Het nieuwe
h^ounJslmLeiJ^
IN GESPREK MET WELFARE LEIDSTER L. M. LELY
HUISVROUWELIJKE
OVERPEINZINGEN
Schiedamsche
Cartonnagefabriek
FELLE BRAND BIJ DE E.N.C.K.
IN VLAARDINGEN
te ptettip webben.fy'de
OVER DE INTERPARADOXALE
HOMOGENE DIFFERENTIATIE
Verschijnt woensdag en vrijdag in'Schiedam en Kethel.
Jaarlijkse verkoop van patiënten-materiaal „Het Zonnehuis"
warm aanbevolen
SOMS IS DAT EEN VERADEMING
WOENSDAG 6 NOVEMBER 1963
15e JAARGANG No. 11
OPLAAG 26.100 EXEMPLAREN
Redakfie en adver.ent.esBROERSVEST 1Z5, Schiedam (C. J. van der Klink), telefoon 010-67368 en 63939
Kantooruren. dagel„ks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur. Inzend,ermi,n advertenties, d.nsdag en donderdag 6 uur 's avonds,
-entrale administratie Randstad-edil.es: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627* Tarieven op aanvraag
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in Delft,
Schiedam, Vlaar'dinggn, Maassluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
Ze ging bijna verloren in de enorme voor
raad handwerkmateriaal, de kwieke wel
fare-leidster van „Het Zonnehuis", mej.
L. M. Lely. Hóógspanning in deze laatste
dagen van voorbereiding voor de grote
tentoonstelling, die vanmiddag geopend is
en die u ALLEMAAL vanavond en mor
genmiddag van 2 tot 5 uur en van 7 tot
10 uur bewonderen kunt in „Het Zonne
huis", Boerhavelaan 1, waar de directrice,
zr. A. M. Sanders u van ganser harte wel
kom zal heten.
Juffrouw Lely kwam ogen en handen te
kort, maar we weten ook, dat zij er bórg
voor staat, dat die tentoonstelling zal
klinken als een klok. Want tenslotte is het
toch een tentoonstelling van „haar patiën
ten die zij met eindeloos geduld zover
gekregen heeft, dat zij iets kunnen pres
teren. Dat zij volledig MEETELLEN en
dat hun werk op die tentoonstelling te
zien is. DAAROM moet u beslist van
avond en morgen eens naar „Het Zonne
huis gaan. Er is een heel gemakkelijke
verbinding met bus 39 en 40.
U zult uw ogen uitkijken. U zult u af
vragen, hoe KAN dit allemaal? En wat een
enorme verscheidenheid
Dat is het geheim van de welfare-leidster
in dit tehuis. Van alle welfare-leidsters van
het Roode Kruis in onze stad. Zij bezitten
de gave chronisch zieken, die zich vaak zo
overbodig voelen in deze gehaaste wereld
vol dit en daf, stroeve, onzekere handen
weer VAARDIG te maken voor handen
arbeid. Borduurwerk, vlechtwerk....
Schenkt u straks en morgen eens extra aan
dacht aan de onderzetters, tegeltjes met
het mozaïekspel van kleine stukjes colo-
vinyl, geschonken door de N.V. NED
LINOLEUMFABRIEK te KROMMENIE.
Vaak kunstig verwerkt in een heel modern
patroon. En wat te zeggen van de juweel
tjes van bijzettafeltjes? De durf om eigen
fantasie uit te werken
Theeblaadjes van vlechtwerk, oer-solide,
maar vaak zo bijzonder verwerkt. En dan
die kleine poppenwiegjes, in rond model
gevlochten en volledig door juffrouw Lely
aangekleed. U zult er beslist op slag uw
hart aan verliezen! Weefwerk in alle vari
aties, raffiamateriaal. Geborduurde halve
en hele schortjes. Handwerktasjes van ge
vlochten raffia. En dan te weten, dat het
vervaardigen van dit materiaal vaak onder
tranen werd geleerd. Dat men dacht: „dit
leer ik nooit, ik kan nu eenmaal niets
Maar dan was er weer een andere patiënt
met een bemoedigend woord, een simpel
hulpgebaar. En het gelukte
Ze hebben allemaal zo HARD voor deze
tentoonstelling, voor HUN verkoopdagen
gewerkt. Ze verwachten er daarom dan
ook zoveel van. En zouden WIJ hen dan
teleurstellen?
