liet nieuwe
Een jubileum zonder feeststemming
Vereniging „Chr. Blindenbibliotheek33 rekent op ons
ngmg
achter de stopmand
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
JONGENS
PAKJES
HET JURY-RAPPORT
Finale Miss Bril in Zandvoort
WOENSDAG 29 MEI 1963
14e JAARGANG No. 97
OPLAAG 26.100 EXEMPLAREN
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maassluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
SPECIALE
AANBIEDING
NIEUWLAND ZEGELS
BRACHTEN VREUGDE
KINDERMODES
BROERSVEST 111
iiiinniiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiininiiiiiiiiiHiiiiiiiiiimiiiiiiüimüiiiiiiiiiiiiniiiiiHiiiiiiiiiiHUfiiiiiuiiiiiiiiiiiiiinini
MET EEN GELUKWENS VOOR
„TWEE DIAMANTJES"
Redakfie en advertenties: BROERSVEST 125, Schiedam (C. J. van der Klink), telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur. Inzendtermijn advertent.es: dinsdag en donderdag 6 uur 's avonds.
Centrale administratie Randstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627* Tarieven op aanvraag
Een halve eeuw heeft de Vereniging „Chr.
Blindenbibliotheek" in alle stilte haar
prachtig werk mogen doen. Tot 1958 met
het boek in braille en daarna in braille en
op de geluidsband.
Vroeger konden alleen de blinden, die het
puntenschrift goed machtig waren, van de'
lectuur genieten. Maar zij, die op latere
leeftijd blind werden en het brailleschrift
slechts zeer gebrekkig of in het geheel niet
konden lezen, vielen er buiten.
Tussen blind worden en blind zijn, ligt een
moeilijke weg. Men kan dit niet zó maar
aanvaarden. Men verzet er zich tegen en
sluit zich af van de wereld, die immers nu
alleen maar tastbaar geworden is. Vaak
duurt het maanden, voordat men dit over
kan geven, moeite doet, om zich aan deze
omstandigheden aan te passen. De blinde
mens is vaak zo eenzaam en weigert de
toegestoken hand
Met het gesproken boek kan men deze
mensen uit hun isolement verlossen. Hen
weer de moed geven verder te leven. Ze
zijn immers niet alleen, die dit overkomt
Op papier makkelijk geredeneerd, maar nu
de wérkelijkheid?
De afdeling gesproken boek, Zeist en afde
ling brailleboek Ermelo van bovengenoem
de vereniging stelt alles in het werk deze
blinde mensen ontspanning te bezorgen en
met die ontspanning hen het geloof in de
toekomst te geven. Want een blinde telt
wel degelijk mee in de maatschappij, al
lijkt het hem zelf van niet.
NU kan iedereen de boeken lezen of horen
lezen. Bijbelboeken, lectuur voor het gees
telijk leven, reisbeschrijvingen, romans,
jeugdboeken, maar ook studieboeken enz.
Alles is in blindenschrtft overgebracht of
op de band vastgelegd.
Het werk van de bibliotheek van deze ver
eniging is dan ook enorm toegenomen.
Alleen van het gesproken boek gaan per
jaar reeds 45.000 banden de deur uit en dit
aantal wordt steeds groter Er is dringend
behoefte aan en diegenen,-die zich hiervoor
ingezet hebben, kunnen we alleen maar een
ere-saluut brengen.
Toch kunnen we ook méér doen. De ver
eniging woont in bij „Sonneheerdt" en
„Bartimeus". En hoewel dit een prettige
„inwoning" is, zou men toch graag op ei
gen benen willen staan.
Om dat te bereiken, moet men bouwen of
een bestaand pand kopen. En dan begrijpt
u natuurlijk wel, waar of we heen willen.
Er is voor dit doel geld nodig. Veel geld
zelfs. Maar dat geld MOET er komen.
Van ons, die elke dag opnieuw weer ge
nieten van alles om ons heen.
Die foeteren als het regent, maar die erop
uit trekken, als de zon schijnt. De zon, die
we kunnen zien. En de bloemen en de vo
gels. Het leven is voor ons zo wonderbaar
lijk. Iedere dag opnieuw een openbaring.
Wie blind geboren is, beseft dat misschien
niet zo erg, al zal hij er hevig naar verlan
gen, om eens iets te kunnen zien.
De mens, die op latere leeftijd blind ge
worden is, die mens heeft het zo moeilijk.
En daarom willen wij hem helpen. Wij,
die zo bevoorrecht zijn.
