Het nieuwe
nfyamMad-etliifa
Feestviering verandert van stijl
i
i
i
i
i
i
i
overpeinzingen
HOE BESTAAT HET
VRIJDAG 28 DECEMBER 1962
14e JAARGANG No. 54
OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
Redaktie en advertenties BROERSVEST 125. Schiedam J v d Klink telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks fbehalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur
Centrale administratie Randstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag.
Dagen waarin onze wereld klein wordt
SPORTJACKS
HOOGSTRAAT 58'SCHIEDAM
De Algemene Ziekenfondsen te Schiedcm
maken hiermede bekend, dat de premietarieven ingaande
1 januari 1963 voor de onderstaande afdelingen als volgt
zijn vastgesteld
AFD. VRIJWILLIGE VERZEKERING
6,40 per betalende verzekerde per halve maand, incl.
aanv. verz. (kinderen onder 16 jaar vrij).
AFD. BEJAARDENVERZEKERING
5,83 per zelfstandigverzekerde per maand (gezinspre
mie), incl. aanv. verz., voor inkomens tot 3354,
per jaar;
11,22 per zelfstandig verzekerde per maand (gezinspre
mie), incl. aanv. verz., voor inkomens van 3354,-
tot 4364,per jaar.
AFD. AANVULLENDE VERZEKERING
De bestaande premietarieven blijven gehandhaafd.
DVO DANKT WINKELIERS
MEDEDELING'
Muisvrouwelijke
✓WYWYWWVWWWVWV-
Lezers, dat de kerstdagen weer achter ons liggen betekent misschien meer
voor ons dan we in het algemeen en in het openbaar kunnen toegeven. Het
ziet er allemaal zo glorieus uit als we de voorbereidingen zien. Er wordt
heftig gekocht voor de maaltijden, van kip tot patrijs of ree toe. Het is het
seizoen, waarmee de poeliers hun witist- en verliesrekening goed maken.
Voor hen is er nog alle reden tot hoop zolang de kerstdagen nog niet voorbij
zijn. Want bij stromen komen de klanten, vooral in vrouwelijke gestalte,
opzetten als de kerstdagen naderen. En het gaat waarachtig niet epkel om
dat min of meer luxe stukje vlees. De kerstmaaltijd moet iets bijzonders
zijn ook wat de sfeer betreft. Kleine lekkernijen dragen daartoe evenveel
bij als kaarsen en een prettige tafelversiering.
van elders. De mens van nu blijft
ook in zijn intieme leven voortdu
rend verbonden met de wereld
reld daarbuiten. Is het wonder dat
de buitenwereld blijft trekken over
eenkomstig ons leefpatroon. Nie
mand hoeft daarin iets oneerbiedigs
of iets onaardigs tegenover het hui
selijk leven te zien. De ontwikkeling
gaat nu eenmaal voort en beïnvloedt
ook de stijl van onze intiemere
feestviering.
Eigenlijk is de hele huishouding
meestal wel druk met de voorbe
reidende slag vdbr het kerstfeest.
Wie er even op let komt in de dagen
voor kerstmis tal van huisvaders en
ook opgroeiende kinderen tegen,
die langs de winkels trekken met
een door moeder de vrouw geschre
ven briefje, een boodschappenlijstje
waar alles, wat gehaald moet wor
den liefst met prijzen er achter ver
meld staat. Want de vrouwen blij
ven het laatste moment het liefst
thuis om de boel aan kant te ma
ken, om te bakken en te braden wat
ze al tijdig voor de feestdagen in
huis hebben gesleept. En dan aan
het eind van de middag, die aan het
kerstfeest vooraf gaat, valt plotse
ling de grote stilte.
De inkopen zijn gedaan, alle huizen
zijn plotseling instellingen gewor
den, die zichzelf kunnen voorzien.
De deur gaat dicht, het is alsof ie
dereen zijn laddertje ophaalt en nu
een paar dagen afgesneden van de
rest van de wereld feest gaat vieren
rond de dingen die met zo veel zorjg
zijn verzameld en nu nog worden
klaar gemaakt ook.
Het feest kan beginnen, we zijn er
als het ware op gewapend. Voor hoe
veel mannen is telkens opnieuw het
perspectief niet bijzonder aanlokke
lijk. Eindelijk nu eens huiselijke
rust en geen onrustige verplichtin
gen tegenover de buitenwereld. Ze
komen tot zich zelf, althans dat ver
wachten ze van de huiselijke sfeer,
waarmee ze op deze feestdagen wor
den omringd.
Maar toch, is dat wel helemaal
waar? Hebben we ook gedurende de
feestdagen niet behoefte aan iets
meer dan alleen het eigen gezin.
