Het nieuwe
VACATURES IN KUNST
1
S.G. AGENDA
overpeinzingen
Museum-directeur gevraagd
Me JAARGANG No. 74
VRIJDAG M SEPTEMBER 1962
OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
Redaktie en advertenties: BROERSVEST 125, Schiedam C J. v d Klink, telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) vin 9-1 en 2-6 uur
Centrale administratie Randstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627 Tarieven op aanvraag,
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
9iiiuiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiii]i!!!iiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiuii!iiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiii!iiiiiiiii]niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii[iiiiiiiiii]iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniii!'^ii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
WJZ
Huisvrouwelijke
Het is in de Nederlandse museumwereld op het ogenblik een merkwaardige
situatie: 2 stedelijke musea moesten ongeveer tegelijkertijd op zoek naar
een directeur, Schiedam en Amsterdam staan allebei voor een keus die bij
zonder is en beslissende betekenis zal hebben voor het beeld van het mu
seumbeleid in de toekomst.
Om de benoeming in Amsterdam is bijzonder veel te doen. Jhr. Sandbergs
beleid ontmoet op het ogenblik veel openlijke weerstand en steeds krach
tiger worden de geluiden, die proberen bij zijn aftreden een ander beleid
af te dwingen. Zijn laatste tentoonstelling b.v. het Dynamisch Labyrint
wordt door de tegenstanders van zijn opvatting uitgemaakt voor 'n laatste
stunt van een man, die probeert hardnekkig iets in leven te houden wat
eigenlijk al verleden tijd is. In deze schildering is de directeur van het
Amsterdams Gemeente Museum niet meer progressief maar conservatief.
Hij zou louter voortbouwen op moedige daden uit het verleden die voor dit
moment allang niet meer interessant zijn.
Bij dit alles is het hier in Schiedam
maar een windstilte rond de vacatu
re, die het vertrek van Pierre Jans
sen veroorzaakt. Het lijkt er wel
enigszins op of het beleid van ons
eigen stedelijke museum slechts een
zaak is van enkele bestuurders en
overheden, maar het grote publiek
niet aangaat. Werkelijk een geheel
andere sfeer als in Amsterdam waar
ook de melkboer en de slager een
duidelijke mening over het geval
Sandberg weten te verkondigen.
Amsterdam is ook al langer ver
trouwd met het verschijnsel mu
seum en het is bovendien een stad
waar autoriteiten het bepaald niet
gemakkelijk hebben. De bewoners
van de oude stadsrepubliek Amster
dam zijn nu eenmaal bij traditie bij
zonder zelfbewuste mensen.
In Schiedam liggen de kaarten op
dit punt heel anders. Er heerst eer
der een sfeer van afwachten dan
van strijdvaardigheid bij het pu
bliek ook nu het om de directeurs
benoeming van het stedelijk mu
seum gaat.
Dit feit roept eigenlijk vanzelf de
vraag op of Pierre Janssen niet ge
slaagd is in zijn opzet belangstelling
voor het museum te wekken. Eigen
lijk heeft toch iedereen de indruk
dat hij zich bijzonder druk gemaakt
heeft om in dit opzicht goede resul
taten te bereiken. En bovendien:
iemand, die voor de televisie alle
aandacht op de kunst weet te ves
tigen moet dat toch ook kunnen in
zijn eigen museum?
Het zou de moeite waard zijn en
wij vragen ons af in hoeverre hier
een dankbare taak is weggelegd
voor onze gemeente-archivaris drs.
P. Th. J. Kuyer wanneer er een
systematische studie het licht zou
zien omtrent de episode Pierre Jans
sen, die nu is afgesloten. Wij maken
ons sterk dat een dergelijke balans
bijzonder gunstig zou uitvallen. De
ontwikkeling van oudheidkamer tot
een levend stedelijk museum heeft
zich in onze stad in een record-tem
po voltrokken. Cijfers maar vooral
ook enquêtes zouden kunnen aan
tonen hoe hecht en .verbreid de be
langstelling voor wat er in ons mu
seum gebeurt reeds is. Naar onze
mening zijn het dan ook andere fac
toren die maken, dat er om de op
volging van Pierre Janssen zulk een
betrekkelijke rust heerst. Allereerst
geloven wij dat er bij ons in Schie
dam minder lust en enthousiasme
bestaat om bij alle mogelijke gele-
genheden te protesteren of bijval te
betuigen. Men is hier niet bang om
zijn mening te zeggen maar heeft
weinig neiging die van de daken te
gaan roepen. Dat is al een belang
rijk verschil met de situatie in Am
sterdam. Minstens even belangrijk
is het verschil in het museumbeleid.
