Het nieuwe
ONTMOETING
tg pïettig wecken faf de
Schiedamsche
Cartonnagefabriek
VOOR GRATIS OGENTEST IN
GEBOUW „IRENE" BESTAAT
GROTE BELANGSTELLING
DROGISTERIJ „DE GAPER
ONHERKENBAAR
Verschijnt woensdag en vrijdag in Schiedam en Kethel.
Opticien D. DIJKSHOORN
UITERMATE TEVREDEN
DRIE - EEN
Klaverjasvereniging
r/Het Singelkwartier
d
J
MATAMOFORSE van oud winkeltje tot hyper-moderne zaak
n
MUSEUMCONCERT
WOENSDAG 26 FEBRUARI 1964
15e JAARGANG No. 41
OPLAAG 26.100 EXEMPLAREN
Redaktie en advertenties: BROERSVEST 125, Schiedam (C. J. van der Klink), telefoon 010-67368 en 63939.
Kantooruren: dagelijks (behalve zaterdag) van 9-1 en 2-6 uur. Inzendtermijn advertenties, dinsdag en donderdag 6 uur 's avonds.
Centrale administratie Randstad-edities: Koornmarkt 34, Delft, telefoon 01730-23627* Tarieven op aanvraag.
De „Randstad-edities" geven plaatselijke uitgaven in Delft,
Schiedam, Vlaardingen, Maassluis, Rijswijk met de rond deze
steden gelegen dorpen en 'n streek-editie voor geheel Westland
■-
Ai v T
'::v- v.
'AT
WWVVWWWMWHVWWVVVWVVWMMVWVWMWVW
Is het dat? Drie protestante Prinsessen
Moeten de roomsen nu hopen dat Prinses
wordt om de stand op twee-twee, gelijk, te
de protestanten een kans in om dat éne
krijgen, door te beweren dat „Ze het wel
zal hebben?"
tegen één katholieke?
Margriet óók katholiek
brengen? Of zit er voor
doelpunt „ongeldig" te
om die jongen gedaan
Vijdag waren we al even in gebouw Irene1
geweest Maar op maandagmorgen gingen
we er wéér heen. Zómaar, omdat we
dachten, nu kunnen we alles eens op ons
gemak zien...! Het formulier van de vrij
willige ogentest zat allang veilig in het zij
vakje van onze portemonnee.
We dachten dus, nou op maandagmorgen
is er geen kip! Er waren echter talloze
kippen en hanen, een kleine twintig, toen
we daar binnenstapten. DAT hadden we
beslist niet verwacht! Ook opticien Dijks
hoorn niet.... Zaterdag was het de gehele
dag druk geweest, zodat mevrouw Levie,
een van de beide assistenten een klein
beetje blij was, dat het erop zat!
Al doet zij dit werk graag.
Kostelijk was het gebaar van de mevrouw,
die in haar autootje zat. Zij kon gemakke
lijker de rempedaal indrukken zónder die
hoge hak-schoen. Het zijdelingse gezichts
veld, na de reactie-proef, werd opgemeten
via de Peri-meter, een klein spiegeltje,
waarvan wij hier een afbeelding geven.
De wachtenden werd de tijd bekort met
het gebruiken van een kop koffie onder
het genot van een sigaret of een sigaar.
Bijzonder interessant was de test via een
Ortho-rater van Bausch en Lomb U.S.A.,
waarbij de persoon zeven verschillende
plaatjes te beoordelen kreeg via dit appa
raat, dat in alle teststations wordt gebruikt
en dat nu bij de heer Dijkshoorn in ge
bouw ,,Irene" in gebruik is.
