In het strakke ritme van het uurwerk I 3 LEVEN VAN ALLEDAG WORDT GEREGEERD DOOR KLOKKEN EN KLOKJES S* AUSGANG ■Mi Vrijwel iedere Nederlander heeft (minstens) één uurwerk. Hij draagt het aan zijn pols of het tikt in zijn kamer. In de auto is er misschien een en natuurlijk op zijn werk. De fabrieksfluit gilt op commando van de klok. De krant gaat op de pers als de dead line is bereikt en 's avonds sluit het café als na het allerlaatste rondje de man aan de tap „de hoogste tijd" gezegd heeft. Treinen arriveren en vertrekken als de klok dat dicteert. Raketten kiezen de ruimte na een timing van sekonden. Toe slaan, ingrijpen, handelen op het juiste ogenblik, in welk vak is dat niet van belang? Sport wordt geregeerd door het horloge. De snelste tijd tot in tiende sekonden brengt aUeten nieuwe roem. Leven met het uurwerk met het uurwerk is een alledaagse zaak. Niemand denkt erover, spreekt er in het bijzon der over. Waarom ook? De1 tijd hoewel een fictief, zo maar „aangenomen" begrip is algemeen aanvaard. Soms vormt de tijd even een on derwerp van discussie, als de wen selijkheid van zomertijd ter spra ke komt. Of als men na een luchtreis nauwelijks later aan kwam dan men ging. Net als het nieuws ligt de tijd op straat. In allerlei vormen en in allerlei situaties ontmoet men de tijd, maar wie windt er zich over op. Neem de prikklok (foto één). De dagtaak begint, de werkers stromen naar het bedrijf. De ma chines wachten en een reeks van produkten zal 's avonds, als de fluit weer gaat, gereed zijn voor verzending. Tussen die twee tijd stippen ligt de werkdag. Iedere medewerker levert een ei gen bijdrage aan het arbeidspro ces. Iedere werknemer vormt een radertje in het grote geheel van de onderneming. Die staan na tuurlijk niiet op zich zelf. Zij spe len een eigen rol maar als deel van het geheel. Dat zou een soort filisofie van de prikklok kunnen zijn. Niemand denkt daaraan, na tuurlijk, als hij 's morgens het be drijf binnengaat en daar de prik klok vindt, die hij zijn enitree laat registreren. Gewoon een routine- gebaar, een handeling die de be drijfsleiding nuttig vindt. Omdat tijd geldis. Er loopt een man in uniform door de stad. Verkeer raast over het as falt. Maar af en toe zwenkt een wagen uit de colonne en zoekt moeizaam naar een eigen plaats om halt te kunnen houden. Een ruimte om de route te onderbre ken. Dat parkeerprobleem dreigt steeds meer stadsbestuurders over het hoofd te groeien. Er moest re gelend worden opgetreden en daarvoor riep men de klok te hitlp. De parkeermeter die geld kost en de parkeerschijf, die gratis is, deden hun intrede. Ruimte wordt verdeeld aan de hand.van de tijd. Een simpel uur werkje dat op munten reageert, maakt uit wie wat mag en waar en hoe lang? Een straat kreeg wit- omlijnde vakken. Daar mag gepar keerd worden en de klok zegt wel hoe lang. En worden de regels van het uurwerk overschreden, dan is tijd weer geld. Extra kosten, die de (te) langparkeerder maken gaat, omdat er een kleurig bonne tje op zijn voorruit kwam, dat aangeeft dat hij de gestelde ter mijn heeft overschreden. In tijd leren denken, in geld te ren denken, begint al jong. Op de kleuterschool behandelt juf al de klok. Heel simpel nog, omdat het straks op de lagere school, uitvoe rig overgedaan gaat worden, (fo to 3). De grote staat op de een, zegt juf. De kleine staat op de twaalf, zegt ze ook. Quiz voor de klas: hoe laat is het dan? Tijd voor de middagpauze, tijd om de school en de bel en wetten van het leren te vergeten. Juf wijst nog meer tijden aan en de klas kijkt mee, leert mee. Want in de grote mensenmaat schappij waarvoor ook de kleine school opleidt, is het zaak bij de tijd te zijn. Vandaar. Die maatsohappij voor volwasse nen is gecompliceerder dan men denkt. Strikt volwassen staat er bij dit gebouw (foto 4) en wat dat dan ook betekenen mag, ge biedend klinkt het wel. En al weer zijn er contacten met de tijd. Want cijfers wijzen aan hoe laat de verschillende voorstellingen die hier in het beschermend duis ter waarin ieder zijn eigen iden titeit verliest, gegeven worden, zullen aanvangen. Films zien aan de hand van de ■klok. Voor een paar uur onder duiken in de wereld van het witte doek, waar de tijd stil kan staan of eeuwen kan overbruggen, al naar gelang de man van het draai boek inviel. Reizen door de tijd in de bioscoop. Reizen door de werkelijkheid met de trein. Maar hier luistert de ti ming wel heel nauw. Want de trein wacht niet en laat als het schema klopt ook niet op zich wachten. Klokken (foto 5) geven hier aan hoe lang het nog duurt voordat de trein van keuze bin nenloopt en wanneer die dan weer full speed onder de stationsover kapping uit zal rollen. Nergens zal de dagtaak zich wel licht zo strikt afspelen binnen de nauwe regels van vadertje tijd als juist op het station. Want de grootste „misstap" die men hier kan begaan is immers overtijd zijn. Treinen die volgens het spoorboekje rijden zijn betrouw bare treinen waarop men dan ook de klok getijk kan zetten. Zijn zorg (foto 6) ten aanzien van de klok ligt weer anders. Na tuurlijk, ook de taxichauffeur zal er op uit zijn zijn passagiers vlug, veilig en voordelig naar de plaats van bestemming te brengen. Maar daarbij heeft hij zijn eigen klok, zijn taxi-nieter, die bepaalt wat de vrachtprijs zal zijn. De lengte van de rit wordt uitgedrukt in minu ten, want ook in zijn beroep is (tijd geld. Zo speelt het uurwerk in het le,' ven van alledag zijn dominerende rol, al blijft het ogenschijnlijk vaak op de achtergrond. Maar vandaar uit regelt het, dicteert het bepaalt het en beperkt het. En daarom zou er heel wat ver anderen als de veelgehoorde ver zuchting: „Nee, ik heb echt geen tijd" werkelijkheid zou blijken. Uit de samenleving zou een ele ment verdwijnen dat zich niet meer wegdenken laat. Maar hoe veelzijdig de tijd ook zijn mag, de meest romantisch gedaante neemt ze toch aan als twee gelieven vol gens eeuwenoud gebruik hun af spraak maken: om acht uur onder de klok. Want alleen in de liefde lijkt tijd soms een eeuwigheid! Klokken en klokjes, uurwerken ook en vooral in de taxi. ENSCHEDE De tijdklok op de grote bedrijven behoort er ook bij. En de parkeermeter niet te vergeten. Ook dit „handwerkklokje" valt onder het regime van het uurwerk; u kunt er uw spoorboekje op gelijk zetten, hoewel ze er op de stations alle kanten mee uit kunnen draaien Zonder kartonnen uurwijzer kan ook de bioscoop het niet stellen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1968 | | pagina 12