„Je moet van de mensen hóuden. Iemand,
waarvan je houdt, daar doe je je best voor.
En je krijgt er zoveel liefde voor terug...."
Ze zegt het haast bedachtzaam, deze jonge
vrouw, in dienst van het Roode Kruis en
bekijkt haast met vertedering de prachtige
loper, in warme kleuren geweven. Een be
stelling, waaraan men dan ook met zorg
gewerkt heeft.
Kettingen, heel gewone, van kralen, maar
ook exclusieve, zoals die heel moderne van
leer met de typische hanger van koeieleer.
Gezellige boodschappentassen, om zó mee
te nemen. Bovendien zijn ze nog goed was-
baar ook. Applicatiewerk, de mooiste ge
borduurde tafellakens. Beesten van plastic.
PoppenGezellige inkdappen. Gebor
duurde dekservetten met bijpassende vin
gerdoekjes. Portefeuilles van leer, sleutel
étuis (aan het leer heb ik zoveel voor
werk, zegt juffrouw Lely).
Borrelsets, panlappenNIET die saaie
witte, maar gekleurde in alle variaties.
Babygoed, oerdegelijke vaatdoeken, schrijf
mappen, herensokken, stofdoekenzakken....
Er zal een grabbeldame zijn! Een dame
met een „grabbeljurk" aan, hét evenement
op de tentoonstelling. Vraagt u maar ge
rust, of u daaruit wat vissen mag, er zit
genoeg in! Zo ronddwalen, al is 't voor
een GOED DOEL, maakt dorstig.
Geen nóód, u kunt heerlijk even op adem
komen. U kunt genieten van een kopje
koffie met een croquetje of een slaatje.
En als u dan ook nog weet, dat de op
brengst hiervan geheel ten goede van DE
BOOTTOCHT voor de patiënten van „Het
Zonnehuis" komt? DAN strijkt u natuur
lijk met al uw pakjes daar even neer.
We denken weer aan het kamertje van
juffrouw Lely.... We zien weer al dat ma
teriaal voor ons. NU zal het zoveel beter
tot zijn recht komen, nu, dat is vanavond
en morgenmiddag- en avond.
VERGEET u die data niet. Loopt u er
gezellig even langs. Neem een goede ken
nis of familielid mee. Het is zo 'heerlijk
dit werk van deze mensen te kunnen steu
nen. Hun te laten voelen, dat ze er echt
nog wel bij horen. Dat ze er altijd bij zul
len horen, ook al bestaat hun gemeenschap
slechts uit 54 personen en is TWEE-DER
DE daarvan aktief.
Wij wensen u, zuster Sanders van „Het
Zonnehuis", de Welfase-leidster van het
Roode Kruis en bovenal de patiënten daar
fijne dagen met heel veel belangstelling
toe. En... hartelijk dank, dat u ons in staat
stelt UW WERK, waaraan u uw hele hart
gaf, te kunnen kopen....
Als ik huisvrouwen tegen het lijf
loop, die beslist super-volmaakt zijn,
dan zak ik als een plumpudding in
elkaarEn dan doe ik voor de
zoveelste maal mijn best. De eerste
dagen lukt dat wonderlijk wel, tot
dat de krant belt. Totdat ik ergens
met spoed naar toe moet en dan
zijn al die goede voornemens wegge
vaagd. Zomaar met één veeg. Ook
dat gaat me wonderlijk goed af!
Deze week had ik een heerlijk ge
sprek met een huis- en tegelijk za
kenvrouw! Tussen alle drukte door,
genoten we zomaar van een kopje
koffie, geurige koffie. Goed, we za
ten alebei boordevol haast, we
moesten nog zo ongelooflijk veel
doen. En toch was het góed, zomaar
heel eventjes op adem komen.
Ik wist, dat ik weer eeuwen op die
beroerde bus zou moeten wachten.
