C. KOK I boek Uah MEJ. L. HAM 40 JAAR TUSSEN DE PLATEN OOK MINDER „ORANJE" PRECISIE-BANKWERKER Van slinger tot pickup EENS EEN TAXÏ HET KOST BESLIST DAN D ENKTê Passage-Theater Od 21 maart a.s. als de kalen der vermeldt, dat de Lente of ficieel haar intocht gehouden heeft, is het de grote feestdag voor Mej. L. Ham. Dan zal het 40 jaar geleden zijn, waarop zij als meisje van 16 jaar de huidige directeur van de firma van Daalen aan de Rotterdam- sedijk „bemoederen" mocht! Maar daar tussendoor ook met bonzend hart klanten helpen! Het was toen nog de tijd van de levengrote gramofoons met die toeters erop. De „slinger- byoux" compleet met spiegel tjes, waaraan vakkundig ge draaid moest worden, anders vloog de spanveer tegen het planfond! De tijd ook waarin naalden oftewel „halve zachte hondjes" verkocht werden. De winkels waren toen nog tot 10 uur open en op zaterdag tot 11 uur. Hoe was dat in die tijd? We hebben er met mejuffrouw Ham, „tante Lenie" voor de ve le oude bekenden eil vrienden, een gesprekje over gehad 4 a 500 maal Goede muziek Bewondering GRATIS VERLOVINGS RINGEN CONSTANT ANJER COLLECTIE m DROGISTERIJ PARFUMERIE VAN AS A. C. J. SCHEFFERS DAM 35 J. J. DE KAPER AFWEZIG CH. A. POLL „ALI BABA en de 40 ROVERS" - A.L I4U jwerk. verven g steeds :n. binnen telefoon ij hof, Autorij- 10 volle ijlessen we Sim- i kleine hooi utphen 115. Het is op het eind van de oorlog heel rustig in de zaak aan de Rot- terdamsedijk na de verwoesting van het pand in Rotterdam op de Hoogstraat. Er is niet veel meer in huis, maar Lenie, plichtsge trouw, komt elke dag van de Ho- ningerdijk naar Schiedam... lópen! Laten we echter bij het prille be gin blijven. De tijd, dat ze achter de kinder wagen van haar tegenwoordige baas liep. Een kind dat maar heel weinig sliep. Maar dat zij toen de baas was. Het is wel heel moei lijk om nu „meneer" tegen hem te zeggen. Maar alles went. .Ze praat met een gulle lach over de „gehoorzaal" vroeger in Rotterdam Een gezelschap van 10 a 15 men sen meestal een vaste kern, die op hun gemak haar platen kwa men luisteren. Niet dat jachtige gedoe van nu via boxen. Het grap pige was eigenlijk wel, dat nie mand praktisch een eigen mening had. Bijdehande Lenie Ham wist hun wel bidwijs te maken. Er wa ren waarachtig wel betere platen dan Kees Pruis en Albert Bol. Maar het waren wel gezellige avonden bij de twee oude staande grammofoonmeubels. Lenie Ham behoort tot de meest ontslagenen in Nederland... Zij is nl. wel 4 a 500 maal ontslagen. Meestal niet langer dan een uur. Dat was in die jaren, dat ze nog veel moest leren. Maar ze houdt van dit werk. Ze kent de mensen op een prik. Ze staat niet afwij zen tegenover de keus van de mo derne jeugd, die in haar een vrien delijke verkoopster en vaak een toeverlaat vinden. Ondanks het feit, dat Ria v.d. Heuvel en Olga v.d. Lee jonge krachten zijn. Zij is daar erg gelukkig mee. Beatmu- ziek heeft niet helemaal haar in teresse. Wel dubbel en dwars de meeslepende muziek van de zigeu ners. Waarvan zij dan ook talloze platen heeft... Je staat er verbaasd over, hoe veel zij van alle muziek afweet. Hoe zij iedere klant van goed ad vies kan dienen. Hoe daardoor in de loop der jaren een enorme vriendenkring ontstaan is, omdat zij de kunst verstaat te kunnen luisteren. En dan volgt het koste lijke verhaal van een vrijgezel, die van zijn moeder geen muziek mocht laten horen. Hij vond daar wel een elegante oplossing op: een plaatsje in de schuur, waar hij dan op zijn gemak naar zijn ge liefde ouverture van Tannhauser kon luisteren... En met de vakantie kocht hij bij Lenie wel voor 60,aan platen. Voor die tijd een heel bedrag. Na de oorlog breidde de zaak zich uit. Het waren niet alleen platen, die Lenie aan de man wist te bren gen. En ook dat schiep een band. Tegen al die herrie op zaterdag is zij wel opgewassen. Hoofdzaak is, dat men graag komt. Dat men keus kan maken. Dat men echt blij is met hetgeen men gekocht heeft. Dat geeft inhoud aan haar leven. Zelfs buitenlanders weten