Het nieuwe Flatbouw al in de oudheid De voetganger en zijn veiligheid in het verkeer K Weerzien van hef antieke Rome DE KERMIS-EXPLOITANTEN WAREN ZEER TEVREDEN achter de stopmand WOENSDAG 29 AUGUSTUS 1962 14e JAARGANG No. 69 OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN Verschijn* woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel. De „Randstad-edifies" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft, Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland smMA ïedaktie en advertenties BROERSVEST 125 Schiedam IC J d Klink) telefoon 010-67368 en 63939 Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur Centrale administratie Randstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag. In ons vorige artikel lezer, hebben we U er van trachten te overtuigen, dat Rome niet enkel een stad is can het verleden. Wij betoogden dat er eigen tijk tussen vroeger en nu in de oude hoofdstad van de romeinse wereld geen conflict bestaat en dat het er ook daarom goed toeven is voor de mens met een uitgesproken voorkeur voor het moderne. Neem het ons dan eens kwalijk, dat we nu ook even die andere kant van de eeuwige stad belichten, die wereld van wonderlijke en helaas meestal verbrokkelde resten uit het grootse klassieke verleden van deze stad. Op de valreep van onze terugkeer naar Nederland hebben we nog eenmaal in een bocht van de weg bij de Triomfboog van keizer Septimius Severus staan staren over wat in de hui dige tijd nog rest van het grote romeinse forum. f ~T" I Het Romeinse Forum met op de achtergrond het Colosseum en de triomf boog van Titus. In de loop van de tijd is het voor ons een geliefkoosde avondwande ling geworden naar dit punt. In de blozende tinten van de zonsonder gang wordt het geheel van sokkels, zuilresten en brokstukken kolonna- de als met een poëtisch waas om geven en spreekt niet elk deel met scherpe pijnlijkheid over de ver woestingen, die in eeuwen zijn aan gericht aan dit kernstuk van Euro pa's beschaving. Alles is duidelijk zichtbaar maar in een minder schrijnende belichting dan overdag. De triomfboog van Septimius Seve rus kunnen we bijna op de kantige schouders tikken. Evenals die van Titus en van Constantijn is hij wei nig beschadigd. Deze merkwaardige herinneringsmonumenten aan de heldendaden en overwinningen van de betrokken keizers geven wel een bijzonder goede indruk van de mo numentale grootheid, waarmee de romeinen wisten te bouwen. Juist omdat ze systematisch zijn onder verdeeld met panelen en half-zuilen leggen ze hun grootheid duidelijker bloot dan de tempelresten met hun gerekte en oriingedeelde zuilen. En terzijde zien we de hellingen van de Palatijnse heuvel bezet met de grootse restanten van keizerlijke Ealeizen. Wat er van over is, is een akstenen wereld van spelonkach tige ruimten vol ongenaakbare ge heimzinnigheid. Een wereld, waarin de verhalen van de geschiedschrij ver Tacitus over gekuip en geheim zinnige moorden in de keizerlijke paleizen hun treffende achtergrond vinden. En helemaal aan het eind van onze blikken dat andere be wijs van wreedheid en hoge cultuur tegelijk, het Colosseum. Dit enorme openlucht circus, waarin de wreed ste schouwspelen werden opge voerd, is later tot in de helft van de vorige eeuw voor de romeinen een haast onuitputtelijke bron geweest van bouwmaterialen. Maar dat heeft niet kunnen verhinderen, dat het ge weldige bouwwerk er in hoofdzaak nog staat; zo groots en zo kloek was de opzet van dit Flaviaanse circus. Het best bewaarde romeinse ge bouw uit de oudheid is het Pan theon, een verzameltempel voor alle goden der romeinen tegelijk. Het is een prachtig stuk koepelbouw dat zijn licht alleen ontvangt door een groot gat in de koepel. Juist dat hoge licht geeft aan dit interieur een indrukwekkende verhevenheid, die door geen enkele koepel nadien is geëvenaard. Het bouwwerk ligt nu wat verzonken op een oud en intiem stadspleintje, dat bijna peu terig aandoet tegenover de grootste vormen van het Pantheon zelf. Een wonderlijke plaats in het stads beeld nemen ook de ruïnes van de keizerlijke badhuizen in. Deze ther men waren openbare gebouwen met de meest veelzijdige bestemming. Men kon er heerlijk wandelen en rusten onder de koele en hoge ge welven van deze geweldige zalen complexen. Allerlei soorten baden konden er worden genomen en ook waren er meestal bibliotheekzalen waarin de romein rustig de nodige boekwerken kon raadplegen. Wat ons van deze badhuizen rest is nog altijd bijzonder indrukwekkend, al zijn de geweldige betonnen gewel ven op de meeste plaatsen verdwe nen en staan nog slechts zware