ZIJ NOEMDE ZICH MEVR. CHURCHILL EN DAT REDDE HAAR HET LEVEN We leven in een mannenwereld VROUWEN IN HEI NIEUWS TIPS VOOR DE HUISVROUW ROOSEVELT'S TEDDY-BEER IS 60 JAAR GEWORDEN! Moedige vrouwen Kleine beeldhouwster- note beelden Laten we het maar toegeven CLAUDETTE COLBERT het ideaal voor elke vrouw Meer dan 160 miljoen beertjes! Slechts dertig dagen voor de wapenstilstand in 1918 kwam de dappere Franse soldaat, sergeant Gaston Brailly, om het leven tijdens een gevecht. Hij had met grote moed gevochten sinds het begin van de oorlog en hij had zowel het „Crolx de Guerre" als de „Medaille Militaire" verworven. Brailly was ais vrijwilliger nogal eens opstandig geweest, waarbij een paar maal de krijgsraad voor hem dreigde, maar hij was een uitzonderlijk goed soldaat, wiens heldendaden in vele rapporten werden vermeld. Zijn dood, met de overwin ning zo nabij, veroorzaakte grote droefenis bij zijn donkerogige tere weduwe Yvonne en haar twee jonge kinderen Odette en Louis. Nieuw verdriet. Net voor Odette's achtste verjaardag werd de familie Brailly door een nieuw verdriet getroffen. Het kleine meisje werd plotseling blind. Bijna twee jaar was zij onder behandeling van specia listen maar de doktoren konden helaas niets bereiken maar kort daarna kwam als bij een wonder onverwacht het licht in de ogen terug. Maar juist toen het kleine lieve meisje van haar leven zou beginnen te genieten kreeg zij rheumatische koorts. Na deze koorts aanvallen was zij zeer zwak en ge deeltelijk verlamd maar Odette mocht ook deze ziekte doorstaan! Toen Odette 14 jaar was geworden, verhuisde de familie naar Boulogne. Zij groeide hier voorspoedig op en in 1930 trad zij daar in het huwelijk met de Engelsman Roy Samsom, een zoon van een oude familievriend. Zij bleven in Boulogne wonen tot na de geboorte van hun eerste kind, Francoise. Toen vestigden zij zich In Engeland, waar hun twee andere dochters, Lily en Ma rianne geboren werden. Toen de tweede wereldoorlog uitbrak meldde mevr. Samsom zich onmiddellijk als vrijwilligster. Zij werd donor en een gedeelte van haar huis in Londen werd als klasselokaal ingericht voor kinderen, die nog niet naar de provin cie geëvacueerd waren. Radio-oproep. Op een dag hoorde zij een radio-op roep voor foto's van de Franse kust. Mevr. Samsom stuurde direct haar gro te verzameling In met een brief erbij, waarin zij melding maakte van haar grote kennis van het gebied rondom Boulogne. Maar zij zond de brief per abuis aan het Oorlogsbureau inplaats van aan de Admiraliteit. Niettemin kreeg zij antwoord van het Oorlogsbureau. „Heeft u er ooit aan gedacht, mevr. Samsom'", zo zei de officier, die haar ontving, „dat u van groot nut zou kun nen zijn voor het Oorlogsbureau?" „Ik wil graag wat doen", antwoordde zij, „maar u moet wel bedenken, dat ik drie kleine kinderen heb, die nog alle verzorging nodig hebben". Geheim werk. Toen kwam er een brief, waarin haar verzocht werd contact op te nemen met kapitein Japson in het Victoria-hotel. Hij vertelde haar verschillende bijzon derheden van geheime organisaties en bijzondere operaties alsmede van vrou wen, die getraind werden om geheime opdrachten te vervullen in het bezette Frankrijk. Een week na haar gesprek met kapi tein Japson belde Odette Samsom hem op met de mededeling, dat zij „de functie waarover gesproken was" ac cepteerde. 'Zij had een tehuis voor haar kinderen gevonden in een Frans nonnenklooster in Essex in Engeland. Zij kreeg de codenaam „Lise" en zij werd Frankrijk binnengesmokkeld om daar samen te werken met de onder grondse. Hoewel haar opdracht gevaar lijk was, gaf het haar de voldoening dicht bij haar moeder te zijn in Bou logne. Bij een bepaalde gelegenheid zag zij haar moeder zelfs maar zij weerstond de heftige verleiding zich bekend te maken... Verraden. In april 1943 werd zij aan de Gestapo verraden door een Fransman, die zij steeds vertrouwd had. Toen zij naar de gevangenis in Fresnes gevoerd werd kwam „Lise" even in contact met haar leider, kapitein Peter Churchill, de legendarische „Raoul" van de ge heime dienst. In hun beider voordeel besloten zij voor man en vrouw