Het nieuwe
Eerste lustrum Drumbundconcours
kreeg extra zonnige omlijsting
4fet to ptettig w&dce*t
Schiedamsche
Cartonnagefabriek
K
BRILLANT
RINGEN
achter de stopmand
OPLAAG 26.100 EXEMPLAREN
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
„Dokters"zei de man
DRUMBANDCONCOURS
IN CIJFERS
OP DE JAARBEURS
DE NIEUWSTE
C. Kok en Zoon
Beladen met een hoeden-collectie
van mevrouw M. Reese
WOENSDAG 18 SEPTEMBER 1963
14e JAARGANG
Redaktie eri advertenties: BROERSVEST 125, Schiedam (C. J. van der Klink), telefoon 010-67368 en 63939.
Kantooruren: dageli|ks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur. Inzendtermijn advertenties: dinsdag en donderdag 6 uur 's avonds.
Centrale administratie Randstad-editiesKoornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627 Tarieven op aanvraag.
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maassluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
Het is heerlijk zitten aan de Maas-boulevard. „Toeven" heet dat
in de V.V.V-folder en dat is verstandig, want vreemdelingen
vinden het niet leuk om te zitten, die willen toeven.
Naast mij op een bankje zat zo'n vreemdeling te toeven. Het was
eigenlijk geen echte „vreemdeling"tenminste niet in de betekenis
van „een persoon van elders, waar wat aan te verdienen valt".
Hij was een beetje gewóón, een beetje alleen. Hij had behoefte om
te praten.
Toen wij vijf minuten samen peinzend over he' water gekeken
hadden, zei hij,flou U het toch over dokters heb, voor mijn moet
een dokter op de eerste plaas een pisoloog zijn". Ik meende dat hij
me het adres van een „waterkijker" wilde aansmeren, maar later
bleek dat de man een beetje slordig de Nederlandse taal hanteerde.
„Kijkes, een dokter die zegt: Jk wéét het niet" is fout. Begrijp
me goed, hij is niet fout omdat ie het niet weet, ze weten het
meestal niet, maar dat mag zo'n dokter niet zeggen, dat is pisolo-
gies verkeerd. Dat maakt de mensen nervéus. Een dokter mot de
patiënten gerust stellen, al legge ze bij manier van spreke met
één been in het graf, dan mot een goeie dokter, een medicus zo
gezegd, gewoon doen ofter niks an het handje is. Neem nou mijn
geval om maar es een greep te doen, u kén mijn niet, maar as U
mijn kon zou U zeker zeggen: een doodkalm perceel. Maar zo ben
ik niet altijd geweest, as ik U dat allemaal moest vertelle: hard-
stikke nervéus van de zenuwe. Het was zo erg dat het door me
bloed gestage is en tenslotte kreeg ik ter last van an me maag.
Poeiertjes, weet je wel, een drankie, pilletjes en toen weer tablet
jes. Tenslotte zee ik „dokter," zee ik, zo gaat het niet langer, ik
wil een briefie voor de spesjalist."
„Vertrouw je mijn niet" zee die dokter. „Daar gaat het niet om, ik
wil van me maag af" zee ik. „Man, je hébt niks an je maag, het
benne ommers niks as zenuwe, dat wéét je toch!" hield die dokter
maar vol. Kijk, dat was nou NIET pisologies. Want ik nam dat
niet. Het duurde al achttien maande, mot je rekene. Afijn, ik
eindelijk een briefie voor een internaat.
„Gaat Uwes maar es zitte" zee die internaat, steek je tong es uit
en wat benne de klachte?" Ik het hele verhaal gedaan. „Dan make
we een foto" zee die internaat toen weer. Zo gezegd zo gedaan.
Toen hebtie mijn hoogstpersoonlijk die foto late zien, hij heb me
der alles op an-gewezezie je nou dat er niks te zien is?" zee
die toen. Nou meneer, sinds dien voel ik me as een goud haantje.
Ik wil maar zegge: gewoon een kwestie van pisologiaJ.'
SEBASTIAAN
Flarden van muziek... Fleurige uni
formen... Een stralende zon aan een
helderblauwe hemel. Schiedam was
feestelijk, onherkenbaar door de ge
zellige drukte. En overal hoorde je
de vraag stellen: „waarom wordt er
aan dit jaarlijkse concours toch al
tijd zo weinig aandacht geschonken,
behalve op de dag zelf? Waarom
wordt het publiek niet uitvoerige^
daags tevoren hierover ingelicht?"