Niet iedereen kon overigens in die ge
kleurde figuurtjes de groene cijfers onder
scheiden. Er werden verschillende vragen
zo terloops gesteld, waarbij ook de vraag,
of de radio in de auto de aandacht af
leidde. Voor de één wel, voor de ander
niet. Hóe of men bemerkt, wanneer men
aan een leesbril toe is
De heer Dijkshoorn stond als gastheer
iedereen hoffelijk te woord en in een rustig
ogenblikje toonde hij ons de speciale
„brillen-stand". Volkomen zakelijk, want
als blijkt, dat een bril nódig is, dan wil
men graag meteen wat zien! 't Was maar
een heel kleine collectie, maar tenslotte is
de zaak van de heer Dijkshoorn slechts
een paar huizen van gebouw „Irene" ver
wijderd. En daar heeft men volop keus!
We zagen een grappige, beslist exclusieve
zonnebril. In de vierkante glazen „sleutel
gat-vormen" verwerkt! De twee sleuteltjes
al passen zij beslist niet in die slotenge
zellig aan het montuur bengelend. Kijkt u
er eens extra naar, als u eventjes (slechts
tien minuten) wachten moet!
n
Op de laatst gehouden contactavond, waar
aan 56 personen hebben deelgenomen, zijn
de mannen nu als overwinnaar uit het
strijdperk getreden! Het was de heer T. v.
Weelie, die met 4831 punten beslag wist
te leggen op de eerste prijs.
De eerstvolgende contactavond zal worden
gehouden op dinsdag, 10 maart in zaal
„Marijke", Broersveld. Aanvang: 8 uur.
Er worden dan drie partijen van 1500
punten gespeeld. Het bestuur heeft ge
meend voor deze en volgende avonden een
nog groter bedrag aan prijzen vast te
stellen. Ook is er een extra prijs beschik
baar gesteld voor diegene, die NIET tot
de prijswinnaars behoort.
Zoals gewoonlijk, kan iedereen, LID of
geen lid deze .avond meespelen en de
prachtige, huishoudelijke artikelen zijn de
moeite waard om ook eens bij de K.J.V.
„Het Singelkwartier" te gaan klaverjassen.
Op 24 maart wordt om eieren, ter waarde
van 120,gespeeld.
Maar tegen die tijd wordt u daaraan nog
wel bijtijds herinnerd!
Veel mensen worden móe van het tv.
kijken Wist u, dat een goede zonnebril dit
verhelpt? Maar dan moeten er ook beslist
goede glazen inzitten en daar staat de heer
Dijkshoorn beslist borg voor.
Het gezichtsvermogen van 17% der weg
gebruikers boven de 40 jaar is onvoldoende,
bij 40% van de weggebruikers boven de
60 jaar bleek tijdens een test van de
Stichting „Oog en Bril", dat hun ogen
niet aan redelijke eisen voldoen. Vaak is
men zich daar niet van bewust
Schiedam heeft nu, dank zij het initiatief
van de heer Dijkshoorn in gebouw 'Irene
de kans zich aan een vrijwillige ogentest
te onderwerpen. Dit in samenwerking met
bovengenoemde Stichting en het Verbond
voor Veilig Verkeer. Maakt u daar dan
ook gebruik van. Op zaterdag en maandag
kwamen er 202b ezoekers
U heeft hiervoor de gelegenheid t/m 3
maart. En wel elke dag van 10 tot half 1,
van half 2 tot half 6 en van 7 tot 10 uur.
Uitgezonderd op zaterdagavond en zondag.
Je kan samen in één stad wonen en elkaar
toch praktisch nooit zien! Maar als je dan
bedenkt, dat hier bijna 80.000 inwoners
zijn, is dat ook weer niet zo heel ver
wonderlijk! Vorige week, in die ijzige kou,
zagen we elkaar ineens weer en we hadden
vast wel het gevoel van dat is jaren ge
leden, want de begroeting was aller
hartelijkst!
Of ze eventjes tijd had...? Of ze éven mee
ging een kopje koffie drinken in „Het
Vierkantje", want zó stonden we te ver
nikkelen.... Natuurlijk stemde ze toe. Dit
kleine kwartiertje van de „baas" zou straks
ruimschoots ingehaald worden.
