Het nieuwe nfyamMad-etliifa Feestviering verandert van stijl i i i i i i i overpeinzingen HOE BESTAAT HET VRIJDAG 28 DECEMBER 1962 14e JAARGANG No. 54 OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft, Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel. Redaktie en advertenties BROERSVEST 125. Schiedam J v d Klink telefoon 010-67368 en 63939 Kantooruren: dagelijks fbehalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur Centrale administratie Randstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag. Dagen waarin onze wereld klein wordt SPORTJACKS HOOGSTRAAT 58'SCHIEDAM De Algemene Ziekenfondsen te Schiedcm maken hiermede bekend, dat de premietarieven ingaande 1 januari 1963 voor de onderstaande afdelingen als volgt zijn vastgesteld AFD. VRIJWILLIGE VERZEKERING 6,40 per betalende verzekerde per halve maand, incl. aanv. verz. (kinderen onder 16 jaar vrij). AFD. BEJAARDENVERZEKERING 5,83 per zelfstandigverzekerde per maand (gezinspre mie), incl. aanv. verz., voor inkomens tot 3354, per jaar; 11,22 per zelfstandig verzekerde per maand (gezinspre mie), incl. aanv. verz., voor inkomens van 3354,- tot 4364,per jaar. AFD. AANVULLENDE VERZEKERING De bestaande premietarieven blijven gehandhaafd. DVO DANKT WINKELIERS MEDEDELING' Muisvrouwelijke ✓WYWYWWVWWWVWV- Lezers, dat de kerstdagen weer achter ons liggen betekent misschien meer voor ons dan we in het algemeen en in het openbaar kunnen toegeven. Het ziet er allemaal zo glorieus uit als we de voorbereidingen zien. Er wordt heftig gekocht voor de maaltijden, van kip tot patrijs of ree toe. Het is het seizoen, waarmee de poeliers hun witist- en verliesrekening goed maken. Voor hen is er nog alle reden tot hoop zolang de kerstdagen nog niet voorbij zijn. Want bij stromen komen de klanten, vooral in vrouwelijke gestalte, opzetten als de kerstdagen naderen. En het gaat waarachtig niet epkel om dat min of meer luxe stukje vlees. De kerstmaaltijd moet iets bijzonders zijn ook wat de sfeer betreft. Kleine lekkernijen dragen daartoe evenveel bij als kaarsen en een prettige tafelversiering. van elders. De mens van nu blijft ook in zijn intieme leven voortdu rend verbonden met de wereld reld daarbuiten. Is het wonder dat de buitenwereld blijft trekken over eenkomstig ons leefpatroon. Nie mand hoeft daarin iets oneerbiedigs of iets onaardigs tegenover het hui selijk leven te zien. De ontwikkeling gaat nu eenmaal voort en beïnvloedt ook de stijl van onze intiemere feestviering. Eigenlijk is de hele huishouding meestal wel druk met de voorbe reidende slag vdbr het kerstfeest. Wie er even op let komt in de dagen voor kerstmis tal van huisvaders en ook opgroeiende kinderen tegen, die langs de winkels trekken met een door moeder de vrouw geschre ven briefje, een boodschappenlijstje waar alles, wat gehaald moet wor den liefst met prijzen er achter ver meld staat. Want de vrouwen blij ven het laatste moment het liefst thuis om de boel aan kant te ma ken, om te bakken en te braden wat ze al tijdig voor de feestdagen in huis hebben gesleept. En dan aan het eind van de middag, die aan het kerstfeest vooraf gaat, valt plotse ling de grote stilte. De inkopen zijn gedaan, alle huizen zijn plotseling instellingen gewor den, die zichzelf kunnen voorzien. De deur gaat dicht, het is alsof ie dereen zijn laddertje ophaalt en nu een paar dagen afgesneden van de rest van de wereld feest gaat vieren rond de dingen die met zo veel zorjg zijn verzameld en nu nog worden klaar gemaakt ook. Het feest kan beginnen, we zijn er als het ware op gewapend. Voor hoe veel mannen is telkens opnieuw het perspectief niet bijzonder aanlokke lijk. Eindelijk nu eens huiselijke rust en geen onrustige verplichtin gen tegenover de buitenwereld. Ze komen tot zich zelf, althans dat ver wachten ze van de huiselijke sfeer, waarmee ze op deze feestdagen wor den omringd. Maar