liet nieuwe K deze week achter de stopmand WOENSDAG 17 APRIL 1963 14e JAARGANG No. 85 OPLAAG 26.100 EXEMPLAREN Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel. De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in Delft, Schiedam, Vlaardingen, Maassluis, Rijswijk met de rond deze steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland Na het „Geen woorden maar daden volgt deze week „Hup Holland hup' J. J. DE KAPER ODE AAN DE FIRMA GORZEMAN SCHEIDSRECHTERS WEER PARAAT BIJ SCHOOLVOETBAL KOMT ER EEN CHR. ZWEMVERENIGING De journalisten van het eerste uur DISCUSSIE-AVOND IN STEDELIJK MUSEUM SIMAVI-COLLECTE Het drama van al die 'kneusjes' Redaktie en advertenties: BROERSVEST 125, Schiedam (C. J. van der Klink), telefoon 010-67368 en 63939. Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur. Inzendtermi|n advertenties: dinsdag en donderdag 6 uur 's avonds. Centrale administratie Randstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627* Tarieven op aanvraag. De spanningen rondom Feijenoord- Benfica zijn voorlopig geweken, want de stoere Rotterdammers slaagden er vorige week in om de Portugezen op CMD te houden, het geen eigenlijk heel Nederland is meegevallen. Vooral wanneer we weten, dat Benfi^a reeds twee jaar achtereen de Europacup heeft ver overd en dat dit jaar natuurlijk wat graag voor de derde keer wil doen. Achteraf mochten de „wondervoet- ballers" van Benfica nog dik tevre den zijn met dit gelijke spel, want Feijenoord had echt verdiend te winnen. In ieder geval heeft het „Geen woorden maar daden" weer weerklonken in de Feijenoordkuip en we hebben dit clublied wat luide meegezongen. Trouwens, dat moest je wel, anders kon je beter thuis blijven. Intussen is Nederland Frankrijk aan de orde en zal het Feijenoordlied worden vervangen door het bekende „Hup, Holland hup, laat de leeuw niet in zijn hempie staan". Hoewel we eerlijk gezegd vermoeden, dat af en toe het Feijenoordlied ook gezongen zal worden in de kuip van Bas van Krimpen. Met eenzelfde uitslag ((H)) zouden we al best tevreden zijn, hoewel 2-2 dan altijd nog aan trekkelijker is vanwege de spanning, die doelpunten nu eenmaal met zich meebrengen. In verband met de Paasweek ver delen we de sportrubriek deze week over de woensdag- en vrijdag-editie en gaan we nu eerst eens letten op de resultaten van onze voetballers van afgelopen zaterdag. Hermes DVS ging naar 't Gooi en kreeg daar een ongezouten neder laag van 4-1 aangemeten. Dat viel ons wel een beetje tegen, maar ja, voetbal is nu eenmaal voetbal. SVV speelde thuis puntloos gelijk tegen Hilversum. Tweede Paasdag verloor SVV met 5-0 van Baronie en speel de Hermes DVS 2-2 tegen Noad. HBSS herstelde zich en stuurde Nieuw Lekkerland met een 5-2 ne derlaag huiswaarts. (Wil de suppor tersvereniging van SVV s.v.p. hun kopy voortaan eerder inleveren? Wat graag hadden we het berichtje over Baronie-SVV geplaatst, maar het kwam te laat binnen). Wanneer we in deze rubriek nog een pluim van de week gaan uitde len, dan doen we dat aan SFC. We DIERENARTS TEL. 68234 Alléén zaterdagavond a.s. géén spreekuur. doen dat dan niet om de goede kam pioenskansen van SFC, want daarop komen we wel terug wanneer het feest gevierd zal worden. Neen, we komen dan wel terug en de destijds aangekondigde actie van voor „Open het Dorp". SFC zou immers de recette van de