e man
die de tapt
eeóteliib
oe weer
ijk uer
Referendaris F. Smits:
Maar geen
Taptoe-Dier
wi! zijn
T elevizierploeg
ook naar de
wielerronde
in Schiedam
De stand van de
(groene) haring
competitie
cjCet op Let uoc^eltje
SuufffcVI
Verpakt s»e«aj{"
Hoe liet begon
Jla rilH'RiM' mmlc
mooier
wm>,
if
WOENSDAG 16 JUNI 1965
HET NIFUWE STADSBt AD
5
Alles is tenslotte mogelijk. Dus: als er eens een Ethiopisch militair in groot
gala bij u de straat inwandelt en u bekijkt, naar we hopen met genoegen,
zijn kleurige groen-met-rode uniform, dan vindt u het misschien wel aardig
om te weten dat deze kleurige combinatie door een Nederlands ontwerper
op papier is gezet. Of, laten we dichter bij huis blijven. Dan wagen we het
te veronderstellen, dat u laatst vast wel die verandering bij de politie hebt
opgemerkt. Het nogal saaie zwart is vervangen door pittig blauw met grijs,
beslist een vooruitgang, die het straatbeeld opfleurt.
Dat Ethiopische én 'dat Nederlandse uniform zijn nog maar eer. paar voor
beelden uit de „collectie Smits" en, we zouden het óók nooit geloefd heb
ben, maar de man die met tl r-.i naam te vereenzelvigen is, zetelt ergens
vier hoog in een van de gebouwen van het ministerie van defensie.
Geen stalen op rollen, geen spelde-
kussens, geen paspoppen, niets van
dat alles. Gewoon een simpel houten
bureau en met daarachter een man,
die in de verste verte niet op een
Dior of zoiets lijkt. Toch is hier een
soort mode-centrum te vinden, om
dat in ditzelfde vertrek vierhoog een
zeer eigentijdse kleding wordt ge
creëerd. Alleen is 't zo, dat dit eigen
tijds betrekking heeft op het verle
den, soms een paar eeuwen, soms
„slechts" een honderdvijftig jadr
oud.
De Taptoe, die jaarlijks in Delft
wordt gehouden, is steeds weer uit
gangspunt voor wat er wordt ont
worpen: hier wordt, moet u weten,
op papier het historische gedeelte
van de taptoe als 't ware aangekleed:
„Verpakt", zegt de heer F. Smits er
zelf over, een karwei, waar maan
den mee heen gaan. Want zodra de
ene taptoe is afgelopen, geeft hij,
langzaam maar o zo zeker het ver
leden van de volgende taptoe al
weer op papier gestalte. En dat gaat
zo maar niet.
Het typerende van al die historisch
costuums is steeds weer dat ze wor
den ontworpen naar authentieke ge
gevens. Om die te pakken te krijgen
snuffelt de heer Smits talrijke ar
chiefstukken door, weet hij ook de
weg in het koninklijk huisarchief,
kent hij heel wat musea niet alleen
van buiten, maar nog grondiger van
binnen en is hij maanden als een
soort detective bezig stukje voor
stukje te verzamelen.
Tot hij er van overtuigd is: nu is
dit of dat kostuum tot het kleinste
detail toe historisch verantwoord.
Geen operetterige namaakpakken
dus op welke taptoe Delft dan ook,
al moet hij er heel Nederland voor
afsjouwen: authentiek zal 't worden.
Een secuur man dus, de heer Smits;
dat zie je ook als je even naar het
rijtje potloden op z'n bureau kijkt.
Negen stuks, precies naar de door
de puntenslijper aangebrachte maat
in het gelid. Dai trupje T
het niet hoeven zoeken, u.;> 11
map tevoorschijn moet kon,... iet
ontniddeEijk opnemen van de ge-
spreksdraad na ieder telefoontje:
Een ambtenaar in 's rijksdienst, offi
cieel te boek als deel uitmakend van
de personeelspubliciteit.
Maar hier zit ook ergens een kun
stenaar, een ontwerper met zoveel
artistiek gevoel in de tekenende vin
gertoppen, dat niet alleen de keizer
van Ethiopië hem een lintje in het
knoopsgat bezorgde als tegenpresta
tie voor die magnifieke uniformen,
maar bijv. ook Tunis voor een ont
werp aan de bel trok. Niet alleen de
dagen, maar ook ontelbare vrije
avonden is de heer Smits derhalve
druk bezig, vooral als het taptoe-
tijd is. Hij geeft het gezag, of dat nu
verleden dan wel tegenwoordige tijd
is, de noodzakelijke verpakking.
Liefst zo goed mogelijk, „want ver
pakking is nu eenmaal belangrijk.
Weet u nog hoe die soldaten van
ons van voor de oorlog aan hadden?