Heeft de sfeer van opsluiting bin
nen het eigen huis niet iets kunst
matigs, iets dat nogal vreemd aan
doet tegenover het levensbeeld van
onze tijd? Steeds meer nodigen we
al gasten uit om met ons de kerst
dagen te komen vieren. Niet ieder
een is alleen met zijn gezin thuis en
anderen zijn helemaal niet thuis om
dat ze bij anderen gaan logeren. En
bovendien, hoe veel liefhebbers van
de wintersport vertrekken er tegen
woordig al niet juist voor de kerst
dagen naar de fameuze intersport-
oorden. Dit jaar waren er hele hor
den van ski-dragers en kennelijk op
het buitenland uitgedoste reizigers
aan de stations te vinden tijdens de
donkere dagen voor kerstmis. Hun
lot heeft dit jaar extra de aandacht
gekregen, omdat er zo veel winter-
sporttreinen in sneeuw en vorst zijn
vastgelopen en aanzienlijke vertra
ging op hun weg naar hun sportieve
bestemming opliepen.
Wij signaleren deze feiten maar
eens, omdat er kennelijk toch iets
aan het veranderen is in de mense
lijke gevoeligheid ten opzichte van
huiselijke feestdagen. En we willen
er zelfs nog wel op wijzen, dat er tal
van huisvaders en jonge mensen
zullen zijn, die na afloop van het
kerstfeest extra blij zullen zijn, dat
ze weer op stap kunnen gaan buiten
de deur, dat ze de grotere wereld
weer eens kunnen betreden, waaraan
ze zo zeer gewend zijn geraakt, dat
ze er eigenlijk niet meer buiten kun
nen. En het is zelfs zo, dat we die
buitenwereld nog op allerlei manie
ren bij ons zien binnenkomen of al
thans kunnen horen tijdens onze op
sluiting. We worden nog opgebeld
en wisselen telefonisch gelukwen
sen uit. Maar wat meer zegt, we
draaien de radio aan en horen klan
ken uit allerlei streken van de we
reld. Of we zetten ons voor het tele
visietoestel, dat ons op beelden uit
allerlei landen op de wereld vergast
in volle bewegelijkheid. En dieper
in ons bewustzijn liggen toch ook
nog allerlei andere contacten met
buiten: ons gas, onze electriciteit en
misschien onze verwarming komen
met wintervoering
Helanca pantalons
voor dames en
meisjes in
moderne kleuren
Een ideale
dracht
kou en
regen
Diverse
modekleuren
m. 36-46
r
Herinnert U zich nog de tijd dat het de kreet van de dag was:
wat je ook aan je buurman vertelde, hij liet altijd zijn onderkaak
naar beneden vallen en er rolde „HOE BESTAAT HET" uit.
Tegenwoordig hoor je het gelukkig niet zoveel meer. Vandaag
zegt iedereen: dusmoet II.eens opletten als er een inter-
vieuw is op de televisie!
Vanavond schrijf ik „Hoe bestaat het?"
Hoe bestaat het dat de redactie van ons S.G.-blad zó ver vooruit
heeft kunnen zien en daarom zó'n mooi Kerstnummesr heeft ge
bracht.
Hoe wisten ze dat het op al die vrije dagen lekker stevig zou gaan
vriezen? De jeugd allemaal op de schaats en vader en moeder ge
zellig bij de kachel mét het blad.
Het begint met een bijzonder mooie reproductie van een oud
schilderij, die ons voorbereidt op het Kerstfeest, waarnaastheel
origineel van opmaak witte letters op een volkomen zwarte
achtergrond het „Avondt Gebedt" van Hugo de Groot.
Dap is de pen aan niemand minder dan aan onze grote stadge
noot, F. Bordewijk, die een parodie schrijft op een andere veel
vroegere Schiedamse schrijver: Henri Hartog.
Pierre Janssen wordt enthousiast ingeleid door Fred Pfeifer en le
vert dan zélf zijn afscheidsbrief. Daar tussenin liggen vier album
bladen, waarvan vooral de héél oude Schiedammers zullen smul
len.... een ritje in foto's met de paardentram. Vervolgens
want het is een héél dik nummer zijn we in beeld en woord te
gast op de Lindenhpf. De Lindenhofdat vroeger „het Hervormde
Weeshuis" was mei „Jan en Kaat" levensgroot boven de ingangs
poort.
Op 21 augustus 1899 zong Orpheus" in Antwerpen. Er staat een
foto van de zangersWie herkent zijn grootvader erop? De re
dactie zou het leuk vinden om alle namen van de zangers van
toen te leren kennen.
