Het nieuwe
I1ET GESCHENKEN-SEIZOEN
BREEKT WEER AAN
k
achter de stopmand
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethe!
De koopdriften raken weer op het kookpunt
BELANGRIJK
GRATIS MET
DUIZENDEN
GULDENS
CADEAUX
TOT STEUN IN DEN STRIJD
WOENSDAG 14 NOV? 1f>'
14 JAARGANG No. 41
OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN
Toepassing van verlichting
in uw aquarium
Redaktie en advertenties BROERSVEST 125. Schiedam C J V d Klink telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur
Centrale administratie Kandstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag.
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
V en ik lezer en alle mensen in de beschaafde wereld zijn in zekere zin cul-
tiuir-dieren. Zeker we dragen ons lot min of meer in eigen hand. Niet privé
en op eigen houtje, maar gezamenlijk. We werken samen aan de verbete
ring van de economische welvaart, van gezondheid en maatschappelijke
toestanden. Maar we hebben daarbij toch rekening te houden met onze
eigen aard en die is misschien toch het best te omschrijven als de aard van
een cultuurdier. Er is niets aan te doen. Ook de mens heeft zo zijn seizoe
nen, die iets met de seizoenen van het jaar te maken hebben, maar ook met
cmze natuur die van afwisseling en variatie leeft en behoefte heeft aan ge
zelligheid, frisheid en menselijke warmte.
Hoe gaat het niet, wanneer het voor
jaar nog niet eens is aangebroken.
De huisvrouw wordt onrustig, ze
spreekt over de schoonmaak en om
gordt zich met de tekenen van een
bijzonder onstuimige waardigheid
ragebol en stoffer, stofdoek en een
omvangrijke schort. Ze heeft het ge
voel zelf de dingen eens flink aan te
pakken, maar het eigenaardige is,
dat ze dat gevoel niet alleen heeft,
maar dat ze 't moet delen met hon
derdduizenden mede-huisvrouwen,
alleen al in ons vaderland. Maar ze
is met al haar mede-huisvrouwen te
gelijkertijd onderworpen aan een
seizoen, aan de nadering van het
voorjaar.
Zo gaat het met de mens, hij is tel
kens opnieuw heer en knecht tege
lijk. Hij heeft zo zijn eigen bedoe
lingen en hij heeft allerlei behendig
heden, kunstgrepen, en technieken
om die bedoelingen ook waar te
maken. Maar die bedoelingen wij
ken merkwaardig weinig af van die
van zijn mede-mensen in dezelfde
periode. En eigenlijk gaat de twee
slachtigheid nog veel verder. Den
ken we maar eens aan de verhou
ding tussen deze menselijke seizoe
nen en wat we noemen de nering
doende middenstand. De winkelbe
drijven zijn in hoge mate dienstbaar
aan de mens. Ze brengen wat naar
de smaak van het publiek is in al
lerlei variaties. Maar ze weten te
voren al wat de mensen in komende
perioden van het jaar gaat bewegen
en ze spelen daarop zeer bewust.
Schoonmaakartikelen in de schoon
maaktijd en in de laatste anderhal
ve maand van het jaar geschenken
voor het sinterklaas- en kerstfeest.
Wie is dan eigenlijk koning, de klant
of het winkelbedrijf? Wanneer de
winkelier de klant tot koning ver
klaart en zich dienstbaar betoont,
dan weet hij in zijn hart dat de
klant in de meeste gevallen niet veel
anders kan dan kopen, wil hij al
thans zich niet afsluiten van de we
reld waar hij eigenlijk bij hoort:
de wereld van het mensenseizoen:
waarin geboend of gegeven wordt,
waarin wordt gereisd of behagelijk
heid wordt gezocht. En toch: het
koningschap van de winkelier is al
leen maar te handhaven wanneer de
klant koning is in de winkel en zijn
wensen daar naar best vermogen
worden vervuld.
