ZOMERSE VACANTIEKLEDING
MET VEEL BLOEMEN
^Jroe trouwt J^apan
DRUK DAT „NEEN DE
KOP IN
HIJ ONTWERPT HOEDEN
VAN RUIM 2000 GULDEN
SCHRIJFMACHINE-LINT
HERSTELT FOUT ZELF
Wat de dokter er van zegt:
We denken intussen alweer aan een heer
lijke vakantie met veel zonnewarmte.
Vandaar de grote belangstelling voor de
vakantiekleding, waarvan de eerste shows
al gehouden worden als de winkels nog
vol liggen met warme wollen goederen.
Wat zal de komende zomer aan nieuwig
heden bieden?
Zwempakken
Er is een grote opleving in eendelige zwem
pakken. De nieuwste zwempakken lijken
tweedelig te zijn, aangezien bovenstuk en
benedenstuk w contrasterende kleuren zijn
uitgevoerd. De nieuwste badpakken laten
de rug geheel onbedekt. De schouderband
jes zijn breder en de hals is laag uitgesne
den.
Badmutsen
Hoedjes met bloemgarnering hebben zoveel
succes gehad, dat we nu zelts met ge
bloemde hoofden in zee zullen duiken.
Men kan zelf kiezen welke bloemen het
waterdichte - hoofddeksel zullen vormen,
camelia's, madeliefjes, zonnebloemen, noem
maar op. Bloemen zullen trouwens niet
alleen het hoofd sieren, doch ook de hals
en 'de enkels.
Shorts
Favoriete materialen voor dit jaar zijn de
nim en badstof. Denim behoort gestreept
te zijn en de badstoffenbroekjes kunnen
effen zijn of in een fleurig dessin.
Blouses
Men zal zich overal kunnen vertonen in
een klassieke blouse, of van zuiver zijde
of in een veredelde soort katoen, die bijna
niet van echte zijde te onderscheiden is.
Pantalons
Twee soorten pantalons deze zomer - strak-
sluitende exemplaren van stretch materiaal
of broeken met zeer wijde pijpen, de zoge
naamde „bell bottom trousers".
Sweaters
Voor zeilen en zonnebaden zijn sweaters
van katoen in een ribbelsteek gebreid po
pulair. De polosweaters, die de afgelopen
winter zó populair geweest zijn. zullen het
ook deze zomer blijven doen, vooral indien
uitgevoerd in brede, horizontale strepen
Rokken
Populair zullen ook zijn wikkelrokken van
felgekleurde katoen en gerende rokken van
badstof. Bij de nieuwe vakantiekleding
horen verder glanzende strohoeden, bijpas
sende strandtassen en sandalen met glin
sterende stenen gegarneerd.
Links: Bedelblouse, gecombineerd met
nauwe katoen-met-nylon stretch pantalon.
RechtsZuidzee idylle - als accessoires bij
uw nieuwe zwempak zult u een bloemen
krans, een bloemenbadmuts en een bloe-
menenkelband dragen.
Mannenparadijs
Omwenteling in het gezin, maar huwelijken uit liefde zijn nog altijd schaars
Het jonge meisje, voorbeeldig opgevoed, droomt van eigen kamer. Op papier
gelijkgerechtigheid. Zwaarst vergrijp van de vrouwen: jaloezie.
Er is geen burgelijke stand.
Verliefd, verloofd, getrouwd in japan
spreekt men niet graag over zo intieme
zaken, ook nu nog nog niet. Maar de jon
gere generatie van Nippon speelt in het
geheim met gedurfde ideeën, teneinde zich
iets meer vrijheid te veroveren.
Aiko, een voorbeeldig opgevoed meisje,
heeft zelfs een vriend. Strikt genomen, is
dat niet zoals het hoort, maar Aiko oefent,
zoals de meeste Japanse meisjes, een be
roep uit en op kantoor of in fabriek wordt
nu eenmaal gemakkelijker vriendschap ge
sloten dan in het conventionele huiselijke
milieu. Thuis gelden nog de wetten van
gisteren en alle hervormingspogingen stui
ten er af op koele reserve. Het voorbeeldig
opgevoed meisje droomt van een eigen ka
mer het liefst ergens in een van de moder
ne huurflats te Tokio, maar zij spreekt
daarover thuis niet. Haar ouders zouden
hevig ontsteld zijn.