Ik wist, dat ik die tijd niet verloren
kon laten gaan en toch
Toch ging ik even gezellig bij Haar
zitten. Dit half uurtje kon er gerust
wel af, ik zat nu eenmaal toch in
tijdnood en dan is het goed
Och, u kent dat misschien allemaal
wel. Ook de doodgewone huisvrouw
Wat maakt het nu uit, of je morgen
strijkt of overmorgen. Of je morgen
de ramen zeemt en de volgende
week de douchecel een oplawaai
geeft. Of je de huiskamer de huis
kamer voor dood keertje laat en dat
nieuwe boek eindelijk eens inkijkt...
kiijkt
Je hebt er geen tijd voor, zoals je
eigenlijk overal geen tijd voor hebt.
Je moet zo ontstellend veel doen.
dan denk je ineens, nu doe ik het
een beetje kalmer aan. Nu ga ik
eens lekker zitten en laat de boel de
boel
Of je drinkt zomaar op een middag
heerlijke koffie. En dan geniet je
van dat kostelijke verhaal van je
gastvrouw, als ze je opbiecht, dat
zoveel bij haar in de keuken eigen
lijk mislukt. Dat ze altijd boordevol
goede voornemens zit, maar daar zo
weinig van terecht brengt
Dan is het net, of er een pak van
wel minstens twintig kilo zomaar
bóem van je hart afrolt. Je laat het
achteloos op de grond liggen, want
je bent het heerlijk kwijt.
En dan neemt de heerlijke voldoe
ning bezit van je bezwaarde hart,
dat je beslist niet alleen zo'n klungel
bent! Heerlijke, bevrijdende gedach
te, waarvan je intens geniet. Het IS
immers niet zo, dat je een totale
mislukkeling bent. Het IS immers
niet zo, dat je als huisvrouw gefaald
hebt. Daar tegenover staat immers
het feit, dat je toch op een andere
manier wel goede dingen doet?
Je sust daarmede doodgewoon je
opstandig geweten. Waarom zou je
ook niet?
Je doet immers ijselijk je best een
volmaakte huisvrouw te zijn? Het
idee alleen al, dat je dat tenmiste
probeert, is al een tien met een grif
fel waard. Griffels zijn wel uit de
mode, maar een goede bailpoint
dan?
Best, als ik 'm nodig heb, is die al
tijd leeg. Ook een beroerde geschie
denis maar daar wen je ook wel
aan. Het beste is daarom dan ook
maar er een dozijn van in voorraad
te nemen. Voordat die leeggeschre-
ven zijnI
Iemand zei laatst eens tegen me:
„ik lees je stukjes altijd, maar er
zijn er ook bij, waar ik me aan er
ger
Ik had perplex moeten kijken, maar
ik deed het niet. Ik vroeg alleen,
welke stukjes of dat waren...? Ten
slotte moet een mens daar altijd re
kening mee houden.
Ik kreeg er helaas g' 2n antwoord
op. Dat is natuurlijk wel jammer.
Ik had ze anders in vervolgen ge
schreven! Zo ben ik ook wel weer!
En dan die verzoekenKunt
(en dan kennen ze me nog niet, "an
daar dat officiële!) niet hier of
daar over schrijven? Soms is het
echt wel de moeite waard, maar als
iemand me vraagt te schelden op
al die mensen, die konijnen voor
hun pleizer houden en dat de buren
zoveel last van die lucht en de vlie
gen (in de zomer dan) hebben, dan
zit ik toch wel even met de handen
in het haar. Ik kan toch moeilijk
zeggen, konijnenfokkers, denk om
de lucht! Als het goede „houders"
zijn, dan zorgen ze echt wel dat die
hokken brandschoon zijn en de bees
ten tegen Kerstmis extra gemest
Als je dan met de feestdagen van
n kluifje geniet, dan moet je na
tuurlijk niet denken: zou die poot
van die of die zijn? Want dan lust
je beslist niets meer. Het is dood
zielig, maar ze zijn er nu eenmaal
voor. Hoewel ik me nu weer niet
voor kan stellen, dat iemand, die
met zoveel zorg voor deze beesten
in de weer is geweest is, hiervan
kan genieten. Nee, dat zal dan ook
wel niet.