Ontzettend, toen al had ik het idee
dat het toch wel anders kon. En hoe
oud was is helemaal? Nog geen
twintig".
Iets ouder, maar nog niet de begin
nende veertiger van nu, was de heer
Smits toen hij de kans kreeg zijn
uniform- en andere ideeën te reali
seren, eenvoudig omdat hij in sep
tember van 1945 hoofdtekenaar ten
departemente werd. „Een gek vak,
dat ontwerpen, niemand deed het
in Nederland, maar 't is wél leuk".
Dat vindt het taptoe-comité ook.
Dit feest zou zonder de historische
trekpleister, zonder die enscenering
en kleding die er bij hoort, dus uit
eindelijk ook zonder de heer Smits
niet denkbaar zijn. Mocht u dus
straks tot de bezoekende taptoe-ies-
ten behoren, dan weet u wie de ver
antwoorde figuur is achter bijvoor
beeld
Het 300-jarig bestaan van het Korps
Mariniers heeft hem maar even
hoofdbrekens gekost. Dat zou dus
het historisch tafereel van de Tap
toe Delft 1965 worden. Zegt de heer
Smits (vrijvertaald): „Men neme
een afdeling van het Regiment Ma
riniers nr. 21 (dat van Fourgeoud,
weet u wel?) uit omstreeks 1760
en men gooit er twee originele
scheepskapellen tegenaan in een sa
menstelling zoals die toenmaals in
zwang was op de schepen van 's-
lands vloot. Oude prenten en conter-
feitsels uit de musea doen dan de
rest". We ouden liever willen zeg
gen: de taptoe-coslumier Smits
doet de rest.
Gelukkig zitten er weer vele kleuren
in de eertijdse mariniers van Four
geoud; een blauw tenue met rode
Ook dit is het werk van de moaz-
koning van de Taptoe Delft, de
heer F. Smits, die er jaarlijks
voor zorgt, dat elk kostuurn-o,,-
derdecl van de taptoe historisch
verantwoord is en wiens inven-
lieve geest daarnaast voor de ont
brekende schakels zorgt. Dit maai
heeft hij da zorg voor het histo
rische tafeel rond da Mariniers
anno 1650 en ook aan die uni-
formproble:,ien u set hij weer
een mouw aan te passen!
Herinnert u zich bovenstaand
.afereel nog: het voorrijden var,
de originele retscaléche (uit hc,
rijtuigenmuseum te Leek) getrok
ken door vier paarden (uit dc
Kon. Stallen te Den Haag) me:
daarin pr-insheerlijk) gezeten
Prins Frederik en zijn gemalin
(een prins houdt er geen vrouw
op na maar een gemalin prin
ses Louise van Pruisen, verder
een hofdame en een kapitein-ad-
i judant. Vrouwelijk schoon in de
Taptoe Delft, we zullen dat ele-
ment dit jaar slechts node mis-
sen.
kraag en veel wit voor de uitmon
stering. En als het even kan, als
het even historisch verantwoord is,
dan doet de heer Smits er graag een
wit zeemleren broek bij, dat doet
het altijd goed. Maar, het moet wel
echt helemaal militairement zijn, of
'm dit geval maritiemement. Dat wel,
anders ditmaal maar eens geen wit
zeemlerenbroek.
Maar de ervaring heeft geleerd dat
zo'n witte uitmonstering het altijd
goed doet in het schijnwerperlicht".
Hartveroverende tamboer-maitres,
werkelijk het klapstuk van de col
lectie, weet deze mod'ische referen
daris ook altijd vlot uit zijn mouw
te schudden. Maar aan de andere
kant, 't is deze zelfde heer Smits
van wie we ons haasten te vertellen,
dat damesmode beslit zijn fort niet
is en die zijn bijnaam „De Dior van
de taptoe Delft" maar een betrek
kelijk compliment vindt.
Iets dat wij wagen met hem oneens
te zijn. Enfin, we zullen wel zien
waar het op deze Taptoe Delft 1965
(van 24 augustus tot 4 september)
weer op uitdraait.
Zeker is echter, dat het zonder de
heer J. Smits niet helemaal snor zit
met de aankleding van het schouw
spel. De verzekering „Deze taptoe
wordt weer mooier dan de vorige"
stelt ons echter gerust, verhoogt de
spanning én kort de tijd tot het mo
ment waarop de muzikaal-militante
tap weer open kan!
PASSAGE THEATER.
Voor de derde week in dit theater
„Irma la douce" van donderdag 17
t/m dinsdag!middag) 22 juni. Da
gelijks om 2 en 8 uur, op zaterdag
en zondag om 1.30 uur, 4 45 en 8
uur. Op dinsdag, 22 juni alleen om
2 uur. In verband met de feestweek
van de S.G. op dinsdagavond en
woensdag 23 juni de gehele dag geen
voorstellingen.