door te gaan en tot hun grote verbazing slikten de Duitse bezetters dit ver haaltje. Bovendien waren zij ervan overtuigd, dat kapitein Churchill een familielid was van zijn grote naamge noot Winston Churchill, de toenmalige minister-presidente van Engeland. De opofferende jonge vrouw vertelde de Duitsers, dat kapitein Churchill alleen op haar verzoek naar Frankrijk was ge komen. Zij nam de volle verantwoor delijkheid 'daarvoor op zieh en ver zocht de doodstraf voor zichzelf. Gemarteld. Maar de Gestapo wenste nog twee Britse geheime agenten, die de Franse ondergrondse adviseerden, te arreste ren en „Use" was de enige, die hen kon vertrellen waar zij zich ophielden. Zij weigerde dit echter te vertellen on danks vreselijke martelingen. Zij liet ook niets los toen haar rug werd be werkt met hete ijzers en haar teenna gels één voor één werden uitgetrok ken. Na meer dan een jaar in de gevange nis te Fresnes te hebben doorgebracht, waar zij op haar executie wachtte, werd mevrouw Samsom naar het be- Ik heb gehoord, dat een bekende Franse cosmeticafabriek mannen wil gaan op leiden als reizende consultanten. Psychologisch zeer juist. Misschien lijkt het U dwaas toe een droge huid of tint van een foundationcreme te bespreken met een man, maar kijkt U maar eens achter de schermen van de schoonheidswereld. Het merendeel van de mensen, die nieuwe producten samenstellen, de schei kundigen, die de leiding hebben in de laboratoria en de mensen, die aan het hoofd van de verkoping of de verpakking staan, zijn mannen. In New York werd ik eens het beste bediend en geholpen door eën man, die de leiding had in een kleine lingerie- en kousenwinkel nabij mijn hotel. Hij was niet de eigenaar van de winkel. Zijn vrouw had er gewerkt voor zij trouwden en hij was in de zaak terecht gekomen doordat hij de baas leerde kennen als hij zijn aanstaande na sluitingstijd kwam afhalen. „De baas vertelde mij, dat hij de zaak ging uitbreiden en ik zei dat ik verko per wa3 en op zoek naar een andere baan. Ik ben hier nu al drie jaar en de eigenaar heeft in twee van zijn andere winkels mannelijk personeel genomen. Liever een man. De chef van een supermarkt zei me: „dat huisvrouwen in een winkel graag door mannen geholpen worden maar dat zij het liefst bij vrouwen betalen Hij zei: „Mijn klanten vragen graag in lichtingen aan mijn mannelijke verko pers over de diverse artikelen. Maar zij betalen aan de kassa het liefst bij meisjes". Bij mijn garage werken twee meisjes maar op mijn vraag kreeg ik te horen, dat vrouwelijke klanten nooit inlichtin gen over hun auto vragen aan de vrouwelijke assistenten. Mannen wel, maar vrouwen kopen alleen benzine en olie. Zij wachten tot er weer een man dienst heeft om te vragen of bepaalde onderdelen misschien vervangen moe ten worden en of de auto aan een grote servicebeurt toe is. Denk eens aan de afdelingen van meu bilair in de grote zaken. Meestal zijn daar mannelijke verkopers en dat is de vrouwelijke clientele geheel naar de zin. Meer vertrouwen. Een chef van een grote zaak vertelde mij. „Vrouwen stellen meer vertrouwen in mannen in deze afdelingen". „Zij gaan dure dingen kopen en stellen meer vertrouwen in het oordeel van een man". Vele vrouwen moeten geheel alleen kleur en stijl uitkiezen en hebben graag de steun van een andere man bij deze moeilijke keus of horen mis schien graag zijn waardering over hun smaak. Ondanks de emancipatie staan we waarschijnlijk meer onder overheersing van mannen dan we dachten, elke keer als we geld uitgeven. Een flesje verleidelijke parfum? Het product van een miljoenen industrie, geleid door mannen. Een nieuwe japon of hoed? U kunt er zeker van zijn dat een man het heeft ontworpen en dat de firma, die het model verkoopt door een man wordt geleid. Mannelijke schoonheidsadviseurs zijn dus niet zo vreemd als men op het eerste gezicht zou denkenl ruchte concentratiekamp Ravensbrück gebracht. Zij wachtte daar moedig op haar terechtstelling. Maar deze werd gelukkig niet ten uitvoer gelegd want in 1945 kwamen de Amerikaanse troe pen de gevangenen bevrijden. De com mandant van het kamp reed de Ame