ow aeNiap
i
KOPSCHUW VOOR BALLET
- VOLGENS TOSCA BALM -
PLAATJE HALF OM
SANDY SHAW: SUCCES OP
BLOTE VOETJES
ONDER REDAKTIE VAN
Joop J. Daalmeijer
Korte metten
bij de televisie
Blonde Ariane Bayst:
bijzonder onorigineel
Sissende Eydie Gormé
Waikiki's op Hitparade
Drummend probleem
„My Fair Lady"
Samen zingen in de zon
Vit de Sit
ÏL
„Een, twee, drie, vier en terug". „Voor-sluit-zij-sluit-achter-sluit". Tosca
Balm klapt hard in haar handen en zweept met haar rauwe stem haar
leerlingen op. Ze is een nietig figuurtje voor de grote groep meisjes, en de
twee jongens. Achter de bandrecorder is ze een typiste die muziek typt.
Dan swingt het uit de luidspreker. De muziek staat veel te hard, haar stem
nog harder. Op de maat van de muziek van Brubeck zwaaien armen van
links naar rechts, en strekken benen, gestoken in zwarte maillots zich
recht vooruit.
„Nee jongens, zo is het niks. Opnieuw!" En dan gaat het weer: „Een, twee,
drie, vier en terug." Vele malen achter elkaar. Dan komen de plié, de pi
rouette. Iedere donderdagavond, twee uur achter elkaar. Tosca en haar
leerlingen werken met overgave.
„Ik kan het niet verdragen als iemand gaat zitten onder de les", zegt Tosca.
Nee, ze moeten allemaal hard werken, en waarom? Aat, Tosca en Corrie
vertelden waarom ze aan ballet doen, juist ballet.
umnnnnniuuuinnnnnnnnnrr-r-
MODERNE
PIRATEN
"W
KOPSCHUW
Aat en Corry zitten allebei op bal
let bij Tosca, een van de jongste
balletleraressen van ons land. In
Schiedam heeft ze haar eigen bal
letschool. Het aantal leerlingen
stijgt met de week, en Tosca heeft
het al zo druk gekregen, dat ze haar
eigen studie bij Peter Leoneff heeft
moeten beperken. Aat, 19 jaar en te
kenaar van beroep,' is een van de
twee jongens die bij Tosca Balm
balletles nemen.
Aat voelt zich best thuis tussen al
die meisjes. „In het begin was het
vreemd, maar nu word ik vertroe
teld". De buitenwereld vindt het
echter maar vreemd dat Aat aan
ballet doet. Op de zaak lachen ze
je steeds uit, maar ik trek me er
niks meer van aan." Hij doet pas
een paar maanden ballet, maar het
bevalt hem best. Samen met Corry,
19 jaar en schoonheidsspecialiste,
oefent hij op een pas de deux. Corry
vindt het fijn om samen met Aat te
werken. Ze zit al langer op ballet,
en volgens haar zijn veel mensen
vooringenomen als ze over ballet
spreken.
Ze heeft altijd klassiek ballet ge
daan, maar is nu overgeschakeld op
modern ballet. Samen met Tosca
probeert ze Aat nu zover te krijgen,
dat hij een maillot gaat dragen,
maar Aat begint daar voorlopig niet
aan. „Ik vind het zelf ook altijd gek
staan, en daarom wil ik het zelf ook
niet aanhebben".
Corry beweert echter dat ze echt
niet ziet wat haar partner aan heeft:
'Je bent veel te veel geconcentreerd'.
Foto: Jan Timmerman
Nog even en het is gebeurd met Radio Veronica, Radio Caroline, Radio
London, en gaat U maar door. In Straatsburg hebben enige tijd geleden
zeven landen de wet tegen de piratenzenders ondertekend. De wet zal van
kracht worden, zodra drie landen hem hebben ondertekend. Ondanks het
feit dat we voor onze kust ook een boot hebben liggen met een piratenvlag
heeft de Nederlandse regering op de dag van ondertekening van het stuk
NIET getekend. In Den Haag is men nog druk bezig met problemen rond
deze kwestie tot klaarheid te brengen.
