De twee leeszalen zijn nu
onder één dak
26.100
ZUIVER WATER OP
EEN KNIPKAART
ECONOMIE EN RECLAME VOOR
STUDENT EN ZAKENMAN
UNIEKE EXPOSITIE VAN VlJF
MODERNE ENGELSE ARCHITECTEN
Ontwerp afsluiting Prins enhof te Delft
Kuip
JONG VLAARDINGEN
STELT VEEL BELANG IN
MOLIèREs HEER VAN
POURCEAUGNAC
Toren
Nieuws uit de Gemeentebibliotheek Vlaardingen
PAASMAANDAG
S V V. 2 - HERACLES 2
gezinnen lezen
uw advertenties
in dit blad
ADVERTEREN
DOET UW OMZET
ZIENDEROGEN STIJGEN
Schiedams Stedelijk Museum
VRIJDAG 27 MAART 1964
H£T NIEUWE STADSBLAD
J
Nog niet zo tang geleden vroegen we ons in deze kolommen een beetje on
geduldig af waarom de uitslag van de door de gemeente destijds uitge
schreven architectenprijsvraag (afsluiting Prinsenhof complex) zo lang op
zich moest laten wachten. Nu weten we het dan, althans de uitslag. En die
leverde, volgens de jury, een verrassend resultaat op met een zeer aan
vaardbare eerste prijs. Het bekroonde ontwerp (van ir. P. H. Dingernans
uit Utrecht) zal men nu schielijk op ware schaal gaan inpassen in de onder
broken gevelwand aan de Phoenixstraatde sluitsteen van het historische
Prinsenhof complex.
sluitsteen van het Prinsenhof-complex,
moeten worden opgeofferd.
Door een iets teruggetrokken plaatsing van
de gevellijn aan de Phoenixstraat krijgt
men bouwtechnisch of meer nog architec
tonisch en ruimtelijk aansluiting op het
achterliggende Prinsenhof-complex met z'n
vele karakteristieke bouwwerken; door een
ruime glazen doorkijk naar de achtertuin
wordt dit contact ook hierdoor gezocht
en verkregen.
Reeds hebben meer dan vijfhonderdvijftig
jongelui van het voortgezet onderwijs zich
verzekerd van een toegangsbewijs voor de
vrije toneelvoorstelling voor jonge mensen,
waarop het klassieke toneelstuk van Mo
lière „De Heer van Pourceaugnac" zal
worden opgevoerd door de toneelgroep
„De Nieuwe Komedie".
Deze toneelavond wordt donderdag 2 april
in de Stadsgehoorzaal gehouden.
Ze wordt georganiseerd door de commissie
voor jeugdvoorstellingen.
Nog een beperkt aantal plaatsbewijzen is
voor belangstellende jongeren verkrijgbaar
op de afdeling onderwijs en culturele za
ken van het Stadhuis en indien nog voor
radig vanaf half acht aan de kassa van de
Stadsgehoorzaal. Overigens toont deze
grote belangstelling opnieuw, dat het pu
bliek en in dit geval de opgroeiende jeugd,
wel degelijk warm loopt voor kunstzinnige
manifestaties. Als de aanpak ervan maar
op de juiste wijze geschiedt en men het
kunstgevoel in de mens weet te stimuleren.
Tenminste, daar heeft men van de ge
meenteraad uit op aangedrongen. En daar
de jury eigener beweging nogeens duizend
gulden op de (eerste) prijs van 4000 gul
den legde, lijkt het vermoeden gerecht
vaardigd, dat dit ontwerp zal worden ge
realiseerd. Hoe het dan precies wordt toont
bijgaande foto. Dit zei ir. K. de Vries,
hoofd van de Stedebouwkundige dienst
van de gemeente ervan: „Een bijzonder
boeiende oplossing met een uiterst ven
antwoorde relatie met de omgeving, een
goede inpassing ook in de gevalwand van
de Phoenixstraat, waarbij de wat achter
waartse plaatsing weer logisch aansluit op
de historische karakteristiek van het Prin
senhofcomplex, waarvan dit ontwerp de
afsluiting diende te zijn".
Een hele mond vol, maar wel typerend.
Hij zegt ook, dat de jury dit ontwerp
duidelijk heeft onderkend als een heden
daags architectonisch gegeven met als extra
verdienste een overzichtelijke indeling van
het leeszalen-complex.
