Eindelijk over de brug
ZATERDAG: KIJKDAG VOOR DE
VAN BRIENENOORDBRUG
Stout stuulstukje van
Pletterij Enthoven
Een echte
randstad
belevenis
e ee
amine ueriiere
Die lekke
band.....
Zo gaat U
rijden
EEN DELFTSE
STAALROMAN
Snelheid
Fotogeniek
Bascule
Knooppunt
00 u
□□O
NDS.TAIS
-€por>
Als't even kan moet u gaan geachte randstadters, want de kans is té uniek om niet met beide han
den te worden aangegrepen. Of betermet beide benen, omdat tl misschien maar één keer in uw
leven een wandeling kunt maken over en op het magnifieke brok techniek, dat van Brienenoord-
brug heet en dat Hollands waterbouwkundige naam voor meer dan honderd procent eer aan doet.
Zaterdag a.s. kan het, van tien uur af tot half vier toe.
En dan gaat deze hoogste, breedste en ook duurste brug van ons land on
herroepelijk dicht voor voetgangers, om in het vervolg alleen nog maar
auto's en brommers over haar wegdek te laten rijden. Daar het uitzicht
hoog boven het water (27 meter!) op rivier, een stuk Hollandse polder
maar vooral het gigantisch^ verkeersknooppunt met zijn „ronde" wegen te
indrukwekkend is om er zo maar met een auto over heen te gaan, heeft
mr. J. Aartsen zijn hand over zijn ministeriële hart gehaald en bekend ge
maakt dat zaterdag 30 januari iedereen dus welkom is om op en van de
brug te genieten. Maandag de ie februari zal er, als de Koningin de brug
officieel komt openen, ook nog wel gewandeld worden, doch naar u be
grijpt alleen door een select en dus genodigd gezelschap.
verschillende kanten uit om het Zui
den van Rotterdam te bereiken.
Als over een tweetal jaren de Bene-
luxtunnel ten westen van Rotterdam
klaar is en in het noorden en zuiden
ook de randwegen te zijner tijd hele
maal verkeersgereed, zal met deze
oostelijke Van Brienenoordverbin-
ding niet alleen Rotterdam maar de
gehele randstad Holland verkeers
technisch gezien een heel stuk zijn
opgeschoten. En dat mag ook wel,
omdat we weten het de rand
stad een enorme concentratie van
mensen en bedrijvigheid gaat wor
den, zover zij dat al niet is. De Van
Brienenoordbrug is in dit gehele
plan wel het belangrijkste object.
Derhalve als u zaterdag een momen
tje heeft..., kunt u gelijk zien waar
een deel van onze belastingcentjes
is gebleven. Nou ja, centen, zeg maar
honderd miljoen gulden, want dat
heeft dit machtige bouwwerk met
het gewaagde verkeersobject gekost.
Op Rotterdammers schijnt dit be
drag overigens niet zó'n geweldige
indruk te maken, want die hebben
intussen de gebogen wegen al de
naam „pierepot" gegeven en inder
daad, van die bijna dertig meter
hoogte af gezien lijkt het er alle
maal verdacht veel op.
Pierepot... voor de mensen van de
Rijkswaterstaat en daar vatten we
dan al die honderden werkers aan
de brug en de wegen van hoog tot
laag maar mee samen) is het een
soort erenaam. „Hün" pierepot mag
er zijn en nu kunt u aanvoeren: dat
mag dan ook wel voor zo'n honderd
miljoen, het gehele complex is er
niet minder gigantisch om. Met zijn
enorme boog een fijn, kunstzinnig
object voor fotografen(l) dus ver
geet uw toestel niet van bijna
driehonderd meter, een totale lengte
aan weg van twee-en-een halve kilo
meter, een verkeersplein groter dan
bij de Oude Rijn, viaducten, hoofd
wegen en randwegen, haar veertig
meter hoge verlichtingstorens met
natrium schijnlampen en vooral die
enorm brede brugafrit, maakt dit
Van Brienenoord-project indruk op
ieder die er oog voor heeft.