Of ik er dan voor kan zorgen, dat
de kinderen een beetje meer liefde
voor de plantsoenen en de bomen
hebben. Alles wordt tegenwoordig
maar vernield.
Ik krijg weer diepe rimpels in mijn
voorhoofd, want als ik me van die
taak zou kwijten, da nzou ik een
heks op een vliegende bezemsteel
moeten zijn. Het eerste ben ik al (u
ziet al, ik ben u net een slag voor!)
en die vliegende bezemsteel
Nee, het leven is echt zo eenvoudig
niet. Je bent echt wel van goede wil
le, maar de kunst om het iedereen
naar zijn zin te maken? Zou daar
voor een boek geschreven zijn? Een
heerlijk, lijvig boek, vol wijze raad
gevingen, verpakt in een prachtige,
kunstlederen band? Er zouden gou
den letters op moeten staan, dan
zou i'k tenminste ekle dag tussen
al die andere bandjes niet zo moe
ten zoeken
Toevallig sprak ik dezer dagen één van de zeldzame intellectuelen
die Schiedam heeft, en waar, laat mij er dat vooral bij schrijven
onze stad zo uitermate trots op is.
Hij heeft me een vreugdeblos bezorgd door mede te delen dat hij
een trouw lezer van mijn stukjes is, „alleen", voegde hij er speels
a™to* "fk vt,ui niet dat ik altijd helemaal aan mijn trekken kom
lk heb U al eerder gezegd dat ik voor alle Schiedammers schrijf
en dus zoveel mogelijk leesbare- dat wil zeggen „voor ieder
een leesbare woorden gebruik.
•Maar kom", dacht ik, „vanavond eens voor dat handjevol geléér
den. Welnu: De dialectiek van de supersonische dwangneurose
gekoppeld aan de navrante - bijna diabolische althans toch
in meerdere of mindere mate uiterst vaccinerende, zoal niet geheel
para-norrnale, gestaltegeving van de huidige constellatie moet
toch onbewust de denkende mens leiden tot de hoezeer in zich
ook alcoholische, ik zou bijna zeggen: intermusculaire terughou
dendheid overigens niet te ontkennen cerebrale overconsumptie
waaraan wij in deze dynamische tijd niet mogen voorbijgaan.
In dit verband lijkt het mij nuttig ons even te bezinnen op de
overcomplete semi-Therapeutische diagonale peristaltie van de
opgroeiende jeugd, waarbij wij vooral niet over het hoofd mogen
Zien de prenatale analphabethische gevolgen van de rentabiliteit
ener te ver doorgevoerde diagnostiek, die zo gemakkelijk zou kun
nen afglijden naar een lichtvaardige domicilie, die zeker in onze
tijd als een te verwerpen contemplatieve interruptie moet wor
den gekenschetst.
Het is zonder meer duidelijk dat de hyper-sensitieve influenza die
Zich zo vaak manifesteert in een doorlopende artificiële corrup
tie, nog afgezien van de toch altijd indolente overcomplete diffu
sie, telkens opnieuw haar negatief consumentencrediet in allerlei
fiscale decadenties tot ontsporing, zoal niet tot acute futiliteit
herleiden zal.
I it bovenstaand exposé, dat naar ik meen, exact en right to the
point is, zult V begrijpen dat ook van intellectuelen hoe zeld
zaam ze ook mogen zijn - een donateurschap van de S.G. als een
sine-qua-non geldt, omdat zij als „Primi inter pares" het goede
exempel moeten geven.
Het leek mij gepast dit eens onomwonden te stipuleren.
Sebastiaan.
Dat t>oek...... Ik krijg een afschuwe
lijke lucht in mijn neus. Ik spring
voor de zoveelste maal weer op. De
mélk
Eén bruine massa... Gelaten maak
ik mijn gasstel schoon. Probeer het
met een ander pannetje melk, waar
bij ik nu zekerheidshalve de wacht
houd. Eén heerlijke troost: ik ben
niet alleen! Met mij begaan duizen
den huisvrouwen die fout. Toegege
ven, mannen, een onverbeterlijke
fout. Laten we die dan maar zo
houden.
