liet nieuwe
Allure voor de kern van het
nieuwe Schiedam
GEMEENSCHAP VRAAGT DUIDELIJK TEKEN
'A& r
i \l
m
overpeinzin gen
p fv -A,
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
3 mm.
BELANGRIJK
GRATIS MET
DUIZENDEN
GULDENS
CADEAUX
HET CONCILIE
Huisvrouwelijke
v
I
J 4 t - i;v
Cl A 1
VRIJDAG 9 NOVEMBER 1962
14e JAARGANG No. 40
OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN
Redaktie en advertenties BROERS VEST 125. Schiedam C J v d Klink telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur
Centrale administratie Randstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag.
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westlarrd
VVVVVVWWVVVWVVWArtftlWVVVVWVNrtAA/VVVVVWVVVVVWWWVWAAAAA/VNAArt/Wn/VVWVWVflAM/VWnfl/WVVWVVVWWVWWVVVVVVWVI/l
Vandaag willen wij nog graag terug komen op de kwestie, die wij in ons
vorig nummer aan de orde hebben gesteld. En om ons betoog te versterken
drukken wij nog eens de tekening af, die voorkwam op het omslag van
het speciale nummer „Schiedam" van de Schiedamse Gemeenschap, dat
bij gelegenheid van het bezoek van Hare Majesteit de Koningin op 13 sep
tember j.l. werd samengesteld. De tekenaar maakte er als het ware een
luchtfoto van. Hij bekeek in vogelvlucht (hebt u ooit een vogel gezien die
zo rustig boven de stad kon blijven hangen?) het toekomstbeeld van het
nieuwe stadshart met zijn omgeving.
En daar zien nu juist wat er aan die
toekomst schort. Goed er is een
groot nieuw raadhuis. Maar hoezeer
we het gebouw op zich zullen moe
ten waarderen, het heeft in samen
hang met zijn omgeving nog niet dat
éne, dat duidelijk en met bewogen
heid weet uit te stijgen boven het
gebeuren van alledag. We hebben te
maken met een flatgebouw, waarin
bureaus zijn ondergebracht, lood
recht geplaatst op een lagere en
meer representatieve vleugel. Maar
ook dat representatieve deel zoekt
zo veel mogelijk aansluiting bij de
sfeer van het dagelijks wonen. Ook
hier geen vorm die het zoekt in het
grootse en in een bewogenheid, die
ver ontstijgt aan de schaal van het
.'.VA.V'. .,v,v..wa v
'.v
X Ai
NTs
dagelijks gebeuren. En als we de
rest van de tekening bezien dan
worden we voortdurend getroffen
door dezelfde aanpak. Ook de teke
naar kon niet voorstellen, dat er in
onze gemeente andere gebouwen tot
stand zouden kunnen komen dan
bouwwerken, die een optelsom zijn
van min of meer huiselijke elemen
ten. Zelfs vlak bij het station, waar
toch een geweldige overkapping van
drie perrons een totaal andere maat
inhoudt; waar een glazen huisves
ting wordt geboden aan de reeksen
treinen die hier aankomen en ver
trekken, ontwierp hij al vast met
min of meer vrije fantasie van de
tekenaar een bouwwerk, dat zijn
omgeving niet probeert te over-
Itar Lit A. £S&Ll~ V* \-
-1
heersen door zijn ongebroken groot
heid, maar als het ware opgaat in
zijn onderdelen. En rond het nieu
we raadhuisplein zien we ongeveer
hetzelfde. Ock hier viert het procé
dé van de burgerlijke schaal hoog
tij. De hoge gebouwen, die hier het
nieuwe stadshart omlijsten zijn ge
tekend als stapelingen van gezellige
en huiselijke elementen.
Op zichzelf is het allemaal echt wel
vriendelijk. Per gebouw zal niemand
veel critiek kunnen uitoefenen. De
tekenaar heeft ze stuk voor stuk op
gevoerd in dezelfde geest als waarin
de naoorlogse stadsuitbreidingen in
onze stad tot stand kwamen. De
ruimte van nieuwe singels en lanen
is groot. Maar ze wordt telkens om
zoomd of begeleid door bouwsels,
die allemaal dezelfde en op zich
waardeerbare kwaliteit hebben.