Kort en goed: er gaat weer een on
stuimig winkelseizoen van start. Het
seizoen van geschenken is weer los
gebroken en er is geen mens, die
zich daaraan kan onttrekken wil hij
niet als een eenzelvig wezen het jaar
afsluiten. En eigenlijk wordt dit ca
deauseizoen zo ruim mogelijk uit
gesmeerd door de winkeliers en dat
ligt ook voor de hand. Waarom zou
het goedgeefse publiek niet zo veel
mogelijk tijd worden gelaten om een
keus te maken uit het ongelofelijk
ruime assortiment aan geschenken,
dat er in onze welvaartsperiode te
koop is? Dat is voor de huisvrouw
bijzonder prettig. Welvaart of niet
VOOR U, EN U, EN IEDEREEN
in de St. Nicolaas-periode
verrassen de Schiedamse
winkeliers U
Let speciaal op de
GRATIS PRIJZENKRANTEN
welke verschijnen op:
16, 23, 28 en 30 november a.s.
U KOOPT TOCH OOK UW
CADEAUX- IN EIGEN STAD?
LET OP!! A.S. VRIJDAG
ONTVANGT U UW EERSTE
GRATIS PRIJZENKRANT
met een omvangrijke of bescheiden
buidel trekt ze er liefst zo vroeg
mogelijk op uit om te vergelijken,
om mogelijkheden te zien en vooral
om te kijken waar de nodige cadeau
tjes zo voordelig mogelijk te vangen
zijn. Mannen verdienen zo veel mo
gelijk, vrouwen geven zo weinig mo-
mi iimmiiiimmiiMiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiii immuun ii urn urn ii iiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiuiiiiimmiii,,,,in,hh,,
De geschiedenis van de toneelgroep „Tot Steun in den Strijd" is
eigenlijk een familie-verhaal.
Oprichters waren de heren: L. de Vogel, zijn zoon A. de Vogel en
J van Rosmalen. Op één of andere manier waren de „Vogeltjes"
familie van de Radenbergjes en voor zover ze dat niet waren huw
z den ze met elkaar.allemaal Vogels met allemaal Rodenbergen.
I Van de Rosmalens is er slechts ééh nazaat in de firma gebleven:
1 Jan van Rosmalen, die zich verdienstelijk maakt als inspiciënt.
I Zoals de Blaisses htm notariaat van grootvader op vader op zoor.
dóórgaven, de Beukersen hun verwarmingsfirma en de Vincenten
hun plaatwerkerijzo gaven de Rodenbergs en de Vogels hui
toneelgroep door.
Nu moet U niet zeggen: „Da kennie", want dat het wél kan hebben
I ze veertig jaar lang bewezen!
Honderd drie en twintig stukken hebben ze gebrachtallemaal
„voor het Volk", tot „Steun" van het Schiedamse volk in hun
sociale Strijd tegen onrechtvaardigheid en Uitbuiterij, kortgezegd
in hun klasse-strijd. Vandaag is die klasse-strijd God-zij-dank nie
meer nodig, maar uit eerbied voor hun roemrijk verleden bleef di
naam gehandhaafd.
I Ik geloof dat „Tot Steun in den Strijd" de dankbaarheid verdien'
van dl degenen die tot de Arbeiders-stand horen en de waarderini
I van allen die daar niet bij horen, want zij hebben voor „De Schie
damse Gemeenschap" veel goeds tot stand gebracht. Uitvoeringen
als: Dolle Hans, Onder een Dak, Eenzaam en de rechte Lijn, alle
maal van Jan Fabricius en „Op hoop van zegen" van Heijermans
waren stukken die het publiek Aansprakendie 'ze iets déden
i Méér dan eens was de zaal van Musis dan ook „tot de nok toe af
gestampt...." Er kon geen kip meer bij en tientallen mensen
moesten teleurgesteld naar huis gestuurd worden omdat er écht
geen plaats meer was.
Dat was in de glorie-jaren van de toneelgroep. Ze hadden toen vier
honderd donateurs, die per echtpaar vijftien centen in de week
betaalden. Dat betalen ze nu nog en de Penningmeester-regisseut
I is elke zaterdag op pad om de stuivertjes bijeen te garen. Welis
waar is het aantal donateurs, oa. door de invloed van de T.V
danig geslonken, maar de laatste jaren zit er toch weer groei in
l Ze werken hdrd die Vogels en die RodenbergenVan septembei
tot mei wordt er twee maal in de week gerepeteerd bij de heer
P. Rodenburg aan huis. Dat is goedkoop en het is gezellig. Boven
dien houdt het de familieband stevig bijeen. Toen de spelers van nu
nog kleine kinders waren en niet alleen thuis konden blijven zaten
ze zoetjes en aandachtig op de éérste rij....
