ZO IS ONS LEVEN
KINDERKRANT
Klaar in een halve dag
EEN EIGEN
CARAVAN
NU BINNEN
IEDERS
BEREIK
WAT IS EIGENLIJK LIEFDE
VOOR ACHT
TOT TACHTIG.
De eerste bewoners zijn vermoedelijk uit Spanje afkomstig. De taal die men er spreekt
•wijst daar nog op. In het dialect nl. komen nog veel Spaanse en Italiaanse woorden voor.
De eilandbewoners zijn niet groot van stuk en hebben een door de zon gebruinde huids
kleur. Over het algemeen zijn ze arm en staan als goede werklui bekend. De voornaamste
bron van inkomsten is de visvangst. Op het eiland zelf vindt men wijngaarden, olijf
bomen, vijgen, sinaasappelen en citroenen. De kleine paardjes van het eiland zijn beroemd.
EVEN
TESTEN
Het ideaal van tienduizenden vakantie-
gangets die dromen van een eigen caravan,
kan thans dank zij een uniek idee van de
Nederlandse Jarino Caravan-fabriek te
Roden ineens 'blijde' werkelijkheid wor
den, waardoor men praktisch voor de prijs
van een tent (of de huurprijs van een
caravan) mede-bezitter van een gloed
nieuwe kwaliteits-caravan wordt.
Men is uitgegaan van het vaststaande feit,
dat iedereen zijn caravan gemiddeld slechts
één maand per jaar gebruikt.
Na de vakantie staat de wagen de rest van
het jaar renteloos, waardoor men de aan
schafprijs er vrijwel nooit meer 'uitkrijgt'.
Met het Jarino-systeem betaalt men echter
slechts een deel van de prijs en wordt daar
voor mede-eigenaar van een nieuwe
caravan. Men 'deelt' hem met 2 anderen,
hetgeen in de praktijk geen enkel bezwaar
oplevert, daar de één immers in juni, de
ander in juli of augustus met vakantie
gaat. De voordelen zijn: men behoeft niet
jaar in, jaar uit hoge huur betalen voor
een caravan die nooit eigendom wordt en
men kan inplaats van met een tent, als
echte caravanbezitter met zijn caravan op
vakantie gaan. Dit interessante nieuwtje
opent voor talloze vakantiegangers de
mogelijkheid om voor een klein bedrag van
de vroeger 'onbetaalbare' caravan te kun
nen profiteren. Het assortiment caravans is
daarbij zodanig samengesteld, dat ook be
zitters van kleinere auto's hun daarop at
gestemde lichtgewicht caravan kunnen aan
schaffen.
Deze zomer was ik in Venetië. Het was er druk en de „vaporetto" die varende
autobus was volgepakt met toeristen. Plotseling hoorde ik achter me Nederlands
spreken. Dat is op zichzelf niets bijzonders, want Venetië is een stad die Nederlanders
trekt. Maar de manier waarop de woorden gesproken werden, maakte dat ik me om
draaide. Ik wilde wel eens zien wie deze twee verliefd-gelukkige mensen waren.
Ik zag ze. Hij was een oude grijze man, zij een lief klein oud mensje.
Ze zaten dicht tegen elkaar aangedrukt en hielden eikaars handen vast. Nu eens keken ze
naar elkaar met blijde ogen, dan weer dwaalden hun ogen af naar het schone van deze
gondelstad.
Het mannetje is een bewoner van het eiland Sardinië. Dit ligt in de Middellandse Zee
ten zuiden van Corsica. In de tijd van de Grieken was het reeds bekend onder de naam
Iknusa. De oude Romeinen hebben er Sardina van gemaakt.
Volgens de mythologie was Narcissus een
zeer knappe jongeling, die de gehele dag
door bezig was met het bewonderen van
zijn spiegelbeeld, daf hij in stilstaand water
zag. Op zekere dag echter kwam de nymf
Echo langs. Narcissus groette haar zelfs
niet; hij was weer geheel verzonken in de
aanblik van zijn spiegelbeeld, dat weer
kaatst werd door het kristalheldere water
van een vijver. Steeds dieper boog hij zich
voorover om elke trek van zijn gezicht nog
beter te kunnen onderscheiden en be
wonderen... Plotseling deed Echo hem zijn
evenwicht verliezen; hij viel in de vijver
en verdronk
Toen de andere nymfen van Echo hoorden,
wat er gebeurd was, snelden zij naar de
vijver. Op de plaats waar het lichaam van
Narcissus zich moest bevinden, vonden zij
slechts een prachtige bloem, die zij nog
nooit eerder hadden gezien: de Narcis
HET WIEL
Het wiel is zonder twijfel een der opzien
barendste uitvindingen van de primitieve
mens geweest.