En daar zaten we dan! Prinsheerlijk in het
glazen kabinet, roerende in de zalige koffie
en prikkend in ons gebak. Want 't was
zomaar opeens een fééstdag en daar
hoorde dit spul bij. Maling aan de lijn....!
Het Horeca-bedrijf zóu eigenlijk een goede
propagandiste aan me hebben, want zo
maar ergens neerstrijken en genieten van
een kopje koffie door een ander gezet!
Natuurlijk, thuis is de koffie ook goed en
vast wel voordeliger. Maar het zomaar
voorgezet krijgenEen summum van
heerlijkheid! We wisselden in sneltrein,
je kan beter zeggen in straaljagervaart onze
laatste nieuwtjes uit. En Bep vroeg, of ik
nog schreef? „Bij kilometers" zei ik non
chalant en zag nog net, dat een voetganger
doodleuk door het rode licht heenstapte.
„Ik schrijf óók...." Het klonk bijna aarze
lend en ik vergat op slag die verkeers-
zondaar! „Er zijn zoveel dingen, die ik
meemaak, die je raken. Het leed van de
voogdijkinderen, de angst van de pleeg
ouders, die een kind geadopteerd hebben
en bang zijn het weer af te moeten staan.
De rapporten, die ik opmaak. Het zijn
flitsen die je weer móet geven. Maar of ze
aangenomen zullen worden? Ik probeer
het in elk geval. Ik heb ze iemand laten
lezen en die vond dat ik ze publiceren
moest. Dat ik ermee door moest gaan...."
„Dat moet je Mr. Bordewijk schrijven"
zei ik snel. „Hij zal het geweldig vinden.
Nu zijn er dan al drie van zijn vroegere
kantoorkrachten, die schrijven! Zouden we
toch een beetje van zijn begaafdheid geërfd
hebben? Maar dan kan natuurlijk niet.
Hoewel ik een brief van hem heb, van
21 oktober 1963, waarin hij schrijft, dat ik
net als mevr. Vlieger-Verbeek van de S.G.
vroeger Jeanne Verbeek op kantoor in de
Tuinlaan of Makkerstraat, talent heb!
Die brief bewaar ik als góud!"
„Ik schrijf onder pseudoniem. Voorlopig
tenminste. Dan voel ik me veiliger".
Ze wierp een blik op haar horloge en ik
rekende snel af. Een volgende keer was
het haar beurt! En ik draafde met haar
mee naar de tramhalte. Ergens in mijn
achterhoofd dreinde de gedachte, dat ik
een exclusief interview achter de rug had.
Met aantekeningen alleen in mijn hoofd!
Midden op straat bleef ik zomaar staan.
Stom, dat ik niet gevraagd had wat of haar
pseudoniem was. Al het zoeken naar korte
verhalen enz. in verschillende bladen zou
vergeefs zijn in de komende weken....
Vergééfs? Maar ik kén haar werk immers?
Ik weet toch, dat ze voor de Voogdijraad
werkt? En ik denk meteen aan het meisje,
dat nu al 21 jaar is, maar lat zij eens mee
bracht, verlaten door dé moeder. Het was
niet de bedoeling, dat ze voorgoed bij hen
thuis bleef. Maar ze bleef er tóch.
„Als ik de mensen hoor zeggen, dat ze niet
kunnen begrijpen, wat of het is een pleeg
kind je gehele hart te geven, dan zou ik
het iedereen wel willen vertellen, dat ik
dat wel degelijk weet. Daarom houd ik
misschien zoveel van mijn werk..."
Bep, die dit zei.... Bep, die jaren geleden
zich het lot van een klein, schuw meisje
aantrok en ervoor zorgde. Met de huis
genoten thuis. Het alle kansen in het
leven gaf met voorbijzien van de mogelijk-
Staan wij, Christenen, vandaag nog zó vierkant tegenover elkaar?
Hebben we er dan, wij allemaal, nog geen bliksem van begrepen,
van ons „CHRISTEN-ZIJN".
