laten we dan
niet zo krenterig met het
benodigde voor de logees
zijn. Als huisvrouw weet u
echt wel, wat er elke week
aan linnengoed vuil ge
maakt wordt. Waarom dan
zo benepen voor een an
der?
Het is goed,, hier eerst over
na te denken, voordat men
tot zo'n besluit overgaat.
Als u BANG bent, dat uw
huis verwaarloosd wordt,
dat men totaal niets in die
2 of 3 weken uit zal voeren,
d.w.z. niet stoffen en stof
zuigen, ramen zemen enz.,
och, doet u het dan ËE-
[III
sLIST niet. U zult van uw
vakantie dan niet alleen
maar een nachtmerrie voor
uzelf en uw gezin maken
door uw eindeloos gezeur
over uw „boeltje thuis".
Als u een type bent, die al
leen maar leeft, als u het
huis glanzend en glimmend
weet tot in de donkerste
hoekjes, gaat u dan maar
liever in een pension. Of als
de kinderen nog te klein
zijn, blijft u dan maar thuis.
Want als je kinderen hebt,
moet je geven en nemen en
heus, uw man ZIET 't toch
niet, at bent u ook de hele
dag met stofdoek en zeem
in de weer, hoe spijtig dit
ook voor u klinkt
Wat hij wél ziet en wat
graag: een gezellige vrouw,
die er leuk uitziet. Die over
al belangstelling voor heeft.
Die met hem meeleeft, als
er op kantoor, op de zaak
of in dc fabriek geëxperi
menteerd wordt.
We zijn zo gelukkig over de
modernste huishoudappara-
ten te beschikken. Laten we
daar dan ook een GOED
gebruik van maken en de
overblijvende tijd benutten
voor dingen dit ons gezin
alleen maar ten goede ko
men. Het leven kan zo won
derbaarlijk zijn, als we 't
maar met een EEGklJ-
PEND HART tegemoet tre
den. En dat is waarachtig
zo moeilijk niet. Oók "iet,
als we tot woningruil in de
vakantie besloten hebben
Mieke.
"^A/Nrt/V\/\/\^V\AAA/WWV\/^A^/VWWWWW^/^/NAA/W\AyVW\^W\/W\/N^W\/W/\A/W\AAAAAA/WV\^/\/VWWWW\/W^A^VWW\/VW\/\/W\/\/W
Uit gewoonte sleuren wij ons door het leven.
's Morgens staan we op als de wekker afloopt. Niet omdat we dan
lekker uitgeslapen zijn en met een opgewekte lach de dag tege
moet willen treden, nee, het móet nou een keer, het werk roept.
We sjouwen in de fabriek, wij cijferen op het kantoor en de huis
vrouwen doen hun boodschappen, maken de bedden op, het eten
klaar en gaan verstellen, of boenen en 's maandags natuurlijk de
was!
Heel ons leven is opgebouwd uit gewoonten: opstaan, werk, eten,
het avondblad, de televisie, het bed en weer opnieuw opstaan.
Je kunt er oud mee worden. Met vijf en zestig krijgen we A.O.W.
Dan verandert ons leven. Dan krijgen we andere gewoonten.
langzamere. Maar zo hóeft het niet! Zo mag het zelfs niet. Wij
hebben ook nog een ziel, een géést!
Gelukkig zijn er een heleboel mensen, die daar ook eens wat mee
doen: hobby-mensen, sportmensen, mensen mei ambities voor mu
ziek, toneel, letterkunde, met liefhebberijen.
Voor zulke mensen vooral is de Schiedamse Gemeenschap opge
richt. Wat zou het héérlijk zijn als alle Schiedammers daadwer
kelijk" lid waren van één van de vele verenigingen die onder die
S.G. ressorteren.
Want juist zo'n hobby, zo'n liefhebberij geeft VREUGDE aan het
leven. Daarin kun je helemaal „je-zélf" zijn, geen gewoonte-dier,
geen sleurder. In een hobby kun je al je gepieker kwijt raken, je
zorgen om het dagelijks bestaan, je moeilijkheden van vandaag,
je angst voor morgen, je spijt over gisteren.
Wordt MENS! Doe het nu je nog jong bent. ZOEK iets, wat je
interesseert, wat je boeit, wat je pakt, wat je blijvend boeien
kan, héél je verdere leven.
Natuurlijk, er moet gewerkt worden, de schoorsteen moet roken
het hele jaar zowat er moet „brood op de plank" komen
maar daarnaast: LEEF!