e.v. thuiswedstrijd voor dit doel reserveren. Welnu, de thuiswedstrijd tegen Demos werd uiteindelijk (door de lange vorstpe riode) de eerste wedstrijd en deze recette leverde het' mooie bedrag van 101.35 op De pluim van de week gaat dus naar de toekomstige kampioen SFC, omdat dit gehele bedrag aan Mies Bouwman en haar actie „Open het Dorp" zal worden afgedragen, waarvoor hulde aan de SFC'ers. GYMNASTIEK In vele toonaar den beschrijft het „Animo"-nieuws Mevrouw N. de Ronde, Mgr. Nolenslaan 135, alhier, schreef ons een leuke brief, die we gaarne door willen geven, maar dan speciaal aan de heer Gorzeman. Hij speelde al 14 dagen voor de bejaarden in de Mgr. Nolenslaan voor St. Nicolaas.... Mevrouw de Ronde is de tolk van al die bejaarden, als ze schrijft, dat die winkel juffrouwen na hun vermoeiende taak tóch nog de moed op brachten om warme vis uit te delen en jl. zaterdag zelfs een kippe tje met een pakje boter erbij Waar hebben wij dit allemaal aan verdiend, vraagt mevrouw de Ronde zich wel een beetje zorgelijk af! Wij haasten ons haar gerust te stellen. U zult vast góede bejaarden zijn, niet lastig in de zaak en zo heel gauw tevreden. Daar om wilde de heer en mevrouw Gorzeman van Gorzemans vishandel u eens verrassen en dat u dit zo waardeert, is beide nog veel meer waard dan de duurst betaalde vis. Uit naam van mevrouw de Ronde en al diegenen, die door hem verrast werden, hartelijk dank. Het spreekwoord zegt toch niet voor niets: „Wie goed doet goed ont moet...." Tot slot vraagt mevrouw de Ronde ons, of wij er niets van kunnen zeggen, dat de jeugd zo maar gewoon door de rozestrui- ken loopt of fietst of op de autoped. Het is natuurlijk zonde, dat dit allemaal ver nield wordt Dit is echt een taak voor de ouders, want als de kinderen al vroeg ge leerd wordt, dat dit niet mag, dan behoudt Schiedam zijn mooie aanleg, ook aan de Mgr. Nolenslaan. de uitvoeringen t.g.v. het 5-jarig be staan van deze Kethelse gymnas tiekvereniging. Aan veel leden wordt hulde gebracht en we onthouden ons er maar van om namen te gaan noemen, want we zouden er beslist enkele vergeten, hetgeen niet leuk is voor de betreffende Animo'ers. Voorzitter C. L. de Groot hoopt dat .Animo" in de komende vijf jaar op dezelfde voet zal mogen voortgaan en we wensen heel Animo daarbij veel sucecs toe. CRICKET Nog enkele weken en de cricketcompetitie staat weer voor de deur. In de le klasse B. zijn Hermes DVS en Excelsior in gedeeld bij P.W. Quick (Den Haag), SCHC, Sparta, Rood en Wit 2 en HCC 3. Hierbij laten we het deze keer, want mogelijk komen we vrijdagavond nog een keertje terug met de sport rubriek. Jan Sportief Vele Schiedamse scheidsrechters zetten deze week weer hun beste beentje voor bij schoolvoetbal- en handbalwedstrijden die op het Sportpark „Harga" worden gehou den. Op Koninginnedag worden de finales gespeeld en ook dan zullen weer vele arbiters acte de presence geven. In dit verband mag weer hul de gebracht worden voor de diverse werkgevers, die hun personeel vrij geven voor het leiden van deze wed strijden. Om twee voorbeelden te noemen. De inmiddels internatio naal beroemd geworden Schiedam se Ere-Divisie scheidsrechters L. v. Ravens en H. v. d. Veer zullen ook vele wedstrijden van dit toernooi fluiten. L. v. Ravens heeft van de directie van de Coca-Cola fabrieken drie dagen vrijaf gekregen om dit