Over een paar jaar zullen we er wel
licht helemaal aan gewend zijn en
de brug passeren zonder dat het ons
dan ook maar iets doet: op het ogen
blik mogen we er echt nog wel u te
gen zeggen. Tegen deze oeververbin
ding IJsselmonde-Kralingseveer.
Kijken we dan eerst eens naar de
brug zelf. De lange stalen overspan
ningen met een lengte van 290 meter
en in totaal zes rijbanen (twee maal
drie) is niet slechts de breedste in
ons land maar een van de meest mo
derne bruggen van geheel West-Eu
ropa. Er zijn twee beweegbare klap
pen; deze ingebouwde basculebrug
is ook al de grootste van ons land
en het heeft een geheel weekend ge
duurd (en nog zo wel een paar uur
tjes) om het bewegingsmechanisme
goed af te stellen. De klappen hoe
ven alleen open voor grote zeesche
pen en bokken en naar verwacht
gaat dat zo'n twee tot drie maal per
dag gebeuren. Het duurt ongeveer
twee en een halve minuut eer de
klap open is, eenzelfde tijd vraagt
uiteraard het sluiten; met het door
laten van een groot schip of een bok
mee kan de wachttijd voor de brug
ongeveer twintig minuten bedragen.
Hopenlijk zal de basculebrug niet
tijdens spitsuren 's morgens of in de
namiddag open gaan, want de ver
keersstroom over de Van Brienen
oordbrug zal, zeker ook in de nabije
toekomst, zeer groot worden.
Om nu te voorkomen, dat het ver
keer op het grote plein aan de Kra-
lingsekant door de te vormen files
als de brug open is potdicht komt
te zitten, is er een soort 'superbrein'
aangebracht. Dit elektronische brein
is in staat reeds het verkeer op de
toegangswegen naar het plein te ver
tragen, zodat de opstopping niet al
te hevig kan worden, terwijl het ver
keer, dat niet over de brug moet en
zich dus in oost-westelijke richting
begeeft, zonder hinder 't grote plein
kan passeren.
Het plein kan overigens niet minder
dan 6000 auto's per uur verwerken.
Mocht dit in de toekomst toch nog
niet voldoende zijn, dan kan ernaast
het bestaande viaduct nog 'n tweede
worden gebouwd.
Met name de zuidkant van de brug
biedt een aparte aanblik als men
zich op de Van Brienenoordbrug be
vindt. Er zijn vele wegen, allemaal
kronkelend en een aantal viaducten,
die het verkeer .ichting geven. Er is
'n verbinding Rotterdam-Dordrecht,
Rotterdam-Noord-Dordrecht, Gouda-
Utrecht en ook kan men nog drie
Mocht u zaterdag niet kunnen gaan,
doch hebt u het idee de komende
week de brug dan toch maar everj-
tjes per auto of brommer te doen:
de maximum snelheid voor auto's is
rond en op de 'brug zeventig km. p.
uur. Men gelieve echter in het begin
wat langzamer te rijden, omdat er
een inloopperiode voor het wegdek
nodig is. Het is toch al wat traag
gegaan met de aanbreng van het as-
faltdek, omdat de regen een lelijke
spelbreker bleek. De asfaltlaag
moest zelfs tweemaal worden ge
legd, hetgeen o.m. de officiële open
stelling van de brug alsmaar naar
een wat latere datum heeft verscho
ven. Het gerucht als zou de bntg nu
al verzakt zijn wordt door Rijkswa
terstaat met grote klem tegengespro
ken.
De bodem van Rotterdam met zon
slappe structuur 'is voor bouwers
een van de slechtste van ons land,
doch van verzakking is gelukkig
geen sprake. De vertraging is voor
namelijk te wijten aan de hierbo
ven beschreven asfaltering. Vandaar
ook het advies: kalmpjes aan in het
begin. En daar zal niemand bezwaar
tegen hebben want ook van achter
het stuur gezien is dit project alles
zins de moeite waard.
