Jn
Dick Itakkcr. een der
vele ..duivenmelkers^
8 parijzenaars in
stedelijk museum
r
rel? met
TROUW-
RIJDEN
Lichtstoet trok
vele ogen tot
zich
Duivensport
m
GOEDKOPER
TANKEN
Westerkade 24
99
Mysterieus
Hèt speciaal adres
uit Italië
22.95
„Op-hok-verbod"
Beroeps
Eigen namen
«au tuuEEtt
Kinder-, Jongens
en Meisjesschoenen
en Pantoffels
BROERSVEST 54
SCHIEDAM
Akties
HET NIEUWE STADSBLAD - PAG, 5 - DINSDAG 2 MEI 1967
Ze wonen sinds een jaar in de
gloednieuwe vogelwijk in
Maassluis, nl. aan de Hout
snipstraat 13. Een gerieflijk
vrij hypermodern huis met een
lap tuin aan de achterkant. En
een enorme zolder, waarvan
een gedeelte is afgeschut voor
hun grote liefhebberij; het
houden van duiven. Er zijn er
40, waarvan 28 jonge duiven
in keurig getimmerde hokken.
Het raam staat dag en nacht
wagewijd open en als wij ons
laten zien, koeren zij, dat het
een lieve lust is. En poetsen
zich op! Fraai getekende dier
tjes, afstammelingen uit be
roemde „stallen", nl. die van
een superklasse: Louis Peper
mans uit Zemst en Roger van
Gulck, eveneens uit België. De
eerste hoog genoteerd in de
duivenwereld. Je ziet op zon
dagmorgen weieens iemand
met een mand en een klok lo
pen. Je leest weieens iets van
tentoonstellingen of vluchten.
Maar wat betekent het houden
van duiven voor de rasechte
liefhebber? Het antwoord
krijgt u in dit artikel.
Met de heer Bakker, Dick Bakker
voor zijn vele vrienden, had ik
hierover een gesprek in zijn wo
ning in Maassluis. Overdag staat
hij in zijn Schiedamse Kappers
zaak „Ellen" aan het Boerhaave-
plein. Maar voordat hij hier naar
toe rijdt des morgens, heeft hij
eerst zijn duiven verzorgd. En
houdt hij daar tussendoor een
oog op de aanwinst van zijn zoon
Mels in de hokken bij zijn moe
der aan de Snellius singel. De
kweek van jonge dieren.
Geen gewone... De liefde voor de
ze gevleugelde dieren is hem ei
genlijk met de paplepel ingegeven
want zijn vader hield vroeger dui
ven. Dick Bakker heeft het geluk,
dat ook zijn vrouw deze liefde
deelt. Zij verzorgt ze tussen de
middag als hij in Schiedam da
meskapsels verzorgt of het haar
modieurs knipt. Maar komt hij
thuis, dan is zijn eerste gang naar
boven. Op de eerste vlucht dit
jaar boekte hij succes: een derde
en een vijfendertigste prijs. Van
de 400 op de vlucht. Hoe of zij
het er jl. zondag afgebracht heb
ben is nog een vraag. Op Konin
ginnedag vliegen ze weer mee.
Vluchten van een 400 km zijn niets.
Hij kan geen antwoord geven op
de vraag, hoe of de duiven dit al-
GEEN TAXI'S - TEL. 268817
Elegant sandaletje
met fijn
geplisseerd
voorblad en een
prettige niet
te hoge hak.
BROERSVEST135
lemaal weten. Ook in de vereni
ging niet. Het is hun instinct.
Heel jonge duiven worden op een
kilometer afstand van huis meege
nomen in een mand. De afstand
wordt dan steeds groter. Maar het
dier komt terug. Vliegt het in een
ander hok, dan zorgt de eigenaar
ervoor, dat het dier terugkeert.
Daarvoor zorgt „het adreskaartje"
een ringetje om de poot, wanneer
ze een dag of 6 zijn, aangebracht
voor. Vroeger werden de duiven
per spoor vervoerd. Langs de
spoorlijn. Eerst de kolen, dan de
duiven. Nu rijden er speciale
vrachtwagens. Vorige week keer
den duiven, die de koers kwijt wa
ren op hun hokken terug. In Rot
terdam.
De duiven kunnen de tuinders met
hun jonge aanplant schade berok
kenen. Om daarin tegemoet te ko
men, bestaat er dan een „op-hok-
verbod", waarbij de duiven alleen
des avonds mogen vliegen. De
„eeuwige vlam" van de Shell ver
oorzaakt nogal eens flink ge
schroeide vleugels, waar de die
ren heel veel last van ondervin
den en vaak niet verder kunnen
vliegen. Een even grote ramp bij
na als al die olie op de stranden.
