tiet nieuwe
TUSSEN HUIS EN SCHIP
Langs de wereld van de vaar-apparaten
deze week
achter de stopmand
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethei.
BARRE WINTER
Guus van de Wiel clubkampioen
Jhe Smashing Fellows"
van
BESTELLINGEN BIJ DE SLAGER
Een belastingbetaler geeft zijn mening
Belastingbetalers, wat is uw eerlijke mening?
WOENSDAG 23 JANUARI 1963 K
14e JAARGANG No. 61
OPLAGE 26.100 EXEMPLAREN
Redaktie en advertenties BROERSVEST 125 Schiedam I d Klink telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur
Centrale administratie Kandstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627*. Tarieven op aanvraag.
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in 'Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maasluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
Dat hoogste punt, dat onze Sterflats in aanbouw daar bij de Maasboulevard
kort geleden hebben bereikt, is een evenement waarvan we de betekenis in
onze kolommen al wel eens hebben aangeduid. Het is als het ware de be
vestiging van een nieuwe houding tegenover liet water en de bedrijvigheid
daarop. Aanvankelijk toonde die houding zich maar schuchter Er kwam
een nieuwe boulevard met aan het eind het prachtige Europoort-restaurant.
En die twee nieuwigheden waren zo
li echt verbonden, dat het eigenlijk
maar om een zaak leek te gaan: het
jonge restaurant, dat zo iets als een
visitekaartje voor onze stad zou
zijn. We hebben het in ons blad al
wel eens geschreven: het Europoort
restaurant is ons visite-kaart ie ge
worden. Het adres is bekend in tal
van landen en in verscheidene
werelddelen. Maar dat bewijst ei
genlijk nog niets over de eigen hou
ding van ons Schiedammers tegen
over het water. Op dit gebied heb
ben we ook niet zo'n heel overtui
gende traditie. We hoeven maar te
denken aan het verkopen van ons
kostelijk havengebied aan Rotter
dam, om even te zien hoe in het ver
leden de betekenis van de scheeps-
bedrijvigheid in onze moderne in
dustrialiserende wereld soms maar
weinig is begrepen. Wilt u een an
der symptoom, dan kunt u dat ver
meld vinden in het mooie boek „De
Som der Delen", dat de werf Gusto
bij gelegenheid van zijn honderd
jarig bestaan het licht heeft doen
zien. Daarin wordt o.m. verteld, hoe
veel tegenkanting deze werf in 1912
ondervond bij haar pogingen om de
noodzakelijke grond langs het water
te verwerven voor de uitbreiding
van het bedrijf. Zelfs van linkse zij
de toonde men meer belangstelling
voor het gemeentelijk bezit van die
gronden dan voor de enorme ver
ruiming van werkgelegenheid die de
uitbreiding van deze typische
scheepsindustrie zou meebrengen.
Er was trouwens in die dagen in het
algemeen nogal verzet tegen de
nieuwe industriële ontwikkeling,
waarvan men de betekenis maar
moeilijk kon inzien. In onze dagen
is dat allemaal wel anders gewor
den. Iedereen begrijpt wel dat werk
gelegenheid een groot goed is. En
dat het van werkelijkheidszin ge
tuigt, wanneer we erkennen, dat die
werkgelegenheid in ons vaderland
allereerst in de industrie moet ge
zocht worden. Speciaal voor Ne
derland is de situatie eigenlijk hele
maal veranderd. Onze historische
welvaartsbron, de koloniën, zijn we
als zodanig kwijt. Onze eigen bodem
heeft weinig te bieden en we zullen
het dus voornamelijk moeten zoe
ken in diensten en het bewerken
van goederen. En juist de scheep
vaart met de daarbij behorende be
drijvigheid kan op deze punten zo
veel bieden. De scheepvaart behoort
tot de wereld van de dienstverle
ning en daar tegen aan leunt de
scheepsindustrie, die voor alle zeeën
werkt en daarmee als het ware de
wereld omspannen kan.