„Typisch Schiedams", merkte een
ander weer schamper op. „Men is
hier te nuchter. Men loopt niet zo
gauw warm voor iets, dat op muzi
kaal gebied georganiseerd wordt..."
Misschien schuilt hierin een hele
boel waarheid. En toch zijn we het
hier beslist niet over eens, zeker
niet na zaterdag j.l. Want toen werd
het toch wel duidelijk, dat wat hier
in ónze stad gepresteerd werd, wer
kelijk groots en imponerend was.
Dat dit concours uitgroeide tot een
manifestatie en als een hulde be
schouwd kan worden aan de organi
satoren hiervan. Deze mensen in het
zonnetje te zetten... Mogen wij het
namens u allen doen, die hiervan zo
kennelijk genoten? Die van hun be
langstelling en bewondering blijk
gaven? Dit muziekfestival was waar
lijk groots...
Het prachtige weer en de vrolijke
klanken, de kleurige uniformen, de
ranke meisjes met hun grappige
laarsjes aan. Een bontmuts op. De
andere veelzijdigheid in uniformen,
zelfs in khaki. Ze waren een lust
voor het oog en iedereen dromde er
achteraan. Tot kleine meisjes met
poppenwagens toe.
Schiedam was in drumbandstem
ming. In lustrum drumbandstem
ming en 't prachtige weer gaf daar
aan een extra feestelijke omlijsting.
Handen vol werk had de jury om
tot 'n juist oordeel te komen, maar
de heren H. van Breuseker c.s. was
dit wel toevertrouwd.
Indrukwekkend défilé.
Er was bijna geen doorkomen meer
aan, toen burgemeester Mr. J. W.
Peek in bijzijn van het S.G. bestuur,
de heren F. A. de Wolff, voorzitter,
A. de Groot en C. Landsbergen en
commissaris K. Rijpma het défilé
afnam vanaf het podium in de Lan
ge Nieuwstraat. Hier richtte de bur
gemeester het woord tot hen en
keek men met genoegen naar de aan
zich voorbij trekkende groepen. De
jonge tamboer-maitre van Prins Wil
lem I uit Delft had ook dit jaar
weer aller belangstelling.
„Het lied" van Nederland, vertolkt
door de leden van de Roterdamse
drumband Ahoy: „Hand in hand ka
meraden" betekende het einde van
een concours, dat niet zo gauw ver
geten zal worden. Burgemeester
Peek gewaagde daarvan in zijn toe
spraak, toen hij sprak over de vele
muzikanten, die ook in de komende
jaren met plezier naar Schiedam te
rug zullen keren...
De uitslag.
Natuurlijk heeft u het al gehoord of
zelf in uw boekje bijgehouden, maar
de officiële uitslag is als volgt:
Eerste prijzen in de superieure afde
ling: 1. Euroband, Rotterdam (146
punten) met lof van de jury en toe
wijzing van de tamboer-maitreprijs,
2. St. Josef, Vaals (141,5 punten) 3.
Concordia, Boskoop 131,5 punten),
Ahoy-Band, Rotterdam (143 punten)
Eerste afdeling: Wilton-Fijenoord,
Schiedam (131,5 punten), Tamboer
en Pijperkorps „Harmonie", Schie
dam (132,5 punten), Districtsband
N.P.V., Rotterdam (136 punten en
tevens wisselprijs) Federatieband
C.J.V., Den Haag (132 punten).
Tweede afdeling: Liberte, Vlaardin
gen (132 punten, tevens wisselprijs).
Voor de jeugd ging de eerste prijs
naar de Drumband „Dominicus",
Rotterdam (132,5 punten).
Harpe Davids, Schiedam, Jeugd
drumband „Bredania" te Breda en
de band „Duin Dorp" in Schevenin-
gen verwierven de overige wissel-
prijzen.
Voor de mannen van „Wilton-Fije
noord" en het Tamboer en Pijper
korps „Harmonie" in onze eigen
stad onze hartelijke gelukwensen...
De le Lustrumviering van 't „Drum
bandconcours" is achter de rug en
de heren organisatoren kunnen op
een bijzonder geslaagd evenement
terugzien.
Dat was bij de start in 1959 eigen
lijk reeds te voorzien, want elk jaar
opnieuw bleek hiervoor grote be
langstelling. Op 11 juni 1960 organi
seerde het 60-jarige O.B.K. het 2e
concours, in samenwerking met het
Vendel Schiedam van de Oranje
Garde met 17 deelnemende korpsen.