toch, is dat wel helemaal waar? Hebben we ook gedurende de feestdagen niet behoefte aan iets meer dan alleen het eigen gezin. Heeft de sfeer van opsluiting bin nen het eigen huis niet iets kunst matigs, iets dat nogal vreemd aan doet tegenover het levensbeeld van onze tijd? Steeds meer nodigen we al gasten uit om met ons de kerst dagen te komen vieren. Niet ieder een is alleen met zijn gezin thuis en anderen zijn helemaal niet thuis om dat ze bij anderen gaan logeren. En bovendien, hoe veel liefhebbers van de wintersport vertrekken er tegen woordig al niet juist voor de kerst dagen naar de fameuze intersport- oorden. Dit jaar waren er hele hor den van ski-dragers en kennelijk op het buitenland uitgedoste reizigers aan de stations te vinden tijdens de donkere dagen voor kerstmis. Hun lot heeft dit jaar extra de aandacht gekregen, omdat er zo veel winter- sporttreinen in sneeuw en vorst zijn vastgelopen en aanzienlijke vertra ging op hun weg naar hun sportieve bestemming opliepen. Wij signaleren deze feiten maar eens, omdat er kennelijk toch iets aan het veranderen is in de mense lijke gevoeligheid ten opzichte van huiselijke feestdagen. En we willen er zelfs nog wel op wijzen, dat er tal van huisvaders en jonge mensen zullen zijn, die na afloop van het kerstfeest extra blij zullen zijn, dat ze weer op stap kunnen gaan buiten de deur, dat ze de grotere wereld weer eens kunnen betreden, waaraan ze zo zeer gewend zijn geraakt, dat ze er eigenlijk niet meer buiten kun nen. En het is zelfs zo, dat we die buitenwereld nog op allerlei manie ren bij ons zien binnenkomen of al thans kunnen horen tijdens onze op sluiting. We worden nog opgebeld en wisselen telefonisch gelukwen sen uit. Maar wat meer zegt, we draaien de radio aan en horen klan ken uit allerlei streken van de we reld. Of we zetten ons voor het tele visietoestel, dat ons op beelden uit allerlei landen op de wereld vergast in volle bewegelijkheid. En dieper in ons bewustzijn liggen toch ook nog allerlei andere contacten met buiten: ons gas, onze electriciteit en misschien onze verwarming komen met wintervoering Helanca pantalons voor dames en meisjes in moderne kleuren Een ideale dracht kou en regen Diverse modekleuren m. 36-46 r Herinnert U zich nog de tijd dat het de kreet van de dag was: wat je ook aan je buurman vertelde, hij liet altijd zijn onderkaak naar beneden vallen en er rolde „HOE BESTAAT HET" uit. Tegenwoordig hoor je het gelukkig niet zoveel meer. Vandaag zegt iedereen: dusmoet II.eens opletten als er een inter- vieuw is op de televisie! Vanavond schrijf ik „Hoe bestaat het?" Hoe bestaat het dat de redactie van ons S.G.-blad zó ver vooruit heeft kunnen zien en daarom zó'n mooi Kerstnummesr heeft ge bracht. Hoe wisten ze dat het op al die vrije dagen lekker stevig zou gaan vriezen? De jeugd allemaal op de schaats en vader en moeder ge zellig bij de kachel mét het blad. Het begint met een bijzonder mooie reproductie van een oud schilderij, die ons voorbereidt op het Kerstfeest, waarnaastheel origineel van opmaak witte letters op een volkomen zwarte achtergrond het „Avondt Gebedt" van Hugo de Groot. Dap is de pen aan niemand minder dan aan onze grote stadge noot, F. Bordewijk, die een parodie schrijft op een andere veel vroegere Schiedamse schrijver: Henri Hartog. Pierre Janssen wordt enthousiast ingeleid door Fred Pfeifer en le vert dan zélf zijn afscheidsbrief. Daar tussenin liggen vier album bladen, waarvan vooral de héél oude Schiedammers zullen smul len.... een ritje in foto's met de paardentram. Vervolgens want het is een héél dik nummer zijn we in beeld en woord te gast op de Lindenhpf. De Lindenhofdat vroeger „het Hervormde Weeshuis" was mei „Jan en Kaat" levensgroot boven de ingangs poort. Op 21 augustus 1899 zong Orpheus" in Antwerpen. Er staat een foto van de zangersWie herkent zijn grootvader erop? De re