Vissen met
Kouwenhoven in
IVieu w-Zee land
S. S. Klein
afwezig
E van aCevuiven
INKOOP
VESTER
SG-agenda
ANSlfflj D foavANiÉWEH
LAUNCH PIED PIPER
llNt VISKLEDING
KOSTBAAR MATERIAAL
TERUG EIND NOVEMBER
Op 17 oktober a.s. zit het er voor stadgenoot D. Kouwenhoven met zijn echtgenote weer op.
Dan zijn ze een jaar bij hun kinderen en kleinkinderen in Nieuw-Zeeland geweest. Overigens
voor de tweede maal in hun leven.
Voor de derde maal geven we een van de visbelevenissen van de heer Kouwenhoven weer. Het
zal de liefhebbers van deze sport stellig interesseren. U ziet tevens afbeeldingen van deze
spannende tocht. En de vangst van de bekende t.v. quizwinnaar destijds in het programma van
Theo Eerdmans...
We laten voor de laatste maal de heer Kouwenhoven zelf aan het woord en wensen hem namens
de vele vrienden en bekenden hier in Schiedam nog een paar prettige maanden in Nieuw-Zeeland
toe en graag tot ziens in eigen stad omstreeks eind november, zoals hij schrijft.
Voor het gemak vindt u hun adres onder dit visrelaas.
HET NIEUWE STADSBLAD - PAG. 5 - WOENSDAG 9 JULI 1969
Vrouwenarts
tot 29 Juli
Voor waarneming Telef. 260080
Voor al Uw speciale vakantie
levensmiddelen
MÖfl NOL EN SLA AN 201-203
Goud, Zilver, Diamant,
Antieke klokken, enz. enz.
Hoogstraat 9 Telef. 268615
Schiedam
Dit is de vis en dat is de man, D. Kouwenhoven uit Schiedam, die hem na
een opwindend avontuur in Nieuw-Zeeland wist te verschalken. Doet u het
hem na.
maar soms verspeelde je in één ruk
weer wat je had opgewonden. De
lijn is berekend op 30 pond breking,
dus zit er een „slip" op, dat bij
abnormale rukken de lijn niet
breekt. Het was net of ik een
bouvier aan de lijn had, die een kat
zag voorbijgaan en er achterop
wilde. Meest merkwaardig vond de
schipper het dat ik mijn sigaar
gedurende het hele evenement bran
dend hield! (foto 3). Dan na 25
minuten is de vis uitgeput en wordt
door de schipper geënterd.
Daarna hebben we nog een uur
gevist. Tussendoor hadden we de
koude lunch die was meegebracht
verorberd en waren om 5 uur voor
de wal.
Aan boord ik ik de diverse hengels
geïnspecteerd. Er waren erbij met
een waarde van f 1000,—. Ook met
80 en 120 ponds breking indige voor
de nog grotere soorten. Sport is
echter een vis van bijna het dubbele
gewicht van de lijn te bemachtigen.
Aan wal gekomen hebben we ons
verkleed, gedineerd en toen naar „de
Pub". Het was net „Coronation-
street! leder kende iedereen. De
heren dronken meest bier. De dames
whisky met limonade. Overal aan de
wanden de foto's van de grote
vissen, die daar in de loop der jaren
waren buitgemaakt. Ook een opge
zette zaagvis van wel 1000 pond.
Het opzetten van een dergelijk dier
kost, na ik gei'nformeerd heb, wel
f 800,-.
We zijn niet laat naar bed gegaan om
de andere dag weer fit te zijn voor
de tweede tocht. Ik was toen het
eerst aan de beurt en ving een
Kingfish van 31 pond. Mij oudste
zoon van 37 pond, de collega weer
een 50 ponder en mijn jongste zoon
eerst niets. Gedurende het rond
varen trachtte ik met een kleine
werphengel en lichte lijn nog wat te
verschalken en ving een paar mooie
snappers. Toch had mijn jongste
zoon nog geluk. Ook met een lichte
lijn vissend, ving hij een snapper van
13 pond (foto 6).
Om 5 uur waren we weer aan de
steiger, waar de fotograaf wachtte,
om officieel de vangst te fotogra
feren. De vele vissen die we hadden
die van de vorige dag waren in de
vrieskast gelegd) hebben we meege
nomen en mijn jongste zoon heeft
ze in de viswinkel schoongemaakt.
Ze bleken een voortreffelijke smaak
te hebben. Net lamsvlees.