Maar dit alles te weten en te erken
nen is nog iets anders als ook in de
vrije tijd het gezicht naar het water
te keren. Schiedam heeft er altijd
op enige afstand van gelegen, als in
zich zelf gekeerd. Maar met de
Maasboulevard was dan het begin
gemaakt van een nieuwe houding.
En de Schiedammers hebben wel
licht onbewust maar zeer duidelijk
met deze houding ingestemd. Het is
er in het zomerseizoen een levendig
gaan en komen daar tussen de Wa
terweg en de Havendijk en als we
ons niet vergissen zijn het vooral
de jongere mensen, die hier graag
gemeten van die nieuwe wereld van
de moderne scheepvaart. Het is een
eigenaardige wereld voor wie zich
sterk wil vast houden aan de vor
men die uit het verleden ons ver
trouwd zijn geworden. Een schip is
heel iets anders als een huis of een
paleis, ook al verblijven er meer
dan duizend mensen op voor een
cruise van een maand of langer. Het
is wel statig, maar het dankt zijn
vorm niet aan de bedoeling om sta
tig te doen. Het is eenvoudigweg
een vaarapparaat voor mensen en
goederen, een ding dat zijn gestalte
Krijgt vanuit tal van practische
eisen die er aan gesteld moeten
worden. En aan zo'n vorm moet
men even wennen. Het is heel iets
anders zelfs als een moderne flat,
waarin we nog altijd iets anders
willen zien dan eenvoudigweg een
woonmachine, louter ingesteld op
het nut. Maar het beeld van het
schip en van hijskranen is overheer
send techniek en practijk. Maar de
schoonheid er van wordt steeds
meer de ontdekking van de mo-,
derne mens.
In verband met de abnormale weersomstandigheden
wordt het publiek verzocht haar
EEN DAG VAN TE VOREN TE DOEN.
Om dezelfde reden kan vertraging in het bezorgen
ontstaan.
Publikatie Schiedam se Slagerspatroons vereniging.
Guus van de Wiel is er in geslaagd
om clubkampioen tafeltennis van
TSF te worden voor dit seizoen en
aangezien hij ook vorig jaar deze
titel op zijn naam bracht, is dit
wel een felicitatie waard. De pluim
van de week zullen we hem maar
niet toekennen, want andere ver
enigingen zouden wellicht gaan den
ken, dat we „van huis uit" TSF'er
zijn, omdat TSF al menig keer de
pluim van ons kreeg. Maar niette
min willen we Guus welgemeend
complimenteren, vooral omdat tij;
dens de eerste rond bleek, aat hij
niet zo erg in vorm was. In zes pou
les"" van elk vier deelnemers werd
deze eerste ronde gestredn; uit elke
poule plaatsten zich twee deelne
mers voor de volgende ronde. Alle
zes geplaatste spelers brachten het
inderdaad zover, maar Degreef,
Spithoven en v. d. Wiel eindigden
slechts als tweede in hun poule. De
greef leed een verrassende neder
laag tegen Van Dijk, Spithoven dolf
het onderspit tegen „comingman"
Zuidgeest jr. en v. d. Wiel had zelfs
een barrage en een daarop noodza
kelijke puntentelling nodig om zich
maar net te kunnen plaatsen. Ver
rassend goed speelde Leen de Ruiter
die zich als een ware „bekervechter"
ontpopte. Ook de jeugdige Zuid
geest jr. en Timmer (vijfde team)
plaatsten zich overtuigend. Na de
volgende poules werden Wigmans
en Zuidgeest jr. tot de kanshebbers
gerekend, maar het verrassende
herstel van Guus v. d. Wiel gaf de
doorslag en Guus werd na een over
tuigende finale winnaar van deze
clubkampioenschappen. Wigmans
werd goede tweede. Voorzitter H.