dactie zou het leuk vinden om alle namen van de zangers van toen te leren kennen. Mr. Dr. Jr. M. van Praag geeft de liefhebbers van letterkunde het volle pond over Ary Prins, met bovendien een serie bijzonder in teressante foto's. Op één ervan zien we de schrijvers Herman Robbers, Jac. van Looy en Ary Prins samen met Top 'Naeff.... leerlingen van de hoogste klas middelbare school.laat die foto eens aan Uw leraar Neder lands zien. Hij geeft U vast een punt hóger straks, bij het eind examen En nóg zijn we er niet: (we hadden tenslotte vijf dagen lééstijd!) Een plezierig verhaal van Jeanne de Vlieger-Verbeek (ze is niet voor niets jarenlang secretaresse geweest van de grote Borde- wijk!) Een lekker oud stukje uit een lekker oud jaarboekje over onze stad: 1862! Naast het héél oude, het veelbelovende nieuwe: een intervieuw met Nelly van der Spek en dan wat U nooit mag overslaan: „Van Schie tot Dam". Verrukkelijke, puur Schiedamse lectuur, overgoten met puur Schiedamse wijn „Grapillon!" Kijk, met zó'n blad in handen durf ik rustig aan U vragen: „Bent U al donateur van de S.G.?" Dit is niet zomaar een verenigings-blaadje. Hier is aan geploeterd. Hier is iets gróóts verricht. Hier komt Schiedam plotseling op U toe als een échte STAD, met erkende literatoren van vroeger en van nu, met een museum, waarvan de conservator en nu moet U niet boos op mij worden, meneer P. L. A. Janssen bij 12 mil joen Nederlanders bekend om zijn bijzonder originele, boeieride T.V.-voordrachten, maar die er op de éérste plaats voor heeft ge zorgd dat óns museum ook echt helemaal van óns geworden is. Een stad, waar vroeger rustig een paardentrammet je sukkelde, maar waar nu INDUSTRIE is, een stad die groeit en vooruit wil op alle gebied, een stad die ZICH ZELF wil zijn en altijd wil BLIJVEN! Op Cultureel gebied liggen we niet „onder de rook van Rotter dam" zo nu en dan „onder de stank van Pernis", maar dat zit 'm alleen in de windrichting, SCHIEDAM heeft een eigen cultu reel leven. DAT te steunen, te stimuleren en telkens weer onder Uw aandacht te brengen is de taak van de Schiedamse Gemeen schap en ook een beetje mijn taak. Helpt U ons daarbij! Sebastiaan. De wandelsportvereniging „DVO" verzoekt ons een bericht te willen opnemen, dat de gezamenlijke Schiedamse winkelier ervoor heb ben gezorgd, dat de leden van deze vereniging op zaterdag 22 dec. jl. prettig zijn verrast in gebouw „Sur- sum Corda". Daar werd aan de jeug digen van DVO een feestmiddag aangeboden die klonk als een klok. Pedro Carillo en John de Vries ver leenden daarbij hun medewerking en wat dat betekent is Schiedam ge durende de aanwezigheid van Pedro Carilli in onze stad wei te weten gekomen. Het bestuur van DVO vindt dit een zeer sportief gebaar van de winkeliers en is alle mede werkers aan deze kerstmiddag bij zonder erkentelijk. Schiedamse Vereniging tot Bescherming van Zuigelingen Met ingang van 2januari is het Con sultatiebureau voor Zuigelingen en Kleuters, Lange Nieuwstraat 197, verplaatst naar het gebouw van het Wit-Gele Kruis, Nieuwe Haven 121. Tijden blijven ongewijzigd. Al is h.et dan al een week geleden, dat de jongens van de R.K. Technische School St. Jozef hun eigen Kerstfeest op school in de scheepsbouwloods vierden, de glans daarvan is nog lang niet vervlogen. Dat kan ook niet na de intense voorbereiding, die hieraan voorafging. In hechte sa menwerking met de ver schillende leraren hebben de ruim 300 jongens in drie weken vlijtig gerepeteerd, getimmerd, gezaagd en ge knutseld! Met als resul taat: een keurig podium met fleurigê decorversie ring, aparte kaarsenkroon tjes, verlichtingen in de Kerstbomen en gezellige Kerststukjes op de diverse tafels. De directeur van de school, de heer J. Etman, heette alle jongens van harte wel kom, in het bijzonder de gast van deze middag, de heer Th. Collignon. Met een gebaar naar „het bandje" achter hem, zei de heer Etman: „In de eerste plaats geldt hier de goede wil. Als je meent, dat je 't beter kan, word je vol gend jaar hier verwacht!". Met veel enthousiasme en toewijding vertolkten de deze L.T.S.