rikanen zelfs met mevr. Samsom tege moet om haar over te leveren. „Dit Is mevrouw Churchill", zei de commandant. „Zij is een familielid van Winston Churchill, de minister-presi dent van Engeland!" Klaarblijkelijk heeft de leugen, die me vrouw Samson op weg naar de Fran se gevangenis had bedacht, niet alleen het leven van kapitein Churchill maar ook het hare gered... Bij haar terugkomst in Engeland werd zij als een grote heldin geëerd en on derscheiden o.a. met het George Cross. In 1950 benoemde de Franse regering de dappere dochter van Gaston Brailly tot „Chevalier van het Legioen van Eer, waardoor zij een van de meest gedecoreerde vrouwen in de geschiedenis werd. O het Engelse stadje Stratford-on-Avon, de geboortestad van Shakespeare, is altijd al in trek geweest bij de Neder landse toerist in Engeland maar dit jaar toch wel in het bijzonder. Ter ge legenheid van de 400ste verjaardag van Shakespeare wordt er een grote ten toonstelling in dit stadje gehouden, die duizenden en duizenden belangstellen den trekt, waarbij vele Nederlanders. Op deze bijzonder mooie expositie ziet men o.m. enorme beelden van Elisa- bethaanse soldaten, die de wachte hou den. Prachtige beeldhouwwerken van Astrid Zydower. Zij is een van de drie beeldhouwers van Engeland (de ande ren zijn Barbara Hepworth en Elizabeth Frink). Het is interessant te weten, dat al haar werk groot is. Zij wijst het idee, dat dit iets met psychologische oorzaken te maken heeft, af. Zij kwam in het begin van de oorlog, toen zij negen jaar oud was, naar Engeland. Zij is de jongste uit een ge zin van Joodse vluchtelingen uit Duits land. De ouders van Astrid Zydower waren achtergebleven en werden ver moord. Zij werd in een levendig Engels gezin opgevoed en werd op 16-jarige leeftijd naar de kunstschool gezonden, „want", zo zegt ze bescheiden, het was niet waarschijnlijk, dat ik voor academische examens zou slagenl Sindsdien heeft Astrid Zydower snel carriers gemaakt via beurzen, prijzen e.d. Shakespeare zou misschien misse lijk geworden zijn van de commerciële bijkomstigheden voor de viering van zijn 40Östé verjaardag maar het werk van Astrid Zydower had hij vast op prijs gesteld! „Ik kan niet koken en zelfs geen wa ter koken en daarom besloot ik stieren te gaan bevechten", zegt de 25 jarige Sandra Landry. Dat is natuurlijk een grapje maar wat ook de aanleiding tot haar merkwaardige besluit mag zijn geweest, zij heeft reeds een zeer suc cesvolle carriere als vrouwelijke mata dor achter de rug. In Mexico, waar zij haar vak leerde op de ranch van haar grootvader, verdient zij meer dan .f 10.000,per gevecht. Hoe zij over het huwelijk denkt (zij is namelijk nog steeds ongehuwd)? „Ik zou wel willen trouwen", zegt ze maar nooit met een stierenvechterl Dat is een beroep met te grote gevaren..." Vinden beroemde filmsterren wel eens blijvend geluk? Meestal niet en daar om is het prettig iemand te ontmoeten, die een uitzondering vormt. In de der tiger jaren was Claudette Colbert een Hollywood-afgod. Zij werd voorgesteld als de ideale vrouw voor elke man. Nu is zij naar veler oordeel het ideaal van elke vrouw. Op 57-jarige leeftijd leeft zij een leven van prettige, goedgeor dende luxe. Meestal woont zij in Barbados met haar man, een dokter, Joel Pressman. Zij zijn 28 jaar getrouwd en Claudette vindt het prettig bekend te staan als „de vrouw van de dokter". Zij reist veel. Kortgeleden was zij nog in Londen op weg van Noord Afrika naar Wenen. „De vorige keer toen ik in Londen was", zei ze, „heb ik een hek gekocht en naar huis gestuurd. Deze keer ben ik op zoek naar Portu gese tegels". De in Frankrijk geboren Claudette heeft grote aanleg voor binnenhuis-architec- SPAGHETTISAUS. Spaghetti wordt steeds meer gegeten. Daarom hier een re cept voor een spaghetti saus. Snijdt een ui, een stukje selde rij, een kleine wortel en een teentje knoflook in kleine stuk jes en doe ze in een kleine koekenpan met twee eetlepels olijfolie, een ons boter en een laurierblad. Dek 5 minuten af en voeg dan drje ons gehakt toe, een glas droge Italiaanse wijn, acht ge pelde tomaten en twee eetle pels tomaten saus