Ik heb niemand horen vragen: ,fleeft oecumene nog enige zin?"
Oecumene heeft, dacht ik, na deze verdrietige kibbelarij juist bij
zonder véél zin gekregen. Het is overduidelijk gebleken dat we
hard aan „Oecumene" toe zijn.
„Oecumene" betekent niet „elkaar prinsesjes af vangen", elkaar
proberen vast te praten, het betekent enkel en alleen: „Naar el
kaar luisteren, met elkaar van gedachten wisselen, eerlijk trachten
eikaars standpunt te begrijpen, te respecteren en op zijn aller
minst: te verdragen!"
Hoe kunnen wij aan „naastenliefde" denken als we elkaar niet
kunnen uitstaan? Als we achterdochtig op de loer blijven liggen
of we „de tegenpartij" soms op een „vuil spelletje" kunnen be
trappen, als we elk niet-direct-begrijpen verontwaardigd hoogst
merkwaardig" noemen. U kent dat „hoogstmerkwaardig"boorde
vol zuur venijn. Zolang we overal iets achter zoeken en dat
zullen we nog heel lang blijven doen zijn we er niet.
Ik weet niet of we er ooit komen zullen, bij die volkomen ver
draagzaamheid bedoel ik, bij dat „laat ieder zijn eigen waarde",
bij het respecteren van ieders eerlijke geloofsovertuiging.
Maar laten we het toch blijven proberen, ondanks niet te ontken
nen teleurstellingen.
Wij staan, als Christenen, niet tegenóver elkaar. Daarvoor hebben
we veel te veel gemeen.
Hebben we niet allen „dezelfde Vader"?
Sebastiaan.
heid, dat er misschien eens een man in haat
leven zou komen en zou dit kind dan geen
struikelblok zijn? Dat werd het niet....
Dat meisje is nu verloofd, gelukkig met
haar omgeving en is dat niet de grootste
beloning voor haar, die haar al die kansen
gaf? Ik duim stiekum, dat Bep véél succes
zal oogsten. En voortvarend als altijd, heb
ik al een plaatsje in mijn boekenrek ge
reserveerd voor haar éérste boek!
Ik zal er u dan over vertellen en haar
naam glorieus bekend maken.
Nog éven geduld....!
MIEKE
Maandagmorgen hebben we heel even de
alombekende drogistzaak van mevr. C. B.
HOUTMAN-ZWANENBURG (27 jaar in
het vak!bezocht aan de BroersveSt, hoek
Herenpad. En we vergaapten ons aan het
moderne interieur, aan de verkregen lichte
ruimte, waar mannen van Benschop's
Interieur te Loosduinen in koortsachtig
tempo de laatste hand legden aan de ver
bouwing van deze oer-degelijke zaak, maar
eigenlijk niet meer passend in de dynami
sche tijd van nü
Verrassend is het resultaat van de samen
smelting van het magazijn.
Het nieuwe plafond van zacht-board, de
prachtige blauw-groene vloerbedekking,
„balatred", een plastic laag op vilt.
Er loopt- een luifel in de lengte en breed
te van de zaak, een luifel van Afrormosia-
teak met indirecte verlichting, hetgeen 'n
bijzonder aardig effect geeft. Zo ook de
verlichting, aangebracht aan het plafond.
Boven de toonbank met electrische kassa,
lange kelken als decoratie, maar ook als
verlichting. Bijzonder geslaagd is de nagel-
lakkast met spiegel in het midden van
de zaak. Aan de muur kleine rekjes
met formicabladen en afgezet met alumi
nium strips. Voor de huisvrouw de „zelf-
keuze-afdeling" voor huishoudelijke arti
kelen, zoals kastpapier enz. Dan de aparte
afdelingen voor parfumerieën, pharmaceu-
tische artikelen, baby- en verpleegsters
artikelen, haarlak enz. enz.
