HET VERKEER IN VRAAG- EN
ANTWOORDVORM
K
Parijs is er goed voor
uóóiócli troonpr
en ve
ocj en
»4pöit
„ORANJE"
achter de stopmand
RELATIEGESCHENKEN
De fiets van een zuster
Voor KINDER-, JONGENS-
en MEISJESSCHOENEN
en PANTOFFELS
BROERSVEST 54 SCHIEDAM
Viet vergeten
9
PHILIPS-SPECIAALZAAK
WOENSDAG 10 NOVEMBER 1965
HET NIFUWF STADSBI AD
7
Bij de schriftelijke begrotingsbehandeling, het vraag- en antwoord
spel tussen B. en W. en de raadsleden, komen ook op verkeers
technisch gebied verschillende saillante punten met dito antwoor
den naar voren. We laten er hieronder een aantal volgen.
worden aangebracht aan het houten
bruggetje aan het einde van de
Kerkweg nabij post X spoorweg
overgang? Het is voor het moderne
verkeer zeer smal en het uitzicht
is er slecht.
Antwoord: Op het einde van de
Kerkweg bevin dtzich geen houten
brugje, doch een duiker met houten
leuningen. De verbreding van deze
duiker zal kostbaar zijn. De duiker
is eigendom van en is in onder
houd bij de Noord Kethelpolder.
Zo vraagt men van raadszijde waar
aan het moet worden toegeschre
ven, dat de Churchillweg nog steeds
niet is doorgetrokken. Het klaarko
men van deze weg zou het verkeer
over de Schiedamseweg in de dorps
kom van Kethel zeer ontlasten.
Het antwoord luidt, dat de aanleg
van de Provinciale weg nr. 15
(Churchillweg) is vertraagd door
de zandopspuiting in Kethel. Reke
ning houdend met de zettingen van
de ondergrond is het mogelijk deze
doorverbinding in 1967 dan wel 1968
tot stand te brengen.
Een andere vraag: Wanneer men
rijdt vanaf het stadhuis in de rich
ting Burgemeester van Haarenlaan
of omgekeerd, hebben het Spinhuis
pad en de Parkweg voorrangskrui
singen. Dit houdt bij de Honnerlage
Gretelaan op, waar dus het verkeer
van rechts plotseling voorrang
heeft. Er zijn daar al vele botsin
gen geweest, tot nu toe zonder per
soonlijke ongevallen. Kan er ter
plaatse een waarschuwing worden
aangebracht voordat er slachtoffers
vallen?
Schiedams stadsbestuurderen
schrijven hieromtrent, dat op be
doeld kruispunt in de eerste negert
inaanden van dit jaar tien aanrij
dingen plaatsvonden, waarbij in ne
gen gevallen gèen voorrang werd
verleend (vier bestuurders van
bromfietsen en vijf bestuurders van
motorrijtuigen). Het kruispunt, zeg
gen B. en W„ is niet als gevaarlijk
te beschouwen. Evenmin is momen
teel de noodzaak aanwezig dit thans
reeds als voorrangskruising in het
Verkeersbesluit op te nemen. De si
tuatie blijft de aandacht houden.
Nog zo'n vraag: In de Honnerlage
Cretelaan bij de 's-Gravelandseweg
steekt in de openbare weg een punt
particulier terrein uit waaromheen
een hek staat. Deze situatie levert
gevaar op voor het verkeer. Kan
hierin spoedig verbetering worden
aangebracht.
Het antwoord: Ook B. en W. achten
dit een ongewenste en gevaarlijke
situatie. Zij zullen de verkeerscom-
missie de vraag voorleggen of en
hoe tot verbetering van deze situa
tie kan worden gekomen.
Vraag: Is de studie over de ver
keersafwikkeling ter plaatse van
het verkeersplein Nieuwe Haven/
Oranjebrug al voltooid?