Mr. Dr. Jr. M. van Praag geeft de liefhebbers van letterkunde het
volle pond over Ary Prins, met bovendien een serie bijzonder in
teressante foto's.
Op één ervan zien we de schrijvers Herman Robbers, Jac. van Looy
en Ary Prins samen met Top 'Naeff.... leerlingen van de hoogste
klas middelbare school.laat die foto eens aan Uw leraar Neder
lands zien. Hij geeft U vast een punt hóger straks, bij het eind
examen
En nóg zijn we er niet: (we hadden tenslotte vijf dagen lééstijd!)
Een plezierig verhaal van Jeanne de Vlieger-Verbeek (ze is niet
voor niets jarenlang secretaresse geweest van de grote Borde-
wijk!) Een lekker oud stukje uit een lekker oud jaarboekje over
onze stad: 1862!
Naast het héél oude, het veelbelovende nieuwe: een intervieuw
met Nelly van der Spek en dan wat U nooit mag overslaan:
„Van Schie tot Dam". Verrukkelijke, puur Schiedamse lectuur,
overgoten met puur Schiedamse wijn „Grapillon!"
Kijk, met zó'n blad in handen durf ik rustig aan U vragen: „Bent
U al donateur van de S.G.?"
Dit is niet zomaar een verenigings-blaadje. Hier is aan geploeterd.
Hier is iets gróóts verricht. Hier komt Schiedam plotseling op U
toe als een échte STAD, met erkende literatoren van vroeger en
van nu, met een museum, waarvan de conservator en nu moet
U niet boos op mij worden, meneer P. L. A. Janssen bij 12 mil
joen Nederlanders bekend om zijn bijzonder originele, boeieride
T.V.-voordrachten, maar die er op de éérste plaats voor heeft ge
zorgd dat óns museum ook echt helemaal van óns geworden is.
Een stad, waar vroeger rustig een paardentrammet je sukkelde,
maar waar nu INDUSTRIE is, een stad die groeit en vooruit wil
op alle gebied, een stad die ZICH ZELF wil zijn en altijd wil
BLIJVEN!
Op Cultureel gebied liggen we niet „onder de rook van Rotter
dam" zo nu en dan „onder de stank van Pernis", maar dat zit
'm alleen in de windrichting, SCHIEDAM heeft een eigen cultu
reel leven. DAT te steunen, te stimuleren en telkens weer onder
Uw aandacht te brengen is de taak van de Schiedamse Gemeen
schap en ook een beetje mijn taak.
Helpt U ons daarbij! Sebastiaan.
De wandelsportvereniging „DVO"
verzoekt ons een bericht te willen
opnemen, dat de gezamenlijke
Schiedamse winkelier ervoor heb
ben gezorgd, dat de leden van deze
vereniging op zaterdag 22 dec. jl.
prettig zijn verrast in gebouw „Sur-
sum Corda". Daar werd aan de jeug
digen van DVO een feestmiddag
aangeboden die klonk als een klok.
Pedro Carillo en John de Vries ver
leenden daarbij hun medewerking
en wat dat betekent is Schiedam ge
durende de aanwezigheid van Pedro
Carilli in onze stad wei te weten
gekomen. Het bestuur van DVO
vindt dit een zeer sportief gebaar
van de winkeliers en is alle mede
werkers aan deze kerstmiddag bij
zonder erkentelijk.
Schiedamse Vereniging tot
Bescherming van Zuigelingen
Met ingang van 2januari is het Con
sultatiebureau voor Zuigelingen en
Kleuters, Lange Nieuwstraat 197,
verplaatst naar het gebouw van het
Wit-Gele Kruis, Nieuwe Haven 121.
Tijden blijven ongewijzigd.
Al is h.et dan al een week
geleden, dat de jongens
van de R.K. Technische
School St. Jozef hun eigen
Kerstfeest op school in de
scheepsbouwloods vierden,
de glans daarvan is nog
lang niet vervlogen. Dat
kan ook niet na de intense
voorbereiding, die hieraan
voorafging. In hechte sa
menwerking met de ver
schillende leraren hebben
de ruim 300 jongens in drie
weken vlijtig gerepeteerd,
getimmerd, gezaagd en ge
knutseld! Met als resul
taat: een keurig podium
met fleurigê decorversie
ring, aparte kaarsenkroon
tjes, verlichtingen in de
Kerstbomen en gezellige
Kerststukjes op de diverse
tafels.
De directeur van de school,
de heer J. Etman, heette
alle jongens van harte wel
kom, in het bijzonder de
gast van deze middag, de
heer Th. Collignon.