dit te waarderen. Dan is zij geen Lenie, maar Lily. Haar om het even. Een talenprobleem kent zij beslist. Met muziek los je dat heel eenvoudig op...! Als ze even een klant helpt, zegt de heer van Daalen van haar: „Zij is een van die weinige mensen, die het contact met klanten weet vast te houden. Ze komen als jonge mensen en later komen die kin deren daarvan weer. Haar keuze van muziek is enorm, zij interes seert zich voor alle genres. Op 21 maart zullen we haar hiervoor in het zonnetje zetten. Dan krijgen al die mensen, waarvoor ze in die 40 jaar altijd met raad en daad klaar heeft gestaan, de gelegen heid haar hiervoor te danken. Of te feliciteren. Tussen 2 en 4 uur in restaurant „Europoort"Het zal wel druk worden op die eerste Lentedag daar... MW-S Luxe verpakkingen en handgravure bij onze Wij brengen de volledige en OOK MET BRILJANT BROERSVEST 9 TEL. 2679 37 0 Voor Lenie Ham is het een kleine kunst de plaat aan de man te brengen! Dat doet zij tenslotte op 21 maart a.s. al 40 jaar. Of het nu beatniuzlek is, Chopin, Schubertof zigeunermuziek! Het lukt haar wel. Al weet zij, dat Olga v.d. Lee haar wel te hulp schiet NIEUWLAVDPLEIN 39 TEL. 159928 SCHIEDAM Nu ook alleenverkoop van het Zwitserse huis JUVENA RUMWIJN per fles 3.95 WIJNCOGNAC 3.95 Tijdelijk met GRATIS GLAS! SLIJTERIJ en WIJNHANDEL Oranjestraat 10-12 Tel. 265997 U belt wij bezorgen BANKETBAKKERIJ Het juiste adres Géén filialen - Tel. 267823 DIERENARTS Jan Steenstraat 39 Alléén voor a.s. ZATERDAG 11 MAART is HET SPREEK UUR van 10—11 UUR 'S MOR. GENS. tot 27 MAART arts TUINLAAN 92 Voor waarneming tel. bood schappendienst: 172790. Schiedam l-MSSÜCMV I RC^OTtCr Tol. 26956 ALLÉÉN ZONDAGMIDDAG 2 UUR lijk Woensdag 1 maart 1967: Er ligt een brief van Theo Koning bij ons op de mat (wij hebben geen Brievenbus). df Het is telkens weer een weldaad zo'n brief uit Manivovo te mog *r lezen: keihard, gezond, zonder flauwe kul. n Theo Koning is niet naar de Salomonseilanden gegaan'.om er fa Christendom te prediken (althans niet met woorden!) en zekie niet als kolonist in de hoop op persoonlijk profijt. Gewoon... c die mensen daar te helpen. oc Geen wonder dat de meisjes van de R.K. Huishoudschool k mieters vinden deze echte missionaris-eigen-stijl materieel te steunen. Wie mee wil doen om hun aktie voor Pater Koning isci een succes te maken kan een bedrag overmaken op giro 5z3t ls t.n.v. „Stichting Katholiek Nijverheidsonderwijs St. Liduina" Schiedam. Maak er een vrolijk bedrag van en zet erbij „vod: Manivovo". Donderdag 2 maart: „Een gast brengt altijd vreugde aan, is het niet bij het. kom dan bij het gaan". Dat stond te lezen boven de 'Schouw die e m rijk-geworden slager van,zijn zwarte geld liet bouwen tégen h eind van de bezetting. Gedurende een jaar of vijf ben ik wekelijks Uw gast geweest. Het kost me moeite afscheid te nemen, het kost me méér moei dóór te gaan. Laten wij er geen drama van maken: Dag bloemetjes, dag vogeltjes, dag lieve volwassen kindertjes! „MANIVOVO HEEFT EEN DAM" Al zijn we geen otters, toch hebben we een dam gebouwd. E\ i cementen dam; of liever gezegd, een dam van gewapend betets Niet zo maar voor de aardigheid om toch maar wat te doen hebben. Nee, we hebben die dam hard nodig om deze nieu\& statie overeind te houden. Het zit zo in elkaar. Deze statie n gebouwd op een vlak stuk land, in een vallei tussen bergen. V. drie kanten kijken de heuvels en bergen op ons neer. De vahu zelf ligt niet'precies waterpas, maar zakt heel geleidelijk af nap het kalme water van de laguun. Langs de statie loopt er een viertje door de vallei. Nou ja, zo hard loopt het ook weer ni want de meeste tijd van het jaar staat het droog, kurkdroog zei Manivovo ligt er dus keurig bij. De nieuwe fris-geschilderde houwtjes steken fleurig af tegen het groene decor van het stv oerwoud er omheen. Tot zover geen vuiltje aan de lucht. Maar ;i juli 1965 begon de ellende. Die maand gaf ons 63 inches rege r dat is ongeveer een iy2 meter. Niet zo erg natuurlijk, als die