Antwoord: De links afslaande fiet
sers op het bedoelde verkeersplein
bij de Oranjebrug vormen een bij
zonder moeilijk probleem, zodat de
studie geruime tijd zal vergen. Hoe
lang dit zal duren valt moeilijk te
zeggen.
Vraag: Het wordt dringend nood
zakelijk geacht dat er een wandel
pad komt langs de Willem de Zwij
gerlaan in het Volkspark, in het bij
zonder, nu het rusthuis van de Ne
derlandse Protestantenbond gereed
is gekomen. Wanneer kan hiermee
worden begonnen?
Antwoord: Door de aanleg van de
nieuwe Deltadijk zal de situatie van
de Willem de Zwijgerlaan opnieuw
worden bezien. De aanleg van de
Deltadijk zal door het Hoogheem
raadschap van Delfland naar het
verwacht reeds volgend jaar ter
hand worden genomen. In deze
plannen is tevens opgenomen de
wijziging van de Willem de Zwijger
laan. Bij de uitvoering van deze
werken zal het voetpad worden
aangelegd.
Vraag: Door het hoge houtgewas
langs de Schiedamseweg wordt het
uitzicht voor het verkeer bij de zij
straten belemmerd. Is het mogelijk
het groen wat lager te houden?
Antwoord: De beplantingsstroken
ter weerszijden van de Schiedamse
weg zijn aangebracht ter bescher
ming van de voetgangers en vooral
van spelende en schoolgaande kin
deren. In verband met de grote ver
keersintensiteit op deze weg worden
de beplantingsstroken twee maal
per jaar gesnoeid.
De Schiedamseweg bij Bijdorp heeft
een slecht wegdek, hetgeen vooral
's zomers aanleiding geeft tot onge
lukken. Acht het College het wen
selijk op korte termijn hieraan iets
te verbeteren, temeer daar deze weg
in die toestand geen goede entree
is voor het Beatrixpark?
Antwoord: De verbetering van de
Speciaal voor
Slijterij- en Wijnhandel
Oranjestraat 10-12, Tel. 265997
Verzending door
geheel Nederland
Schiedamseweg bij Bijdorp is af
hankelijk van de stedebouwkundige
plannen in deze omgeving. Gelijk
tijdig met de bouw door het Rijk
van een onderdoorgang in De Rijks
weg nr. 20 ter plaatse van de Schie
damseweg zal worden overwogen of
passend in de stedebouwkundige
plannen, een gedeelte van de Schie
damseweg kan worden verbeterd.
Of dit in 1966 reeds uitvoerbaar is
kan thans nog niet worden gezegd.
Inmiddels zullen de ernstige gebre
ken worden herseld.
Vraag: Kunnen er verbeteringen
VOOR IEDEREEN
EEN KLÉINE
veiling en verloting worden op de
contactavond voor de leden van de
Intern. Ver. „Philatelica" gehouden
op dinsdag, 16 november a.s. in de
recreatiezaal van de R.T.M., Rose-
straat 3, Rotterdam.
Aanvang: 8 uur.
„THE FIVE BEATS"
(v/h Rocking Cornets) geven op
zaterdag, 13 november de muzikale
toon aan op de dansavond van de
leden van het clubhuis „St. Joris
Doele" alhier.
Aanvang: 8 uur.
DEHERFST-
vakantie heeft de jeugd alweer ach
ter de rug. De zesdeklassertjes van
de Dr. A. Kuyperschool weten nu al,
dat ze tezamen met die van de Kon.
Julianaschool in Kethel van 14 t/m
19 maart naar school „Buitenhuis"
in Oosterhout gaan. De weken zul
len wel afgekruisd worden, al is het
weer gauw Kerstvakantie, nl. van 23
december tot 6 januari 1966. De kos
ten voor Oosterhout bedragen 10.-
per kind. De rest betaalt de Ouder
commissie van de Dr. A. Kuyper
school voor hun leerlingen bij.