Er moet nog meer voor deze mensen ge
daan worden. Het benodigde kapitaal, in
begrepen de bouw en inrichting van een
geluidsstudio, wordt begroot op 200.000.-
Het lijkt een enorme som. Maar als ieder
een wat geeft. Als iedereen hierachter
schaart, dan zal dat pand er komen, opdat
dit zegenrijke werk voortgezet en uitge
breid kan worden. Goede lectuur betekent
voor een blinde toch oneindig veel meer
dan voor u?
Het bestuur, bestaande uit Dr. D. Gros
heide, (voorzitter), Utrecht, J. Sprayt,
(secretaris), Ermelo, G. Lenderink, (pen
ningmeester) Zeist, mevr. R. I-ngwersen-
Blankenberg, Amsterdam, J. ten Have,
Haarlem, 1 Laansma, Zeist, E. Lamme,
Hilversum, W. Th. Stolk, Zeist, Dr. P. M.
Veldkamp, Hilversum, B. Vijfwmkel, Rot
terdam, mevr. G. B. Tazelaar van Graf
horst, Amsterdam, H. Zwikker, Nijmegen
en J. W. Ooms (directeur) te Woudenberg
rekent op de steun van ons allen.
En daarom geven wij graag het gironum
mer 156.000 van de Spaarbank Protestants
Nederland te Utrecht door t.g.v. het Bouw
en Inrichtingsfonds van de Chr. Blindenbi
bliotheek. Als dit gebouw straks verrijst,
laat u allen dan kunnen zeggen: „daar heb
ik ook iets voor gedaan!"
in leuke katoentjes,
leeftijd 2—7 jaar.
MAAT 1 ,75
Slechts 25 ct. stijging p. maat
Zojuist ontvangen:
nieuwe modellen
TRISEL JAPONNEN
maten tot en met 48 29.95
Ongeveer 110 bejaarden en minder
validen in Nieuwland hebebn maan
dag een fantastische dag gehad en
dat dank zij de opbrengst van de
Nieuwland-zegels, die de winkeliers
voor een goed doel besteed hebben.
Op hun kosten mochten deze men
sen een dag uit met drie autobus
sen, waarin behalve verschillende
winkeliers, ook 4 mensen van het
Roode Kruis hadden plaats geno
men.
Men vertrok precies om 9 uur vanaf
„Vemax" aan de Mgr. Nolenslaan,
waarheen de invaliden met particu
liere wagens vervoerd waren. Via
Den Bosch reed men naar St. Mi-
chiels Gestel, waar men om half 12
aan een uitgebreide echt Brabantse
koffietafel aanzat. Men kreeg hierna
de gelegenheid wat rond te wande
len of zo maar gezellig te zitten op
een terrasje in de zon. Want die liet
die dag geen verstek gaan!
Om 2 uur werd de reis voortgezet
en reed men nu door het noord
oosten van Brabant, richting Nijme
gen, dwars door de Betuwe en via
Rhenen en de Grebbeberg naar
Leersum
Hier gebruikte men eerst een appe-
retiefje, waarna een uitgebreid diner
wachtte, tot in alle perfecties ver
zorgd. De heer Jac. de Winter bracht
de initiatiefnemers namens alle
deelnemers de dank over voor het
gebodene op deze dag, die niet
gauw vergeten zal worden.
Langzaam reed men toen op huis
aan, waar men precies om 9 uur
weer op de plaats van bestemming
was. Ook nu werden minder goed
ter been zijnden naar huis gebracht
en behoorde deze dag weer tot het
verleden. Een opmerking van de
heer Stoopman geven we nog even
door: „ik wist niet, dat het zo fijn
was iets voor deze mensen te doen.
En ik kan er alleen maar de hoop
bij uitspreken, dat danks zij onze
Nieuwland-Zegels er volgend jaar
twee- of driemaal zoveel mensen ge
lukkig gemaakt kunnen worden".
Nieuwlandwinkeliers aan u de
taak die wens in vervulling te doen
gaan volgend jaar!
Tussen de beschuiten met muisjes en de kraamvisites door (dank
U, het is een zoon, vijf pond, alles héél best!) heb ik het jury-rap
port doorgeneusd.
Het is weer een knap boek geworden, vlot geschreven en met
bijzonder veel nuttige raadgevingen.
Weet U wat mij deze keer zo aangenaam trof?
