B,
t
e
i nt ro
pretty things
hey june
brandende
heuvels
HÉT NIEUWE STADSBLAD - PAG 15 - WOENSDAG 19 AUGUSTUS 1970
\>xï wua
WIL HELM LA A N
LttK
De zoveelste aflevering, vrienden. Waarbij we
eerst even wijzen op fraaie popfestivals, een
hele goeie in Wright van 26-30 augustus.
Kosten 30 piek en daarvoor heb je het
genoegen lieden als John Sebastian en Jimi
Hendrix en groepen als Mungo Jerry, Moody
Blues en the Who te horen. Iets grootser dan
het Holland Pop Festival, lijkt ons, en voor
175 piek ben je klaar (.boot plus treinreis en
toegang). Inlichtingen: Disk, v. Oldebarne-
veltplaats 450, Rotterdam, tel.
t.01 OJ-147842.
In België is te Bilze ook een popfestival waar
iets mindere goden te horen en te zien zullen
zijn. Toegang voor drie dagen, 21, 22 en 23
augustus, is 25 piek. Kaarten bestel je
telefonisch in Bilze, (011) 19167.
De middelbare scholieren zitten vaak met
het probleem achtergrondinformatie van
bepaalde literaire figuren te bemachtigen.
Vaak moeten zij scipties over dergelijke lui
maken. Als het over Bredero gaat, is het
probleem de benodigde informatie te verkrij
gen van de baan. Mooi voor hen heeft Prof.
Dr. J. A. N. Knuttel een boek over deze
Amsterdammer uit de zestiende eeüw
geschreven dat uitgebreide informatie ver
schaft, een introductie tot zijn werk is, en zo
levendig is geschreven dat het niet alleen
voor Nederlands studerenden interessant is,
maar eigenlijk voor iedereen die iets in
(kultuur)historie ziet. Het boek is uitgegeven
door Pegasus.
Bredero is op jeugdige leeftijd gestorven,
vermoedelijk aan een longontsteking. Hij was
toen al danig bekend als de man die uit het
volk was voortgekomen en die zijn kunst
volledig voor het volk bedoeld heeft. Bij hem
geen ingewikkelde gedichten en vergezochte
(meest Latijns-klassieke) verhalen, maar
doodgewone kluchten en liederen uit de
kroeg, de straat en de markt. Maar niet
alleen de bruiloften en partijen kregen bij
Bredero aandacht. Ook de meer ernstige
zaken des levens kwamen aan de orde in zijn
werken.
Dat is dan eerst een verzameling gedichten,
gebundeld in het Groot Liedt-boeck waarin
ernstige (aendagtige) amoureuze en geestige
(boertige) gedichten zijn opgenomen. De
beste kluchten uit die tijd zijn ongetwijfeld
Bredero's werk. Voorbeelden: De Spaansche
Brabander, De klucht van de molenaar, De
klucht van de koe. Het is Knuttels verdienste
geweest deze man niet op een kultureel
voetstuk te plaatsen, maar hem eenvoudig en
duidelijk te beschrijven, zodat hij ook door
Jan-met-de-pet gelezen zal worden. Want dat
was toch Bredero, de man uit het volk die
ook nu nog veel te vertellen heeft. Héél
interessant, vrienden!
Een nieuwe elpee van The Pretty Things, die
allang niet meer de beat maken die we uil de
midden-sixties van hen kennen is Parachute.
Dat is een plaat vol met een soort
underground, uitgebracht op Harvest. In de
hoes staan de songteksten van alle nummers.
Dat zijn op kant 1Scene one, The good Mr.
Square, She was tall she was high, In the
square, The letter, Rain, Miss Fay regrets en
Cries from the midnight circus. Kant 2:
Grass, Sickle clowns, She's a lover, What's
the use en Parachute. Het nummertje The
good Mr. Square - vol bijtende spot staat
ook op Picnic.
Het eerste nummer is zeer kort en bestaat in
feite uit:
Stone spires rise high
Lacerate warmer skies
Iron laced populations
Beneath molten fields.
Een van de nummers die nog uit de ouwe
Things-doos schijnen te komen is het harde
Miss Fay regrets. Bij de verdere nummers op
deze plaats dringt zich ontegenzeggelijk een
vergelijking met The Beatles op. Dat is niet
zo heel verwonderlijk; de hele Things-carriè-
re loopt nagenoeg synchroon met die van
The Beatles, zonder dat ze die evenwel ooit
geïmiteerd hebben. Vooral nummers als She
was tall she was high en The letter hebben
duidelijke raakpunten met de stroming in de
muziek die de Beatles ongeveer een jaar tot
een half jaar geleden brachten. Erg mooi is
het gedragen nummer Cries from the
midnight circus, waarin een doffe dreunbas
wordt afgewisseld door jengelend gitaar-
ge dwarrel.
Een heel mooie plaat, lieden, deze nieuwste
van The Pretty Things. Ga 'm maar eens
beluisteren!
GEDICHT
beter weten dan je moordenaar
maakt alleen maar gelukkig
als je beter weet dan jezelf
sommige mensen hebben
daar feeling voor.
beter te denken dan je dode pa
te leven in stilte naar Erasmus
een teken aan de wand voor
ons, introvert gespletenen.
Jaja.
soms een beetje oubollig spelen
met kommunes, draken, hobbits, ramp
kleintje oorlog, ober, drie dooien
gemixt, that's life man,
dat wensen we nu eenmaal.
ober, kleintje oorlog, met een roze
schuimkraag van plastic namaakbloed,
want we zijn i>oor de vrede, nietwaar
nou ja, als je het zélf zegt...
Bovema heeft een aktie ontketend onder het
motto Hey June, waardoor allerlei Neder
landse groepen - die in het buitenland vrij
onbekend zijn op één elpee hun beste
nummers brengen. Deze groepen worden dan
automatisch in het buitenland gepushed.