Met een gebaar naar „het
bandje" achter hem, zei de
heer Etman: „In de eerste
plaats geldt hier de goede
wil. Als je meent, dat je 't
beter kan, word je vol
gend jaar hier verwacht!".
Met veel enthousiasme en
toewijding vertolkten de
deze L.T.S.-jongens, die zich
zo intensief hadden ingezet
bij de jl. gehouden Klap
roos-collecte. Het zag er
dit jaar maar somber uit
met die collecte, maar 't
was een overbodige zorg.
De jeugd zette zich hier
voor in met als eindresul
taat een bedrag van maar
WWM.WV
vier gitaristen (een met 'n
electrische gitaar!) en een
drummerboy de muziek,
die de jeugd nu eenmaal
boeit, waarvoor dan ook
gul geapplaudisseerd werd
Daarna kreeg de heer Th.
Collignon gelegenheid even
het woord te voeren tot al
liefst 3567,41, waarvan de
collectebussen van deze
jongens een bedrag van
1134,19 bevatten. De spe
ciale trofee hiervoor uit
geloofd, overhandigde de
heer Collignon aan de heer
Etman. De jongens vonden
dit machtig en luisterden
naar het dankwoord van
hun directeur, die het zo
eenvoudig formuleerde in
die éne zin: „jullie hebt
veel van je vrije tijd voor
een ander over gehad. Hou-
en zo!
Voor het feit, dat aan zijn
oproep aan de zieken te
denken, zo gul gehoor was
gegeven( de jongens zetten
maar liefst 56 fruitmandjes
bij de stal) zei de heer
Etman: „Houen zo. Béter
zo!"
Daarna begon de eigenlijke
Kerstviering. Vier leraren
zongen „II est né Le Divin
Enfant" en „Les Anges",
waarvoor een zeer aan
dachtig gehoor bestond.
Dat de sfeer op deze school
zo voortreffelijk is, och,
hoe kan 't ook anders? De
directeur en de leraren zijn
nog jonge mensen, die vol
komen voor de jongens
openstaan, daardoor ook
zoveel kunnen bereiken.
Sfeervol het opzeggen van
verschillende teksten, het
voorlezen van het Kerst
evangelie. Alles omlijst met
toepasselijke zang. Een
apart koortje o.l.v. de heer
P. van Aalst en de alge
mene leiding van de zang
was in handen van de heer
L. van Leeuwarden.
De jongensstemmen daal
den in klank op een enkel
gebaar van eijn bezweren-
den handen, zoals speciaal
in het liedje: „Hoe leit dit
kindeke". Om zich daarna
geheel uit te leven in het
bijna juichende „All .Nights
all Days" en tot besluit
zelfs „Land of Hope and
Glory". Daarna gingen zij
met die 56 fruitmandjes
iets van hun zojuist beleef
de Kerstvreugde uitdragen
naar de zieken. Een mid
dag, die juist daarom niet
zo gauw vergeten kan wor
den. Laat 't altijd zo blij
ven daar op jullie schooi,
jongens. En vooral: zorg
ervoor, dat je nog twee
maal die trofee wint, dan
is hij jullie definitief eigen
dom. En natuurlijk
lukt dat!
Die plotselinge vinnige
koude -. Ja, daar moes
ten we even aan wennen!
Een ongewone week met al
die vrije dagen. Iedereen
maandag al vrijwel thuis,
dus overal even laat mee.
En maar hollen en vliegen.
Nog éven en ik zou 't be
roep van zo maar doodge
woon huisvrouw toch wel
beklagenswaardig vinden!
Niks hoor!
Ik heb tussen al dat ge
draaf door aan de kapsters
gedacht. Wat zullen die van
die feestdagen genoten
hebben. Hoewel mijn vaste
kapster me monter verze
kerde, dat ze 't best fijn
vond die drukte aan de lo
pende band! Och, 't is dan
ook wel een voldoening,
als al die keurige hoofden
het resultaat zijn van jouw
scheppende handen!
Fijn voor de mensen in de
distilleersbranche. Die heb
ben al weken overgewerkt
om iedere Schiedammer
(en ver daarbuiten) aan 't
feestdrankje bij uitne
mendheid te helpen. Ik
hoorde toevallig vorige
week, hoe hard of die men-
sejn allemaal gewerkt heb
ben.
Ja, dat hebben we eigen
lijk allemaal. Maar daarna
was het goed rusten. En
genieten van de sfeer, in
huis, de pickup, de t.v. De
gladde ijzers onder de
schoenen. Of achter de ge
zellig brandende haard
met een fijn boek, waar je
voor die tijd geen gelegen
heid voor had. Bergen
feestdagen en ze waren zó
om. Maar er komen er nog
meer! Dit tot troost mis
schien .1 MIEKE