Pierre Janssen was bepaald niet pro
gressief te noemen in deze zin, dat
hij de geschiedenis van de kunst als
het ware in de vorige eeuw liet be
ginnen. Vooral in de serie „Ontmoe
tingen met de Kunst" heeft hij vol
waardering de aandacht gevestigd
op het verdere verleden. En hoeveel
tentoonstellingen heeft hij niet geor
ganiseerd van oude of van oudere
kunst. Maar zelfder tijd wist hij het
moderne werk te etaleren. Ons mu
seum is er niet allereerst één gewor
den van een geprononceerde rich
ting, die sommigen aanstaat en an
deren afstoot.
Terecht is het museumbeleid er op
gericht geweest het publiek met al
lerlei vormen, uitingen en stromin
gen uit de kunst te laten kennis ma
ken. Het museum probeerde als het
ware een introduktie te zijn, een
voor velen dikwijls eerste ontmoe
tingsplaats met het kunstleven. De
plaats van Amsterdams Stedelijk
Museum is een totaal andere. Er is
daar al een groter publiek dat reeds
vertrouwd is met allerlei kunstuit-
tingen en theorieën. Men is daar gau
wer geneigd door het kiezen van een
bepaalde uitgesproken richting het
museum een vooraanstaande rol te
geven in het internationale kunstle
ven. Aan deze situatie is Schiedam
nog niet toe en daar hoeven we
dunkt ons echt nift rouwig om te
zijn. In een volgend artikel hopen
we op deze kwestie nader terug te
komen.
van 17 tot en met 23 september
17 september
Maison Westhuis, 14.15 uur Ned.
Ver. v. Huisvrouwen: Lezing over
Zeeland.
Musis Sacrum, 19.30 uur S.G. Bridge
drive.
18 september:
Musis Sacrum 19.30 uur S.G. Bridge
drive.
Volksgebouw 20 uur NIVON: Jaar
vergadering.
19 september:
Arcade: Opening Missietentoonstel-
nilg „AMATE". Duurt tot 23 sept.
Koopmansbeurs: Opening Co-op Ju-
bileumbeurs. Duurt tot 25 sept.
De Rank: 20 uur Chr. Vrouwenbond:
Lezing.
20 september:
Sursum Corda: 14 uur Opening Be
jaardensociëteit.
Volksgebouw 20 uur NVV vrouwen:
Filmavond.
Sursum Corda: 20 uur HBSS: Jaar
vergadering.
21 september:
Volksgebouw, 20 uur NW Bestuur-
dersbond: Cursus Spreken in het
openbaar.
22 september:
Musis Sacrum, 20 uur R.K. Toneel-
gez. Bonaventura: Opvoering van
„De Beunhaas".
23 september:
Wijkcentrum: 20 uur R.K. Instuif:
Dansavond.
Stedelijk Museum dagelijks 10-17
uur: Uw stad in Uw museum.
Aankomst van Hare Majesteit, vóór het „Spectakel" een aanvang nam. Foto Wamsteker, Passage, Schiedam
Donderdagmorgen, 13 sept.
1962, klokke kwart over 9.
Het giet buiten en dat nu
iuist op deze dag? Natuur
lijk, alles moet doorgaan,
maar dat het nu juist uit
gerekend op deze dag moet
regenen
Een beetje timide kijk ik
naar de donkere lucht. Mis
schien, dat het slechts een
buitje voor het stof is, is
daar in de verte niet iets
blauws aan de hemel?
Gauw opschieten en dan
naar buiten. Naar de Grens-
flat, waar ik even later na
tuurlijk beslist niet alleen
sta! Men loopt nog even
heen en weer, sta je hier
nu goed, of toch naar de
overkant De mannen
van Hermandad zijn druk
in de weer het verkeer in
veilige banen te leiden.
Voorzichtig dringen we een
beetjeop, een héél klein
beetje maar. Maar de po
litieman laat zich niet vr-
murwen, we moeien op iet
trottoir blijven staan. Mis
schien stond dat ergens in
een boekje, zal best wel,
maar wat doe je, als je
even daarna weer de kans
krijgt? Wéér teruggestuurd,
maar er wordt nu gezegd:
„straks mag u bij dat hek
staan!" We bewaren maar
moei!"' - geduld, vooral
manteltje houdt ze nog
even aan.
