yyity j-air iady.
Tiener-bladen WILLY IN DE HOUTGREEP
BESTE LADY
VOORBEELDIG
m PLAATJE HALF OM
SUPREMES MAKEN HITS
- EN NOG EENS HITS -
REDACTIE:
Joop Daalmeijer
WAAR
GAAT
DIT
HEEN?
Jitdrei] —JJeplurn:
arnion:
Acteren
J.D.
Stoffige Peter Kreuder
KLASSIEK
Piano-concert no. 22
van Mozart
De tijd van de Engelse
„Rolling stones"
Gigliola Cinquetti
op de voet gevolgd
Cathérine Sauvage
NEDERLANDS
GEZINS-PAGINA
Filmrecensenten hebben zich in vele superlatieven uitgelaten over de ver
filming van de musical „My Fair Lady". En terecht. De film is bijzonder
geslaagd en wel op twee manieren: de regie en het spel van de acteurs en
actrices. Deze film zal ais een van de meest groots verfilmde musicals de
geschiedenis ingaan. Ruim 60 miljoen gulden is aan deze film geïnvesteerd.
Een grote perfectionering, ook tot in de kleinste détails, maakt deze musi
cal tot een bijzonder interessant schouwspel, en tevens tot een van de
charmantste en onderhoudendste films die ooit gemaakt zijn. De film is een
triomf. Niet alleen in Amerika, maar over de gehele wereld is de belang
stelling bijzonder groot. In oktober 1964 ging deze film in New York in
wereldpremière, en nu draait deze film over de gehele wereld, ook in ons
land.
Zelden vonden we in een film een zo
grote eenheid en homogeniteit in
aanwezig talent, tekst en muziek,
terwijl ook de entourage in het ge
heel opgenomen wordt. Het een vult
het andere aan om tenslotte tot een
bijzonder knappe en bewonderens
waardige vormgeving uit te groeien.
Alle acteurs zijn op hun plaats en
brengen de creatie van hun leven.
Audrey Hepburn leverde een pres
tatie die haar meteen aan de top van
de toch al zo kleine film-élite bracht.
Drie uur lang kan men haar be
wonderen in haar meesterlijk ge
troffen en volledig uitgebuite spel
momenten, die een keten van impo
sant filmisch gebeuren vormen.
Als Eliza ziet men haar in het begin
van de film als een echte koopvrouw,
een schetterende spreeuw met wal
len onder de ogen en in lompen ge
huld. Langzaam maar zeker ontpopt
ze zich dan als de „grand-dame", die
professor Higgens zo graag ziet. Het
hoogtepunt valt midden in de film,
als ze plotseling ontdekt dat ze niet
langer het door en door platte „cock
ney" spreekt. Uit de diepte van haar
hart komt dan het zo lang verkeerd
uitgesproken „The Rain In Spain
Falls Mainly In The Plain".
Hierna ziet men dan een mee
slepende, bruisende en kolkende
scène van uitzinnige vreugde.
Ongetwijfeld vertolkt Audrey Hep-
brun de beste „My Fair Lady" aller
tijden, die de prestatie van Julie
Andrews in de eveneens grandioze
Broadway-uitvoering minstens even-
aardt. Men krijgt nog meer waar
dering voor de vertolking van Au
drey als men bedenkt dat zingen nu
niet bepaald een dagelijkse bezig
heid voor haar is en dat ze een
stand-in voor de zangrol geweigerd
heeft. Dit alleen al is een prestatie
op zich.
Laten we echter ook de vertolking
van Rex Harrisson als Higgens en
de rol van de 74-jarige Stanley Hollo-
way niet vergeten. Ook zij zorgen er
voor dat „My Fair Lady" een on
vergetelijk schouwspel voor U is.
De tijd van de gezellige films leek
voorbij, maar deze musical slaat alle
avantgardistische filmprodukten van
onze tijd, en dat is ook een prestatie
op zich!
We hebben in Nederland een stuk of 5
muziekbladen. ,M"ziek-Expresen „Mu-
ziek-Parade" zijn de grootste bladen, en ze
willen daar dan wel voor uit komen ook.