De fiets van een zuster
Als je de gemeenschap
dient door altijd ieder
uur van de avond of
vaak nacht beschikbaar
te zijn voor de operatie
kamer, dan is het een
pijnlijke ervaring voor
de derde maal te moe
ten constateren, dat je
fiets, die je altijd pijl
snel naar het Gemeente
ziekenhuis brengt, gesto
len is. Ja, u leest het
goed, voor de dérde
maal.
Ik heb hier maar één
woord voor: 'Misselijk'!
En ik hoop, dat die
genen die zondagavond
de fiets van zuster M.
Molenaar, de operatie-
zuster van het Gemeen
teziekenhuis meenam,
dit leest. Zich hierover
bezint en die fiets, deze
keer een geléénde, op
zijn plaats terugzet.
Voor het pand Nieuwe
Haven 157. Ziet u, dan
I
zou u in dat geval het
gevoel hebben iets f>oed
gemaakt te hebben juist
tegenover deze zuster,
die al 15 jaar de onmis
bare hulp van de O.K. in
het Gemeenteziekenhuis
is. Die altijd onmiddel
lijk reageert als er een
spoedtelefoontje voor
haar komt omdat er een
mensenleven in gevaar
is...
Die fiets stond op slot,
maar het was voor u
een klein kunstje om
dat slot te verbreken en
die fiets mee te nemen.
Wéér zeg ik „misselijk",
want nu is die zuster
voor de derde maal ge
dupeerd. Tweemaal haar
eigen fiets gestolen en
nu dan zondagavond die
geleende fiets. Dubbele
kosten voor haar, want
die kosten moeten ver
goed worden en dan nog
een fiets voor haar zelf
kopen-
Soms geloof je in een
wónder... Zomaar. Ik
zou het zo fijn vinden,
als zuster Molenaar zou
kunnen denken: „Ik heb
me toch echt in de men
sen vergist". Maar dat
kan ze pas zeggen, als
die fiets terugkomt of
een andepe. Want u weet
net zo göed als ik, dat
alleen een fiets (en dan
is ze toch wel erg be
scheiden deze zuster)
haar pijlsnel op de
paats van bestemming
kan brengen. In dit ge
val het Gemeentezieken
huis.
Vreemd, maar ik blijf in
dat wonder geloven. En
ik zal heel belangstel
lend uw telefoontje af
wachten. Belt u gerust:
267368 als u deze zuster
helpen wilt. Zoals zij al
honderden van ons in
tijd van gevaar geholpen
heeft...
MIEKE
t
le hert
Indien Duitsland de oorlog gewonnen had, zou Rusland weer een
monarchistisch regime hebben gekregen. De Nazi's hadden de
tsarentroon namelijk reeds aangeboden aan prins Felix Joessoe-
poff, de man die in 1916 Raspoetin vermoerdde en die een van de
populairste figuren van het Tsarenrijk was.
Dit alles werd nu door de prins zelf verteld aan een speciale ver
slaggever van het bekende Sovjet-tijdschrift „Ogoniok" die met
prins Joessoepoff in zijn Parijse woning aan de Rui Pierre Guérin,
een intervieuw had.
buitenland te ontkomen; alles samen
ontvluchtten ongeveer drie miljoen
Russen het nieuwe regime.
(jrootlierlo.
Bij het begin van de Duitse aanval
op Rusland, kreeg de prins bezoek
van Hitiers afgezanten, die het voor
noemd voorstel deden. De prins zo
vertelde hij althans aan de verslag
gever van Ogoniok was verontwaar-
ligd en weigerde dit voorstel in over-
weging te nemen. Hij wenst onder
geen enkele vorm met de Duitsers
samen te werken.