bak stenen muurresten inwendig gevuld met beton overeind. Dat alles getuigt van het openbare leven in het klassieke Rome. Wie de meer intieme sfeer van het burger lijke en alledaagse bestaan in de oudheid wil proeven, kan uitste kend terecht vlak bij Rome in de ruïnes van het oude havenstadje Ostia. Want daar zijn behalve een theater, badhuizen, een kazerne en een verzamelgebouw van de Corpo ratie, ook de sprekende resten opge graven van heel anders geaarde bouwwerken. We kunnen er nog de elegante binnenhof bewonderen van een groot warenhuis en we kunnen de verdiepingen beklimmen van woonblokken, die eigenlijk de voor lopers zijn van de hedendaagse flat- bouw. Beneden zien we nog de win kelruimten en daartussen de trappe- huizen naar de woonlagen daarbo ven. Hier ontbreekt de monumen tale en altijd wat koele alure van de openbare bouwW.rken der ro meinen. We bevinden ons in com plexen van rode baksteen, die met J)ijzondere vaardigheid door de ro meinse ambachtslieden is gehan teerd. Sierlijke balkons buigen zich nog over de straat al zijn de balus trades verdwenen. We ontmoeten hier een bouwwijze die niet met de romeinse bescha- U kunt over kermissen denken zoals U wilt, maar die in Schiedam is elk jaar opnieuw een succes. Dat weten alle mensen uit het vak en ze komen graag en betalen misschien iets minder graag hoge pachtsommen. U weet misschien dat het verpachten van staanplaatsen bij „in schrijving" gaat. Wie het hoogste bedrag biedt mag komen. Dat ze dit jaar weer bijzonder glunder vertrokken bewijst dat ze lekker aan ons verdiend hebben en dat bewijst weer dat er door ons flink kermis gehouden is. En laten we even wél wezen: Je gaat niet met tegenzin naar de kermis, je laat je niet rond-draaien, rondhossen, begriezelen, be duvelen, be-waarzeggen, be-oliebollen en be-pofferen als je daar geen plezier aan beleeft. Want staan doet het niet, deftig of cultureel is het ook niet en van je moeder hóef je niet. De kermis in Schiedam heeft dus hoe je het ook keert of wendt „in een behoefte voorzien". Duizenden en duizenden hebben er féést aan beleefd. Trouwens ook aan de meer culturele evenemen ten, want het Passage-Theater en Musis Sacrum waren uitver kocht. Vanzelf ook aan de wielerronde en aan hel „groot schitterend vuurwerk"Zodat wij met enige bescheidenheid mogen consta teren dat de S.G. dit jaar voor een fijne vakantie-week heeft ge zorgd. Bent U al in het Juliana-park geweest? Moet U echt nog even doen. Voor dat ene kwartje kun je nooit een strop hebben. U kunt daar nog tot negen september terecht. Daarna is het kosteloos, maar daarna is er ook geen muziek en verlichting meer, zijn er geen vogels, geen apen en geen beeldhouwwerken meer behalve dan dat éne, dat we vroeger een beetje ondeugendvonden maar waar we langzamerhand ook wel aan gewend zullen zijn. Tot slot nog één adviesO, pardon, U bént natuurlijk al dona teur van d S.G. Sebastlaan. ving in ondergegaan. Want in tal van middeleeuwse stadjes in Italië komen wij particuliere en openbare gebouwen tegen, die op dezelfde so bere, eerlijke en nuchtere manier zijn opbouwd, los van alle officiële opsmuk met marmer en hardsteen, waardoor de openbare bouwwerken van het klassiek Rome zo zeer wer den gekenmerkt. De Nederlandse Vereniging Bescher ming Voetgangers (N.V.B.V.) voert op het ogenblik een aantal AKTIES welke ertoe leiden, dat het ledenaan tal van bovengenoemde vereniging aanmerkelijk toeneemt. Wanneer men de contributie ad 3.50 overmaakt op postgiro 1296 ten name van de penningmeester der N.V.B.V. te Den Haag, dingt men mee naar een van de hoofdprij zen in een grote loterij, t.w. een va kantieverblijf voor TWEE personen in Garda, Meran of Seiser Alm of een Philips-radio t.w.v. 298.Bo vendien nog tientallen andere prij zen, w.o. vakantie-reizen per trein abonnementen van het Residentie- Orkest, de Haagse Comedie en het Badbedrijf van de Mij. „Zeebad" te Scheveningen, een electrische klok, kampeerbenodigdheden enz. Voor die leden, die tussen 22 mei en 15 oktober 1962 het grootst aantal NIEUWE leden hebben aangewor ven zijn bovendien nog DRIE GELD PRIJZEN ter beschikking, o.a. een van" 150,een van 100,en een van 50,Die aanmeldingen moe ten vóór 15 oktober a.s. 6 uur des avonds in het bezit van de N.V.B.V. zijn, terwijl de contributie van het nieuwe lid UITERLIJK 20 oktober a.s. op giro 1269 gestort moet zijn. Tot op heden waren de leden van de N.V.B.V. die vóór 1 februari van het lopende verenigingsjaar hun contributie hadden voldaan, GRA TIS verzekerd tegen ongevallen als voetganger. Thans zijn die verzeke- ringsvoorwaarden aanmerkelijk met ingang van 1 augustus j.l. verbeterd, want de verzekering geldt dan voor GEHEEL EUROPA, terwijl de uitke ringen bij een ongeval als VOET GANGER ad 1000.bij overlijden en 2000.