Deze groepen zijn natuurlijk niet totaal
onbekend in het buitenland, hoewel we
aannemen dat Brainbox bekender is dan
bijvoorbeeld een Continental Uptight Band.
Anyway, op Imperial is stereo het werk van
de direkt te noemen groepen geperst onder
nummer 5C048.24186X. De nummers van
kant 1To you/Brainbox, Baby come
on/Opus, Second Flood/Slight Ache en
Fallen tree/Ahora Mazda. Kant 2: Please sing
a song for us/Continental Uptight Band,
Little sister/September, Super woman/Is
land, So helpless/Brainbox en Morning after
the third/Ritmo Naturel met een gitaar solo
van Jan Akkerman.
Wat we totnogtoe zeiden, doet vermoeden
dat een en ander op internationaal peil staat.
Dat is ook zo (het enige dat select is, is de
hoes, maar een kniesoor die daar op let).
Heel fraai vinden we Baby come on van
Opus. En daar als climax direkt Second
Flood van Slight Ache bovenop, geweldig!
Die ile zang tegen een bleek gitaarfiedeltje en
zware hoorn. Hard van beat is Super woman
van Island, met een rusteloos kort-gestampt
ritme. Morning after the third, de uitsmijter,
is erg volwassen met scheursax en een
gitaarsolo van Jan Akkerman. We vragen ons
af of Jan wel of niet bij Ritmo Naturel
hoort, maar over de kwaliteit van Hey June
valt niks af te vragen: een aanradertje.
In de Bom pocketserie is bij de afdeling
westerns een nieuwe Louis l'Amouer uitge
komen, De brandende heuvels. Hierin wordt
een gewonde man, Tracy Jordan, nagejaagd
door een troep op zijn hoofd beluste
mannen met een Indiaanse speurneus (Jacob
Lantz) als ervaren spoorzoeker. Als Jordan
bijna op sterven ligt, redt het meisje Maria
Christina hem. Maria is een soort Mexikaanse
Kenau die goed opgewassen is tegen het
ruige leven en de ongetwijfeld even ruige
mannen uit die tijd. Zij heeft meer moed in
haar body dan menig geharde cowboy.
Jordan weet natuurlijk zijn achtervolgers
uiteindelijk te verslaan met behulp van
Maria en zelfs Maria te temmen. Maar eer
het zover is, moet er nog heel wat worden
afgeschoten, waarbij ook enkele bloeddor
stige Indianen in de feestvreugde delen
Spannend boek natuurlijk!
Onder de naam Picnic heeft Emi Harvest een
dubbelelpee uitgebracht met de beste groe
pen die op dat label te vinden zijn en dat zijn
er gelukkig nogal wat. De platen zijn
verkrijgbaar op nr. C 178-04 424/25. De
nummers van kant 1Into the fire/Deep
purple, Mother dear/Barclay James Harvest,
Embryo, Twisted track/The Battered Or
naments, Glenlogie/Shirly Dolly Collins.
Kans 2: The good Mr. Square/Pretty Things,
Song of the ages/Roy Harper, This worried
feeling/Bakerloo 1C 062-90519, Eleanor's
cake which ate her/Kevin Ayers, Again and
again/The greatest show on earth. Kant 3:
Water/Third ear band, Terrapin/Syd Barrett,
A glade somewher/Forest, Golden country
kingdom/Pete Brown and Piblokto! Round
and round/Panama Limited. Kant 4 tenslot
te: Black sheep of the family/Quatermass 1
C 062-91248, Postcards of Scarborough/-
Michael Chapman, Maybe my mind/Tea
Symphony en Old Gopher door Edgar
Broughton Band.
Op de hoes enkele lui met gasmaskers aan
het strand waar alleen maar dooie vogels te
zien zijn.
Als je de namen hebt gelezen van alle
groepen die meedoen en de nummers, weet
je als insider natuurlijk al genoeg. De hele
scene om en nabij The Incredible String
Band voor zover je dat mag zeggen, van
Engeland en The States, is samengekomen
om een elpee te maken. Dat is natuurlijk niet
waar. Alle nummers zijn uit recente
opnamen van de groepen en zangers
bijeengegaard en daarvan is altijd wel een
promotie-elpee te maken, net zoiets als Fill
your head with rock. Een geluid dat typisch
lncredable is, maken ook Shirley Dolly
Collins (we durven niet meer te zeggen dat
geen hond er ooit van gehoord heeft).
Het strandgeruis dat je natuurlijk wel wilt
horen staat op kantje drie, nummer één:
Water door de Third Ear Band. Dat is een
heel fraai bazuingeschal met klotsend water
als intro. Geweldig goed.
The good Mr. Square van The Pretty Things
komt direct wel aan de orde bij de
bespreking van de elpee Parachute. Harde
blues zit er ook op: kant 4 Black sheep of
the family. We kunnen kort zijn: de elpees
zijn een grondige selectie van het betere
underground en Rhytm Blues-werk. Als je
dat niet gelooft, moet je maar eens luisteren
naar bijvoorbeeld ene Michael Chapman met
Postcards of Scarborough. Of naar het
hakkerige softbeat werk van Tea Sympho
ny in Maybe my mind.
Een goeie plaat, om veel naar te luisteren.
Uitsmijter is Old Gopher, gebracht door de
Edgar Broughton Band. Een fraai assorti
ment elektronische geluiden weet deze groep
in haar stampende beat te mengen en op een
heel aparte manier. Is het sologitaarspel wat
traditioneel (Mayall-Hendrix), daartussen
door klinkt een jengelend hoempahoempa-
geluid zonder pauze. Heel bijzonder hoor!
Moejjehore!