Thans is Felix Joessoepoff 78 jaar
oud en zijn grootste wens is nog een
maal naar Rusland terug te gaan, om
er de omgeving, waar hij zijn jeugd
doorbracht, terug te zien.
oCegendt
Op zijn vroegere landgoederen is de
herinnering aan hem trouwens blij
ven voortleven De ouderen noemen
hem nog altijd ,de vriendelijke prins'
Voor hen is hij een levende legende
g -worden wegens zijn betoonde
goedheid tegenover de boeren op de
uitgestrekte landgoederen van fami
lie Joessoepoff rondom het kasteel
Arkhanghelstoye.
„Wanneer men iets nodig had", zo
vertelde een oude boer aan de ver
slaggever van Ogoniok, „kon men al
tijd een beroep om hem doen" In
dien het met de oogst verkeerd was
gelopen, indien een isba was uitge
brand, indien een kind ziek werd,
kon men altijd op onmiddellijke
hulp van de prins rekenen Ik her
inner me nog hoe in het begin van
de eeuw een aantal nieuwe families
in de streek waren gearriveerd Die
families hadden een huis nodig, maar
■dj beschikten nie over de middelen
De prins echter stuurde hen het no
dige hout en ook zijn timmerlui om
hen bij het werk te helpen", aldus
de boer.
De verhalen over groothertogen en
dito hertoginnen lijken de heden
daags mens reeds ver tot het verle
den te behoren.
Het interview met Felix Joessoepoff
bwijst ons chter, dat het toch alle
maal nog geen legende is dat zelfs
de Sovjets hun vroegere aristocratie
nog niet vergeten zijn. Nog verba
zender zal het velen toeklinken, dat
de Romanoffs nog niet alle hoop
hebben opgegeven om eens weer de
tsarentroon te bestijgen. In Madrid
leeft immers nog een groothertog
Vladimir van Rusland, die zich de
officiële pretendent van de Russische
troon noemt en in Londen functio
neert een „Hoeofdbureau van de Mo-
narchistische Pers", dat de herinne
ring aan het vroegere tsarenhuis
onder de Russische emigranten
poogt levendig te houden en op alle
tonen de noodzaak van een monar
chie voor Rusland, bezingt.
Groothertog Vladimir doet inmiddels
alles wat in zijn vermogen is om in
ballingschap de tradities van de Ro
manoffs voort te zetten.
Hij noemt zich het hoofd van het
oude vorstenhuis, waarvan tijdens
de bolsjevistische revolutie van 1917
niet minder dan zeventien leden wer
den vermoord de tsaar, de tsarina,
hun zoon en vier dochters te Ekate-
rinenburg in de Oeral, en de andere
groothertogen en hertoginnen te
Perm, Apalaievsk en Sint-Petersburg.
Naast hen werden ook nog duizen
den andere aristocraten, dikwijls op
wreedachtige wijze, vermoord. Een
groot aantal echter wist naar het
Ook enkele Romanoffs ontkwamen
aan de tragedie. Te Kopenhagen
overleefde keizerin Maria van Rus
land, moeder van de laatste tsaar,
tien jaar de bolsjevistische revolutie.
Van geboorte was zij een Deense
prinses en in Kopenhagen was zij de
gast van de koninklijke familie.
Haar laatste levensdagen werden
vergald door de beruchte geschiede
nis van Anna Anderson in wie ze dol
graag haar kleindochter, groother
togin Anastasia, zou hebben herkend
Zij geloofde trouwens in de wonder,
baarlijke ontsnapping van de meest
geliefde van haar kleindochters tot
zij persoonlijk met de zogenaamde
Anastasia kennis maakte. Voor haar
was er geen twijfel mogelijk: de
vrouw was een bedriegster, wat
Anna Anastasia echter niet heeft be
let ook nu nog te procederen om
zich als Anastasia te doen erkennen.