Toch zal het voor vele mensen een ten. Binnen een half jaar heeft men
teleurstelling zijn als Radio Veroni
ca en ook de in ons land te ontvan
gen Engelse zenders gaan verdwij-
nne. De programma's waren voor
vele mensen een welkome ontspan
ning en Veronica vulde de program
ma's van de omroepverenigingen ook
goed aan.
We luisteren nu al zo'n vier jaar
naar de uitzendingen van Veronica.
Men begon op heel bescheiden
schaal in een oud huisje op de Zee
dijk in Hilversum. De omroepers en
omroepsters zaten nog op een kist
achter de microfoon die met een
touwtje aan het plafond was beves
tigd. Nu is dat allemaal heel an
ders. Men zit nog steeds op de Zee
dijk, maar het huis is omgebouwd
tot een prachtige studio met alles,
„erop en eraan".
Een grote discotheek met ruim
20.000 platen zorgt voor de muzikale
ontspanning. In vier spreekcellen
worden continu programma's op de
band opgenomen. Vele mensen den
ken nog steeds dat het representa:
tieve personeel van de commendi-
taire vennootschap „Radio Veroni
ca" aan boord de programma's pre
senteren. In tegenstelling tot Enge
land is dat bij ons niet het gebruik.
De in Hilversum opgenomen pro
gramma's gaan naar Scheveningen
en vandaar met een klein bootje
richting Veronica. Daar worden de
banden afgedraaid, zoals U ook kan
zien op de foto rechts onderaan.
Ook de reclameboodschappen spots
genaamd, worden in Hilversum in
de programma's gelast.
Een nieuweling onder de piraten is
de Engelse zender „Radio London",
die uitzendt op 266 meter. Ook op
deze golflengte hoort men evenals
bij Caroline rechtstreekse uitzen
dingen, met dan als zeer speciale
bijzonderheid nieuwsuitzendingen en
om het half uur het weerbericht.
Meer nog dan Caroline is dit station
afgestemd op de tieners. Soms tien
maal per dag draait men de Err e
top 40. Caroline daarentegen is de
machtigste onder de Engelse pira-
de begin-kosten eruit, en heeft men
reeds een flinke winst behaald.
Caroline bestookt Engeland ook van
twee kanten: Caroline zuid opereert
ter hoogte van Harwich, en Caroline
noord ligt ter hoogte van Ramsey,
ten noordwesten van het eiland
Man. Op deze manier kan het hele
industrie gebied van Liverpool,
Manchester en omliggende steden
worden voorzien van muziek, terwijl
ook Londen de uitzendingen kan
ontvangen.
Hoe lang men echter de uitzendingen
van deze piraten-zenders nog kan
ontvangen is moeilijk te zeggen.
Lang echter kan het niet meer du
ren. Dan zijn Joost de Draayer,
Anushka, Cees Van Zijtveld en Tine
ke taboe. Het is jammer dat we dan
weer alleen aangewezen zijn op de
legale zenders. Veronica tracht nu
nog de draadomroep te bemachti
gen,om dan toch „in de lucht" te
kunnen blijven. Het zou leuk zijn,
maar of het lukt
Aat is echter niet te vermurmen.
Nee, het lijkt hem niks. Vindt hij
ballet nu niet iets vrouwelijks?
„Nee, zeker bij het moderne ballet
niet. De mensen zeggen het wel,
maar dan is het nog niet zo".
Tosca ziet het beslist ook niet zo.
Over Tosca gesproken.
In de Schiedamse pers is haar naam
nogal eens gevallen. Ze zit namelijk
te zinnen op een studio. Nu moet
ze nog genoegen nemen met een
klein zaaltje in een verenigingsge
bouw. Ze mag er geen hars gebrui
ken en de bare zit provisorisch be
vestigd. Maar ja een studio schudt
men ook niet zo een, twee drie uÜ
z'n mouw. Bovendien kan „men
maar moeilijk enige waardering op
brengen voor ballet.
De mensen spreken dan over „dat
gespring", of iets in die geest.
Tosca is nu bezig om binnen enkele
maanden een grote uitvoering te ge
ven in de grootste zaal van Schie
dam. Ze is, ondernemend als ze is,
al naar de Schiedamse Gemeenschap
gegaan om subsidie te vragen, en
als dat goed uitvalt, dan kan ze be
ginnen met haar grootste publici
teitsstunt. Meer begrip voor ballet,
vooral bij de jongens, Op de grote
groep meisjes zijn er maar twee of
drie jongens en dat is veel te wei
nig .„Op de lagere school besteedt
men ook geheel geen aandacht aan
ballet", zegt Tosca heftig. Zelf geeft
ze wel les op een Schiedamse school
maar dat is dan ook een uitzonde
ring. Maar die jongens, dat is haar
grote probleem. „Ze durven wel te
gaan twisten, maar ballet, nee dat
niet".