alsmede zout en kruiden naar smaak. Laat de massa zachtjes een half uur k oken. De spaghetti moet meestal 20 minuten ge kookt worden in ruim kokend water met zout. De spaghetti afgieten in een schaal doen en de saus er overheen gieten. Opdienen met geraspte kaas. tuur. Eerst wilde zij schilderen (zij schildert nog wel) „maar tijdens mijn laatste schooljaar in Amerika" zo ver telt ze, „wilde ik wat geld verdienen en gaf ik les in Frans". Dank zij dit lesonderricht kreeg zij een rolletje aan geboden in een toneelstuk (drie re gels). Zij kwam bij de film in de dagen van de stomme film en ouderen met een goed geheugen kunnen zich mis schien de film „The Barner" nog her inneren. Zij maakte ook een succes volle overgang naar de sprekende film en haar grootste succes in de dertiger jaren was „It happened one night". Verstandig. Deze luchtige en wat ondeugende film was waarschijnlijk de bekendste Holly- wood-produktie uit die dagen. Claudet te Colbert heeft de laatste tijd geen films meer gemaakt maar ze zegt niet, dat zij zich teruggetrokken heeft. Wel ke actrice is daar trouwens toe bereid? Zij is nog steeds erg knap maar zij is bovenal verstandig. Dat is zij altijd geweest. In haar Hollywood-tijd zei ze eens: De moeilijkheid met mensen in de filmbusiness is, dat we leven als miljonairs maar in werkelijkheid geen miljonairs zijn". Haar kennissen dachten, dat zij dit voor de grap zei, maar zij meende het en dat Is mis schien de reden, waarom Claudette Colbert erin geslaagd is zich een blij vend geluk op te bouwenl Men zou het hent niet aanzien maar toch is hg dit jaar al zestig. Hij bezit nog steeds die guitige uitdrukking, dat robuuste lijt en die heldere ogen. Reden hiervan is misschien, dat hg zo oud als hij is honderd keer per dag over de gehele wereld opnieuw wordt „geboren". Zjjn naam? TEDDY-BEER! Er zijn al meer dan 160 miljoen van die leuke beertjes vervaardigd sinds de eerste vorm en gestalte kreeg onder de vaardige naald van 'n mevrouw in Brooklyn in de Ver. Sta ten in 't jaar 1903. En, wat heeft dit beertje met zijn heldere kraaloogjes (waaraan gepeuterd kan worden zon der dat 'ie een spier vertrekt) een lief de in vele kleine harten gebracht! Wat is eigenlijk het geheim van Teddy's charme? Niemand kan het precies zeggen maar vriendelijk is hij zeker. Hij heeft heerlijk zachte poot jes in plaats van scherpe klauwen en hij heeft een daippere toet, die ver trouwen inboezemt als de schaduwen in de kinderkamer langer worden... AMERIKAANS VAN OORSPRONG? Toen Teddy beroemder begon te wor den en op nog grotere schaal werd ge liefkoosd, werd het bijna onvermijde lijk dat andere landen dan Amerika hem als „eigen" gingen beschouwen. Engeland, Duitsland en zelfs Rusland hielden vol. dat de teddy-beer hun na tionale trots was maar de heer B. F. Michtom te New York meent het bewijs te hebben dat Teddy voor de volle honderd procent Amerikaans is! Het is begonnen, zo zegt deze direc teur van - een grote speelgoedfabriek, toen president Theodore Roosevelt op jacht was in Mississippi en geen jong beertje wilde neerschieten toen hij het diertje onder vuur kreeg. Een teke naar van een krant maakte er een spotprentje op, dat sterk de aandacht trok en dat Morris Michtom op het idee bracht zijn vrouw te vragen om eens zo'n speelgoedbeertje te maken. Zij nam een lapje pluche, een hand vol opvulsel en naaide er een paar schoenknoopjes als oogjes aan. (Het origineel is thans in het Roosevelt Museum te Sagamore Hill in Ame rika geëxposeerd). Het beertje werd zo snel populair dat Michtom een fa briek liet bouwen om de produktie van teddy-beertjes ter hand te ne men en op het ogenblik is zijn zoon directeur van het bedrijf. Maar ieder een kan teddy-beren maken en tiental len firma's over de gehele wereld doen dat dan ook. Soms is teddy bruin, de andere keer weer honingkleurig en zelfs kanariegeel. Teddy - beer spreekt alle talen maar het allerbeste is hg thuis in de ongesproken taal van de liefde Cartoon over Roosevelts jachtpartij, die tot het ontstaan van de teddy beer leidde.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1964 | | pagina 9