Of ze verwonden zich aan de an
tenne-draden. Een goede „duiven
melker" let hier extra op. Hij
spalkt gebroken pootjes en weet
zelfs in te grijpen als het dier
zich aan de krop gewond heeft en
die wond dan gehecht wordt.
Denkt de eigenaar het niet zelf te
kunnen redden, of is de duif of
doffer echt ziek, dan rijdt hij er
mee naar de speciale duivenkli-
niek van dr. Stam in Utrecht. De
ze heeft zich hier helemaal in ge
specialiseerd. Je moet het alleen
maar weten en je begrijpt volko
men, dat de eigenaar van duiven,
specifiek die van een goed ras,
hier met argusogen over waakt. Al
ziet hij dan op dat ogenblik niet
de waarde van het dier, maar al
leen zijn nood...
In België kent men „beroeps-dui
venmelkers..." Een der allergroot
sten is Louis Pepermans uit Zemst.
Zijn naam is wijd en zijd bekend.
Evenals die van Robert van Gulck
nakomelingen van o.a. „De Steek-
duivin", „De Manke rode", „De
Blauwe Delbar-duivin", „De Nero",
de „Lichtgeschelpte Kweekduivin"
en de „Rode Duivin' in de hokken
van Dick Bakker huizen. Louis Pe
permans verkoopt zijn kweken
naar Amerika Zwitserland enz.
Prijzen van honderden guldens zijn
daar heel gewoon. Maar daarvoor
is het dan ook zijn beroep.
Er bestaat een zekere verbonden
heid tussen de duivenmelker en
zijn bezit. Ze hebben hun eigen
naam dikwijls. Bij Dick Bakker
o.a. „Zeppos", „De Geschroeide",
„Nozem", „Zadkine", „de Bokser"
Stip" enz. enz. Het klinkt verwon
derlijk maar met duiven praat je
als met een goede vriend. Ze ge
ven de jachtige mens van nu een
intense rust en het lukt hun alle
beslommeringen van zich af te
gooien. Louter en alleen door hun
te verzorgen, een praatje te ma
ken. Te voeren, hun hokken brand
schoon en fris te houden. Te wach
ten totdat ze terugkeren van hun
vlucht. Daardoor is een „duiven
melker" altijd erg huiselijk. En
het is juist enorm belangrijk, dat
de jeugd aan duiven geholpen
wordt. Dat zij leert beseffen, welk
een rust en vrede juist het hou
den en verzorgen van die dieren
geven...
Dick Bakker op bezoek bij een der grootmeesters ais „duivenmelker":
Louis Pepermans (op de achtergrond) in Zemst, België. Kweek van zijn
duiven hebben een wereldfaam
Zij vliegen als postduiven of zij
nu uit een beroemde „stal" ko
men of niet vaak voor liefdadige
doelen. Tienduizenden guldens zijn
reeds geschonken aan tehuizen
van gebrekkige kinderen, het Ro
de Kruis, mensen in moeilijkhe
den. Nooit doet men vergeefs een
beroep op deze „duivenmelkers".
Blijdorp had destijds apen nodig,
vandaar de aktie „Een duif vliegt
voor aap..." Hetgeen beslist nooit
het geval is! Alleen als het erg
hard regent wordt het raam van
de hokken aan de Houtsnipper
straat in Maassluis gesloten, bijv.
als het inregent. Vocht is nl. heel
slecht voor de dieren. Het gebeurt
weieens dat er „een vreemde eend'
in de bijt is. Die wordt snel ver
wijderd om de rust niet te ver
storen. Vooral niet als ze op ei
eren zitten. Een doffer is overigens
heel hoffelijk want des nachts
neemt hij de broedtaak over. Gro
te vriendschap ondervindt het ge
zin Bakker van de familie Peper
mans, waar ze in België dikwijls
te gast zijn. Dat dan hun duiven
steeds een dankbaar onderwerp
zijn, behoeft geen nader betoog!
Het houden van duiven is een bij
zondere hobby. Iets daarvan heb
ben we getracht u door te geven.
Het leek ons aardig met een „dui
venmelker" hierover van gedach
ten te wisselen. In ons land maar
ook in België zijn verschillende
verenigingen en weekbladen, uit
stekend verzorgd. Dick Bakker is
lid van „De Eendracht" te Maas
dijk, zijn zoon Mels van de S.P.C.