Dubbel en dwars tevreden zijn we
toen om 6 uur weer naar huis
gegaan. Onderweg tracteerde ik de
heren op een uitgebreide warme hap
en waren om kwart over elven thuis,
riet werd „een latertje", omdat we
al ons wedervaren moesten uitleg
gen. We hadden mooi weer gehad,
veel vis gevangen. Wat wil je meer?
Dinsdags daarop kreeg ik met de
post een kaart van de Korte Haven
rechts de Beurs-links drukkerij
Roelants en op de achtergrond de
molen van Kouwenhoven (ja dat is
zo). Een verre oom van me was
jarenlang eigenaar. Bij het aanschou
wen van de Beurs dacht ik aan de
minder prettige jaren, dat je bij
seizoenswerkloosheid daar je stem
peltje moest halen. Dankbaar ben ik
te weten, dat mijn 5 kinderen een
goede positie in de maatschappij
hebben en ik na de oorlog steeds
prettig heb kunnen werken in
Schiedam en omgeving.
Ook dank ik voor de vele kaarten of
brieven die ik van bekenden (en
vaak onbekenden) heb mogen ont
vangen. De 17e oktober gaan we
weer aan boord van de „Australis via
de Fidji eilanden-Acapulco-Los An
gelos Miami Panama Southampton
naar Rotterdam, waar we ongeveer
20 november arriveren. Dan zijn we
precies een jaar weg geweest".
Ons adres is: D. Kouwenhoven, 40
Puriri Road, Manurewa near Auck
land, N. Zeeland.
Weekagenda van 9 juli t/m 16 juli:
9 juli
Irene, 20.00 uur: Rep. Jazz groep
Van Overdijk;
11 juli
Irene, 20.00 uur. Schiedams Vrou
wenkoor.
12 juli
Sportfondsenbad, 19.00 uur: Diplo-
mazwemmen A en B.
13 juli
Wijkcentrum, 14.00 uur. Bijeen
komst Jehova's getuigen.
14 juli
Irene, 20.00 uur: Bridge Schiedam
'59;
Irene, 20.00 uur: Ec. opleiding
Meyers en de Pater.
15 juli
Wijkcentrum, 19.30 uur: Bijeen
komst Jehova's getuigen.
Weekfilm:
Passage Theater: Wie 't laatst lacht -
a.l.
Tentoonstellingen:
Stedelijk Museum: 14 juni-21 juli:
Hedendaagse Franse Grafiek.
19 juni-13 juli: Stand v. Gedistil
leerd Museum Utrecht.
7 juni-16 juli: Stapelingen en situa
ties van Ben d'Armagnac en Gerrit
Dekker.
Sportfondsenbad:
Tijdens zomervakantie van de scho
len vrij zwemmen van 7.00-13.00
uur en 13.30-16.00 uur a f 1;15.
„Eindelijk was het zover. Waar reeds
jarenlang over was gecorrespon
deerd! Als ik in Nieuw-Zeeland was
zouden we gaan vissen op haaien,
tonijnen of zaagvissen... Regelmatig
zie je in het seizoen afbeeldingen
van de monsters van 200 tot 500
pond. Nu is het hierbij niet zo van
maar „even" in de wagen stappen.
Naar de kust gaan en dan in een van
de vele boten te gaan die speciaal
voor dit doel beschikbaar zijn. In
het volle seizoen is er zoveel animo
voor deze sport, dat je er nauwelijks
tussen komt. Bovendien moet een
dergelijke tocht met 4 man gemaakt
worden en zijn de plaatsen waar het
kan gebeuren een slordige honderd
mijl of meer ver weg gelegen.
Mijn beide zoons moesten dit
arrangeren met hun werk en een
vierde man werd ook gevonden.
De mooiste visplekken vindt men in
Russell en daarvan was de bekendste
booteigenaar Rex Semmens met de
„Pied Piper", die de mooiste vang
sten en records op zijn naam heeft.
De schoonvader van bovengenoemde
was weer een kennis van mijn oudste
zoon en zo kwamen we door diens
bemiddeling bij hem terecht.
Hij had ons al telefonisch medege
deeld, at de kans op haai of zaagvis
heel klein was. Omdat deze al naar
warmer kusten trok. Maar diepzee-
speervissers hadden al gemeld, dat er
scholen Kingfish waren gesignaleerd.