Leef bewust. Ik ken een huismoeder die kinderverhalen schrijft,
een notaris die prachtig piano speelt, een politie-agent die duiven
houdt, een kantoorklerk die zingt, een zakenman die kegelt, een
boekhouder die ansichtkaarten verzamelt, een werkman die schil
dert, een drogist die voortreffelijk toneel speelt, een typiste met
een gitaaren wat doet U?
Ga eens praten op het kantoortje van de S.GZij kennen alle
clubs, alle verenigingen in SchiedamEr is er vast een bij voor
U. En geeft U zich dan meteen even op als donateur.
Sebastiaan.
verre hebben wij het alleen nog
maar gehad over de grote publieke
groenpartijen. Maar verder zijn er
nog de kleinere wijkplantsoentjes
en buurtparkjes naast de speelgele-
genheden, die in Nieuwland tussen
de huizenblokken zijn geschapen. In
de nabije omgeving van bijna elk
huis is er wel wat groen te vinden,
waarop kan gezeten en gespeeld
worden.
En tenslotte moeten we bij het re
creatie-gebied nog de volkstuintjes
rekenen en de sportparken. Ook die
voorzien op grandioze wijze in de
menselijke behoeften aan recreatie
in het groen. Samen overigens met
die andere sportgelegenheid, het
prachtige natuurbad „Groenoord",
dat een kostelijk bezit van onze stad
is.
Gistermorgen om 10 uur kon het
echtpaar H. de Graaf in de Lange
Kerkstraat 25 het publiek een ge
heel gemoderniseerde zaak tonen
met verschillende extra openings
aanbiedingen. Het kantoortje en de
gang zijn nu bij de winkel getrok
ken, een winst van 20 M*.
Niet zonder trots liet de heer De
Graaf ons zijn zaak zien, met recht
een juweeltje NA de verbouwing,
waarbij aannemer J. Brussé, P. Ru-
seler's koeltechnisch bureau en de
firma Geveke dan ook alle eer van
hun werk hebben.
De slagerij is thans geheel aan de
eisen van deze moderne tijd aange
past. Men beschikt over een nieuwe
gekoelde toonbank, geheel inge
bouwd, zodat men nu de klanten
sneller hoopt te kunnen bedienen.
Door die ruimtewinst heeft men de
afdeling Conserven met een .grote
sortering uitgebreid en beschikt
men ook over een afdeling Diep
vriesproducten. Dé vraag van iedere
huisvrouw op 't ogenblik
In 1907 werd deze slagerij opge
richt. Een kleine zaak uiteindelijk,
maar met een goede naam, want
de bezorging van het vlees e.d. ge
schiedde in de gehele stad, al telde
men uiteindelijk in het Singelkwar
tier de meeste klanten. De zaak
ging over van vader op zoon. Zeven
jaar geleden werd de slagerij ook
verbouwd. Nu heeft de heer de
Graaf het grandioos aangepakt en
het resultaat loont alle offers van
het zich behelpen in 5 weken.
Reeds tijdens de verbouwing had
men niet over belangstelling te kla
gen. Wie in de Lange Kerkstraat
liep, bleef onwillekeurig even staan.
Vooral de huisvrouwen waren bij
zonder geïnteresseerd, de laatste
jaren was de winkel echt te klein
om alle koopsters te bergen, vooral
op vrijdag en zaterdag. Door deze
geweldige omzet kon men altijd
vlees van goede kwaliteit tegen een
redelijke prijs kopen en dat hoopt
men in de toekomst vol te kunnen
houden. Men weet dat daarmede
alleen de huisvrouw terug zal ko
men, de praktijk heeft het immers
in al die jaren wel geleerd En
het ongemak van er bijna niet in
te kunnen komen, heeft men nu
opgevangen, er is meer ruimte.
De sfeer tussen patroon eh werk
nemers is bijzonder goed. Daarom
heeft de heer de Graaf besloten NA
de verbouwing voor zijn personeel
een VIJFDAAGSE WERKWEEK in
te voeren. Hij zal daarmede onge
twijfeld de eerste slager in onze
stad zijn, die dit doorvoert. Op
maandag is de zaak in de toekomst
de gehele dag gesloten. Als de huis
vrouw hiermede rekening houdt
met haar inkopen op zaterdag, dan
behoeft die sluiting voor het echt
paar de Graaf geen verlies te zijn.
Onnodig te zeggen, dat voor deze
verbouwing en totale modernise
ring ook uit de zakenwereld veel
belangstelling bestond en men zijn
gelukwensen onderstreepte met
een keur van bloemstukken.
Wij wensen dit ondernemende echt
paar van harte goede zaken toe...
I