/A'v AAAAAAAA/VViAAAA .AAAAAAAAAAAAAAA/.AAAAAAAAAAAAAAAA_\AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA/.AAAAAAAAAAAAAA^
Deze keer, lieve lezer, heb ik het gemakkelijk. Ik heb enige tijd
geleden aan de belastingbetalers gevraagd naar hun mening over
subsidie aan schrijvers.
Toevallig schijnt er inderdaad een belastingbetaler in Schiedam
te wonen en ik mocht onderstaande brief van hem ontvangen. Ik
laat hem U graag lezen omdat ik hem erg leuk vind.
Sebastiaan.
Ja, Sebastiaan, U stelde deze vraag, en ik, één van de belasting
betalers die de fiscus een warm hart toedraag, wil dan ook mijn
mening wel uiten. Ik wil de fiscus niets te kort doen en daarom
heb ik testamentair bepaald, dat na mijn dood mijn stoffelijke
resten verast moeten worden en de as aan de ontvanger moet wor
den gezonden. Ik hoop dat de fiscus dan tevreden is, dan heeft ze
alles. Wat er verder met de belastingopbrengst gebeurt, ach het
gaat naar zoveel, voor ons oncontroleerbare, instellingen, dat de
regering er gerust nog wat slordige tonnen tegenaan kan smijten
om het boekenbal van een wisse dood te redden. Men spreekt toch
al over ons Nederlanders als „een volk bestaande uit krentenwe-
gers" dat we niet nog een blamage van „boekenballoosheid" op
ons kunnen nemen. Ik wil dus mijn fiat geven aan de subsidiëring.
Dat zal natuurlijk wel niet zo eenvoudig zijn, er zal wel een „bond
tot redding van het boekenbal" aan te pas moeten komen en daar
aan voorafgaande eerst nog wel de nodige comité's tot voorbe
reiding, maar je kunt nooit weten, het kabinet zit immers op de
wip. Nu ik toch bezig ben wil ik nog een suggestie doen. Er zi]n in
ons land duizendtallen kruiswoordpuzzle-oplossers. Deze kopen
alle bladen die kruiswoordpuzzle's met kans op een prijs afdruk
ken. Deze oplossers azen op de prijs als bron van inkomsten en
geven al hun beschikbare tijd, soms tot diep in de nacht, om deze
inkomsten te venverven. Het zijn noeste onvermoeibare zwoegers,
die kosten noch moeite sparen om op deze manier in hun onder
houd te voorzien. Het zijn puzzle-oplos professionals, ervaren en
vakbekwaam.
Een dezer gaf mij inzage van zijn boekhouding. Erg éénzijdig was
deze, nml. een lange lijst van uitgaven en een volkomen maagde
lijke inkomst ens taat. Toch was dit geen beunhaas op het gebied
der oplossing, hij toonde mij welgeteld 63897 goede oplossingen
die waren ingezonden, doch niet in de prijzen vielen omdat bij
meerdere goede oplossingen het lot beslist en het lot hem nu een
maal niet gunstig was. Ik vroeg hem hoe hij dit dacht te kunnen
volhouden, 63897 x abonnementsprijs plus 63897 briefkaarten a 8
cent zonder één cent inkomsten. „Ach", vond hij, „het lijkt wel
onmogelijk, maar onze vereniging van kruiswoordpuzzle-oplossers
heeft het plan om subsidie aan te vragen. Tenslotte worden wij
buiten onze wil achtervolgd door pech en worden daardoor nood
lijdend. Verder zijn wij een schakel in de nationale economie. Als
wij ons werk zouden opgeven zouden de uitgevers der bladen een
gevoelige slag krijgen door het enorme aantal onverkochte bladen.
Verder zal de posterijen een enorme terugloop zien in het aantal
briefkaart-verkoop. Het staken van onze activiteit zou dus een
ware nationale ramp kunnen worden. Subsidiëring alleen kan deze
ramp afwenden".
Zo je ziet, problemen te over.
Quichot.
VWWWA' WAAAMAA^/WM'-WAAMAAAMV.'