Zo leerden ze het vakzo zullen ook hun kinderen straks weer
I van toneelspel gaan houden en de planken opstappenIk hoop:
nog héél veel jaren.
■M
Sebastiaan.
niiiniiniiiiiiiiiiiiiiimiiiitiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiimuiiiffinmiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiimiiiniiiiiiimiiiiiiii
iimiiiiiiif miiiiiiiiif iiiiiiimiiiiiii iinr
gelijk per aankoop uit. Dat is in de
uishoudelijke sfeer zo ongeveer de
verdeling van de rollen.
De mannen proberen het inkomen
op te voeren, de vrouwen trachten
met dat inkomen zo veel mogelijk
te doen. Is het wonder dat het kopen
voor de vrouw bijna even duidelijk
een vak wordt als het beroep dat is
voor de man? Wij kunnen alle huis
vrouwen voor haar geschenken-toch
ten maar één raad mee geven: als
U toch vergelijken wilt, neem er dan
rustig de tijd voor om zo veel moge
lijk etalages te zien. Maar wacht
aan de andere kant niet zo lang, dat
de dingen, die al een triomfje in
uw gedachten genoteerd stonden, in
tussen door uw medestrijders in de
winkelwoede op de kop zijn getikt.
Vanavond om 8 uur is er voor de
leden van .Natuurgenot in huis" een
lezing, die gehouden zal worden
door de heer J. Heijneman. Het on
derwerp van deze lezing luidt: „Toe
passing van verlichting in uw aqua
rium".
In deze lezing worden speciaal de
TL-lampen besproken en is deze le
zing een vervolg op „Aquariumver
lichting en probleem gloeilampen",
die in de maand juni j.l. werd ge
houden.
Vanzelfsprekend zijn ook alle be
langstellenden van harte welkom in
de benedenzaal van ,De Amstelbron'
Broersvest 13. Zaal open: half 8.
Woensdagavond, 21 novem
ber a.s. om 8 uur staat ge
heel in het teken van het
„Zonnehuiswerk". U denkt
direct aan Boerhavelaan 1,
aan zuster Smit, die voor
haar zieken altijd onver
moeibaar op de bres staat
en zo dankbaar is voor uw
medeleving met „haar"
huis
U heeft al veel over het
„Zonnehuis" gehoord, u
brengt er trouw uw oude
kranten en tijdschriften
naar toe. Maar u weet er
eigenlijk zo weinig van af.
Natuurlijk, er zijn goede
mensen, die deze zieken ge
regeld komen halen in hun
invalidewagen, om een lek
kere, frisse neus te halen.
Om hen te tonen, dat ze er
toch echt bij horen. Gaat u
daarom 21 november naar
„De Rank" in Kethel. Kijkt
u naar die semie-documen-
taire „Het wonder van de
zeven stuivers". Luistert u
naar de muzikale omlijs
ting van Bernard Drukker
op het concertorgel
Die documentaire laat u 't
werk van deze vereniging
tot Christelijke verpleging
van langdurige zieken ten
voeten uit zien en vertelt
bovendien het verhaal van
het ontstaan van dit werk
Een merkwaardig verhaal,
boeiend en aangrijpend,
maar volkomen waar
Want als een WONDER be
schouwt men de totstand
koming van het Zonnehuis-
werk, dat begon met een
inzet van zeven stuivers en
dat nu 250 zieken in Beek
bergen (120 bedden), Doorn
(53 bedden), Roermond (25
bedden) en Schiedam (52
bedden), herbergen. In op
richting zijn .Zonnehuizen'
te Zuidhorn (Gr.), Amstel
veen en Vlaardingen.
Een barmhartigheidswerk
bij uitstek, dat geheel zon
der overheids-subsidie tot
stand kwam. Die film moet
u echt zien, om BEGRIP
te hebben voor dit prach
tige werk, waarbij zovelen
nu een goede verzorging
hebben.