Maar daar zijn we er niet mee. Het
is in onze tijd onmogelijk een wer
kelijk beeld van onze maatschappij
en van ons samenzijn op te roepen
door alleen maar huiselijke maatjes
boven op elkaar te zetten. Onze ste
den zijn nu eenmaal meer dan op-,
telsommen van allergezelligste hui
selijkheden. Er is veel meer nodig
om het werkelijk karakter van een
samenleving in de stad weer te ge
ven. Hier en daar moet een bouw
werk en liever cfen hele omgeving er
eens even uitschieten. Zoals we in
ons vorige artikel al zeiden, het is
allemaal bijzonder fijn, menselijk
en braaf wat er aan stadsuitbreidin
gen in Schiedam sedert de laatste
wereldoorlog tot stand is gebracht.
Maar waar kunnen we nog eens
de hoogste punten ervaren in
het stedelijke leven? Waar stuurt
VOOR U, EN U, EN IEDEREEN
in de St. Nicolaas-periode
verrassen de Schiedamse
winkeliers U
Let speciaal op de
GRATIS PRIJZENKRANTEN
welke verschijnen op:
16, 23, 28 en 30 november a.s.
U KOOPT TOCH OOK UW
CADEAUX IN EIGEN STAD?
Er is een tijd geweest dat heb ik U een paar weken geleden al
eens uit de doeken gedaan dat er theologen waren die vonden
dat „DE KERK" nodig „hervormd" moest worden. Er waren aller
lei gebruiken ontstaan, allerlei devoties, allerlei mis-toestanden.
Die „hervorming" was „radicaal en revolutionair". Er ontstond
een betreurenswaardige afscheiding onder de Christenen in de
zestiende eeuw, en die afscheiding heeft zich in telkens weer an
dere, kleinere groepen gesplitst, zodat er momenteel een heleboel
echte Christenen zijn, die niet meer samen werken, die elk hun
eigen „kerk-gemeenschap" vormen en die allemaal beseffen dat dit
nóóit de bedoeling van ons aller Heer en Stichter: Jezus Christus
is geweest.
Wij zoeken gezamenlijk naar éénheid. Op vele punten IS die een
heid er natuurlijk wel, maar op veel andere punten staan de
meningen recht tegenover elkaar. Een typisch voorbeeld hiervan
is het primaatschap van de Paus.
Christus heeft eens tot Simon gezegd: „Gij zijt Petrus en op deze
steenrots (Petrus betekent n.l. .steenrots"zal IK Mijn Kerk
bouwen." De rooms-katholieken menen dat dit woord niet alleen
voor Petrus gold, maar tevens voor al zijn opvolgers, voor alle
Bisschoppen van Rome dus.
De protestanten zeggen: Nee, het gold uitsluitend voor de figuur
van Petrus. Nu in 1962 constateren een heleboel Rooms-Katholieken
dat er een heleboel verouderde gebruiken zijn, die allang afge
schaft hadden moeten wordenZe bezinnen zich op de plaats
van de leek in de kerk. Ze overwegm of het niet nuttig zou zijn
om het Latijn te vervangen door de landstalenen zo zijn er
tientallen grotere en kleinere problemen die eens opgelost dienen
te worden.
Als ik het goed begrepen heb zijn er onder de vijf en twintig hon
derd Bisschoppen duidelijk twee stromingen: De conservatieven,
die alles het liefst bij het oude houden en de meer vooruit-streven-
den die een heleboel veranderingen willen.
Ik persoonlijk ben bijzonder blij dat ónze Kardinaal Alfrink één
van de markantste strijders is voor vernieuwing. De Spanjaarden,
Italianen, Brazilianen staan aan de andere kant.