„De brug Van Brienenoord", een
spannende roman In vele afleve
ringen, met als ondertitel „Stout
staalstukje van Pletterij Ent
hoven Delft". Zo spreken ze daar
in Delft, langs de lange Schieweg
waar zich menige zware industrie
heeft vastgezet over de operatie-
Brienenoordbrug. Het grootste
karwei is weliswaar hier al lang
en breed achter de rug, maar de
Pletterij heeft er, en natuurlijk
juist dezer dagen, de mond nog
vol van.
Ruwweg mag worden gezegd, dat
deze Delftse zware industrie rond
een derde van de enorme staal
constructie voor z'n rekening
heeft genomen. Daar zijn dan zo'n
slordige 1400 ton staal in gaan
zitten, waaruit de Pletterij Ent
hoven de 25 meter brede en 300
meter lange rijvloer van de vaste
brug smeedde. Zoiets laat natuur
lijk sporen na. En wat dit Delftse
bedrijf er dan ook regelrecht aan
heeft overgehouden is wat nu te
boek staat als: de bedrijfsafdeling
„Staalmontage Gouderak".
Van deze buitenpost aan het rui
me water onder Gouda zijn de 86
gevraagde Brienenoordbrugsec-
ties in elkaar gezet en sectie-
gewijs naar de bouwplaats ver
sleept. Een sectie woog al een 20
ton per stuk, zoals de gehele brug
5000 ton weegt. In het Goude-
rakse bouwdok met de machtige
kraanbaan werden de 86 secties
tot brugdelen samengesteld met
een maximaal gewicht van 300
ton. Alleen al het plaatsen van de
Goliathkraan op de kraanbaan
was een geweldig karwei.
iwmAnnniwinnnfwwvwim'yi"""""""""
In VA dag werd met behulp van
Neerlands grootste drijvende bok,
de „Simson", dit gewichtige werk
geklaard. Het transport via het
Amsterdam-Rijnkanaal had ook
nog ai wat voeten in aarde (lees:
water). Want al maakte Enthoven
Delft dan de 10 mm staalplaat
voor de rijvloer kant en klaar
(zoals Braat-Rotterdam de brug
boog met de trottoirs verzette),
/de zgn. hoofdleggers van Werk-
spoor-Urecht moesten in Goude
rak ook nog worden gemonteerd.
Binnen enkele maanden waren de
eerste 4 brugdelen, in vereniging
bijna 1000 ton wegend, geladen
en afgevoerd. Toen kwamen ech
ter de moeilijkheden met de
strenge winter van begin 1963.
Uit Delft kon geen brugsectie
meer worden aangevoerd. „Het
had weinig gescheeld of we had
den de Delftse Schieweg toen als
parkeerplaats van de omvangrijke
secties moeten gebruiken", zo
weet men in Delft vandaag nog
te vertellen. In Gouderak was de
situatie overigens ook niet roos
kleurig: er was geen aanvoer uit
Delft en geen afvoer naar Van
Brienenoord. Ook de aanvoer van
de hoofdllggers, door Werkspoor
gemaakt, stagneerde.
Bijna 3 maanden lang tot half
maart 1963 bleef de afvoer van
Gouderak onmogelijk en alleen
door het op elkaar plaatsen van
de 2 achtergebleven grootste
brugdelen tezamen bijna 200 ton,
was doorwerken mogelijk, zij het
in een rustig tempo. „Na de vorst
kon het tempo worden opgevoerd
en verdween het laatste stuk brug
van Brienenoord", zo verzucht
men nu nog opgelucht in de Delft
se Pletterij, waar men vele jaren
met deze grootste brug der zuch
ten geleefd en gewerkt heeft. Ook
precisiewerk kan zich over jaren
uitstrekken.
Nu kun je de breedste en hoogste brug van Nederland bouwen: zo'n enorm
gevaarte vraagt dan uiteraard nog om een uitstekende verlichting ook. En
dat was met name voor het IJsselmondeplein voor de ver- en belichtings-
expers een geenszins gemakkelijke zaak. Maar bij een project met een
super elektronisch brein, dat voor 6000 auto's per uur de verkeerslichten
tot op de frakties van de sekonde haarfijn doet veranderen van rood via
oranje naar groen, kan men een goede verlichting niet op zich laten zitten.