Dat deze jury niet zo maar een jury is. die „geval voor geval" ob
jectief beoordeelt, nee, je kunt duidelijk lezen, dat ze met de to
neelgroepen méé geleefd hebben, dat ze zich verheugen over een
vooruitgang ten opzichte van vorige jaren, dat ze bijna vader
lijk weten te prijzen en aan te moedigen.
Deze jury is zo langzamerhand een stuk vhn onze eigen gemeen
schap geworden, geen neutrale buitenstaanders, geen koele, zake
lijke „examen-commissie".
Dat GERON één zou worden stond als een boom.
Over twee en drie heb ik voor mezélf héél lang zitten dub
benU.D. kwam, overpeinsde ik, misschien iets vlotter over het
voetlicht, maar daar staat dan weer tegenover dat Brederode een
bijzonder moeilijk stuk had gekozen en dat toch aanvaardbaar
wist te brengen.
„Een Salomons-oordeel" noem ik de beslissing van de jury om
U.D. en Brederode samen de tweede prijs toe te kennen, want
„Soubrette" en „De Tuinschuur" zijn eigenlijk NIET met elkaar
te vergelijken.
Wat Tot Steun in den Strijd" betreft, mannen van vader Roden
berg: Van harte proficiat. De vierde plaats in de A-afdeling is
met zulke tegenstanders een prachtig resultaat.
„Het Zuiden is er naar mijn mening, die de mening van een
léék is, dus ga nu nergens ruiten ingooien! een beetje „bekaaid"
afgekomen. Ik had ze in mijn onwetendheid! wat hoger ge
taxeerd.
EINDCONCLUSIE: een geslaagde wedstrijd, een bloeiend Schie
dams toneelleven en als de adviezen van „onze" jury ernstig ter
harte worden genomen, fry^Raat het amateur-toneel in onze stad
een glorievolle toekomst taTMjioet.
(Mag ik er dan, tussen haakjes, even een fraaie pluim aan toevoe
gen voor het bijzonder actieve sectie-bestuur?
Sebastiaan.
Op de avond van donderdag 30 mei a.s.
zal in Hotel Bouwes te Zandvoort worden
uitgemaakt wie zich Miss Bril 1963 zal
mogen noemen.
Aan deze finale nemen negen kandidates
deel, namelijk de dames: N. C. v.d. Hoo-
gen, Nijmegen; E. Onstenk, Arnhem; J. de
Knegt, Amsterdam; R. A. Hofland, Rotter
dam; A. Bamberg, Rijswijk; G. Groen-
wold, Oostenvolde; J. Polvliet, Goes; J.
Haan, Eindhoven; L. Dijkstra, Bergeyk.
Reserves zijn: Mej. G. Niesten, Leeuwar
den en Mej. A. Reyven, Tilburg,
's Morgens zullen genodigden uit alle delen
van het land deelnemen aan een gezellige
zoekwedstrijd „Waar is Miss Bril?"
De negen finalistes en de twee reserves
zullen op diverse plaatsen verborgen wor
den. Op elf verschillende punten zullen de
speurders en hun Miss later met elkaar de
lunch gebruiken om zich daarna gezamen
lijk per bus via Haarlem naar Zandvoort
te begeven.
gets, net leven is voor ons zo wonderbaar Leersum. gaan volgend jaar! t be «aariem naar Zandvoort
hij'weer ^met^ziinj eezinnetkf naar Z™ Onze burgemeester is de stad uit.
Gisteren waren ze 60 jaar getrouwd,
de 82 jarige heer J. D. van Hees en
zijn 80 jarige bruid mevrouw M.
van Hees-Robbesom.
Hij was in Breda in dienst, toen hij
jaren geleden de kittige Marie Rob-
besom tot zijn meisje uitkoos, al
ontstond die vriendschap, doordat
ze allebei een broer hadden, die
doofstom was. De een was letter
zetter (later bij De Telegraaf) en de
ander kleermaker.
Bij deze twee „diamantjes" heb ik
aan de vooravond van deze grote
dag „en gezellig gesprekje gehad.
Neen, een groot feest in een zaal of
zo gaven ze niet. Zo maar gezellig
met de kinderen en kleinkinderen,
broers en zussen, neven en nichten,
thuis. Op die leeftijd doe je het lie
ver rustig aan
Tachtig jaar en daarvan 60 jaar
getrouwd Ik probeerde ver
geefs zo tussendoor uit te rekenen
hoe dikwijls deze kwieke huisvrouw
(want dat is ze nog!) afgewassen
heeft, brood gesneden en gesmeerd,
gewassen, bedden opgemaakt, ge
naaid en versteld. Och al die kar
weitjes, die in ons domein nu een
maal thuis horen. Hoewel 't vroe
ger toch wel een beetje anders lag.