Misschien is het wat te stérk uitgedrukt, maar in mijn gevoel
staan we voor een tweede tijdperk van „Hervorming"maar deze
keer niet radicaal en revolutionair, maar bedachtzaam en wel
overwogen, desnoods geleidelijk, maar hoe dan ook: altijd één-
drachtig. Een scheuring in de R.K. Kerk is zéker niet de bedoe
ling, we willen wat dichter bij de afgescheidenenkomen, hen
de hand reiken, een brug slaan.
Wij leken van alle gezindten, kunnen hier niets anders doen dan
BIDDEN.
Sebastiaan.
het dagelijks bestaan toe naar
ontmoetingen op grotere schaal,
dan bij het bezoek aan loketjes,
kantoren of woonruimten wordt
verondersteld? Wij willen waarlijk
geen critiek uitoefenen op het
verleden. Wat aan woningbouw
hier in Schiedam de laatste twaalf
jaar tot stand is gebracht valt al
leen maar te prijzen. Maar we zijn
thans toe aan 't slot van het liedje,
en nu komt het er maar op aan
ontmoetingsplaatsen te maken, die
wat boven de alledaagsheid van het
huiselijk ontmoeten weten uit te
stijgen. Een stad is meer dan de
optelsom van zijn onderdelen. Ze
moet ergens laten zien, dat zij een
eenheid is, die zijn hoogtepunten
kent. We moeten niet alleen naast
en boven elkaar leven, maar ook
samen bestaan in een grootser ver
band dan bij wederzijdse visites mo
gelijk is. En dit bewustzijn laat zich
in het stadsbeeld alleen uitdrukken
door gebouwen van grotere en hech
tere eenheid. Laat Schiedam, nu het
voorlopig alleen nog maar te wer
ken heeft aan zijn nieuwe centra,
vooral beseffen dat er nu nog een7
kans bestaat iets tot stand te bren
gen, dat een echt midden zal zijn,
een centrum dat ons even uitbeurt
boven het alledaagse, het gezellige
en vriendelijke zonder meer. De ste
delijke samenleving vraagt aller
eerst om huiselijkheid, maar van
daaruit willen we elkaar ontmoeten
niet als op visite maar in een groter
verband. En dat moet de architec
tuur van ons nieuwe stadscentrum
in zijn vormen duidelijk weerspiege
len. Anders blijft alles de sfeer hou
den van de buurt en ontmoeten we
nergens de idee van de stad als ge
heel.
SCHIEDAMSE JAZZ-
SOCIETEIT „NIEUWLAND"
GESLOTEN
Morgenavond is sociëteit Nieuwland
helaas doordat de zaalexploitanten
een nog lopend contract met derden
na moeten komen gesloten.
Maandagavond om 8 uur
wordt het echt gezellig in
„De Amstelbron" aan de
Broersvest. Daar is 't altijd
gezellig, zult u zeggen. Heeft
u ook gelijk in!
Maar nu is er op die avond
daar een brei-modellen-
show, verzorgd door de fir
ma van Wijk-Heringa uit
Leiden. Enkele mannequins
en maniatuur-mannequins
(twee meisjes van 8 jaar)
zullen de leden van het Ka
tholiek Vrouwengilde laten
zien, waartoe zij met twee
(of meer!) breinaalden in
staat zijn! Al zullen er ook
modellen zijn, vervaardigd
op de breimachine!
Vooral voor jonge huis
vrouwen is deze show bij
zonder interessant, maar
de oudere vrouw, inmid
dels oma geworden, zal
hiervoor belangstel'ing heb
ben, wont men is immers
nooit te oud, om te leren?
En wat is het niet prettig,
om een handwerkje onder
handen te hebben! Terwijl
u breit, kunt u tóch wel
naar de t.v. kijken, of u
draait die knop maar om
BreienJaren geleden
hebben, want 't was finaal
broddelwerk. Ik hield die
naalden wel zo stijf vast,
dat 't werk dan ook een
pronkjuweel werd. Roet
zwart en eeuwig glibber
den die steken naar bene
den.