Op öe Ginza in Tokio wandelden de eerste
paartjes arm in arm, maar zij laten het ge
woonlijk bij een onschuldige flirt, een be
zoek aan de bioscoop of een avond dansen
bij Amerikaanse jazz. Een duurzame ver
bintenis kan zich hieruit niet ontwikkelen,
daartegen verzetten zich de tradities.
Huwelijken uit liefde horen in Japan altijd
nog tot de uitzonderingen. De keus van
een echtgenoot is de zaak van de ouders
En deze stellen hun kinderen voor het
voldongen feit: „Over 14 dagen wordt de
bruiloft gevierd" Weliswaar gehoorzamen
niet alle dochters meer, maar het meren
deel doet dit nog altijd wel. De zoons doen
het eveneens, ook al bezitten zij een motor
en dragen Europese sportkleding. Overi
gens lijken de eerbied voor de ouders en
de stem van het hart elkaar steeds moeilij
ker te verdragen. Haast dagelijks kan men
paar jongemensen samen de dood heeft
gekozen, oVndat samen leven niet mogelijk
bleek.
Dochters van goede huize zijn tegen der
gelijke verleidingen beter gevrijwaard,
doordat zij zelden alleen de ouderlijke wo
ning verlaten. De eerste man, die zij leren
kennen, blijft gewoonlijk de enige. Een
verloving kent men niet. Een goede vriend
treedt als huwelijksbemiddelaar op en on
derhandelt voor beide partijen.
Tenslotte wordt er een ontmoeting voor
bereid. Deze is aan strenge ceremoniële
voorschriften gebonden en vindt gewoon
lijk in de zaal van een goed hotel plaats,
waar de echtelieden elkaar voor het eerst
zien. Ringen worden er niet gewisseld, ver
liefde woorden worden er niet gefluisterd
Het is een stijve vertoning en tamelijk za
kelijk. Beide families hebben in alle hei
melijkheid al heel wat inlichtingen ovei
elkaar ingewonnen: over het verleden van
de bruidegom, de huwelijksgift van de
bruid ook de dochter van arme ouders
brengt een slaapmat mee ten huwelijk, een
commode en talrijke kostbare kimono's
over eventuele ziekten, deugden en ondeug
den.
Het huwelijk wordt volgens onveranderlijk,
ceremoniëel voltrokken. Ook de meest
vooruitstrevende paren laten zich naar oud
gebruik in een Sjinto-tempel of een Boed
dhistische tempel in de echt verbinden, al
naar het geloof, dat zij aanhangen.
De huwelijksplechtigheid in de rijkversier
de Boeddhistische tempels is weidser en
verslint dikwijls vele „bonas" (maandsala
rissen). Eenvoudige Japanners ontbieden
bij voorkeur een Sjinto-priestet thuis. In
de „mooie hoek", die in het nederigste
Japanse huisje niet ontbreekt, wordt voor
het naamtafeltje van de vporouders het hu
welijk voltrokken. Alleen de naaste fami
lieleden zijn hierbij aanwezig; gasten wor
den er pas voor het bruiloftsmaal uitge
nodigd.
Slechts een gering aantal Japanners, dat de
Christelijke godsdienst belijdt, draagt al
trouwringen. De andere bevolkingsgroepen
stellen het met de keus van kostbare ki
mono's. De jonge bruid verschijnt in de
somoyo, de huwelijkskimono met een pa
troon van grote bloemen, waarvan de kleu
rige vleermuismouwen tot op de vloer val
len. Is de bruid niet meer een van de jong-
sten, dan hult zij zich in de susomoyo.
waarvan het bovenste deel eenkleurig is,
terwijl alleen op de mouwen en vlak boven
de „getas" de sierlijke sandaaltjes, prach
tige bloemfiguren aanwezig zijn Een witte
trouwuitrusting ziet men nooit Wit is in
Japan de kleur van de rouw.