In 1961 stond het 3e drumbandcon
cours onder auspiciën van de Sectie
Muziek van de S.G. en wel op 30
september. Om drie uur 's middags
gingen toen 35 korpsen van start na
het openingswoord van SG-voorzit-
ter F. A. de Wolff en met als con
coursleider Ph. van Oordt van de
Oranje Garde. Vorig jaar vond dit
traditionele gebeuren op zaterdag
22 september plaats, waarbij onge
veer 25 korpsen deelnamen met
meer dan 500 deelnemers. Om 13.00
uur opende de heer F.A. de Wolff
dit concours. J.l. zaterdag werd dan
het 5-jarig bestaan gevierd met een
record deelname van 42 korpsen uit
het gehele land met meer dan 1300
muzikanten. In de junior-afdeling
namen 6 korpsen deel, in de 3e afd.
4, in de 2e afd. 11 en in de le afd.
eveneens 11, terwijl 10 korpsen in
schreven in de afd. Superieuren.
Waarschijnlijk heeft mevrouw M. Reese
geen moment aan Prinsjesdag gedacht en
nóg minder aan de zonnige toegift in
september. In de weken, waarin zij met
haar hulp en toeverlaat An Schimmer haar
najaars-hoedenshow voorbereidde, heeft
mogelijk in de avonduren het elektrische
kacheltje nog wel gebrand!
Het prachtige weer dus én Prinsjesdag
voerden de dames elders naar buiten of
naar Den Haag, maar diegenen, die gister
morgen in Musis Sacrum waren, genoten
volop van hetgeen Patrick en Liz, de be
kende mannequins (ter uwer gerust
stelling: zij blijven voor mevrouw Reese
werken, ondanks het feit, dat zij ster
mannequins geworden zijn) toonden.
Over het geheel genomen blijkt, dat
er goed gemusiceerd en geshowd is.
Het maximum te behalen punten
was 160, terwijl voor een le prijs
128 punten nodig waren, voor een 2e
prijs 112 en voor een 3e prijs 96 pun
ten. Het gemiddelde bij de junioren-
af d. bedroeg 124 1/8 met een totaal
van 745'/» punt. In de 3e afd. werden
4721/,2 punt toegekend, hetgeen een
gemiddelde van 118 1/8 laat zien. De
2e afd. kwam aan 1331 punten met
een gemiddelde prestatie van 121
punten, terwijl de le afd. met 1391
punten een gemiddelde van 126 5/11
bereikte. De Superieuren-afdeling
was ook in de puntentelling superi
eur, want met 1338 punten werd een
gemiddelde van 133 4/5 behaald. To
taal laten deze cijfers zien, dat 623'/s
punt werden toegekend met een ge
middelde van 124 3/5 punt. Prettig
was het daarom, dat van deze lus
trumviering 'n radio-reportage werd
gemaakt en waarin de organisato
ren zeker een heel goede beurt heb
ben gemaakt. Al deze „stille wer
kers" verdienen daarom een woord
van hulde voor hun vele werk en
voor het welslagen van dit lustrum-
drumbandconcours.
hebben wij voor U
ingekocht
vanaf ƒ85.—
BROERSVEST 93.
Modellen uit een serie hoeden, die mevr.
Reese bij haar inkoopreizen in ver
schillende mode-centra, zoals Parijs, Lon
den, Wenen, maar ook Italië kocht.
Of.... ze daarnaar vervaardigde met eigen
speelse ideeën
Er is enorm veel keus, zowel in modellen
als het materiaal, waarvan het vervaardigde
geshowd werd, zoals imitatie-bont, astra
kan, velours, tinneroy, fluweel etc.
Favoriete kleuren...? Whisky met zwart,
groen met zwart, jade (een prachtige kleur
blauw) cognac. Versieringen..? Vooral van
breed of smal lint in dezelfde kleur of
afstekend, een fazant-veer schuin opzij van
de bol of achterop. Stiksels, gedrapeerde
verwerkingen van de bol. Speaker H. Zaat
kwam schier woorden tekort en bleef
angstvallig steken, toen Liz zich even ver
stapte op het plankier, hetgeen haar een
naaldhoge hak kostte...
't Was voor deze mannequins even een
overgang van de sfeervolle en intieme om
geving van café-restaurant „De Kroon"
naar deze zaal. Doch ook „Musis Sacrum",
warm aandoend met de herfstversieringen
op de tafeltjes en de vleugel, werk van
het bloemenhuis „Corona", die ook voor
de bruidsbouquetten zorgde, leent zich uit
stekend voor een hoedenshow.