Deze grote van 30 tot 60 pond
zware vechtjassen schuwen het koele
klimaat niet.
De reis naar Russell (140 mijl) j
begon op een zaterdagavond. Het I
regende lekker, toen we weggingen j
maar ik zei: „Jongens, dat is een j
buitje voor het stof. Als je met mij j
op stap gaat, heb je mooi weer."
Mijn profetie bleek nog waarheid
ook. Normaal duurt deze tocht 5
uur, als je de goede motorweg kunt
benutten. Echter de veerpont van 10
uur konden we niet meer halen. Dus
moesten voorbij Wangerei de hoofd
weg verlaten en de rimboe in. In
Wangarei namen we nog snel een
kopje koffie. Langs metershoge
varenplanten en struiken arriveerden
we om 12 uur 's nachts in Russell.
We kwamen in een zeer luxe hotel
terecht. Tegen de „late seizoenprijs"
toch nog dragelijk en toen gingen de
heren koffie zetten en spiegeleieren
met ham bakken. Daarna een
heerlijke douche om wat te beko
men. De kamers waren prachtig
ingericht met radio en televisie.
Buiten een eigen zwembad en zelfs
kon je een Saunabad nemen!
's Morgens vroeg uit de veren en
ontbeten. In het luxe hotel vond
men ons in de „viskleding" een
normaal verschijnsel, 's Avonds zon
der das en boord, wordt de toegang
echter geweigerd.
Eerst moest voor dat de aanlegstei
ger werd opgezocht, een band van
de wagen worden weggebracht. De
lange tocht over de keislag had toch
een lek veroorzaakt. Daarna naar de
boot, waar de eigenaar ons al
wachtte. De 40 voet lange boot
heette de „Pied Piper" (fluitspeler te
voet) of zoals de schipper ons
verklaarde een soort „Rattenvanger
van Hameln". Hij had deze naam
expres gekozen omdat deze zo
makkelijk in de mond lag voor evtl.
klanten.
Een ruime kajuit met zitbanken en
een daarachter gelegen ruimte met
bedden (als je soms zeeziek wordt).
Een flinke ruimte met twee draag
bare zgn. scheerstoelen. Middenop
de zitting een houder (als bij een
vlaggestok), waar de werphengel in
wordt vastgezet als een vis gebeten
heeft.
Het eerste wat de schipper zei was:
„We zullen zien wat aasvis te
bemachtigen". Ik vond dit wel
vreemd op de „bonne-fooi" weg te
gaan en dacht misschien heeft hij
wel een soort net. Maar nee, het
bleek anders te gaan. De tocht was
18 mijl uit de baai weg. Overal
uitstekende rotsformaties (foto 1).
Bij een dergelijke rots gekomen,
minderde de schipper de vaart van
d(j*l$ppt. Gaf twee van ons een lijn
met een plastic rose aasvisje. Beide
lijnen sleepten op een 20 meter
afstand tijdens het cirkelen om de
rots. Dan bijna gelijktijdig een felle
ruk. Een vis had gehapt. Er kwamen
twee vissen binnen van 40 cm een
zgn. ,,Kawei". Toen we al draaiende
er een stuk of zeven hadden, vond
de schipper het genoeg. Weer ging de
tocht verder.
Op een gegeven moment zei de
schipper: ,,Hier moeten we zijn.
Links van ons zagen we honderden
meeuwen en een enorme school vis.
Dat zijn Trevallies, die met de
meeuwen op plankton en kleine
scholen vis azen. Daaronder zit de
Kingfish. (foto 2.)
Mijn oudste zoon was eerst aan de
beurt. Ik maakte foto's. Na een uur
rondvaren, ving mijn oudste zoon de
eerste Kingfish. Het was een gevecht
van 22 minuten. Daarna kwam mijn
jongste zoon aan de beurt, die een
nog grotere vis ving van 46 pond.
Daarna kwam mijn jongste zoon, die
het meest gelukkig was met een vis
van 46 pond. Dit duurde wel 28
minuten.
Toen was ik na diverse opnamen te
hebben gemaakt aan de beurt. Ze
schenen onderling al te hebben
afgesproken: „Pa moet in het
harnas". Dus werd ik in pen lederen
harnas gezet, vastgesnoerd in de
stoel en toen kwam het grote
moment. Een vis had gebeten en de
grote aasvis opgeslokt. Het werd
zakken-halen-zakken-halen. Onder
het zakken moest je de rol draaien