Ergens in mijn achterhoofd prikt
weer de gedachte: „morgen over
komt me dat niet meer!" En daar
mede is het leven weer goed1
Explosie in een loods met mengmest en
brand in zwavelloods.
Mannen van de Vlaardingse, de Schiedam se
en de Rotterdamse brandweer bestreden
met 50 stralen een enorme brand op het
terrein van de E.N.C.K. en de Deltachemie
in Vlaardingen, waar dinsdagmorgen brand
in een grote opslagplaats van kunstmest
ontstond. De zwavelloods, die eraan
grenst, vatte ook vlam, zodat giftige gas-
ontwikkeling zich over de stad ver
spreidde. Onmiddellijk was alles in de
weer, om de vuurhaard te bestrijden, een
schier onmogelijke taak, waarbij vier man
nen licht gewond geraakten.
Het personeel van dit bedrijf bekwam
geen letsel. In de onmiddellijke omgeving
van dit bedrijf riep de politie om de hui
zen goed te sluiten en dit gold dan speciaal
voor Vlaardingen West en Maasland, waar
de tuinders de meeste hinder van de gif
tige rook hadden. Zij hielden het gezicht
met natte lappen bedekt en kregen de
waarschuwing, wanneer de kassen met
dampen omgeven waren, de gewassen flink
nat te houden.
De burgemeester van Vlaardingen, Mr.
Heusdens, zag nog geen paniektoestand,
omdat de wind de dampen vermoedelijk
langs het Wesdand naar zee zou voeren.
Toch was men op alles voorbereid.
Namen de T.N.O. en een olie-maatschappij
geregeld proeven om de graad van het gift
te meten. Voorzorgsmaatregelen, die overal
genomen werden... Het Roode Kruis en de
Bescherming Bevolking paraat.
Versterkingen van 800 manschappen, als
dit nodig mocht blijken. Honderd man
gereed op het vliegveld Ypenburg.
De commissaris van de Koningin in Zuid-
Holland, die coijtact opnam met de di
rectie van het bedrijf, zo ook minister
president Marijnen, die geregeld van de
toestand op de hoogte wenste gehouden te
worden. De fabriek werd afgezet....
Onbevoegden kregen er geen toegang. Om
het uur cirkelde- er een vliegtuig boven
het terrein. Verslaggevers, reporters. Men
sen van de N.T.SVlaardingen de ge
hele dag in speciale uitzendingen van de
radio in het bijzondere nieuws.
Een ontploffing van een loods van 400.000
ton.... Koeien, die vredig op de weilanden
graasden, werden binnengehaald of naar
elders vervoerd. Men bleef voorzieningen
treffen en vooral paraat. Die giftige gas-
ontwikkeling boven Vlaardingen had
iedereen in zijn ban
Minister Marijnen begaf zich persoonlijk
naar de plek des onheils en liet zich voor
lichten. Deskundigen van de Volksgezond
heidsdienst waren eveneens tegenwoordig
om- verslag uit te brengen aan Prof. Mun
tendam. Om tien minuten over half drie
kwam het extra radio-bericht, dat het er
in Vlaardingen naar uitzag, dat op dat
moment het grootste gevaar geweken was,
al bleef men uiterst waakzaam.
Met gebruik van gasmaskers bleef men
controleren. De wind was echter vrij
gunstig. In de Zuidbuurt evacueerden zie
ken en vrouwen geheel vrijwillig.
Delta-chemie, sinds een jaar gevestigd
op het terrein van de Eerste Nederlandse
Coöperatieve Kunstmestfabriek te Vlaar
dingen, heeft onlangs vele omwonenden
tot het verzamelen van 2500 handtekenin-
gen genoopt, omdat men geen tweede
ROERGEBIED in Vlaardingen wenste.
Deze handtekeningen zullen er nu stellig
toe bijdragen, dat zoiets voorkomen wordt.
TEL. 69161na 6uur iavonds TEL.66459