Het vuur was een natuurverschijnsel,
voortgebracht door de zon of de bliksem,
maar het wiel was zuiver een uitvinding
van het menselijk vernuft.
Het wiel dateert uit de vroege oudheid.
De Babylonische strijdwagens reden al op
wielen en ook in andere antieke be
schavingen vond men de bewijzen, dat zij
het wiel reeds kenden.
Toch is het wiel niet vanzelfsprekend en
onmisbaar. De Indianen bijv. gebruikten
een vreemdsoortig voertuig, gemaakt van
een zware, gevorkte tak. Eén uiteinde werd
vastgemaakt aan de hals van het paard en
de twee takken van de vork sleepten over
de grond. De Azteken, de voorvaderen van
de Mexicanen, hadden nog nooit een wiel
gezien, toen hun land veroverd werd door
de Spanjaard Ferdinand Cortez.
Deze moest echter, terwille van het wiel,
eerst nieuwe wegen aanleggen; de wegen
van de Azteken, die het bergachtige bin
nenland inleidden, waren alle voorzien van
trappen! Ook de Egyptenaren konden het
goed zonder wielen stellen. Om de reus
achtige blokken steen te vervoeren, die
nodig waren voor hun gigantische bouw
werken, maakten ze eenvoudig gebruik
van een slee. De stenen werden hierop ge
plaatst en de slee werd voortgetrokken
door talrijke slaven; de vette klei, die het
land bedekte, deed hierbij goede dienst.
Toch, toen het wiel algemeen bekend en
in gebruik was, waren er nog lieden, die
er geen gebruik van wilden maken; zij
reisden liever per stoel!
Denk maar eens aan de draagstoelen uit
de 17e en 18e eeuw.
Zelfs in onze dagen is het bijv. een van
de grootste attracties van het eiland
Madeira, om een rit te maken met een
osseslede. Dit typische voertuig, dat de
hellende straten van de stad afglijdt, wordt
bestuurd door een conducteur, die tege
lijkertijd een groot acrobaat is; sturen en
remmen moet hij nl. door middel van zijn
voeten!'En iets dichter bij huis, in Frank
rijk, om precies te zijn in de omgeving van
Barcelonnette, zijn nog hele bergstreken,
waar geen wiel is. De bewoners daar ge
bruiken een voertuig, „laise" genaamd;
een soort slede, gebouwd op twee zeer
stevige balken. Waarschijnlijk vinden zij
dit vervoer veiliger op de dikwijls zeer
steile en ook slechte secundaire bergwegen!
DE NARCIS
Wist U, dat de Narcis het symbool is van
de zelfingenomenheid en het egoïsme?
Wat is hun vaderland?
Als men aan jullie vroeg, in welk land
wonen de Zeeuwen, dan zouden jullie van
zelfsprekend zeggen in Nederland na
tuurlijk! Maar weten jullie nu ook, waar
de onderstaande mensen gewoond hebben
of nog wonen?
1. Walen, 2. Magyaren, 3. Schotten, 4.
Lombarden, 5. Basken, 6. Kirgiezen, 7.
Batavieren, 8. Hellenen, 9. Maories, 10.
Pruisen.
Oplossing: 1. België-2. Hongarije-3. En
geland - 4. Italië - 5. Spanje - 6. Rusland -
7. Nederland - 8. Griekenland - 9. Nieuw
Zeeland -10. Oost-Duitsland.
ik, ook al maken ze dan vandaag pas hun
huwelijksreis, die hun droomreis is.
Door mij heen ging het beeld van hoe hun
bestaan is geweest. De kinderen die ze
hebben gehad, die getrouwd zijn en hun
eigen leven leiden. De twee oudjes zijn
samen overgebleven. Maar wat er ook ge
beurd is, hoe lang zij ook hebben moeten
wachten, op deze dag bestond hun geluk
nog, onaangeroerd en duurzaam.
„We blijven een week hier", zei hij „en
als we teruggaan zullen we mooie herinne
ringen hebben aan deze dagen.
Zo mooie herinneringen dat we zeker
zullen terugkomen".
„Wanneer?", vroeg ik.
„Over 10 jaar; voor ons diamanten huwe
lijksfeest". Ze lachten beiden. Deze twee
mensen geloofden het zelf met grote zeker
heid. ze dachten er eenvoudig niet aan, dat
over 10 jaar een van de twee, of mis
schien alle twee, niet meer op deze
wereld zouden zijn. Ze geloofden het, zoals
ze ook hun hele leven aan de liefde ge
loofd hebben. Zij hebben deze liefde im-
mers altijd bezeten....
BRENGT HET VINDEN VAN EEN
HOEFIJZER GELUK?
Wij kennen allemaal het algemeen ver
spreide bijgeloof, dat het vinden van een
hoefijzer geluk brengt.
