IN DE MIERZOETE
KRAAMKAMER VAN T
SUIKERBEEST
ADVIEZEN EN HULP BIJ
SAMENLEVINGSOPBOUW
TEL. 206611
WORDT LID VAN
BEJAARDENBOND
IN KETHEL
Suikerbeest
bakker Scheffers
doet 't altijd
op zondag
medische
weekend-dienst
Hoe het op gang kan komen
FASCINEREND
ROMANTISCHER
Subsidie beschikbaar
Waar en wanneer hulp kan
worden gevraagd
Parkeerterreintje
VOORKEUR VOOR BRUIN
O^r S13aM3VOM Og 5AQliaV - TL DAI - QAJ82QAT2 3WU3IK! T3H
HET NIEUWE STADSBLAD - PAG 36 - VRIJDAG 20 NOVEMBER 1970
Ook al zijn het maar enkele mensen
die plannen hebben, ook al zijn de
ideeën nog maar vaag, een telefoon
tje of een briefje met een indicatie
van de richting waarin men denkt,
kan leiden tot een vruchtbaar
kontakt.
De Nederlandse Bond voor Sociaal-
Cultureel Vormingswerk (de N.B.V.)
heeft in het land al circa 150
organen in dorps-, wijk- of buurt -
verband. Op vele gebieden wordt
door de N.B.V. service aan deze
organen verleend en het werk waar
mogelijk gestimuleerd. In Zuid-
Holland en Zeeland kan men zich
voor adviezen en hulp wenden tot
het bureau Zuid-West Nederland van
de N.B.V., Mathenesserlaan 301b,
Rotterdam-3 003telefoon
010-252863.
De brochure ,,hoe maakt u zelf een
prettig milieu om te wonen en te
leven" wordt op aanvraag toege
zonden.
van zaterdagochtend 9 uu>
tot zondagavond 12 uu>
voor de
AANGESLOTEN ARTSEN
BOODSCHAPPENDIENST
APOTHEKERSDIENST
Vanaf 19 november 17,30 uur
APOTHEEK EVERS, Lange Haven 81.
Telefoon 26 82 42
TANDARTSDIENST
Tandarts E.W. ENGELKES,
B K. Laan 78, Telefoon 26 78 88
Alléén tijdens het spreekuur
van 5 tot 6 uur.
AKTIE
„MOEDERS VOOR MOEDERS"
Mevrouw G. A. Bervoets-Schabero
Bachplein 486, Telefoon 353407.
DIENST VERLOSKUNDIGEN
Afwezig Mevr. v. d. LINDE, waam.:
Mevr. SEGERS, Tel. 26 71 98
b.g.g. 26 00 80,
Overige verloskundigen:
Dommljs-Gastelaare, tel. 267302
Mej. Meerman, tel. 267158
GROENE KRUIS
WIT GELE KRUIS
KETHEL:
Zr. M. GIELEN, Obrechtstraat 80
Telefoon 26 57 74.
WARME MAALTIJDDIENST VOOR
BEJAARDEN
Inlichtingen: Tel. 267889-268110
WAARNEMEND DIERENARTS
H. H. v. Neerbos, Hillevliet 29,
Rotterdam, Telefoon 27 38 05.
ing. zaterdagmiddag 12.00 uur tot
's maandagsmorgens 8.00 uur.
Er verandert veel in ons goede oude
Kethel, mijmert secretaris L. Jongste
van de Algemene Bond van Bejaar
den aldaar. Maar het spijt hem, dat
nog lang niet ALLE BEJAARDEN
lid zijn van de club.
Vroeger telde het dorp een 1500
bewoners. Nu kan je gerust van
duizenden spreken. Waarvoor heel
wat van het landelijke heeft moeten
wijken.
Daar is deze secretaris nu wel mee
verzoend. Alleen dat nog niet elke
bejaarde de weg naar de soos weet te
vinden, dat is het wat hem erg dwars
zit. Want al die vrije tijd kan je
gezellig op de soos doorbrengen.
En... merkt hij terecht op, eendracht
maakt nog altijd macht. Want er
moet nog heel wat gedaan worden
wil de bejaarde van nü het financieel
goed hebben. Speciaal als je alleen
op de A.O.W. aangewezen bent.
Aan het verzoek van de heer Jongste
hierover te schrijven, geven we graag
gehoor. Misschien weten de bejaar
den in Groenoord het contact-adres
van deze bond nog niet. Hier komt
het dan: Polderweg 88. Het lidmaat
schap per echtpaar bedraagt slechts
twee kwartjes per maand, een
alleenstaande 35 cent per maand.
Dus daarvoor behoeft u het niet te
laten. Aan de andere kant krijgt u er
een berg gezelligheid voor terug. En
dat is dit lidmaatschap toch wel
waard...
Bij de leefbaarheid is iedereen in ons
land betrokken. Het is een zaak die
nationaal, zelfs internationaal moet
worden aangepakt. Maar ook dicht
bij huis op dorps-, wijk- of buurt-
niveau kunnen initiatieven worden
ontplooid. Bijvoorbeeld op het ge
bied van speelplaatsen, creatief en
recreatief bezig zijn en het kweken
van goede relaties tussen verenigin
gen en groeperingen in een wijk.