D. Degreef reikte na afloop de prij
zen uit en overhandigde Guus v. d.
Wiel in de Korenbeurs de dik ver
diende wisselbeker. Tevens noemde
hij de namen van Leen de Ruiter
(symbolische prestatieprijs) en o.a.
Paul de Looze (ongelukkigste spe
ler).
En wanneer we dan meteen het
clubblad van TSF raadplegen, dan
willen we daaruit deze keer alleen
de datum 22 mei 1963 vermelden
Onderaan de pagina's staat telkens
iets geheimzinnigs te lezen en wan
neer we dat in volgorde achter el
kaar plaatsen, dan lezen we het vol
gende: „22 mei 1963! Die avond moet
U vrijhouden! Wat is 22 mei 1963??
22 mei 1963 is de woensdag
voor Hemelsvaartsdag: lekker uit
slapen dus!! Waarvan uitslapen?
Tja Tja, en eigenlijk weten
wij op dit moment ook niets meer
AAAAAAAA/WWVAA" WWVWWWW^
dan die blijkbaar roemruchte 22ste
mei 1963.
Wat de buitensporten betreft is er
nog weinig te koop. Alle respect
hebben we voor de helden en hel
dinnen der elfstedentocht en wan
neer daar 'n Schiedammer bij ge
weest was, gegarandeerd dat hij de
pluim van de week van ons kreeg.
Ook hadden we de pluim wat graag
gegeven aan de winnaar van de
schaatswedstrijden, die de CJV za
terdag j.l. in de Korte Haven zou
houden, maar de politie-verordening
luidde, dat het ijs ongeschikt was
voor schaatswedstrijden.
Schaatsliefhebbers en -sters, houdt
echter a.s. zaterdag de berichten in
de gaten, want mogelijk gaan deze
wedstrijden dan door. De baten ko
men ten goede aan een goed doel
en de CJV kennende kunt U ervan
Vervolg op pag. 2
Bloemen, die je met veel
kunst- en vliegwerk van je
ruiten houdt.
In de vaas is het ook al een
bos misère
Je draaft de keldertrap op
en af. LIJKT 't er op, of de
leiding nu zomaar brutaal
weg op klaarlichte dag be
vriest ondanks de karre
vrachten kranten een oud
kapokkussen enz. Staan
die aardappelen nu juist in
de*.rieshoek. Wég met die
kist! Naar een andere
plaats! Akelig star en stijf
prijkt je allermooiste on
derjurk aan de waslijn, fi
naal bevroren
Zelf dreig je ook te bevrie
zen, je HUMEUR tenminste
Overal is 't even naar en
koud. En dan die aandoen
lijke zorg voor je plantjes
Die paar sprieten, die ik
nog heb ,'t zijn natuurlijk
oersterke, dus van de cac-
tussenfamilie 1omgeef ik
met de téderste zorgen. Van
het raam dus vandaan en
op een krant op de grond
als de zon niet schijnt. Niet
al te dicht bij de „kunst-
zon", de haard, die aan één
stuk door als een allerliefst
meisje bloost de gehele
dag. En waarbij het nu
heerlijk toeven is
Nee, 't leven van een huis
vrouw is op 't ogenblik echt
toch geen pretje. Ik heb ge
lukkig nog kolen, maar hoe-
velen zitten er zonder? En
lat is triest. Rijen voor ko
lenhandelaren op de vrije
zaterdag zijn nu heel ge;
woon. Beter even in de rij
staan en kolen hebben, dan
zitten „rilbibberen". De ko
lenhandelaren kunnen met
hetinzetten van de dooi
gerust wel een weekje ei
tussenuit trekken, om bij te
komen. Ze zijn echte schat
ten, ze distribueren alle
voorraad zo eerlijk moge
lijk, maar lopen vast met
het vervoer. En dan moet
u echt niet onbillijk zijn
met uw eis van 6 mud nog
dezelfde dag, als u belt. Dat
gaat natuurlijk niet. Als u
er altijd uw kolen van be
trekt, zal men u heus niet
in de steek laten. Voor de
eerste nood haalt u des
noods zélf een paar zakjes
kolen. Maar niet zo onrede
lijk foeteren. Als u tenslot
te in de zomer uw voorraad
opgenomen had, was dit
beslist allemaal onnodig
geweest. Nee, kolenhande
laar zou ik nu ook niet wil
len zijn. Al zeg ik weer:
jullie zijn toch schatten..!