-jongens, die zich zo intensief hadden ingezet bij de jl. gehouden Klap roos-collecte. Het zag er dit jaar maar somber uit met die collecte, maar 't was een overbodige zorg. De jeugd zette zich hier voor in met als eindresul taat een bedrag van maar WWM.WV vier gitaristen (een met 'n electrische gitaar!) en een drummerboy de muziek, die de jeugd nu eenmaal boeit, waarvoor dan ook gul geapplaudisseerd werd Daarna kreeg de heer Th. Collignon gelegenheid even het woord te voeren tot al liefst 3567,41, waarvan de collectebussen van deze jongens een bedrag van 1134,19 bevatten. De spe ciale trofee hiervoor uit geloofd, overhandigde de heer Collignon aan de heer Etman. De jongens vonden dit machtig en luisterden naar het dankwoord van hun directeur, die het zo eenvoudig formuleerde in die éne zin: „jullie hebt veel van je vrije tijd voor een ander over gehad. Hou- en zo! Voor het feit, dat aan zijn oproep aan de zieken te denken, zo gul gehoor was gegeven( de jongens zetten maar liefst 56 fruitmandjes bij de stal) zei de heer Etman: „Houen zo. Béter zo!" Daarna begon de eigenlijke Kerstviering. Vier leraren zongen „II est né Le Divin Enfant" en „Les Anges", waarvoor een zeer aan dachtig gehoor bestond. Dat de sfeer op deze school zo voortreffelijk is, och, hoe kan 't ook anders? De directeur en de leraren zijn nog jonge mensen, die vol komen voor de jongens openstaan, daardoor ook zoveel kunnen bereiken. Sfeervol het opzeggen van verschillende teksten, het voorlezen van het Kerst evangelie. Alles omlijst met toepasselijke zang. Een apart koortje o.l.v. de heer P. van Aalst en de alge mene leiding van de zang was in handen van de heer L. van Leeuwarden. De jongensstemmen daal den in klank op een enkel gebaar van eijn bezweren- den handen, zoals speciaal in het liedje: „Hoe leit dit kindeke". Om zich daarna geheel uit te leven in het bijna juichende „All .Nights all Days" en tot besluit zelfs „Land of Hope and Glory". Daarna gingen zij met die 56 fruitmandjes iets van hun zojuist beleef de Kerstvreugde uitdragen naar de zieken. Een mid dag, die juist daarom niet zo gauw vergeten kan wor den. Laat 't altijd zo blij ven daar op jullie schooi, jongens. En vooral: zorg ervoor, dat je nog twee maal die trofee wint, dan is hij jullie definitief eigen dom. En natuurlijk lukt dat! Die plotselinge vinnige koude -. Ja, daar moes ten we even aan wennen! Een ongewone week met al die vrije dagen. Iedereen maandag al vrijwel thuis, dus overal even laat mee. En maar hollen en vliegen. Nog éven en ik zou 't be roep van zo maar doodge woon huisvrouw toch wel beklagenswaardig vinden! Niks hoor! Ik heb tussen al dat ge draaf door aan de kapsters gedacht. Wat zullen die van die feestdagen genoten hebben. Hoewel mijn vaste kapster me monter verze kerde, dat ze 't best fijn vond die drukte aan de lo pende band! Och, 't is dan ook wel een voldoening, als al die keurige hoofden het resultaat zijn van jouw scheppende handen! Fijn voor de mensen in de distilleersbranche. Die heb ben al weken overgewerkt om iedere Schiedammer (en ver daarbuiten) aan 't feestdrankje bij uitne mendheid te helpen. Ik hoorde toevallig vorige week, hoe hard of die men- sejn allemaal gewerkt heb ben. Ja, dat hebben we eigen lijk allemaal. Maar daarna was het goed rusten. En genieten van de sfeer, in huis, de pickup, de t.v. De gladde ijzers onder de schoenen. Of achter de ge zellig brandende haard met een fijn boek, waar je voor die tijd geen gelegen heid voor had. Bergen feestdagen en ze waren zó om. Maar er komen er nog meer! Dit tot troost mis schien .1 MIEKE

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1962 | | pagina 1