schoolvoetbal te leiden en H. v. d. Veer kreeg van zijn werkgever, de firma N.V. A. de Jong één dag ver lof voor de scheidsrechterij. Zo zijn er meer bedrijven, die hun perso neel verlof geven, zonder dat zij daarvoor him vakantiedagen behoe ven aan te spreken, en dit is een erkenning temeer voor het nut van deze school wedstrijden. Daarom hulde aan die bedrijven, die hun personeel hiervoor afstaan en niet minder hulde aan die scheidsrech ters, die hun snipperdagen opoffe ren voor het leiden van schoolwed- strijden. Dat de schooljeugd dit moge waarderen door sportief spel, hetgeen gelukkig ieder jaar weer het geval is. Toen het bestuur van de Chr. Sport- fed. Schiedam (C.S.F.S.) in 1961 een enquête hield onder de Schiedamse prot. chr. schooljeugd, gaven meer dan 200 scholieren te kennen ge ïnteresseerd te zijn bij de zwem- sport. Tot nu toe heeft de CSFS VWVVVVVtA'VVVWVVVNAAAAA/lAAAAA/VVI/ISWVWVVVVWWWVVVVWVIMflflA/VVVVVWWWVMIVWUVVVWUVVIMMVWVV'IAA/WVVVIMIfWVWVVIIWVIfVVVV In mei bestaat de Schiedamse Gemeenschap vijftien jaar. In verband daarmee wil ik vanavond even de mannen huldigen, die destijds de taak vervulden, die ik nu - bijna helemaal op mijn eentje - voortzet. Ik bedoel de mannen van de plaatselijke pers, die toen het Schiedamse publiek inlichtten over al het doen en laten van onze Gemeenschap, die er hard voor gewerkt hebben, die er helemaal „achter" stonden. Het waren Wim Hogers, Leo Nelissen, Willem O. Duijs en Henk Visser. Zij hebben onmiddellijk begrepen dat de S.G. iets zou gaan betekenen voor onze stad. Ik heb ze alle vier persoonlijk heel goed gekend, ik heb met hen samen mogen werken. Wim Hagers, helaas op jeugdige leeftijd plotseling overleden, een man, ik durf gerust zeggen met een stad vol vrienden en met geen enkele vijand. Hij kende Schiedam en de Schiedammers op zijn duimpje. Ik herinner me hoe wanhopig hij tot diep in de nacht eenzaam door de straten van onze stad heeft gelopen na de volkomen mislukte opvoering van het oude Rederijkersdrama: „Joncker Fransen oorlogh". Het was een enorme sof geworden, ondanks de enthousiaste voorbereidingen en Wim wilde er persé toch nog iets goeds over schrijven.... Leo Nelissen, een félle, een venijnige soms, hij wond er geen doekjes om, maar een vent vol goede ideeën, vol ontembare ijver om hier iets tot stand te brengen. In zijn onbeheerste geweld heeft hij een paar enorme fouten gemaakt De laatste daarvan is zijn ondergang als journalist geweest. Hij was té ver over de schreef gegaan en maakte zich daardoor tot „persona non grata" bij het gemeentebestuur„terecht", moet ik er met enige spijt aan toevoegen Gelukkig heeft hij bij de radio een nieuwe kans gekregen en die kans uitgebuit. Willem O. Duijs, de gladde, de slimme, de leukerd.... U kent hem van de T.V. waar hij al sinds jaren op zijn eigen innemende manier „reclame-televisie" bedrijft voor de grammofoonplaten-wereld, in welke wereld hij een vooraan staande, dik betaalde baan heeft. Een bijzonder „bruikbaar" kereltje. Tenslotte de rustige, begaafde Henk Visser, die nu directeur is van de Amersfoortse Gemeenschap. Met zijn vieren voerden ze de redactie van het maandblad van de S.G. Samen met enige anderen hebben ze de eerste drie „helemaal Schiedamse" revues in elkaar gedraaid. Ze hadden toegang tot alle vergaderingen van de Bestuursraad, hielden voortdurend contact