Het bouwwerk, eenmaal uitgevoerd, zal
dan 8.25 meter hoog worden, 46 meter
lang en 60 meter breed en toont aan de
Schoolstraat zijde een karakteristieke toren.
Deze traptoren kan worden gebruikt voor
de opslag en transport van boeken naar de
filialen van de leeszalen.
De oude Schoolstraatkerk en een paar
huizen zullen dan wel aan dit bouwplan,
Links van de ingang komt een jeugd
leeszaal en rechts een ruime expositiezaal
waar ook voordrachten e.d. kunnen worden
gehouden; door de vloer wat te verlagen
ontstaat er een soort kuip, met een vrije
doorkijk op de tuin.
In de directe omgeving is er dan nog een
leeszaal voor volwassenen en speciale
ruimte voor een discotheek voor blinden,
die er hun „gesproken boeken" kunnen
brengen en halen. Een dergelijke discotheek
zou voor Delft een primeur betekenen.
Op de bovenverdieping heeft de architect
nog een aparte leeszaal en tijdschriften-
hoek, een speciale afdeling voor gedrukte
muziek, een uitleenbibliotheek, archief en
binderij en een complete braille-bibliotheek
En nu maar afwachten of architect en ge
meentebestuur elkaar voor de uitvoering
van dit boeiende project kunnen vinden
én of de beide Delftse bibliotheken
(rooms-katholieke en neutrale) elkaar
kunnen verdragen onder één dak.
De verwachtingen in deze zijn echter
hooggespannen.
i
Voor degenen, die bedrijfseconomie stu
deren, bezit de gemeente-bibliotheek een
belangrijke collectie lectuur, zoals De Leer
van de kostprijs door Prof. dr. H. J. v.d.
Schroeff, Theorie der internationale eco
nomische betrekkingen, Leerboek van de
economische theorie door Alfred W. Sto
nier en Douglas C. Hayne, Leerboek der
bedrijfseconomie door Van der Mey.
De werking van de volkshuishouding, een
eerste inleiding tot het economisch denken
door dr. F. J. de Jong, Statistiek van A
tot Z, een vademecum voor bedrijfspraktijk
en studie door A. J. van Rooswinkel.
Het zijn allemaal kostbare boeken, die
heel moeilijk in de bibliotheek van de
Economische Handelshogeschool te krijgen
zijn. Voor de serieuze student is deze lec
tuur een bron van kennis.
Ook in het populair-wetenschappelijke
genre heeft de bibliotheek te kust en te
keur. Daar is bijv. op het gebied van
reclame Baafle en Hollander Reclame
kunde, N. Corstanje Reclame, waarin Je
slagzin te lezen staat: Herhaling is de
trekkracht der reclame, Reclamewinst, uit
de praktijk van de middenstandsreclame
door A. W. L. Copijn. Ook verkopen moet
men leren. Dit is ongeveer de titel van
een boek door Gerard Koschorek ge
schreven. Over het vinden van het effec
tieve verkoopargument lezen we: Geen en
kele klant wenst zo maar het artikel, maar
in feite het middel dat zijn behoeften be
vredigt. Verkopen is een van de moeilijkste
bezigheden die er bestaan, schrijft drs. J.
Slikboer in zijn handzaam werkje „Psy
chologie van de verkoop".
Hebt u ook last van tijdnood? Lees dan
het aardige geschrift van H. J. A. Hofland,
getiteld Geen tijd, Op zoek naar oorzaken
en gevolgen van het moderne tijdsgebrek
of James T. Mc Gray „Het euvel van de
tijdnood" waarin waardevolle suggesties
voorkomen voor een goede indeling en een
efficiënt gebruik van uw tijd.
Prettig leesbare boeken over reclame zijn
tenslotte nog „Waar het in de reclame om
draait" door Rosser Reeves en het bekende
boek „De verborgen verleiders" van Vance
Packard. De eerste auteur, een directeur
van een reclamebureau zegt o.a.: Er kun
nen grote fouten gemaakt worden, indien
men een reclamecampagne steeds beoor
deelt naar de verkoop. Bij Vance Packard
lezen we: Reclamepsychologen hanteren
nu reeds de menselijke geest ten behoeve
van iedereen die maar wil betalen.