Trouwkimono's zijn prijzig en worden dan
ook vaak geleend. Ook de Japanse met een
kort modern kapsel zal op haar trouwdag
steeds het traditionele, kunstig opgestoken
haar dragen „taka shimada" Men kan
daarvoor eveneens pruiken huren, die aan
de kapsels van de geisha's doen denken.
Een vrolijke hoofdtooi, m de vorm van een
kapje, wordt „zunokakkusji" genoemd, wat
betekent: „de horens verbergen". Een eer
ste toespeling op het feit, dat de |aloerse
getrouwde vrouw vële dingeti maat beter
niet kan zeggen - een soort vermaning, naar
het lijkt.
De bruidegom draagt eveneens een schit
terende feestkimono met het wapen van
zijn familie Zeer vooruitstrevende Japan
ners verschijnen bij deze gelegenheid al
eens in een soort geklede jas.
Met de huwelijksvoltrekking door de pries
ter heeft een huwelijk in Japan rechtsgel
digheid verkregen. Om een burgelijke stand
bekommert men zich niet die is er niet
eens. De bruid wordt alleen in het familie-
register ingeschreven. Zij neemt de naam
van haar echtgenoot aan en onderwerpt
zich daarmee tevens aan haar schoonmoe
der, die gewoonlijk bij haar kinderen in
woont. Van deze schoonmoeder hangt het
af hoeveel normaal levensgeluk er voor de
jonge vrouw weggelegd is. Want de zoon
zal steeds zijn moeder gehoorzamen, ook
al gaat zijn huwelijk daardoor te gronde
Heel wat mannen gunnen zich overigens
de tijd met de inschrijving in het familie-
register - daarover kunnen weken, maanden,
soms zelfs jaren verlopen. Geen wonder,
dat de vrouwen langzamerhand wakker
worden. Er zijn nu al 150 vrouwenvereni
gingen in Japan, die van regeringswege
worden gesteund.
Volgens de nieuwe grondwet, die na afloop
van de 2e wereldoorlog onder toezicht van
de Amerikanen is opgesteld, is de vrouw
in Japan gelijkgerechtigd. Zij mag kiezen,
mag de hoogste openbare ambten bekleden
en bezit ook binnen het gezinsverband gro
tere vrijheden. Terwijl de man vroeger een
huwelijk te allen tijde kon ontbinden door
zijn vrouw eenvoudig weg te sturen, be
staat er sedert het eind van de oorlog een
echtscheidingswet, die ook voor de vrouw
de mogelijkheid openstelt een huwelijk
door de rechter te laten ontbinden.
Overigens zijn er niet veel Japanse vrou
wen, die van hun rechten gebruik maken
en in de practijk is er dan ook weinig ver
anderd. Nippon is nog in alle opzichten
een mannenparadijs.
Toch voelt de Japanse vrouw zich in haar
ondergeschikte rol niet bepaald ongelukkig.
De eerbied voor het sterke geslacht heeft
haar karakter al sedert vele generaties ge
vormd. Van jongsaf is zij opgevoed om
haar „vereerde", zij het niet altijd geliefde
echtgenoot, ten dienste te staan. Zo heeft
zij het van haar moeder geleerd en zo zal
zij het haar'dochter leren, ook al ziet dit
meisje Amerikaanse films en volgt zij de
Parijse mode.
Niet alleen als de raadselachtige geliefde
heeft de Japanse vrouw zich achting ver
worven. Meer nog misschien heeft zij dat
door haar kwaliteiten als huisvrouw ge
daan. Steeds gaan haar gedachten naar het
welzijn van haar echtgenoot of zij hem nu
knielend het „o-tsjawa", het „vereerde
theegerei" aanreikt of bij de voordeur zijn
vilten pantoffels gereedhoudt....
Veel van wat de westerse vrouw als van
zelfsprekend heeft leren zien, zal altijd bui
ten het bereik van de vrouw in Japan blij
ven De romantiek van het bemind wor
den, een eerste afspraak, dit alles heeft
haar jeugd geen glans gegeven maar mo
gelijk is zij daardoor evenwichtiger vat
aard en in wezen tevredener dan vele van
haar geëmancipeerde zusters in Europa of
Amerika, die deze kant van het vrouwzijn
hebben verloren en daardoor soms aan aan
trekkelijkheid hebben ingeboet.