Xvwwwwwvwwwv'vwwww'- ^wwvi/vwi/n/vwvwvwvv
heb ik daar wat op gefoe
terd! Recht ging moeizaam
maar averechtEn dan
dat gewurm met steken op
zetten! Maar de handwerk
zuster beschikte over enge
lengeduld. Al moet ik haar
vaak tot wanhoop gebracht
Nee, MIJN werk heeft
nooit een plaatsje op de
jaarlijkse tentoonstelling
gekregen. En tochTóch
ben ik nog ergens wel een
ster geworden op dat ge
bied. Maar daarvoor was
eerst een oorlog nodig en
de noodzaak van uittrek
ken en opnieuw breien. Ar
me, arme katoenen bed
sprei. Met zoveel liefde
voor mij gehaakt. Banen
tegelijk sneuvelden er op 't
veld van brei-eerMaar
die broekjes van de doch
ters mochten dan ook ge
zien worden. Tja, behalve,
als ze enthousiast van het
stenen trapje op straat af
gleden. Menige tik hebben
ze daarvoor geïncasseerd,
maar voordat ze het afge
leerd warenEn dan de
truien aan de lopende band.
Dé ideale dracht voor
schoolkinderen met een
plooirok of een overgooier.
Tegen het einde van de la
gere school werden het wel
lappen en de oudste had
beslist molenwieken van
armen. Dé oplossing was
toen wel aan twee mouwen
tegelijk beginnen, 't Leek
dan net, of 't vlugger ging.
Je reinste struisvogelpoli
tiek natuurlijk, maar je
was er zoet enbedrij
vig mee!
Toen heb ik vaak aan zus
ter Angela gedacht. Wat
zou ze nü trots op me ge
weest zijn. Gelukkig, dat
ze toch ook wel gevoel voor
humor had. Mijn theemuts
was indertijd de allerklein
ste, omdat ik zo vast brei
de. „Goed voor een poppen
servies", zei ze lakoniek,
„maar je breit mooi ge
lijk!"
Als ik later een jumpertje
voor mezelf aan het prie
gelen was, gebeurde het
meer dan eens, dat 's roets
weer uitgetrokken werd.
Dan had ik intussen een
ander patroontje gevonden
in een breiboek, veel gezel
liger. U gelooft het natuur
lijk niet, maar het is meer
dan eens gebeurd, dat ik
van 4 knotten wel 5 of 6
jumpertjes gebreid heb. Ja,
in GEDACHTEN dan altijd.
Natuurlijk werd 't er maar
een, ik heb nog niet de ca
paciteiten van Fred Kaps!
Mijn man schudde altijd
bekommerd zijn hoofd,
durfde op 't laatst bijna zijn
mening niet meer te zeggen,
want als hij thuiskwam,
was ik toch weer op een
ander patroontje overge
stapt. Net zo soepel. Al
moet ik beslist wel bij ver
tellen, dat ik nooit verder
uittrok dan tot het boord.
Als ik die 20 cm. 1 recht, 1
gedraaid averecht of ave
recht gedraaid gewrocht
had, dan deerde de rest mij
niet meer. Enik was
toch wel voordelig. Wéken
was ik zoet met die 4 knot
ten wel
Dat doet U natuurlijk niet.
Ik hoop van harte voor het
bestuur ,'an het Vrouwen
gilde, dat u allemaal komt
maandagavond. Nu ja, alle
leden? Dan zou de Amstel
bron gauw nog even uitge
breid moeten worden, maar
100 leden komen er toch
zeker. Het is trouwens zo
onbeleefd tegenover die fir
ma, die zich zoveel moeite
voor u getroost.
Enmisschien is dit nu
juist een goede gelegenheid
om uw buurvrouw lid te
maken. Zij heeft 't er im
mers al eens over gehad,
maar ja, hoe gaat dat?
Vraagt u nu meteen aan
haar, of ze maandagavond
met u meegaat. Voor u me
teen ook gezelliger. En....
mocht u straks met een
patroontje in de knoop zit
ten. Twee weten er toch
altijd meer dan één! Veel
plezier allemaal
Mieke.