Tot slot ziet men op die
avond een zeer instructieve
film over rheumatiekbe-
strijding, getiteld: „Wil om
te winnen". U houdt toch
die avond vrij? Het is
triest te lezen, dat slechts
een kwart van het totaal
aantal zieken, d.w.z. lang
durige zieken, jonge en
oude mensen, die een bij
zondere verpleging nodig
hebben, die ook krijgen.
Maar ruim vijftien tot
twintigduizend ontvangen
die verpleging en verzor
ging (nog) niet
Vroeger maakten ze deel
uit van onze gemeenschap.
Wij kenden hen, zij hoor
den er bij. Nu worden ze
beter verzorgd, voelen zij
het gemis niet zo tussen
„lotgenoten". Opgeborgen
zijn ze echt niet, want ook
nu horen ze er nog bij. Als
wij hen vergeten, hen aan
hun lot overlaten, dan
dreigt er vereenzaming
vervreemding voor hen.
Wij móeten hen helpen en
wij kunnen dat ook, b.v
door een jaarlijkse contri
butie van minimum 3.—
per jaar, door het storten
van een eenmalige gift.
door het maandelijks gire
ren van een vast bedrag.
Het gironummer is 46661
ten name ven Vereniging
„Het Zonnehuis", Willem
Barentzstraat 15, Utrecht
U kunt ook een „Zonne-
huis-spaarbusje" aanvragen
en dat op de hoek van de
schoorsteen zetten. De éni
ge plaats, die niet vergeten
wordt, want stoffen moet
u elke dag, vooral nu in de
winter!
Ik weet, dat er mensen, die
graag alles willen weten.
Nu dan: de Vereniging
„Het Zonnehuis" werd op
gericht te Rotterdam op 24
mei 1921, bestaat dus al
40, nee 41 jaar. De vereni
ging stelt als grondslag
van haar arbeid tiet Evan
gelie van Jezus Christus,
zoals dit door de Hervor
ming wedeg tot openbaring
is gebracht. Zij bepaal,
daarbij uitdrukkelijk, dat
ieder, ongeacht tot welk
kerkgenootschap al of niet
oehorend, in haar inrich
tingen r^ntsing kan vin
den, m bereid zich te
jnderwe, 4,en aan de voor
schriften welke te dien op
zichte worden ge™"-
(Art. 3 Statuten). Doel: de
vereniging stelt zich ten
doel het verplegen of doen
verplegen van behoeftige
chronische zieken (Art. 4
Statuten).
De Zonnehuizen zijn tehui
zen voor de verpleging van
lijders aan een langdurige
ziekte, wier inkomsten niet
toereikend zijn om bij
voortduring' een goede ver-
pleigng elders te bekosti
gen. De bevolking van de
tehuizen draagt het karak
ter van een groot GEZIN.
Ter verpleging en verzor
ging worden zowel manne
lijke- als vrouwelijke pa
tiënten opgenomen, zowel
bedlegerige- als lopende
patiën en. Klasse-verple-
ging kennen ze niet. De
verzorging en verpleging is
voor alle patiënten gelijk
en verschilt slechts naar de
aard van hun bijzondere
behoeften.
Er moeten nog veel meer
van deze „Zonnehuizen" ko
men. Daarom besluit ik
met een - he'
IK DRAAG MIJN
BROEDER
Op 't steile pad ontmoett'
ik een klein meisje
dat droeg haar broertje
op haar smalle rug.
„Wel", zei ik, „kind, je
draagt een. zware last"
Maar met verwond'ring
kijkt het meisje op
en zegt een simpel woord:
„Ik draag geen last,
ik draag mijn klein broer.
Een vlam, een opdracht;
diep hebben die woorden
zich vastgezet in mijn
herinnering.
En altijd als de nood van
mensen mij
bezwaart en als een last
mijn moed wil roven,
vermaant het kleine meisje
en troost:
„Je draagt geen zware last,
je draagt je broeder".
Alvast hartelijk dank na
mens al die zieken in de
„Zonnehuizen". Zorgt U er
voor, dat de zon in d;e te
huizen blijft schijnen
MIEKE