Ook de moderne Japanse vrouw houdt
zich liever op de achtergrond. Toch is de
invloed, die zij op haar man heeft, vaak
ver van gering, al treedt dit misschien nau
welijks aan de dag. Zelfs bekende filmster
ren, die de schijnwerpers en de publiciteit
gewend zijn, hebben een ingeboren angst
voor nieuwsgierige blikken en tonen een
ontroerende schuchterheid wanneer men in
hun privé leven ontmoet. Men doet er een
Japanse vrouw geen genoegen mee haar uit
hoffelijkheid de voorrang te laten bij
schouwburgbezoek, restaurantbezoek of
zonder meer bij het instappen in de tram -
zij zal er zich onbehagelijk onder voelen.
Van oudsher loopt de getrouwde vrouw
graag een halve pas achter haar man, zelfs
de paartjes, die langs de Ginza flaneren,
houden zich hieraan. Al doen zij het niet
uit eerbied voor de man, dan toch zeket
in de kinderlijke overtuiging achter de rug
van de partner veilig geborgen te zijn.
Nippon verandert zijn gezicht. Ook de zo
zwijgzame en verstandige vrouwen richten
zich graag naar westerse voorbeelden.
Maar zij doen het met schroom en bemin
nelijke bekoorlijkheid. En wat zij zelf zijn,
verloochenen zij nooit....
Mannen in de wereld van de vrouw
Door: Jane Livesey.
Zijn ware naam is John Pico John en hij
staat bekend als een van de beste hoeden-
ontwerpers ter wereld maar in New York
kent men hem uitsluitend als de .Napole
on van de 57 th Street!" Hij draagt zijn
haar in de stijl van Napoleon, heeft een
Napoleon-uniform en een grote verzame
ling boeken over de Franse veldheer.
John is bovendien een zeer goed verkoper -
een hoed van eigen ontwerp verkoopt hij
meer dan eens voor ruim tweeduizend gul
den„En mijn beste klanten zijn de
zogenaamde eekhoorns" zo voegt hij er
aan toe. „Dat zijn dames, die hoed na hoed
kopen en deze dan in de kast opbergen!
John Pico John is niet alleen beroemd ge
worden door zijn hoeden-ontwerpen maar
hij heeft ook een bekende naam gekregen
in de kledingsector, op het gebied van de
herenmode. Hij heeft vele beroemde da
mes onder zijn clientèle. De actrice Linda
Christian bijv. past het liefste hoeden op
blote voeten. „Zij heeft trouwens ook de
gewoonte het oneens te zijn met mijn prij
zen," zegt John.
Laatste woord
Eens vermaande John de televisiester Lu
cille Ball, dat zij teveel haar op haar hoofd
had, teveel make-up gebruikte en te vaak
rood en rose droeg. „Als mijn man zich
daarover beklaagt is het vroeg genoeg",
vond Lucille. Maar John had toch het
laatste woord want hij is van mening, dat
echtgenoten geen objectief oordeel kunnen
geven over de verzorging van hun eigen
vrouw. „Daartoe is een deskundige nodig",
zo meent hij.
De in Italië geboren Newyorker schrikt
er voorts niet voor terug de naam te noe
men van de vrouw, die volgens hem de
merkwaardigste hoeden in de wereld
draagt. „Het is de kolomroddelaarster
Hedda Hopper", zegt hij. „Haar hoeden
zien er uit als onopgemaakte bedden
zo vindt hij. Daar de heer John zowel
kunstschilder als kenner van mode en
schoonheidsverzorging is, ziet hij zijn klan
ten als lege doeken als zij zijn salon bin
nenkomen. Het persoonlijk portret wordt
gecompleteerd door de bepaling van de
juiste stijl, de juiste materialen en de juis
te kleur.
Schilderen
In zijn salon ligt op een tafel een houten
leeuw, die elke maand een andere naam
krijgt, namelijk van die klant, die het mees
te geld in zijn zaak besteed heeft.