„Met mejuffrouw Maltha wil ik de klan
ten persoonlijk helpen. Ik heb een gron
dige hekel aan het zélfbedieningssysteem.
Daardoor raak je het contact met de klant
kwijt en dét stel ik juist op hoge prijs",
zegt de energieke mevrouw Houtman met
nadruk.
En zucht, als we even later boven de zaak
een praatje maken! De huiskamer is één
voorraad-opslagplaats geworden!" „Straks,
als alles op zijn plaats staat, vergeet ik
deze narigheid van rommel overal. Hoofd
zaak is, dat de zaak aan aanzien gewon
nen heeft. Men weet sinds jaren, dat ieder
nieuw artikel, dat op de markt gebracht
wordt, reeds de andere dag bij mij voor
radig is. Het is wel heel erg jammer, dat
de vertrouwde „gaper", waaraan ik zo bij
zonder gehecht ben, nu niet meer tot zijn
recht komt. Dat was jaren geleden wél het
geval. Maar nu heb ik een moderne zaak,
die aan alle eisen voldoet. En daarmede
ben ik bijzonder gelukkig. Die rommelige
dagen wegen niet op tegen het resultaat,
dat bereikt is".
En daarmede heeft deze zakenvrouw ge
lijk. Weer is gebleken, hoeveel moois er
van een oud pand gemaakt kan worden.
Als je er maar wat geld tegenaan smijt!
Morgen wordt deze zaak heropend. Gaat
u eens kijken, het is beslist de moeite
waard.
Succes mevrouw Houtman.
Op 28 februari a.s. concerteert in de aula
van het Stedelijk Museum, Hoogstraat 112
het Amsterdams Strijkkwartet. Dit nog
vrij jonge kwartet bestaat uit Jeannelotte
Hertzberger en Rena Scholtens viool, Hans
Dusoswa, altviool en René van Ast, cello.
De drie eerstgenoemden waren leerling
o.m. van Oskar Back en Van Ast kreeg les
van Carel van Leeuwen Boomkamp.
Zowel Jeannelotte Hertzberger als René
van Ast behaalden de Vriendenkrans van
de Vereniging van Concertgebouwvrienden,
bovendien werd eerstgenoemde eerste prijs-
winnares van het Internationaal Violisten
concours in Orense (Spanje).
De beide violisten speelden enige jaren in
het Nederlands Kamerorkest, terwijl de
altviolist hiervan nog deel uitmaakt.
De cellist is concertmeester van het Kunst-
maandorkest. Er worden kwartetten uit
gevoerd van L van Beethoven, Matthijs
Vermeulen en Antonin Dvorak.
De strijkkwartetten van L. van Beethoven
deelt men wel in in 3 groepen.
Eerst de „vroege" Beethoven met de zes
kwartetten uit opus 18 die van een speels
lyrisch karakter zijn. Dan komen de Rus
sische kwartetten, opus 59.
De derde en laatste periode bestaat uit de
kwartetten opus 127, opus 133 en stammen
uit de laatste drie levensjaren van L. van
Beethoven. Het Amsterdams Strijkkwartet
speelt het 2e kwartet uit de eerste groep
en wel het z.g. „Komplimentier" kwartet
(ontstaan 1800-1801).
Als belangrijke daad dient men de uit
voering van het Strijkkwartet van Matthijs
Vermeulen te noemen. Zelden uitgevoerd,
is het voor het Schiedamse Museum een
gebeurtenis van de eerste orde.
Het programma na de pauze bestaat uit
het kwartet opus 51 van Antonin Dvorak.
Muziek van een echte gezond romantische
componist, die zich inspireerde op de rijke
Tsjechische Volksmuziek.
Het is een kwartet dat een plezier voor
uitvoerenden en toehoorders betekent.
Een gang naar het Museum op vrijdag
avond 28 februari zal dan ook zeker de
moeite waard zijn.
TEL. 69161, iiï6uur!>a«oflds TEL.66459