De massa-psycho-analyse is tegenwoordig
de leidraad bij verkoop-campagnes, waarbij
miljoenen dollars worden omgezet.
Voorts vindt u in de gemeente-bibliotheek
nog vele interessante boeken, waarvan de
inhoud in het sociologische en economische
vlak liggen. De vijf fasen in de economische
groei door Rostow, De eenzame massa
door David Riesman, over culturele krach
ten in onze samenleving, De massa en zijn
toekomst, proeve en analyse van onze
samenleving dóór Ir. S. H. Stoffel, De
economie van de overvloed door John
Kenneth Galbraith. Leven met de wel
vaart, een sociologische beschouwing door
Ernest Zahn, waarin de structuur van de
hedendaagse maatschappij wordt behandeld
in verband met de toenemende welvaart
en de daarmee samenhangende vraag
stukken als produktie, vraag en aanbod
en vrije tijd.
Maandagmiddag vindt aan de bosrand het
competitieduel plaats tussen de reserves
van S.V.V. en het Almelose Heracles.
De Almelo'ers beschikken over een goed
tweede elftal dat menige verrassende uit
slagen heeft weten te boeken.
De rood-groenen reserves daarentegen zijn
de laatste wedstrijden weer knap of dreef
en zullen er een eer in stellen dé nederlaag
in Almelo te revancheren en ditmaal beide
punten aan de bosrand te behouden.
De wedstrijd vangt normaal aan om 2 uur
n.m.
De kogel is dan nu door de kerk: Delft heeft de twijfelachtige primeur de eerste stad
te zijn waar je zuiver water (dus geen Rotterdams Rijnwatertje) op een knipkaart kunt
krijgen. Eén liteïfles vóór een knip onschuldig water. Voor zieken en baby's, die, zoals
dokter D. P. Kok onlangs nog in de Delftse raad benadrukte, soms niet zonder schade
bet „gewone leidingwater kunnen consumeren".
Mensen die een zoutloos of zoutarm dieet moeten houden op medisch advies en
zuigelingen zullen er wél bij varen, bij deze zuiverwater-distributie, waarvoor in de stad
verschillende tapposten zullen worden ingericht. De kaarten zullen worden verstrekt
in overleg met de G.G. en G.D. De kaarten zullen pas dan mogen worden gebruikt
als de verontreinigingsgraad van het Rotterdamse water meer dan 500 milligram bedraagt
per liter. Zodra dit het geval is komen de tappunten in werking. Sinds een dag of veer
tien schommelt dé waterverontreiniging rond de 490 milligram per liter.
Lekker is het niet, maar vooralsnog onschadelijk voor zieken en zuigelingen. Wij vragen
ons slechts af hoevelen er nog gezond kunnen blijven na het drinken van onzuiver water.
Want dit staat als een paal boven waterals er zuiver water aan zieken moet worden
geleverd betekent dit dat de gezonden met onzuiver water worden afgescheept.
Alle goede bedoelingen ten spijt. En nu mag een plaatselijk blad wel stellen dat er zoveel
haken en ogen aan ons water zitten, hetgeen we niet ontkennen, vooralsnog blijft dat
een nutsbedrijf de gemeenschap durft af te schepen met een wansmakelijk vocht.
En dat het nog jarenlang sukkelen zal blijven met dit residu van wat we algemeen onder
drinkbaar water believen te verstaan. Een knipkaart voor de gehele bevolking, die zucht
onder zuing waterbeheer. Delft heeft de pretensie in vele zaken proef-stad te willen zijn.
De proef met het Rotterdamse water heeft nu lang genoeg geduurd; de tongtest bewijst
het: bocht! Zelfs onze bekende stadgenoot Jules de Corte toch wel een vriendelijk
man heeft in een schrijven aan de gemeenteraad verzucht, nee niet „Waarom zijn de
bergen zo hoog", maar (Waarom is het water zo slecht?"
We hoorden dat deze schepping van Jules thans grote kans maakt om tot stede-lied
van ons aller Delft te worden verheven
fc
Symposium hij kaarslicht
In de Aula van het Stedelijk Museum te
Schiedam werd donderdagavond door de
chargé d'affaires bij de Ambassade van
Engeland in Den Haag, mr. Foster een
unieke expositie van het werk van vijf
moderne architecten geopend. Er bestond
veel belangstelling voor deze unieke ex
positie. Men zag veel vreemde gezichten.