Via de radio tracht men de luisteraars wijs
te maken dat men het grootste muziekblad
van de Benelux of zelfs van Europa is.
De Benelux kunnen we nog geloven, maar
Europa, dat gaat ons iets te ver. Wat denkt
de redaktie van „Muziek-Parade" van het
Franse blad „Salut-les-Copains"?
We geloven dat dit het grootste blad is
in Europa. Laten het Hilversumse en het
Haagse blad nu maar onderling uitvechten
wie het grootste blad is. Dit lijkt allemaal
een beetje op valse voorlichting ten op
zichte van de lezers. Laten beide bladen
de oplage eens kontroleren door een echte
notaris, en laten ze dan eens reklame gaan
maken met hun oplage, dat lijkt ons wel
wat eerlijker. Een blad dat het niet over
oplage heeft is de muziek-krant „Hit
wezen". We hebben dit blad reeds enkele
malen gelezen en we moeten eerlijk zeggen
dat deze krant alles biedt wat een tiener
mag verlangen van een tiener-blad.
Er staan vele foto's in en tal van tiener
nieuwtjes. Tevens durft „Hitwezen" een
eigen mening naar voren te brengen en
trekt flink van leer tegen de Nederlandse
T.V., die volgens ONS èn HITWEZEN
totaal geen begrip heeft van de smaak van
de Hollandse jeugd.
Het is de laatste tijd mode om sportsterren plaatjes te laten maken, om
zelfs over sportsterren platen te maken. Op de foto hierboven ziet U bij
voorbeeld Willi Alberti, die met een judoka-koor bezig is een plaat te maken
over Anton Geesink, U weet wel van „Hou um in de houtgreep, hieper-de-
piep-hoera!" We vinden dit allemaal een beetje merkwaardig. Gaan we
eigenlijk niet een beetje te ver in onze verering voor sport-idolen, doen we
zodoende niet een beetje aan afgodjes maken? Volgens ons wel, en dat is
fout! Het is allemaal mooi en aardig dat Anton een gouden plak verdient,
en dat hij een Japanner verslaat, maar dat we dan een plaatje voor hem
gaan maken, dat voert wel iets te ver. We geven hem liever een bos bloemen
met een kaartje eraan: „Hartelijk gefeliciteerd". U ook?
Aan de naam „Supremes" zit bij de meeste tieners vast het woordje „Baby".
Natuurlijk, want „The Supremes" zijn de makers, of ik moet eigenlijk zeg
gen maaksters van „Baby Love" en „Where Did Our Love Go". Deze pittige,
ritmische gevalletjes hebben binnen de korste tijd de hitparades van de
gehele wereld veroverd, en niet ten onrechte, want de muziek van de
meisjes Supremes" doet ons ook wel wat. In de Snip en Snap-revue op
de T.V. hebben we de drie Amerikaanse meisjes al kunnen zien zingen, en
als we ons niet vergissen moet de A.V.R.O. in de een of andere kast nog
een show rond „The Supremes" hebben liggen. We zouden deze show nu
eindelijk wel eens willen zien want we zijn reuze nieuwsgierig, naar wat
deze negerzangeressen ons nog meer te bieden hebben.
Scène uit „My Fair Lady" met Rex Harrison als Higgeus links en Audrey
Hepburn als Fllza rechts.
Op hun L.P. 'Where Did Oir Love Go'
zingen „The Supremes" een groot
aantal liedjes, waaronder natuurlijk
de titel-plaat en verder „Baby Love"
en hun nieuwste 'smash-hit', „Come
See About Me". Naast deze hitterige
nummers kunt U verder luisteren
naar heel goede minder bekende
nummers zoals „Long Gone Lover",
„Your Kiss Of Fire" en „I'm Giving
You Freedom". Na het horen van
deze plaat hadden de „Supremes" er
weer een fan bij, U kunt wel raden
wie dat was. (Motown MGGO 9448)
„Es war Einmal...!" Zo heet de
nieuwe langspeler van Peter Kreu
der. Op de plaat staan 33 nummers
uit de jaren 30, allemaal gestoken in
het bekende Kreuder-jasje, een jasje
overigens dat vele nummers heel
goed past en ook keurig staat.
