Wie gaat er mee i
De Maatschappij Zeeland
uw loopplank naar Londen^**
Sck
ik
'"N
K
Kijk eens verder
dan uw horloge
ipper macj
overvaren
Ctóf
Uit. Al een heleboel jaren
goed voor U. Dit kan zich be
perken tot een avondje-bio
scoop (jawel, gezellig), een
etentje uit, een dagje zomaar
wegwezen. Of een weekend
lang pats boem je huisdeur
achter je dicht trekken. Een
long-weekend heet zoiets. Dit
laatste doe je dan vooral om
eens „bij te tanken". Ofwel
je accu op te laden. Om, even
van huis-, tuin- en keuken-
zorgen bevrijd een andere
wind door je heen te laten
waaien waardoor je weer op
gekikkerd thuiskomt. Aan
zoiets kun je denken, maar
het nooit doen, omdat je er
eenvoudigweg niet toe komt.
Maar gelooft u ons (aange
nomen dat u tot deze cate
gorie behoort); als u zoiets
één keer heeft gedaan, tussen
de zomerse vakanties en de
decemberse gezelligheid thuis
door, raakt u er voorgoed
aan verknocht. Want wij en
en dat zijn dan uw randstede
lijke redacteur en de vrouw
die zijn zorgen, vreugden én
salaris met hem deelt:
dus gewoon zijn echtgenote
hebben ons nu al één ding
voorgenomen. Volgend jaar
weer! Rijden we even naaf
Hoek van Holland en nemen
daar de loopplank van zo'n
zeewaardige Zeeland-boot en
laten ons vervolgens met een
fiks aantal knopen naar Har
wich transporteren. En gaan
we weer een paar daagjes
Londen doen.
Londen op een long-weekend.
Londen in de herfst. Londen
onder een umbrella. En
vooral, even iets anders zien,
iets anders eten, iets anders
ruiken. Even afstand nemen
van thuis, van je werk, van
je keuken en je koken, je
kinders en je kachel, je beeld
buis en je hele Hollandse
hebben en houwen. En waar
om dan Londen? Om die
boottocht én vooral in de
herfst, of later in de winter
om dat bruisende, inter
nationale en gezellige van een
wereldstad. De swingende
metropool, die Londen de
laatste jaren geworden is.
„In" voor wie uit wil zijn.
Op deze dubbele pagina leest
u er over en ziet u er wat
van. Waarbij we de zaken
eens van twee kanten gaan
bekijken: van een Zij-kant en
een Hij-kant. Al lezend ont
dekt u dan zelf wel wie er
aan het woord is.
Uiteraard zie je én beleef je
meer, dan je allemaal op 2
pagina's kunt vertellen. Aan
u om het zelf te gaan ontdek
ken.
En het gekke is, Engeland begint gewoon in Harwich. Dat
besef je eigenlijk pas als je als toeristisch Engelandvaarder
daar voet op Britse bodem zet. Eventjes maar hoor, want
op een steenworp afstand wacht de boottrein al. Die je in één
ruk naar swinging Londen brengt. Jawel, maar dan heb je na
tuurlijk al een swinging oversteek achter de rug. Van zo'n 61/«
uur. Per dagboot, dus je ziet nog wat onderweg, je leest nog
een kapitteltje uit een van de laatste pockets of je geeft je zo
maar gewonnen aan de streling van de golven.
saraas AQ
Bekoring
Het einde
Crazy Carnaby
Met Cook
Mi
jyhWMHMHi
lin !i
i» HMlfttiv
Je weet dan eigenlijk nog niet be
wust, dat Engeland gewoon in
Harwich begint. Voor jou begint
het allemaal al in Hoek van Hol
land. Een zeereis verlengt je
long-weekend! Mag ik het zo eens
stellen. En dan moet u me niet
aan boord komen met de dood
doener, dat zulks veeleer voor een
vliegtuig opgaat. Want dat wist ik
al en daar gaat het hier niet om.
Waarom zou u altijd alleen maar
op uw horloge kijken als u zoveel
mogelijk uit het u toegemeten
longweekend wilt halen.
En niet gewoon gezegd: „waarom
zou je nu per sé van het ene uur
op het andere in Londen willen
zijn, waarom zou ik me het plezier
van een vaarjool ontzeggen, als
zilte aanloop tot een vat boordevol
reisgenoegens". Hebt u zo'n over
steek met een Zeelandschip zo al
eens bekeken?
mam *m 4/
sw« *»r»ü
Welnu, ik heb het voor u gedaan
en ik zeg nu: het heeft z'n beko
ring. Zelfs bij deze trip van uiter
sten. Heen met windkracht 8 en
dat zonder zeebenen. Dus eerst
Harwich zien en dan sterven? Zet
maar uit uw hoofd. Geen centje
pijn, ook al ging ik dan na ampele
overweging even onderuit om de
stabilisatievlakken weer op z'n
plaats te krijgen. Echt, zo'n over
steek van 6'/t uur doet je iets. Ze
ker met een dagboot, zodat je je
volledig opgenomen weet in 't spel
Rood en dubbeldeks, u moet er
eens ingezeten hebben
der elementen. Zonder dat Je er
zelf de speelbal in hoeft te zijn.