We dringen voorzichtig
nogeens op Wéér mis
en weer terug! Burgemees
ter mr. J. W. Peek zie ik
komen, mr. J. Klaassensz,
provinciaal gouverneur, on
ze goede commissaris van
politie in uniform (wat
als dat meisje, leerlinge
van de Dr. Kuyperschool,
TRUUSJE IMMERZEEL
met haar klasse-onderwij
zeres mevrouw van Waar
denburg arriveert bij het
bezine-station. Haar bloe
men zijn zorgvuldig nog in
plastic verpakt en haar
we beslist niet dikwijls
zien) De heer Rijpma on
derhoudt zich even met
zijn mannen, och, zorgen
over de regeling van het
verkeer behoeft hij zich
beslist niet te maken. Maar
al die mensen, die maar op
willen dringen En wat
kruipen de minuten nu om.
Als die agent even deze
kant niet uitkijkt, dan
Er stoppen dan ineens au
to's. In de tweede heeft on
ze Koningin plaats geno
men. We draven ineens
naar de tramrails, maar
dan ook geen stap verder.
Och, dat geeft allemaal
niet, we zien haar dichtbij
onze Koningin. Gejuich
zwelt aan. In een snoezige
zacht lila ensemble met bij
passende hoed en schoe
nen, drukt Zij burgemees
ter Peek de hand, praat
even met de commissie
van ontvangst. Fotograven
zijn druk in de weer, het
publiek roept't meisje
overhandigt de bloemen.
Op de haar welbekende en
daardoor zo veroverende
wijze beantwoordt Konin
gin Juliana de groet van al
die Schiedammers. Als de
stoet in beweging komt, is
letterlijk niemand meer te
houden. Och, wat geeft het
NU ook allemaal, er is im
mers geen verkeer en de
Koningin zo dichtbij zien,
overkomt je toch niet elke
dag. Oudere mensen drin
gen tot vlak voor de auto,
waarin Zij met burgemees
ter Peek heeft plaats geno
men. De Koningin begrijpt
dit allemaal zo goed en
wuift vriendelijk terug. Zij
zal dit immers vandaag
BLIJVEN doen Je kan
tenslotte niet overal tege
lijk zijn. Vanuit onze ra
men aan de redactie vol
gen we met intense belang
stelling de opvoering van
het massaspel „Twintig
eeuwen Schiedam presen
teren zich". Op de tribune
volgt H.M. dit' feestelijk,
maar vooral kleurrijk ge
beuren. Wat een zorg aan
de costuums is er besteed.
De zon overgiet dit alle
maal met haar beste stra
len, al trekken er even
donkere wolken voorbij.
Maar de zon, de onmisbare
Oranje-zon laat geen ver
stek gaan. Juist nü is zij
onmisbaar en Schiedam is
trots, dat dit massaspel
vandaag opgevoerd wordt.
Het overtreft ieders ver
wachtingen, je hoort het
aan de opmerkingen op
straat en ook later op de
dag. De muziekvereniging
„Gusto" speelt tot slot het
Wilhelmus en dan gaat
onze Koningin weer weg,
er is een nieuwe brug, die
op Haar komst wacht.
Ik draaf met de muziek-
klanken mee, want ik heb
gehoord, dat de patiënten
van „Het Zonnehuis" de
optocht van de massaspe
lers en de showwagens zul
len zien. Ja hoor, de invali-
denwagens staan voor „Het
Zonnehuis" opgesteld. De
patiënten zijn verrukt, wui
ven terug naar gravin Alei-
da en kapelaan Betto en
naar al die anderen, die zo
juist voor de Koningin ge
speeld hebben. Ook voor
de showwagens hebben ze
alle aandacht .Vanzelfspre
kend, er is genoeg aan
dacht aan besteed. De wa
gen van de N.V. NecL
Boekdrukkerij H. A. M.
Roelants is als een sprook
je, waarin gevat een levens
grote foto van Koningin
Juliana en Prins Bernhard
op de bekende Pro Juven-
tute-kalender
Gisteravond om 8 uur is
het massaspel van de heer
Nic. van Loopik onder re
gie van de heer Pieter Lutz
nogeens opgevoerd.
P.S.
Ik schreef u over de pa
tiënten van het Zonnehuis,
die zo intens genoten heb
ben gistermiddag. Zr. Smit
verzoekt ons langs deze
weg de onbekende gever te
bedanken, die voor deze
patiënten een bedrag van
50.schonk
MIEKE