Deze is nu gevonden, in torens van veertig meter hoogte, waarin elk 24
schijnwerpers met natriumverlichting zijn aangebracht. Ook al heel eigen
tijds was het afstellen van deze schijnwerpers, die werkelijk voor een vloed
van licht zorgen. Een telefoón was er namelijk bij behulpzaam, want als
je veertig meter hoog als elektromonteur „effe zo'n lampie moet versiere"
zoals ze dat in Rotterdam en omgeving plegen te zeggen, kun je „van be
nede niet effe roepe, hé Jan, nog een tikkie naar rechts". Woorden van ge
lijke strekking zijn wel gezegd via die telefoon dus, die een goede lijnver
binding vormde tussen de man hoog in de lichttoren en degene, die beneden
aanwijzingen moest geven. Het bereikte resultaat bleek gelukkig zeer doel
matig te zijn. Overigens zult u op dit plein geen verkeerslichten tegen
komen. Wél, zoals hiernaast al staat, op het Kralingseplein, waar het een
en al verkeerslicht is, met superbrein en al.
wlAnnnjmAnAj^jinnnnrwvvvyv-irMTr>-----------"""""""w',','M"M"WM*'wu>,>w'w*AA'vww>*#wws/VVVWN^
Wie veel gebruik gaat maken van de
nieuwe brug zal wel geïnteresseerd
zijn in de routes, die in Rotterdam
zijn uitgeplozen in samenwerking
met de Rijkswaterstaat, de verkeers
politie, de A.N.W.B. en de Provin
ciale Waterstaat. De aanduiding zal,
via lichtbakken, een duidelijke zijn.
Komend van de richting Dordrecht
op weg naar Den Haag zal men via
de nieuwe brug en het Kralingse
plein naar de Maasboulevard rijden
en vervolgens belandden op de
Rijksweg naar Den Haag (nr. 13)
via de Oostmolenwerf, het Oost
plein, de Goudsesingel, het Hofplein,
de Schiekade, en de Stadhouders-
weg. Wie uit Den Haag of Delft komt
kan de oude route via de Maastun
nel nemen.
Wil men, uit de richting Dordt ko
mend naar het centrum van Rotter
dam, dan zal dit gaan via de Van
Brienenoordbrug het Kralingseplein
en de Maasboulevard. Komend uit
dezelfde richting, maar met Capelle
of Krimpen aan de IJssel voor ogen,
dan gaat men over de brug en het
Kralingseplein naar de provinciale
weg nr. 24. Terugkomend uit Capelle
of Krimpen naar Rotterdam komt
men over genoemde prov. weg, het
Kralingseplein en de Maasboulevard.
Voor de richting Rotterdam-Centr-
naar Capelle en Krimpen volgt men
de oude route over de Schaardijk,
dit totdat het tweede viaduct bij het
Kralingseplein gereed is.
Een lekke band te krijgen, uitgere
kend in de Maastunnel, is vooral tij
dens de spitsuren gewoonweg een
ramp. Wie tijdens het Maastunnel
kookpunt zoiets overkomt zal zich
wel bijzonder ongelukkig voelen,
want iedereen is toch al vele kwar
tieren kwijt om zich door die tunnel
te worstelen. Een lekke band krij
gen op de Van Brienenoordbrug is
minder erg, omdat het reeds ge
noemde elektronische brein ook
hierin voorziet.
Niet dat er een robot naar u toe
komt met een „even wisselen, mijn
heer", maar wél zorgt het brein er
voor dat er speciaal voor de pech
vogel een verkeerslicht op groen
komt te staan als de brug open is
om een zeeschip of bok door te la
ten. We hopen dat het u niet over
komt, maar stelt u zich voor dat u
net op de afrit een lekke band krijgt
en deze laten we zeggen in een kwar
tiertje weet te verwisselen. Dat zou
dan inhouden, dat u konstant voor
een rood licht moest blijven staan
als uw goede band er weer om zat.
Het verkeer oost-west heeft dan na
melijk in zo'n situatie alle voorrang.
Het brein, dat u heeft geregistreerd,
zorgt er nu voor dat u eventjes
groen licht krijgt om uw weg te ver
volgen.