Daarnaast waren er de habitué's, de vaste
bezoekers, die het intellectuele en kunst
minnende deel van de Schiedamse burgerij
vertegenwoordigen. Onder hen bevond zich
burgemeester Peek. Het aardige van deze
openingsplechtigheid was weer het ge
zellige samenzijn na afloop van de be
zichtiging van de tentoonstelling.
De kaarsen werden aangestoken. Op sfeer
volle wijze verlichtten ze het barokke
interieur van dit voormalige oude kerk
gebouw met zijn fraai kerkorgel, dat in
1755 door H. H. Haas uit Gouda geleverd
werd en een van de oudste van ons land is.
Gezellig gezeten rondom tafeltjes kwamen
de bezoekers tot een symposium bij kaars
licht, terwijl ze zichzelf konden bedienen
met lichte drankjes. Kunstenaars ont
moetten er kunstminnaars. En men kwam
tot een gesprek op menselijk niveau.
Deze intieme bijeenkomsten ontvangen
steeds meer belangstelling. Ze voorzien in
een culturele behoefte.
Hoe bouwt men thans in Engeland?
J. M. Richards gaf in „The Architectural
Review" een inleiding tot deze tentoon
stelling. Vijf moderne Engelse architecten-
bureaux, Arup Associates, Andrew Ren-
ton and Associates, Alison and Peter
Smithson, Stirling and Gowan, Howell,
Killick, Patridge and Amis, tonen op deze
expositie hun bouwwerken. Vier daarvan
zijn onafhankelijk, de vijfde, die van Arup
Associates is geliëerd met een leidend,
raadgevend ingenieursbureau in Engeland
Bijna alle architecten behoren tot dezelfde
generatie. Ze begonnen hun loopbaan on
middellijk na de oorlog.
Hun eerste opleiding werd in de meeste
gevallen onderbroken, doordat ze in de
oorlog in dienst gingen. Men kan ze zien
als vertegenwoordigers van de eerste ge
neratie, die nooit de strijd heeft gekend,
die de bouwkundige wereld in de dertiger
jaren overheerste om een moderne archi
tectuur, gbaseerd op de moderne techniek
te vestigen, in plaats van op de overblijf
selen van historische stijlen. Deze vijf ar
chitecten zijn bijzonder belangwekkend.
Niettegenstaande het feit dat ze allen voor
zichzelf werken, begon de firma die de
meeste projecten op zijn naam heeft staan,
Howell Killick, Partridge and Amis, als
een groepje jonge architecten, werkzaam
op de afdeling woningbouw van de Lon
don County Concil. Hun werk aldaar werd
een van de opvallendste bijdragen op
bouwkundig gebied, die Engeland aan de
bouwkunde over de gehele wereld heelt
geleverd. Deze architecten hebben dus een
directe ervaring met de wisselwerking van
sociale, politieke en bouwkundige pro
blemen in de moderne wereld, waaraan de
meeste jonge architecten veel belang heb
ben. Dezelfde firma laat een schoolgebouw
zien, dit doen James Stirling en James
Gowan ook. Ze herinneren ons aan de be
langrijke rol, die de school in de ont
wikkeling van de Engelse bouwkunde na
de oorlog heeft gespeeld.
Het probleem, dat de Engelse architecten
op het ogenblik bezig houdt, is het vor
men van een goede architectuur met de
technieken van geïndustrialiseerd bouwen.
Hun pogingen in die richting zijn ook
op deze expositie toegelicht, vooral bij het
werk van Arup en Andrew Renton.
De bouw van nieuwe steden is een andere
Engelse na-oorlogse onderneming, die over
de gehele wereld belangstelling heeft ge
wekt, hoe wel meer om hun sociale en
stedebouwkundige ideeën dan om de
architectonische kwaliteit van de afzonder
lijke gebouwen. Een van de projecten
echter, die ons getoond worden door Arup
Associates is een blok huizen dat de aan
dacht trekt zowel voor de structuele als
functionele begrippen.
Het werk van Arup Associates dient, ook
als herinnering aan de integratie van ver-
gevordende en experimentele structurele
technieken met de vooruitgang van de
beste Engelse architecten.