Trouwens, daar was ook nog die
bespiegelende terugreis, met een
herfstig maar hartverwarmend zon
netje aan bakboord (of was het
toch stuurboord, kapitein Kik
kert?). Met een van lieverlee vol
lopend zonnedek. En maar „kind
je-wiegen" jongens, zoals ze bij de
Zeeland zon in de goede richting
kabbelende deining noemen. Maar
wat zal ik me nog verder vermoei
en u de korte maar hevige char
mes van een zeereis te beschrijven.
Tenslotte is de oversteek slechts
middel, zij het een aangename en
verkwikkende, en is en blijft „Een
zaterdag in Londen" het doel waar
naar we in dit geval streven.
En dan begint Engeland, ook met
zo'n originele off-seasonreis, dood
gewoon al in Harwich. Voor de
duizenden Engelandvaarders die
via een degelijke Zeelandreis en
dus zonder enige risico Londen
willen doen. Of, wat verderstrek
kend en langduriger, GroobBrit-
tanië willen verkennen.
Maar voor mij (en voor de vrouw
die de reling en deze pagina met
me deelt) is en blijft Londen toch
het einde. In de dubbele betekenis
van het woord. Als een „tussen
doortje" op de jachtige levenszee
(lekker zwaarwichtig!), of zo u het
wat luchtiger wil, als een „quick-
lunch", zo'n zilt longweekena met
als toeristieke uitsmijter de ver
lokkingen van Londen. Hoeft u niet
eens hip op te vatten.
Want Londen is van alle tijden,
net als Parijs. En dat het er toe
vallig swingt in Carnaby Street en
omgeving is alleen maar mooi mee
genomen. De kleren die bij uitstek
in Londen altijd de man (lees:
gentleman) maakten, van bolhoed
tot paraplu en de Engelse hoofd
stad een puur mannelijk accent in
z'n hele voorkomen gaven, ze zijn
geenszins afgelegd! En de eeuwige
pubs zijn even Engels gebleven als
de Franse bistro's even onvergelijk
baar zijn met de Hollandse stam
kroeg. Ik bedoel maar, Londen
- doen is meer dan alleen maar gek
ke kleren zien.
Londen is nog altijd de wereldstad
waarin het goed toeven is. Al
geeft de mode van Carnaby Street
ar dan nu wel een extra dimensie
aan. Ik ben er dan ook niet aan
voorbijgegaan. Tenslotte is er een
hemelsbreed verschil tussen het
Hollandse-mini en de Londense
micro-look. En dus kijk je, al
swingend door Carnaby Street
doodleuk je ogen uit. Vanonder je
plu vandaan, naar dijbeenkorte
rokjes en dito bontjasjes. Naar al
die hippe hemdjes, al dan niet ge
bloemd, al die lieslaarzen, heel dat
extravangante gedoe rond Crazy
Carnaby, waarvan de modekoning
John Stephen het middelpunt
vormt. Londen heeft er een nieuwe
trekpleister door gekregen. En het
zou zonde zijn er aan voorbij te
gaan; tenslotte laat je ook de pret-
wijk Soho niet links liggen op zo'n
zaterdag in Londen.
Maar eerlijk is eerlijk, het blijft
franje en het is evenmin Londen
als Pigalle Parijs mag heten.
- How to see London. Met Cook na
tuurlijk. Zoals zovele doodgewone
toeristen doen. In ons geval op een
middagtour. Maar dacht u dat
Thomas Cook z'n sightseeërs naar
Carnaby Street zou brengen? Wel
nee, wel naar de zoveel geijktere
bezienswaardigheden als „chan
ging of the guards" voor Bucking
ham Palase en Whitehall, the Hou
ses of Parliament, Tower en de on-
nitnutu-lijke musea. En voor Dic
kens House is Cook ook altijd in,
evenals voor curieuze en monumen
tale zaken als de George Inn, de
laatst overgebleven Londende ,inn'
met een bovengalerij. Met natuur
lijk ook hier, hoe kan het anders,
herinneringen aan Johnson en Dic
kens.
Maar dan ga ik even van de ver
onderstelling uit, dat de bezoeker
zo'n maidentrip naar Londen
maakt. Terwijl Londen uitgerekend
een stad is waar je alle kanten uit
kunt. En z'n charmes en beziens
waardigheden pas na herhaalde be
zoeken prijsgeeft, zoals elke aan
trekkelijke vrouw, zullen we maar
zeggen. Waarmee ik maar wil doen
uitkomen, dat Londen nooit ver
veelt, je er eigenlijk regelmatig in
en tot moet terugkeren. In voor-
en 'naseizoen. En straks, met Christ
mas and New Year's Eve en de bij
behorende „festivities". Zalig ge
woon!