Corry voegt er nog aan toe: „En op
het strand durven ze wel in een of
ander gek zwembroekje te gaan lo
pen, maar in maillot, ho maar!"
Aat lacht, en begint dan maar weer
aan zijn oefening, aan zijn pas de
deux. Tosca schreeuwt: „Je hebt
toch geen x-benen lieve schat, stap-
toer,-zit-UIT."
Bij de Nederlandse televisie, en met
name bij de Avro en Vara, heeft men
momenteel een tijdlimiet-manie.
Programma's die om wat voor reden
dan ook iets op het tijdschema uit
lopen worden zonder pardon van het
scherm gevaagd. Vele kijkers sto
ren zich hieraan, hetgeen wel mag
blijken uit de vele telefoontjes die
de desbetreffende omroepen na de
uitzendingen krijgen, en de stapels
brieven die mede getuigen van de
grieven van de kijkers, omtrent de
ze gang van zaken. Bij de pers-
deinst van de Vara en Avro deelt
men mede, dat men zo veel moge
lijk het tijdschema wil handhaven,
om daarmee de mensen die een be
paald programma niet willen zien
in de gelegenheid te stellen hun toe
stel aan te zetten op de tijd die in
het programmablad als aankondi
ging staat van hun keuze-program.
Hier is inderdaad iets voor te zeg
gen, maar toch moet men bij de TV
ook rekening houden met de men
sen die een programma dat plotse
ling afgebroken wordt leuk vinden.
Bovendien is het juist altijd de fi
nale van een programma dat het
moet ontgelden. Nee, de huidige ma
nier van doen staat ons echt niet
aan. Het is volgens ons de taak van
de Vara en Avro om de program
ma's zo grondig te „timen" dat men
niet, of heel weinig op het schema
uitloopt. Er is dan natuurlijk een
langere voorbereidingsperiode no
dig, en. het eist van alle medewer
kenden ook de volledige inzit om 'n
goed resultaat te bereiken. Praters
zoals Willem Duys zou men minder
gasten moeten laten uitnodigen. De
oplossing moet echter komen uit
Bussum. De kijkers hebben er recht
op
nu
In ons platenpraatje van deze week willen we het op de eerste plaats eens
hebben met U over het 17-jarige Engelse zangeresje Sandy Shaw. Eind 1964
kwam Sandy in het nieuws door haar uitstekende vertolking van het num
mer „There Is Always Something There To Remind Me", gecomponeerd
door twee grootheden op het gebied van tophits: „David-Bacharach Sandy
was niet de eerste die dit nummer opnam, want in Amerika had Lou John
son het al. eerder opgenomen. Sandy had er echter meer succes mee dan
haar Amerikaanse collega, want binnen enkele weken stond het nummer
aan de top van de Engelse hitparade. Zoals gewoonlijk begon men te zoeken
naar de reden van dit succes: „Was het Sandy's interpretatie of waren het
soms haar blote voeten?" Blote voeten zult U zich misschien afvragen. Ja
zeker, blote voeten, want Sandy staat tijdens haar optreden op blote voeten.
Foto: Jan Timmerman
Sandv Shaw is op een heel eigen
aardige manier de show-wereld ge
komen. Op een avond drong ze de
zaal binnen waar de bekende Engel
se zanger Adam Faith optrad. Van
Adam mocht ze een liedje zingen,
en nadat hij haar gehoord had, zei
hij: „Je hebt het!" De eerste plaat
die Sandy volzong deed echter niets,
maar ze gaf de moed niet op en
zong en studeerde dapper verder.
Toen kwam „There Is Always Some
thing There To Remind Me", en bin
nen twee weken stond deze plaat
nummer twee op de Engelse hitpa
rade, voorwaar een prestatie om
trots op te zijn. Haar nieuwe plaat
heet: „Girl Don't Come". Het aan
trekkelijke van dit nummer ligt vol
gens ons aan twee dingen: de trom
pet-intro, en het vibrerende stemge
luid van Sandy. De stem van Sandy
is heel typisch en eigenlijk niet be
paald mooi, maar ze bereikt er toch
maar steeds hoge plaatsen op de hit
parade mee. (PYE 7 N 15743).