U ALLE MODELLEN beschrijven gaat
onmogelijk. Onthoudt u alleen maar, dat
de mode vooral vlot en jeugdig is. Dat de
hoeden recht op het hoofd gedragen wor
den en.... dat er beslist iets voor u bij
mevrouw Reese te koop is. Ook, als u
een hoed een „onding" vindt. Dat zégt u
echter niet meer, als u de shows (ja, van
morgen was er weer één) bezocht heeft.
Veel aandacht heeft deze talentvolle vrouw
ook besteed aan het hoofddeksel van het
jonge meisje. Gezellig en vlot met een
pompoen of een iel pluimpje. Makkelijk
weg te stoppen in een wijde mantel of
grote tas, als ze eens gezellig uitwaaien
wil na die gelegenheid, waarbij ze beslist
gehoed" moest komen
Maar ook de oudere vrouw heeft bij een
bepaalde gelegenheid een aparte hoed
nodig. Denkt u maar eens aan de „bruids
moeder". Voor haar ook keus genoeg in
nauwsluitende gedrapeerde modellen,
strak om het hoofd of de klassieke cloche,
vervaardigd van Franse velours, heel smalle
biesgarnering langs de rand.
Of het Engelse model, klein bolletje,
groene veren. Garnering van smal vilt op
het achterhoofd. Een model uit de society-
wereld. Zeker, er waren beeldige, chique
hoeden van o.a. zwart fluweel met heel
veel charme door vooral Patrick gebracht,
maar er waren ook van die gezellige hoedjes
met heel smalle randjes, hoge bol, af
gestemd op de „fiaker", de Weense koet
sier van weleer!
Geen bloemversieringen praktisch of van
hetzelfde materiaal. Breed of smal lint dus
of veren. De mode is dus somber, maar
door de aandacht, die er aan besteed is,
verrukkelijk vrouwelijk en juist daardoor
zo begerenswaardig. De prijzen....?
Zeker, er waren, die hoog genoemd kun
nen worden, maar vergeet u vooral niet,
dat het materiaal daarvan volgend jaar
voor een ander model door het atelier van
mevrouw Reese gebruikt kan worden.
En hóe? Bijzonder geestig was het hoedje
uit Wenen, anno 1900.... Een hoge bol,
korte opgeslagen rand, breed zwart lint
gedrapeerd om de bol en.... gestrikt onder
de kinEr waren ook speciale aan
biedingen, waarvoor men gul applaudi-
seerde. Wat bijv. te zeggen van het hoedje
van jade, spits toelopende bol, smal randje,
brede lint versiering? Prijs: 29,50.
Voor extra koude dagen het geestige
„Eskimo-model", een wit bontkapje, zodat
u hiermede gerust een bezoek aan oma
kunt brengen. Bóze wolven...?
Dat zouden de mannen dan moeten zijn,
echter niet voor die prijs: 27,50.
Een hard-rode „hoera-hoed!", gedrapeerd
om 't hoofd: 22,50.
Een heel aparte vermelding voor de klas
siek zwart fluwelen creatie, forse bol,
chique rand. Prijs slechts 19,95.
Ongelooflijk, maar 't is waar. Er BE
STAAN echt nog sprookjes, zelfs op een
hoedenatelier!
Een veren hoed met gedrapeerde lint
verwerking: 42,50. Een imitatie-Persianer
bol, imitatie bever-rand: 34,50.
Een klassieke cloche, whisky met zwart,
slanke hoge bol, een Parijse creatie en een
juweeltje van hoedenhandwerkkunst.
Prijs: 62,50. Cognac (iets geler dan vorig
jaar) hoge bol met een even pikant randje,
stiksels in de bol, lintgarnering.
Een EXCLUSIEF idee van mevr. Reese
en de prijs...? Leest u dit nog maar drie
keer over, ook u MANNEN: 22,50.
Tot besluit van dit hoedenfestijn Patrick
en Liz als bruiden in japonnen, welwillend
als ieder jaar door de firma Bervoets af
gestaan. Liz, hartveroverend in haar korte
kanten trouwjapon, strakke mouw, maar
waarbij men NU vooral het oog gericht
hield op dat vederlichte kleine bolletje,
vlak op het voorhoofd, waaruit smetteloos
witte lagen tulle om het donkere hoofd
gevleid lagen.
Patrick in een gedurfde creatie van bont
ên tulle, een wel heel bijzondere hoofd
bruidstooi en zo charmant door de tulle,
als achteloos gestrikt op de rug....
De heer Zaat bracht namens mevr. Reese
dank aan de mannequins en AN SCHIM
MER achter de schermen, nu even op het
toneel geroepen om met Patrick en Liz
geschenken in ontvangst te nemen.
MIEKE
TEL. 69161na 6uw 'savonds TEL.66459