De man, die in het begin zijn rech
ten op de tsarentroon deed gelden
was groothertog Cyriel, een neef van
de vermoorde Tsaar. Hij was de
enige groothertog, die na de revolu
tie, met een officiële pas Rusland
heeft kunnen verlaten. Voor vele
emigranten werd hij aldus een ver
dacht personage; ze noemden hem
„de rode groothrtog'Zij waren er
ook van overtuigd, dat hij indien
hij het had gewild, hij de Bolsjevis
tische overwinning had kunnen ver
hinderen maar dat hij niets deed
wegens zijn haat tegen de tsaar In
1924 verklaarde hij zich de officiële
troonpretendent en nam hij zelfs de
titel van Cyriel I van Rusland aan
Hij overleed in 1938; zijn zoon Vladi
mir werd toen de nieuwe pretendent
aCuatite /so
en de rest van de Bagration-famille
werd gedwongen het land te verla
ten.
Groothertog Vladimir is de enige,
die nog de familienaam der tsaren
draagt. Wel zijn er nog andere fami
lieleden in leven maar wegens mor
ganatische huwelijken verloren zij
het recht de naam te dragen; ze he
ten thans Romanoffski.
De huidige troonpretendent houdt
er nog een bescheiden hofhouding
op na. Zij secretaris beheerst de zo
genaamde „kas van de groothertog"
waarin toncjsen worden verzameld
om een monarchistische propagan
da te voeren, om arme emigranten
et steunen en om emigrantenkinde
ren volgens Russische traditie op te
voeden.
Dat laatste gebeurt ondei meer te
Mongéron in Frankrijk, waar Sofia
Zernoff, dochter van een bekend
tsaristisch geneesher, een weeshuis
voor emigrantenkinderen opende. In
dit instituut verbleven de gezusters
Poliakoff, die als filmactrices be
kendheid verwierven onder de naam
Marina Vlady en Odile Versois.
ddbertiaduizend
orna.uo]
De jonge Vladimir ging na de dood
van zijn vader als gewone arbeider
werken in de Lister-fabrieken in En
geland. Na de oorlog vestigde hij
zich in Spanje niet wegens syrnpat-
thie voor het Franco-regime maar
omdat het leven er toen het goed
koopst was Hier leerde hij zijn
vrouw kennen, prinses Leonida Ba
gration een afstammeling van de
vroegere Georgische koningen.
Stalins moeder is kokkin bij haar
ouders geweest. De prinses heeft tot
1933 te Tiflis gewoond. Een aantal
van haar familieleden werd tijdens
de Georgische opstand gefusilleerd
Overigens is Frankrijk en meer spe
ciaal Parijs het voornaamste bal
lingsoord van de tsaristische adel
geweest.
Dertig jaar geleden verdienden onge
veer drieduizend prinsen, baronnen
en tsaristische officieren in de Licht
stad hun brood als taxichauffeur.
Generaal Opritz, de vroegere bevel
hebber van de kozakkenlijfwacht
van de tsaar, verkocht tot voor kort
- hij was de tachtig reeds gepas
seerd loterijbriefjes aan de ingang
van het grootwarenhuis „Printemps"
Een aantal aristocraten kon in Parijs
het weelderige leventje van vroeger
voortzetten zoals de Troebetskoi's,
de Galitzin's, de Obolenski's, de Va-
sinski's, de Mnsden's, de Viroegoff's
enz.
Ook Felix Joessoepoff heeft geen
armoede gekend. In de elegante
Auteuilwijk in Parijs leeft hij in een
heel mooie woning met zijn vrouw,
prinses Irene van Rusland, een nicht
van de tsaar Hun leven hebben zij
in dienst van de emigranten gesteld.
Zo richtten ze o.m. een „haute cou-
tuVe"-zaak op en een parfumfabriek
om minder gelukkige emigranten
werk te verschaffen.
Sedert jaren is de prins ook een
„zielenredder"; hij tracht bij de Rus
sische emigranten de moed en het
geloof in het leven te behouden. Dat
hij een bijzondere figuur is, blijkt
wel uit het feit, dat zowel Hitier als
de Sovjets hem niet waren vergeten.