Om maar een heel klein greepje te
doen: „J'ai deux amours", „Blondes
Baby", „Gigolette", „Parlez-moi d'
amour en vele andere. Misschien
is het allemaal een beetje te veel
van het goede, maar leuk is het in
ieder geval. (Palette MGPB 9441
De Haarlemse maatschappij CBS heeft het
aangedurft een serie langspeelplaten op de
markt te brengen tegen een bijzonder lage
prijs. De kwaliteit van deze platen is bij
zonder goed. Een ervan is een plaat met
daarop het concert voor piano en orkest
nr. 22 in Es-dur, KV 482 van W. A.
Mozart, uitgevoerd door het Columbia-
Symphonie-orkest o.l.v. George Szell en de
fameuze pianist Robert Casadesus.
Dit bijzonder mooi» merk mm Mozart
dome i» mtnaerendm von»,trtrieUik
vertolkt. De piano-partij is ingeleefd en het
orkest is onder leiding van Szell een nauw
keurige toehoorder, die precisieus de piano
partij ondersteunt. Als kroon van dit werk
is het slot-allegro een heerlijk einde, waar
in de virtuoos Casadesus zich geheel uit
leeft. (CBS 10011)
Als U nog niet weet hoe laat het is,
de „Rolling Stones" kunnen het U
precies vertellen. Ze hebben hun
horloge namelijk op hun zij liggen,
en over dit merkwaardige feit heb
ben ze nog een plaatje gemaakt ook
en een heel goede plaat ook.
„Time Is On My Side" staat in vele
landen op de hitparade en ook bij
ons staat het nummer hoog ge
noteerd. Het orgeltje in het begin is
wat eigenaardig, maar daarna 'geht's
los' en goed ook. Voor ons was dit
het eerste plaatje van „The Rolling
Stones" dat we konden verdragen.
(DECCA AT 15 039).
Het (lieve) meisje Gigliola Cinquetti
heeft nu drie plaatjes op haar naam
staan en drie aardige plaatjes.
De eerste was het mooie „non ho
l'eta", waarmee ze de eerste prijs
won op het Eurovisie Songfestival.
(Show CG 508).
Het tweede nummer ging over de
eerste kus van Gigliola. Voorwaar
een zeer voorname gebeurtenis. Dit
plaatje was wat minder bombastisch
dan haar eerste en voor ons daarom
mooier vooral door het fijne timbre
van Gigliola. (Show CG 513).
Het laatste plaatje heet „Sull'Acqua"
en is evenals het tweede schijfje een
xacht en fijnzinnig nummer.
(Show CG 515).
In de serie „les grandes chansons
de is weer een nieuwe plaat ver
schenen, en wel van Cathérine Sau
vage. Op de elpée staan vele bekende
chansons zoals „Paris Canaille",
„Barbarie", „Le piano du pauvre" en
„L'homme". Alle nummers worden
heel goed gebracht door Cathérine
Sauvage. De voordracht is af en toe
wat triest en soms iets te rauw,
maar over het geheel genomen is het
toch een fijne schijf.
(Philips BL 77.957).
Ria Verda is de eerste Nederlandse die
het nummer „Mama" opgenomen heeft. In
Duitsland is ditmomenteel een top, maar
bij ons komt het beslist zo ver niet.
De zang is wat schreeuwerig en spreekt
totaal niet aan (Artone Os 25.273)
Els Kanters, jong talent uit het
Zuiden.
De nieuwe ZZ en de Maskers-plaat is een
heel goede geworden. Het nummer heet
„Greensleeves"(Artone DR 25.242)
Lucille Starr zingt het en Willy Schobben
speelt „The French Song" en hij doet dat
goed ook. We vinden zijn opname zelfs
heter dan die van de Franpaise.
(Artone OS 25.258).
De Selvera's hebben „Traume der Liebe"
in het Nederlands opgenomen. Het is ge
lukkig niet zo zoet als anders en we vinden
bun opname even leuk als d* Duits»,
(Artone OS 25257).