CARNABY ST
Een smalle straat In
nieuws: Carnaby Street
Soho werd wereld-
Kapitein K. Kikkert blikt u rechts
boven (aan stuurboord) aan. Ge
zagvoerder van de .Prinses Bea
trix". Vaart al 21 Jaar voor de
Stoomvaart Maatschappij Zeeland
deze kapitein Kikkert. Een aimabel
man, een kundig zeeman. Het va
ren nog lang niet moe. Al zou je
als leek, zo denken na ruim twin
tig jaar heen en weervaren tussen
Hoek van Holland en Harwich die
rechte lijn wel te kunnen dromen.
Kan-le ook, de kapitein, maar toch
is iedere reis steeds weer nieuw
voor hem (zegt-ie).
De Prinses Beatrix is goed voor
1200 passagiers; wij varen echter
met zo'n slordige 200 betalende
passagiers. Voor deze tijd van het
jaar wel zo'n beetje het gemiddel
de. Of de kapitein ook rekening
houdt met de zee en de zeewaar
digheid van zijn passagiers? Jawel
Ook al vaart de Zeeland onder
(over zeewaardigheid gesproken!)
practisch elke weersgesteldheid uit
zodat u er uw spoorboekje gelijk
op kunt zetten, dan valt er voor
een goede kapitein altijd nog wel
wat te „schipperen". Zelfs op een
afstand van 200 km.
Mocht de zee op z'n slechtst staan
dan kan de snelheid altijd aan het
incasseringsvermogen van de door
snee passagier worden aangepast
Kapiteoi Kikkert plooit het altijd
wel zo, dat niemand met een kat
terig gevoel van boord hoeft te
gaan. Niemand die zoveel van golf
slag afweet als hij. Vanaf de brug
af heeft hij me de fijne kneepjes
van zijn schip uitgelegd. Op zee
kaarten gewezen dat dit stuk water
in diepte varieert van 7 meter tot
55 meter en me in het radarkoffie-
dik laten kijken: „Dat scherm
loodst ons veilig door de dichtste
mist heen, daar kunnen de vlieg
tuigen niet tegenop".
Wie er nog meer beroepshalve aan
boord zijn? ,Zo'n zeventig man
nog, waarvan de helft van de ci
viele dienst". Wat hij van het nieu
we autoveerschip denkt, dat hier
naast is afgebeeld en over een
jaartje op de gerenommeerde route
Hoek van HollandHarwich in de
vaart komt? „Dat wordt zo'n
schip", zegt deze kapitein, met de
duim omhoog. Dit rij-op rij-af
autoveer wordt 132 mtr. lang, 21
mtr. breed en 5 meter diep, krijgt
een motorvermogen van 18000 pk.
vaart met een snelheid van 21,5
mijl een accommodatie van 1200
passagiers voor de dagdienst of 700
voor de nachtdienst en een capa
citeit voor 200 auto's.
Echt wel het vlaggeschip van de
Zeeland. En we kunnen ons leven
dig voorstellen dat er nu al zoiets
als „Hoekse en Harwichse twisten"
onder het personeel oplaaien als
het dienst doen op dit machtige
autoveerschip ter sprake komt
Een wenkend perspectief dus, dit
autoveer. En d' aloude vraag
„Schipper mag Ik overvaren", zal
dan nog meer gehoord worden
Zo kun je wel door gaan. London
is the town for me! Dat heeft de f
lezer zeker al wel begrepen. En we!
kunnen ons levendig voorsteller
dat vele zeewaardige Nederlander;
al gehoor gaven aan de lokkend*
Zeeland-roep: „Een zaterdag ir
Londen".
Inderdaad, voor hen die weinig
tijd hebben maar toch tijd ge
noeg om zich een zeereis te ver
oorloven en toch eens Londer
willen doen. Voor nog geen hon
derd guldén een 3-daagse reis._
Waarvoor dan een retourbiljet
2e klasse van. elk NS-station in Ne
derland en Londen op vrijdag ge
nomen, met een overnachting aan
boord van de dagboot te Harwich
en op zaterdag een licht ontbijt,
een hele zaterdag Londen doen.
En Londen-by-night doen in een
typisch Londens hotel, met een
weldoorspekt Engels ontbijt (staat
in de maag!) op zondagmorgen.
Daarna de boottrein gepakt om de
overtocht per dagboot te maken.
Heus, u vaart er wél bij. En Ne
derland begint dan weer pas bij
Hoek van Holland, zo ervaar je
dan. Over optimale vrije tijdsbe
steding gesproken
9 Verkeerd verbonden? Neen, traditioneel en
hip Londen kruisen elkaar
Kleren maken nog altijd de Engels )man
- ht l