„De Postduif". Heel wat mensen
hebben hun boterham in de ma
terialen hiervoor. Er zijn uitste
kende boeken. En wist u overigens
dat achter paleis Soestdijk ook
duivenhokken staan?
M.W.-S.
In het Stedelijk Museum aan de
Hoogstraat is j.l. dinsdag een ex
positie geopend met werk van acht
Parijse schilders. Op de tentoon
stelling is werk te zien van zie
de foto's, van boven naar onder)
Chafik Abboud, Ida Karskaya,
Jean Messagier, Jean Miotte, Wil
fred Moser, Louis Armand Nallard
en Paul Rebeyrolle. Tevens hangen
er een aantal werken van Olivier
Debré, wiens portret U niet naast
dit artikel zult vinden.
De expositie geeft een beeld van
werk van de huidige Parijse stro
mingen. De acht kunstenaars heb
ben reeds in vele landen van de
wereld geëxposeerd, maar het is
de eerste maal dat hun werk op
een gezamenlijke tentoonstelling
hangt. Het ligt in de bedoeling de
8-mans expositie nog te houden in
andere Europese steden.
Jean Miotte was de enige die het
Schiedamse museum reeds eerder
kende. Niet van een eigen tentoon
stelling, maar wel van een privé-
bezoek. Het museum boeit hem
erg. Vandaar dat hij heeft getracht
(en erin geslaagd is) er te expo
seren. In twee zalen hangen de
werken van de verschillende kun
stenaars. Er zijn verschillende stij
len van werken te ontdekken: het
bredere opzetten, en het zoeken
naar vormen via kleinere banen
en kleinere vlakken. Ook in het
kleurgebruik zijn vele verschillen
aanwijsbaar. Naast doeken met
blauw en geel en groen als hoofd
kleuren, zijn ook schilderijen te
zien met grote donkere partijen,
opgezet in een warm bruin. In de
ze donkerdere werken is echter
ook steeds weer een lichtere par
tij te zien. Deze boeiende expositie
duurt tot 29 mei. J.D.
Mocht het aantal deelnemers van de
Lichtstoet 1967 dan verminderd zijn,
de belangstelling was er, vooral in het
centrum van de stad, niet minder om.
Begeleid met muziek van de verschil
lende muziekkorpsen met verlichtin
gen brandende fakkels en charmante
majorettes, defileerden zij voor het
stadhuis. Waar burgemeester H. Roelf-
sema en zijn echtgenote, alsmede het
bestuur van de V.N.F.G. dit alles aan
schouwden.
Er was veel werk van de versie
ring en optuiging gemaakt. Noe
men we o.a. Eurotax volop met
toeven roze anjers, de bedrijfs-
school van W.F., reisbureau „De
Beer" met kleine beertjes voorop
lopend, de heel fraaie wagen van
De Nieuwe Waterweg, waarop een
schip geplaatst met de naam:
„De jonge prins, Drakensteyn, het
rijdende jacht van de firma Mak,
Broersveld." Geestig vooral de wa
gen van Gulf waar in een bloe
menveld een ooievaar op eenzame
hoogte stond, een baby in zijn
snavel. Wagens van v.d. Moezel en
Jurgens, 'n auto van Perquin met
alles voor de baby en kleuter ach
terin, bovenop de wagen een ver
voermiddel met een zwaaiende
baby met vlag. „Onbetwist uw wijn
specialist", de comestiblesinzen-
ding van Hosman. AI met al een
feestelijk gezicht, dat als een kleu
rig lint door de straten trok. Bij
het eindpunt aan de Nieuwe Ha
ven had de heer J. v.d. Griend,
voorzitter van de V.N.F.G. voor elk
eqn persoonlijk dankwoord.
De Vereniging „De Vrijheid" hield
een wedvlucht vanuit Vilvoorde,
112 km., deelname 500 duiven.
Eerste 25 prijswinnaars.
1-18: M. de Potter; 3: A. v. d. Berg;
4-17: J. Schrumphf; 5-10-22-23-24: P.
Pols; 6-11: J. Doejaaren; 7-25: J.
Mackay; 8: H. Hagen; 9. P. Ver
linde; 1-2: J. Duvmel; 13: K. Krom
menhoek; 14: W. v. d. Windt; 15:
A Pronk; 16: C. Rigters; 19: J. W.
Blom; 20: Jack Doejaaren; 21: M.
Rink. Gelost 8.00 uur. Eerste duif:
9—1&.00 uur.