met het Dagelijks Bestuur en hebben jarenlang gevochten en geschreven om de S.G. bekendheid te geven bij de Schiedamse Bevolking Wat de Schiedamse Gemeenschap ook ondernam, zij waren erbij: bij het vakantie-comité, bij alle evenementen op sport-, toneel- en muziekgebied. Zij steunden en stimuleerden, zij roffelden op bun schrijfmachines en hielpen mee BOUWENNatuurlijk, ze hadden ook critiek en die staken ze nooit onder stoelen of banken, maar het was éérlijke critiek, geen zure, geen verbit terde. In mijn hart staan hun namen met goud gegrift. SEBASTIAAN evenwel geen stappen kunnen on dernemen voor oprichting van een chr. zwemvereniging, aangezien alle verzoeken om zwemgelegenheid van gemeentewege moesten worden af gewezen. Ook in het Sportfondsen- bad was geen oefentijd meer over. Dezer dagen heeft de CSFS evenwel bericht ontvangen, dat in het ko mende seizoen op donderdagavon den van 6.30 tot 7.30 uur in het Bad Groenoord gelegenheid zal zijn voor de CSFS om te zwemmen. Het be stuur van de CSFS roept nu al die genen, die zich nog steeds interes seren voor een eventueel op te rich ten prot. christelijke zwemvereni ging, zich hiervoor op te geven bij de secretaris van de CSFS: de heer E. Mast, Noordvestsingel 57, tel. 61420. Hoe eerder men zich opgeeft, des te eerder kunnen stappen wor den ondernomen en kan mogelijk reeds op de eerste donderdag na de opening van het bad (op 10 mei opent Bad Groenoord haar poorten) gezwommen worden. Vanavond woensdag 17 april te 20.00 uur vindt in het Stedelijk Museum te Schiedam de derde discussie-avond plaats in de serie „Stille Getuigen". Pierre Jansen zal weer enige kunstwerken ter sprake brengen en hij nodigt ook U uit om actief deel te nemen aan deze bespre king. In de pauze is gelegenheid tot het bezichtigen van de werken van Jean Miot- te, een jonge Franse schilder, die voor het eerst in Nederland exposeert. Bovendien is één van de zalen van het museum inge richt met een keuze uit het eigen bezit. Voor deze avond zijn, in beperkte mate, nog losse kaarten verkrijgbaar a 1.50. De opbrengst van de Simavi-collecte, die gehouden is van 1-6 april, heeft het bedrag opgebracht van 96.40 Het huis ademde een serene rust. Weliswaar een beetje vreemd aandoend na al die drukte en dat gedraaf, maar nu wa ren we dan toch samen en we hadden af gesproken, zomaar gezellig thuis te blijven. Kennissen hadden we botweg geweigerd, dit leek me een heerlijkheid, zomaar gezel lig thuis zitten. Niet opgeprikt op visite, zomaar gezellig thuis. En dan nog samen! Zoiets kwam beslist nooit voor, althans beslist niet de laatste jaren. Altijd was ei wel wat en kwam er op het laatste ogen blik nog iemand aanwaaien. Hoeveel ma len ik al aardappelen „bijgeschild" heb, of rijst gekookt, ik ben beslist de tel kwijt, och, ons huis heeft nu eenmaal de naam van „De zoete inval". Ergens is dat wel een compliment, geloof ik, maar nu had ik alleen maar behoefte aan rust. Al moet ik erbij vertellen, dat er sinds St. Nicolaas drie boeken zijn, waarvan ik nog geen bladzijde gelezen heb en dan die tijdschriften! In geen eeuwen! Zorgvuldig had ik ze op datum gelegd, heerlijk, die kon ik ook even verwerken. En je had niet de spanning, hoe zou het nu aflopen? Waarom snapte ze niet, dat die man stapel op haar was? Sómmige vrouwen Een doordringende kreet van een claxon! Een heel