Hoe komen wij eigenlijk aan dit bijgeloof,
dat door heel Europa verspreid is?
De oorsprong ligt heel ver achter ons.
In het Rome van de Oudheid hadden de
voorname rijken de gewoonte van hun rijk
dom blijk te geven door hun paarden met
zilveren hoefijzers te beslaan.
De zeer rijken waren hier echter nog niet
tevreden mee en voorzagen hun paarden
toen van zuiver gouden hoefijzers.
Het was dus vanzelfsprekend, dat men het
in die tijd een groot geluk kon noemen
als men op zijn weg zo'n kostbaar hoefijzer
vond.
Kunnen jullie vlug iets zien en in je opnemen? Dit tekeningetje bestaat uit 5 figuurtjes.
Het zijn 2 cirkels, een zeshoek, een driehoek en een rechthoek. Kun je nu met één oog
opslag zeggen in welk van deze figuurtjes de meeste en de minste vakjes zitten?
Oplossing: De cirkel links telt de minste vakjes nl. 8; dan volgt de rechtse cirkel met
10 stukjes. De zeshoek heeft er 12 en de driehoek 16.
Jonge meisjes zijn tegenwoordig bezeten
van gekke mutsen en petjes. Als het moet,
willen ze ze nog zelf breien of haken ook.
Als het maar niet te lang duurt, wam
anders is de aardigheid er zó af.
En als hij vuil wordt, die muts, dan moet
hij niet zo bewerkelijk zijn, maar in een
ommezientje schoon en droog.
Da's modern! Als ze voor hun muts draion
wol nemen, zal hij bovendien niet ver-
vilten en er „vers" blijven uitzien.
Hier volgt het haakpatroon voor dezt
artistieke schoteltjes-muts, die versierd is
mèt een dolle pompoen.
Neem 4 bolletjes dralon-wol en haak
naalden nr. 6 en 4 Vi, De steek is een
voudig: met dubbele draad vaste steker
haken. Nu gaan we beginnen!
Zet met haaknaald 6 vier losse steken in
een ring op en haak dan in deze ring zes.
vaste. Deze 6 steken vormen de hoek
punten van 6 cirkelsectoren. Deze sectoren
zullen naar mate het werk vordert zes ge-
lijkbenige driehoeken gaan vormen, die
hun tophoek in hetzelfde punt hebben.
Bij iedere toer aan deze zijden van de
driehoeken steeds 1 steek meerderen, net
zolang, tot iedere basislijn 15 steken breed
is en de gehele cirkel dus een omtrek van
6 x 15 steken beslaat.
Het begint al ergens op te lijken, hè?
Werk nu verder met haaknaald 4'A. Als je
de eerste keer rondgaat iedere 2de en 3de
steek samenhaken, bij de tweede keer
iedere 4de en 5de steek.
Met de resterende 63 steken nog vier keer
rondgaan. En nu nog even de laatste hand
aan ons hoofddeksel leggen!
Maak een fraaie pompoen (ook van draion,
natuurlijk!), en naai deze midden op de
muts. Zo en nu flaneren!
Ik had geluk. Zonder te weten wie ik was
vroegen ze me in het Nederlands waar ze
moesten uitstappen. Ik kon niet nalaten te
zeggen: „U ziet eruit alsof U op huwelijks
reis bent". De oude man lachte. „Maar
dat is ook zo. Dit is echt onze huwelijks
reis, voor Netty en mij; alleen maken we
die vijftig jaar na onze trouwdag; we kon
den niet eerder en nu zijn we hier dan
voor onze gouden bruiloft!"
„Ja", zegt ze, „we hadden altijd onszelt
beloofd naar Venenetië te gaan en nu zijn
we er.... en we zijn nog net zo als vijftig
jaar geleden". „Maar wat is er dan met U
gebeurd", vroeg ik, „dat U die droomreis
niet eerder hebt kunnen maken?"
„We hebben gewerkt", zei de oude man
„En is dat alles", vroeg ik.
,Ja", zei het vrouwtje, „dat was alles.
Alles gedurende vijftig jaar. Maar daar was
ook de restHaar gezicht was een
lieve glimlach. 21e grepen elkaar weer bij
de hand. Ze keken naar elkaar zoals daar
ben ik zeker van ze het al die vijftig
jaar gedaan hadden. Ze zijn gelukkig, dacht
Tekenles van meester Simpelman
Als jullie een potlood met een scherpe punt, een lineaaltje en een stukje vlakgum
hebben, dan zullen jullie eens zien hoe eenvoudig het is dit mannetje na te tekenen.
Je begint met een rechthoek, zoals de afbeelding weergeeft. Als je deze op papier hebt
staan, is al het andere werk vrij eenvoudig.
Als je zover bent, bekijk dan de tekening nog maar eens goed!