Ieder seizoen wijdt deze „Napoleon van de
ontwerperswereld" zijn talenten aan zeven
beroemde hoedencollecties, een sortering
japonnen, bontmantels, kousen, pantalons,
handschoenen, zakdoeken, sjaals, parfums,
cosmetica en zelfs toiletartikelen en siera
den voor heren. Niettemin heeft hij nog
voldoende tijd over om schilderijen te ma
ken, die hun weg vinden naar de grootste
musea in zijn land
Een nieuwe stap in de richting van het
gouden tijdperk der typistes is de aankon
diging, in Amerika, van een nieuw schrijf
machine-lint. Het verbergt de gemaakte
fout doorde fout te herhalen.
Op de onderste helft van het lint is een
laag van een bijzondere chemische samen
stelling aangebracht. Door de wagen van
de schrijfmachine terug te zetten op de
plaats waar de^foutieve letter staat en deze
letter daarna nogmaals te typen, verdwijnt
de fout spoorloos. De letter is dan bedekt
met een witte inkt. Ook behoeven bij
gebruik van dit lint de letters op de ma
chine niet meer apart te worden gereinigd,
daar op die kant van het lint, dat met de
letters in aanraking komt, een dun nylon
laagje is aangebracht. Hierdoor wordt op
hoping van vuil en inkt op de letters voor
komen.
Een van de eerste woorden, die een jong
kind leert is „neen" of vaker nog „neen,
dat wil ik niet!" Het kind begint meestal
met deze woorden te schermen als het
twee of drie jaar oud is en de strijd duurt
meestal wel enige tijd.
Als het „neen-stadium" is bereikt, dan zijn
er ouders, die dit zo maar laten gaan. Dit
betekent dan, dat iemand anders, die later
in het leven van het kind komt, hem dat
moet afleren. Misschien de meester op
school, misschien ook de kinderrechter
Andere ouders menen deze opstandigheid
de kop te kunnen indrukken met geweld
Zij maken van het kind dan een onderda
nig wezen, dat het in zijn scho4"jd era
moeilijk kan krijgen. Niet door het onder
wijzend personeel maar van de zijde van
de andere kinderen, die buitengewoon
wreed kunnen zijn!
Gulden middenweg.
Zoals bij alle problemen is er een gulden
middenweg en die te vinden is een grote
opgave voor de ouders.
Ik heb vrij veel met kinderen te maken en
de meesten zijn meestal wel aardig maar er
zijn ook heel wat uitzonderingen.
Hier volgen vier raadgevingen, die mis
schien de moeite waard zijn als uw kind
zijn „moeilijke leeftijd" krijgt:
1. Het i* zaak zich zo weinig mogelijk te
J r. verleic'-n tot strijd met het kind.
Maak geen drukte om kleinigheden. Is
er iets, dat u niet aa staat en dat u be
slist naar uw -.in geregeld wilt zien,
probeer dit dan kort en duidelijk uit
te leggen.
2. Verwacht niet, dat een jong kind even
logisch of duidelijk redeneert als u
denkt te doen. Verwacht dus niet te
veel en stel de maatstaven niet te hoog.
Laat u niet door een kind slaan zonder
te protesteren maar geraak er niet over
in een driftbui. Dit is het belangrijkste
en het moeilijkste.
3. Als de kinderen groter worden, geef ze
dan zoveel ruimte als u kunt missen en
veilig acht. Laat ze spelen met dingen,
c'ie zii eventueel kapot kunnen maken, -
zonder dat u daar verdriet van hebt.
Kinderen beschikken over veel energie
en zij hebben daarvoor een uitlaat nodig.
Als u na een onenigheid uw standpunt
hebt duidelijk gemaakt, dan kunt u het
kind heus wel even knuffelen. Het moet
leren, dat u het standje niet geeft om
dat u een hekel aan hem of haar hebt,
maar omdat u probeert hun gedrag te
verbeteren.
4. Als het kind naar uw idee ondanks
veel geduld maar niet uit zijn moeilijke
stadium lijkt te komen, dan is het mis
schien beter eens naar de huisarts te
gaan. Het kind kan een ziekte onder de
leden hebben waar het opstandig en las
tig van is!