De bloemenhandelaren en
de glazenwassers De men
sen met hun fruitstalletjes
langs de weg. Heeft u
daar weieens aan gedacht'
We hebben al een dikki
maand vorst. Weet u, wai
de glazenwassers geen inko
dit voor hen betekent? Dat
men hebben, af en toe wat
„binnenwerk" in flats en
gebouwen. Zou u nu een
van hen willen zijn? Ook al
niet
Bij de groenteboer is 't ook
al narigheid. Dik de bloe
men op de ruiten, soms
„zoete" aardappelen, groen
ten bevroren. Dusook geen
groenteboer wil! n zijn
De kruideniers, die 't ook
gaan voelen. Niet alle be
stellingen komen immers
binnen? En dan die vraag
naar ZOUT.... Nu blijkt
toch wel, dat 't veel pret
tiger is, als je ergens vóste
klant bent. Koopjes dan
hier en dan daar halen
heeft toch wel zijn nadeel,
zoals nu we lblijkt.Wie
deze kou en narigheid ver
rukkelijk blijven vinden?
De schoolkinderen....! Ze
zijn onvermoeibaar en 't is
een heerlijk gezicht hen
met vuurrode wangen
voorover gelegen op hun
tleetjes van een spekgladde
raan naar beneden te zier
zwierenAls 't aan hun lag
duurde deze ijspret nog
minstens een paar weken!
Ze genieten met vol'e teu
gen, organiseren onder el
kaar „afdalingswedstrij
den"! Fijn, dat ZIJ tenmin
ste hun stralende humeur
behouden. Laten we dus
naar hen kijken en even al
le ongemakken vergéten
Weet u, dat je van zuur kij
ken meterdiepe groeven in
je gezicht krijgt. En.als
ze er eenmaal zijn, van
geen wijken weten? Min
stens per dag TWEE UUR
lachen, is het devies en aan
zónnige dagen denken.
Want die komen er beslist
ik ben tenminste een beetje
geschrokken, nou ja, ge
schrókkenDe voorspel
ling van de a.s. zomer is
warm tot zeer warmEn
dat begint al half mei. Toi
begin oktober! LUST u nu
nog peultjes? Ja uit blik
dan.7
Tot slot een ERE-SALUU'i
ran alle mensen, die dagt
lijks bij ons aan de deu
komen. Die erdoor sjouwei
met karren vol brood, wa
gens met melk en aanver-
wente artikelen, olieZe
mopperen niet. Vooral vrij
dag en zaterdag, met die
barre koude móeten ze
toch wel eens gedacht heb
ben
Ik zal 't maar een vraag
teken laten. Jullie zijn ook
schatten. En we doen alle
maal zo goed mogelijk ons
best om alles van te voren
klaar te zetten. Lang op
ons wachten is er beslist
niet bij. Dit als dank voor
jullie service.
En danu denkt toch
ook aan de bejaarden in
uw onmiddellijke omge
ving? U loopt er toch even
langs elke dag? U laat ze
toch niet verkleumen, als
ze helemaal geen kolen
meer hebben? Iedere win
ter is voor hen zwaar, maar
déze telt wel meer dan dub
bel Laten we daarom extra
aan hen denken, op hen
'étten. De kolenhandelaar
zal hen ten alle tijden voor-
ang geven. Ze zijn tenslot-
eniet voor niets zo oud ge
worden. Loopt u er straks
nog even'langs.
Mieke.