Ze mag er heus wel zijn, het Franse
meisje Ariane, maar dat is natuur
lijk niet voldoende om artiste te zijn.
Daarvoor moet je ook nog beschik
ken over een behoorlijke hoeveel
heid artisticiteit, en ook vooral tij
dens de huidige overbevolking op
bandjes-gebied, over originaliteit. We
hebben Ariane Bayst wel eens beter
gehoord dan op haar nieuwe plaatje.
Samen met Dany, Jacky, Christian
en André (haar begeleiders) zingt
en speelt ze vier nummertjes, waar
van er drie uit Engeland komen.
„Reste d. ta place" is nog het bes
te geworden. (Palette EPPB 7255).
Eydie Gormé zingt op haar nieuwe
elpee twaalf country and western
songs. Het zingen doet Eydie heel
goed, maar over de opname zelf
kunnen we maar matig tevreden zijn.
Bij iedere sis-klank treedt er een
nare sisser op die heel storend
werkt. De zang van Eydie wordt
daardoor eigenlijk een beetje aan
het oor onttrokken, en dat is na
tuurlijk heel jammer. De beste num
mers vonden we overigens: „I Real
ly Don't Want To Know", „I Can't
Help It" en "The End Of The World'.
(CBS BPG 62244).
Heeft U het ooit zo zout gegeten,
een Belgische groep hoog op de
Amerikaanse hitparade? Wij niet,
maar het is toch heus zo. De groep
heet „The Waikiki's". Op een nieuwe
langspeler van deze groep staan
twaalf min of meer Hawalaans aan
doende gevalletjes. Het klinkt alle
maal wat op elkaar. Voor de lief
hebbers, het nummer en het label
zijn: Palette MGPB 94444.
De Honeycombs hebben een zeer
kwellende vraag: „Is It Because?"
Het antwoord kunnen we er niet op
geven, maar we weten wel dat het
een bijzonder aardig plaatje gewor
den is, met een al even leuke ach
terkant: „I'll Cry Tomorrow".
De drum wordt bespeeld door het
meisje Honey Lantree, tenminste
dat beweert de platenmaatschappij,
maar boze tongen beweren weer wat
anders. Laat U echter niet hierdoor
afschrikken, want het plaatje is het
aanhoren dubbel en dwars waard.
(PYE 7 N 15705).
Vorige keer bespraken we reeds de
film „My Fair Lady". We hebben
het toen niet zo zeer gehad over
de muziek en de uitvoering daar
van. De Sound-Track van de film
is nu echter uitgekomen, en daar
om vragen we nu nogmaals Uw
aandacht voor „My Fair Lady".
Technisch gezien is de plaat per
fect, en ook het orkest, o.l.v. An
dré Previn speelt uitermate goed.
Verschillende zangsoli voldoen ech
ter niet aan de eisen. De zang van
Rex Harrison is natuurlijk per
fect, maar Audrey Hepburn zingt
wat zwakjes. In de film valt dat
niet op, omdat dan haar spel het
meest de aandacht trekt.
Ook Stanley Holloway's zangpres
taties vallen een beetje tegen.
Over het geheel genomen kunnen
we echter toch wel zeggen dat de
ze plaat een leuke herinnering is,
tenminste als U de film gezien
heeft. Is dat niet het geval, dan
kan het U misschien wat tegen val
len. (CBS 70000).
Van dezelfde musical is ook nog
een singeltje verschenen, met daar
op een accordeon-uitvoering door
„The Pico's". Het is een leuke med
ley geworden, die het op een ge
zellig avondje 'lekker' zal doen.
(CBS 1.564).
Gale Garnett zingt het liefst in de
zonneschijn, Johan Haanappel houdt
meer van de winter. Ieder zijn ei
gen smaak natuurlijk, maar wij hou
den het op Gale. In „We'll Sing In
The Sunshine" kan de zang soms
niet valser, maar het is een fijne
meezinger, en dat maakt veel goed.
(RCA-Victor 47-8388).