— bij BLIJVEND LETSEL met 50% zullen worden verhoogd, indien het ongeval plaats vindt op een ZEBRAPAD of een daarmede gelijkgesteld pad in het buitenland. Met het toenemende snelverkeer en de vele ongevallen als voetganger, behoeven wij hieraan niets toe te voegen. Voor slechts 3.50 per jaar kunt u zich hiervoor verzekeren, al leen, je moet 't maar WETEN. Daarom geven wij u dit graag even door en krijgt u als lid ook maande lijks het zeer interessante blad „De Voetganger" toegestuurd. Vorige maand was het niet mogelijk stoffelijke over schotten van militairen in Nieuw Guinea omgekomen of verongelukt, naar Ne derland over te brengen. De kosten waren hiervoor te hoog Iedereen sprak er zijn ver ontwaardiging over uit. Als of 't nog niet genoeg was, dat men de zoon of vader «n echtgenoot nooit meer zien zou, konden de nabe staanden er maar moeilijk in berusten, dat ERGENS daar in Nieuw Guinea zijn graf zou moeten zijn. Dat men dat graf niet zélf in ere zou kunnen houden Alle sympathie gold die voetbalvereniging in En schede, die het initiatief nam een van die jongens op hun kosten over te la ten brengen. Wij schreven u daar al over. Het akkoord is inmiddels tot stand gekomen. De oogst van Nederlandse ver liezen is tot nu toe zeven militairen van de Konink lijke Landmacht, twee van de Koninklijke Marine, die gesneuveld zijn in een strijd, ogenschijnlijk doel loos. En dan nog 5 anderen die door ongelukken om het leven zijn gekomen. De trieste oogst van het gemis aan mensenlevens is dus niet groot, 14 jonge men sen, maar toch nog altijd 14 te veel Deze 14 mensen zullen dus nu wèl op STAATSKOS- KOSTEN" indien de nabe staanden dit wensen en zo dra de omstandigheden zulks toelaten" naar Neder land overgebracht worden Daar wordt je toch een beetje stil van Persoon lijk kende je die mensen niet, maar zodra de radio bekend maakte, dat er een van hen gevallen was, zéi dit je toch wel wat. En je dacht meteen aan de nabe staanden, aan de ouders, die jonge vrouw met de kinderen. De AFSTAND moet voor hen in die dagen niet te overbruggen zijn geweest en dan het besef, dat die kist daar op een eenzaam kerkhof gedragen was door zijn vrienden. De laatste groet, die zij niet meer hadden kunnen bren gen Het leven leek op eens zo doelloos, wat moest het nu allemaal zónder hem? Toen die mededeling, dat HERBEGRAFENIS in het éigen land niet moge lijk bleek, de kosten waren daarvoor te hoog. Verbitterd moeten die mensen misschien even gedacht hebben aan de uit zending van artiesten O, natuurlijk ze begrepen best, dat die jongens daar ontspanning broodnodig hadden. Hun eigen zoon of man had daar immers nog vlak voor zijn dood enthou siast over geschreven? En het leven ging verder, het MOEST wel verder gaan. Maar gedachten laten zich niet gauw verdringen. Die blijven bij diegene die ze altijd toebehoofd heb ben. Een eenzaam graf in een vér land Mogelijk hebben ze er in de huiskamer over gepraat. Misschien WAS er wel een finantiële oplossing. Men zou toch beter kunnen aan vaarden, als men het graf hier in Holland wist. En men bleef hopen op een wonder, soms tegen beter weten in. Misschien als straks het akkoord geslo ten was Dat akkoord IS nu geslo ten. Zij, die door een hel van verdriet en eenzaam heid gingen, hadden er nau welijks aandacht voor. Al was er toch wel een vleug je blijdschap, dat al die ANDERE ouders, vrouwen en kinderen nu geen angst meer behoefden te hebben. Nu komen ze dus naar Ne derland straks, wart wie zou hun komst hier weige ren? Ik gelooi niet, dat er iemand is, die zeggen zal: „Dit is allemaal voorbij. Ze zijn daar begraven er. we zijn hen toch kwijt. Als wij die kist zien, begint alles weer opnieuw O, ik weet het, er zullen straks 14 graven gedolven worden en daarbij zullen zij zijn, die hen zo dier baar waren. Aan wie zij 't laatst gedacht hebben, toen de dood zich over hen ont fermde. God schenke u in die ogenblikken alle moed en vertrouwen. Want het leven gaat verder, al lijkt 't nu onmogelijk zónder hem. Probeert u in zijn geest verder te leven. Probeert u uw jonge kinderen iets van zijn blijheid, iets van zijn levensmoed mede te geven. En eert u zijn nage dachtenis met af en toe een tuiltje bloemen op zijn graf. Houd het in ere, weest u dankbaar, dat dit graf nu in uw nabijheid is. Anders zou 't immers alle maal niet te dragen zijn MIEKE

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1962 | | pagina 1