bekende auto, die voor ons huis stopte. Meteen werden er haastige deuren geopend en tuimelden er kinderen naar buiten. Ik telde er in de haast vijf En daarachter rustig en bezadigd Ans en Peter! Wég rust! Weg zalige rust, waarvan ik al een uur zat te genieten! Och, later, als we verschrikkelijk oud zijn, dan zal dit wel kunnen! Ik was al bij de voordeur, tenslotte kan een mens ook egoïst zijn! En dat was ik beslist vandaag! Voorzichtig werd er een mand naar binnen gedragen. Josje en Anke, de tweeling en trots in onze kennissen kring keken me gespannen aan! „U heeft de eerste prijs gewonnen en het zijn hon derd eieren! Knóts hé?" Ans genoot kennelijk van mijn verbijsterde gezicht en friste mijn geheugen wat op. „Je hebt laatst loten gekocht van onze reisvereniging, weet je nog wel? En nu heb je de hoofdprijs gewonnen. Opsturen ging moeilijk, daarom komen we die even bren gen. Maar we blijven niet eten, want ik wilde ook weieens gezellig thuis zijn!" Natuurlijk hebben we alleen maar gegild, want gezellig thuis zijn bestaat nu eenmaal niet, tenminste voorlopig niet. Maar wat moest ik .tiet al die eieren!4 Wat of je daarmee rnte»? Ans trok van pure verbazing haar linkerwenkbrauw op. Kind, je kunt er van alles meedoen. Het is nu toch ook slatijd en bak je nooit? Ik schudde mistroostig mijn hoofd. Mijn bakker doet het veel beter en waarom zal ik dan al die soesah maken! Honderd eierenOch, daar zou ook wel een oplossing voor komen. Eerst maar eens voor de koffie zorgen. Voor die tweeling had ik nog een ingebonden Donald Duck, dus die zouden zich beslist niet vervelen. Eensgezind trokken ze met een glas limo nade en dat felbegeerde boek naar een van de slaapkamers. In de gang stond dat mandje met eieren. Ik moest er van zuch ten, maar of dat hélpen zou! Midden in een verhaal over een autorally een oorverdovend gekrijs, een tumult en dan een ijselijke gil We vlogen naar de gang, waar Anke mid den in het vermaledijde mandje met eieren zatEn maar krijsen Rob sjorde haar eruit, en toen... Toen.... och, u begrijpt het allemaal wel! Op die Tweede Paasdag stond de combi natie ingeschakeld, was alles in no-time gewassen en droog, zodat Anke zich weer aankleden kon, maar op het aanrecht ston den schalen vol met kneusjes. ZEVEN EIEREN waren er nog heel, ze ven van de hónderd We hebben eindeloos gebakken. De boter- ken stapelden zich op, ommelettes aan de lópende band, je kreeg er wat van! Natuurlijk zijn ze allemaal blijven eten! Bamie met lagen ommelettes gegarneerd, maar voorlopig kan ik geen ei meer zien! Vandaag zijn de boterkoeken de deur uit gegaan. Ook die kan ik voorlopig niet meer zien! En mijn léctuur? Gelaten heb ik die boeken weer in het rekje gezet, de tijdschriften onder in mijn bureau. Er ZAL beslist nog weieens een rustige dag komen, tenslotte hebben we Pinksteren nog in het vooruitzicht en dan de grote vakantie! Veertien dagen zalig niets doen, veertien dagen alleen maar lui eren en lezen Ik geloof, dat dat een onmógelijke opgave is voorlopig, maar het is toch wel prettig daarin te geloven. Later, veel later, als ik vergrijsd en zo ben, zal dat best lukken. Maar lootjes van een reisvereniging koop ik nooit meer. Tenminste niet, als de hoofdprijs uit éieren bestaat! Eieren, mag ik nog even griezelen MIEKE

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1963 | | pagina 1