reg. maar mooi uitgespreid wordt over de hele maand. Op 10 juli vt dat jaar kregen we echter 17 inches in tien uur tijd op ons dc Dat was minder leuk. Die dag was ons riviertje een echte wil baas. Het stroomde, het kolkte, het donderde, het raasde door vallei heen. Boompjes en struiken werden ontworteld en mJ gesleurd. De grond van de oever dichtst bij de huizen werd ondtj mijnd en stortte in. Tonnen en tonnen goede grond en rode ki vermengden zich met het woest kolkende water, zodat de rivi. donkerbruin van kleur werd. Grote stukken land achter de ke 1 en naast twee klasgebouwen gleden het water in. 's Avonds o 9 uur hield de regen op. Toen was het donker. De volgende mt gen pas konden we de schade opnemen. Een ware ravage. Ho[ loos. Nog twee of drie keer jjo'n regenbuitjeen dan gaan eerste gebouwen eraan. Kunnen we deze nieuwe statie in lev houden? Zonder een stevige flinke dam in de rivier: neen, c* mogelijk. Dus een dam bouwen. Een zwaar karwei, vooral als het moet beuren met een paar spaden en twee gammele kruiwagens. O jongens, trekt de lendendoeken wat steviger aan en aan de slce En aan de slag gingen we. Mannen, vrouwen eh ook de scho-H kinderen, allemaal aan de dam bouwen. We hadden tamelijk go 'J weer en in drie weken tijd wierpen we een flinke aarden dam q goed aangestampt en beplant met een speciaal soort gras. Hoet dat zit er gelukkig op. Tevreden en overvoldaan gingen we o* laatste werkdag naar bed. Die nacht regende het dat het goot, I' inches, en in de morgen viel er van die dam niets meer te l speuren. We maakten een tweede dam. Weer hetzelfde liedje, i" derde dam hield het ongeveer 4 weken uit, voordat het doorbrok.i werd door het wegvretende water. Zo hebben we vijf damm< opgeworpen, steeds met minder hoop en animo. Het was vecht tegen de bierkaai. Menige nacht heb ik in de afgelopen iy2 jat niet kunnen slapen, wanneer tropische stortbuien neerkaatsb op het golfplaten-dak van mijn huis. Dan zat ik maar op, draai j sigaretjes bij het licht van een walmend olielampje, en maar len overgeven en niet kunnen. Het was huilen met de pet c;i Maar... een dam moeten we hebben. En de enige oplossing t overbleef, was een dam van gewapend beton. Hout besteld bij onze missiezaagmolen voor de bekisting; ceme i en dikke ijzeren roeden laten komen. Op maandag 16 janu&z begonnen we met de bekisting voor de fundering, een kleine c voet lang bij 6 inches wijd. Maandag 23 januari was een zonni.i dag; toen hebben we de cementen fundering gestort en daarin o elke drie voet ijzeren staven vertikaal aangebracht. De rest vre die week hebben we besteed aan het ijzeren vlechtwerk om sii vigte te geven aan de dam; ook trokken we de bekisting op ti een totale hoogte van 9 voet. De hele zaak werd aan beide kant,i geschoord met boomstammetjes uit het oerwoud, zodat naderhat de zwaarte van het natte cement de bekisting niet uiteen z duwen. (Heb ik daar nu godgeleerdheid voor gestudeerd?) 30 31 Januari waren zware dagen. Ik had een 20 man om cement mixen en uit te storten. Vrouwen en kinderen hebben ook hal gewerkt door zand en kiezel aan te dragen in rijstzakjes. Twi prachtige zonnige dagen. Wat hebben we gezweet, Wat was as zon heet. Maar iedereen was in een goede stemming. Er we gepraat, gelachen en gezongen. We hebben er 2'/2 ton ceme „doorgedraaid", 5 ton zand en tien ton kiezel. Alles met de hai en het schopje. De dam is klaar. De bekisting hebben we er gehaald. Daarna aan beide kanten de zaak aangevuld en aanj\ stampt met rode klei en grint. Nu zijn enige vrouwen bezig c de naaste omgeving te beplanten met gras. Manivovo heeft weer een stuk „beschaving" bij. Nu nog proberen er voor te betalen. Wie doet mee? Vele groeten, Pater Koning, aannemer. Voor onze Technische Dienst vragen wij een Een goed vakman, die van speciaal - gevarieerd werk houdt, bieden wij een hoog loon. Afdeling personeelszaken, Burg. Honneriage Gretelaan 159, S't (Telefoon 26.05.00)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1967 | | pagina 3