Daarbij vergeleken zitten we nu wel
op fluweel, want een of ander appa
raat „doet" wel wat voor ons!
Ze trouwden dus al op jonge leef-
t'jd en de heer van Hees werf con
ducteur bij de tram, later h- ,v|con-
hij weer met zijn gezinnetje naar
Breda. De verdiensten bij de tram
waren daar beter, maar het bleek,
dat hij niet al te best tegen het
trillen van de tram kon.
In de Fabristraat hier in Schiedam
begonnen ze een wasserij. Elke week
600 overhemden en maar liefst 1800
boorden, 't Was hard werken, ze
hadden vaak weken van maar 28
uur slaap, maar de zaak liep prima.
Of mevrouw van Hees het hier wen
nen kon in Schiedam? Haar ant
woord is heel ontwapenend: „ik
had beste schoonouders, die mij als
hun kind beschouwden en dan, waar
je boterham is
't Werd daar in de Fabristraat gauw
te klein. De tijd kwam van slappe
boorden en manchetten, och, u weet
dat allemaal nog wel. Het energieke
echtpaar nam er grote wassen bij.
Maar in de Fabristraat kreeg men
geen vergunning voor stoom, dus
werd naar iets anders uitgezien en
gevonden in een pand aan de West-
vest.
't Zat hen daar niet mee. Men ver
huisde naar de Warande met een
hoge huur: 85,— in de maand. Té
hoog voor die tijd, maar al die zor
gen werden overglansd door de ge
boorte van een dochter. Bep het na
komertje, dat als een geschenk
kon zijn, want zij werd op 9 fe
bruari geboren. Drie zoons had het
echtpaar toen. Een was er overle
den, de helft van een tweeling. En
nu die dochter, waarop ze helemaal
niet meer gerekend hadden en dje
toen zoveel vreugde bracht en nóg
brengt. Want zij is bij hen in huis.
Met haar gezinnetje is ze de hele
dag om hen heen, al hebben ze bo
ven een eigen inwoning. Maar het
kleinkind Patricia is dol op hen en
die liefde is vanzelfsprekend weder
kerig
Men verhuisde naar Rotterdam,
waar men vroeger ook een was- en
strij kin richting had in de Bingley-
straat. Nu werd het dan Busken
Huetstraat. Later nam een van de
zoons die zaak over en werd een van
de eerste tramconducteurs vertegen
woordiger bij de zeepfabriek van
Dongen. Tot aan zijn 67ste jaar
Ruim 30 jaar wonen ze nu op de
Rotterdamsedijk 86. Het kanarie
pietje hupt elke dag vrolijk in zijn
kooitje rond, dat op tafel staan. Het
is het pietje van de kleindochter
Patricia, die er met oma en opa
hele verhalen over houdt. Gezellig
voor het raam! Maar straks gaat ze
naar de kleuterschool en gisteren
zal ze wel een beetje verbouwereerd
geweest zijn bij zoveel drukte.
maar nu komt zijn plaatsvervanger
ons feliciteren". Mevrouw van Hees
zal wethouder Sabel wel verteld heb
ben, hoeveel er in al die jaren ver
anderd is. Maar dat ze 't nu goed
hebben. Dat 't cadeau van de kinde
ren, een prachtig tv toestel hen al in
december voor deze dag geschonken
toen mevrouw van Hees een beetje
aan het sukkelen was, elke dag op
nieuw vreugde geeft.
Ze hebben veel meegemaakt. Ze
hebben lief en leed samen gedeeld.
Ze zijn allebei nog goed gezond. En
ze behoeven niet bang te zijn, onbe
zorgd achter te blijven
Als ze dit lezen, is deze onvergete
lijke dag voorbij. Maar in hun hart
staat de herinnering met gouden
letters neergeschreven, want al
vierden ze deze dag „onder ons",
het was feest met de drie zoons,
schoondochters, dochter, schoon
zoon, 14 kleinkinderen en 6 achter
kleinkinderen. Om dan maar te
zwijgen van de broers en zussen,
neven en nichten van dit echtpaar.
Van ganser harte nog proficiat „dia
mantjes"! Ik deed dit al persoonlijk.
En dat u nog maar vele jaren bij
elkaar mag blijven
MIEKE