Van de Stichting de Schiedamse Ge
meenschap ontvingen wij nadere
gegevens over de wielerronde van
Schiedam, welke deze maand zal
worden verreden. Onder de deel
nemers treft men aan:
A. van Aert; M. Breure; J. Boog;
J. Droog; J. v. Tongeloo (België);
D. Gieseler (Duitsland); E. Gieseler
(Duitsland); E. Rudolph (Duitsland)
G. Kiliian (Duitsland); C. Schuuring
winnaar Olympia's Tour 1964; J.
Kaptein; A. Jongejan; J. Kersten; H.
Marinus; P. Rentmeester winnaar
1963 S'dam 1961; P. Steenvoorden;
verberg, winnaar 1962 Schiedam;
A. v. Tilburg; L. v.d. Ven; R. Vos; G.
d'e Wit kampioen van Nederland op
de weg 1965; C. v. Amsterdam; E.
Beckers; L. Coehorst; A. Donker.
Op dit moment_zijn bijna 50 renners
gekontrakteerd. Het ligt in de lijn
der verwachtingen, dat er op het
laatste moment nog meer kopstuk
ken uit de Nederlandse wielerwe-
reld zullen inschrijven.
Hoogst waarschijnlijk zal ook de
Televizier-ploeg o.l.v. K. Pellenaars
aan de start verschijnen.
Het Haringconcours draait op volle
toeren. De uitslag van de eerste
speelavond is als volgt:
1. Unitas Rotterdam, 12406 punten;
2. O.G.V. Schiedam, 11907 punten;
3. Sunlight Vlaardingen, 11045 pnt.;
4. de Jong N.V. Vlaardingen, 9824
punten.
De uitslag van de tweede speelavond
was:
1. V.T.M. Maassluis, 13497 punten;
2. de Jong N.V. Vlaardingen, 12798
punten; 3. Sint Jan Schiedam, 12556
punten; 4. Gem. Werken A Schiedam
11988 punten; 5. Sunlight Vlaardin
gen, 11948 punten; 6. Unitas Rotter
dam, 11852 punten; 7. Gem. Werken
B Schiedam, 11653 punten; 8. DESV
Rotterdam, 11380 punten; 9. DESV
Rotterdam, 11641 punten; 10. Hoek
Schiedam, 10641 punten; 11. GSW A
Vlaardingen, 10442 punten; 12. OGW
Schiedam, 10138 punten; 13. Sint Jan
Schiedam, 9812 pnt.; GSW B Vlaar
dingen, 9123 punten.
In de finale hebben zich geplaatst!
1. Unitas; 2. VTM.
2>.
k
„Let op het vogeltje", deze oude beroepskreet van alle (eertijdse?) fotografen
schoot ons in gedachten bij het zien van deze twee „vogelplaatjes" van twee pers
fotografen. Vogeltjes zijn nog altijd het klassieke voorbeeld voor het fotogenieke
oog. Misschien omdat onze gevederde vriendjes altijd vertederend inwerken op de
beschouwer, misschien omdat het „vogeltje" toch altijd weer opduikt als het klas
sieke fotografische voorbeeld. De ene fotograaf stuitte in het Delftse Legermuseum
(Armamentarium) aan de Geer op dit contrastrijke beeld van een bezet vogelnestje
in de vuurmond van een stuk afweergeschut of een kanon, behprende tot de wapen
collectie. Een in alle opzichten afgedankt stuk geschut, dat hiermee geen betere
bestemming had kunnen vinden als broedplaats van nieuw vogelleven. Deze foto
frappeert, zoals gezegd, letterlijk en figuurlijk door de contrastwerking. De andere
foto is meer van het poëtische soort, die van de sfeervolle plaat. Hij werd gemaakt
in het Rijswijkse wandelpark „Overvoorde" waar weer een ander vogelpaar het ei
van Columbus legde in een afgedankte lantaarn, met kippegaas afgeschermd om
baldadige jongetjes te verhinderen de lamp kapot te gooien. En hier was het in
andere zin weer veilig nestje bouwen voor dit vogelpaar. Met als bijkomende ge
neugte het 's avonds gezellig schemeren bij het licht van een oude parklantaarn.
Twee foto's, één gedachte. „Let op het vogeltje", zelfs de persfotografen van van
daag weten zich deze lijfspreuk van hun oude vakbroeders nog wel te herinneren.
En bewijzen daarmee dat er ook zonder pijnlijke plaatjes van nestjes bouwende
koningskinderen (in het Soestdijkse struweel bijvoorbeeld) nog heus wel gevoelige
platen te schieten zijn I
