Ding en die opvielen
WOENSDAG 11 JANUARI 1967
HET NIEUWE STADSBLAD
„Maak haar gelukkig", zei ook burgemeester Kolfschoten, zoals destijds toen minister-president Marijnen.
Een wens die na de zeker stijlvolle huwelijksvoltrekking in de Haagse raadzaal recht uit zijn hart kwam.
^v^v^y^v^Vyy^y^yyyyvyvyyvyyyyyyyy^yyyyyyvyyVyyy^yyyyyYyyVyyyvvvvvVvwvvwvvvvyvwvvvvtfvvvvvvvwwvvvAvwfV'r/T' ^vivvvv/vvwnwnnwtvvvvvvvv^^ u u u u u u uv uuwinnnnnn
A Op dit moment wachtte op deze koude Hollandse morgen heel Nederland.
hoe zou ze er uit zien. ledereen was het er over eens: stijlvol en charmant. Waarbij
het margrietmotief in de prachtig geborduurde japon van zware geweven stof de
naam van dit koningskind nog eens extra accent gaf.
A „Geeft elkander de rechterhandHet is al tegen zoveel bruidsparen gezegd, maar op dagen als deze
heeft het altijd iets ontroerends. Hier het moment van deze twee nog ringloze handen.
luu U tl IftfULUUU UJ..„UUUIÜI..L-UUJJUUULI.I JIJU ^TfWTfWWirfMirvm'fTri I
A Ook onze Koningin mocht worden gezien, op deze 10e januari in haar beeld
schone warmgroene fluwelen toilet en een hoed die haar bijzonder flatteerde. De
Prins was met zijn cape een zwierige bruidsvader.
Een paar opvallende details van de 10e januari, een dag die ondanks
enkele rookbommetjes en een paar opgewonden jongeren heel fijn
en schaduwloos is verlopen:
't Opvallende toilet van prinses Irene. Met haar witte, het gehele
hoofd omsluitende nertsmuts waaraan nog een cravatte en een dito
nertsrand onder aan haar japon, was zij wel het meest apart gekleed.
Het was bijna gewaagd op een dergelijke dag een dergelijk toilet
(zie foto rechts boven) te dragen;
Het „ja-woord" van de Prins dat in feite geen ja-woord was. Met de
opmerking, dat hij zijn schriftelijke toestemming al had gegeven en
dat nu ook nog wel mondeling wilde bevestigen, zal hij zonder twijfel
het opmerkelijkste antwoord hebben gegeven, ooit uit de mond van
een bruidsvader vernomen;
De gespannen ontspannenheid van een paar dat miljoenen ogen op
zich gericht wist. Alsof zij slechts samen op de wereld waren, zonder
die honderden gasten in de kerk en die miljoenen ogen in de huis
kamers keken zij elkaar tijdens de vragen van de predikant vast
beraden, met liefde en overgave aan. Het moge dan wat sentimenteel
klinken, maar toen hebben met name al die deze dag weinig uit
voerende maar kijkende huisvrouwen gezegd: „Je kunt zien dat ze
van elkaar houden";
En tenslotte het kleine schoonheidsfoutje: de afwezigheid van de
bruidsmeisjes toen het paar na de plechtigheden weer bij Huis ten
Bosch arriveerde. Een op het laatste nippertje toegesnelde bruids
jonker en een toch nog opdagend bruidsmeisje hebben toen de zware,
ruim twee meter lange sleep van de prinses toch heelhuids naar bo
ven gekregen.
En voor de rest: een goede huwelijksreis en daarna veel geluk toe
gewenst.
A „Ik neem u tot vrouw (of man) en ten teken daarvan geef ik u deze ringHet werd rustig, zonder
haperen, maar voor de vele goed luisterende oren met een zekere ingehouden spanning gezegd. Hierna
volgde een moment dat iedereen vertederde: een bruidegom slaat de sluier van zijn jonge vrouw terug.