Men dient te komen tot gezamen
lijke verantwoordelijkheid en het
voeren van aktie ten aanzien van
alles wat zich in wijk, dorp of buurt
voordoet.
Terwijl de dames onder de parasol
een beetje bij-begoten worden,
zegt de heer Scheffers Sr.: „vroe
ger was het allemaal eigenlijk
romantischer. Toen gebruikten we
nog gipsen vormen, die hol waren.
We maakten in deze tijd bijvoor
beeld klompjes, hoge hoeden, kop
en schotels, clownskoppen, die we
des avonds bij de kachel beschil
derden met allerlei figuurtjes. Alle
maal bedoeld voor surprises, zoals
het met marsepein nu nog het
geval is. Maar het was leuk werk".
Al heel vroeg krijgen ze de speciale
bestellingen al binnen. Want er
zullen altijd klanten blijven, die de
voorkeur geven aan éigen-gemaakt
Suikerwerk, omdat daaruit de kwa
liteit te proeven is. Vroeger wist
men precies de juiste dikte en de
suikermassa te bepalen door eerst
een vinger in koud water te
stoppen, dan vliegensvlug in die
kokende massa en weer vlug in het
koude water. Geen blaren, maar
wél de goede graadmeter!
Hoeveel stuks ze maken? Gieten
eigenlijk dus? Ze hebben er geen
idee van. Ze kijken elkaar eens aan.
Eigenlijk nooit geteld. Maar twee
zondagen zijn ze er nog wel
mierzoetmee. Dan gaat me
vrouw Scheffers een speciale eta
lage opbouwen, waarin deze
„pronkjuweeitjes" een ere-plaatsje
krijgen. U kent dat wel van andere
jaren op de Dam. Doch ook bij
andere banketbakkers. Maar u
weet nu, wat of hiervoor komt
kijken, voordat het zover is. Dat
die plankjes van soms bijna hon
derd jaar oud blijven „werken" en
behoedzaam behandeld moeten
worden, om breuk te voorkomen.
Maar die kunst verstaan de beide
Scheffers op de Dam volkomen...
M.W.-S.
Ze kijken niet op een korreltje
suiker, deze beide „Scheffers". In
de pan borrelt een slordige twaalf
kilo, waar de nodige essence
doorheen gemixt is voor het
kleurtje. Een teugje uit dit en uit
dat flesje. Hoeveel wordt natuur
lijk niet gezegd, maar eindelijk is
de frambozen-kleur naar wens en
op dikte en belandt de massa in die
drijfnatte vormen.
Een fascinerend gezicht, want de
vormen hebben een enorme zuig
kracht zoals later zal blijken.
O ja, verklapt de oudere generatie,
voor het aroma voegen we er altijd
een klontje fondant aan toe.
Onthoudt u dat in elk geval als u
soms beesten-neigingenkrijgt...
Vader en zoon Scheffers gieten onder het toeziend oog van haar die ze straks verkoopt, de vormen vol. Op de
voorgrond de vormen van de geweldige harten, die straks weer aan de lopende band „berijmd"zullen worden.
Op velerlei manieren. Soms is een
groepje mensen bezig met objecten
als een speeltuin of een crèche.
Soms zijn het enkelen die betrokken
zijn bij een school, een kerk of een
bedrijf, of zitting hebben in het
bestuur van een vereniging, die het
werkterrein in hun dorp, wijk of
buurt willen verbreden. Wie het
initiatief nemen is niet zo belangrijk;
wel is van veel belang dat men
bereid is er anderen, respectievelijk
andersdenkenden, erbij te betrek
ken. De initiatieven kunnen leiden
tot het formeren van een wijk- of
dorpsraad, het stichten van een
ontmoetingscentrum, een gemeen
schapshuis of een bureau met een
deskundige, die zich belast met het
begeleiden van allerlei akties en
plannen.
De Minister van Cultuur, Recreatie
en Maatschappelijk werk, stelt dat er
voor elke dorps-, wijk- of buurt-
situatie in principe subsidiemiddelen
zijn om de nodige ruimten, de
nodige krachten en aktiviteiten, te
kunnen betalen. Vaak kan er van 40
procent tot 85 procent in de kosten
worden bijgedragen, vooral als ook
de gemeentelijke overheid mee
werkt.
In beginsel kan elke groep van
jongeren of ouderen, die op hun
wijze bezig zijn met de samenle
vingsopbouw in hun woongebied,
rekenen op steun van het bureau
voor dorps-, wijk- of buurtwerk.
Veelal is er een bestuursorgaan
nodig, dat een afspiegeling is van de
gehele bevolking in een dorp, buurt
of wijk en waarin elke leeftijdsgroep
en/of levensbeschouwelijke groe
pering en/of sociale groepering tot
zijn recht komt.
Hier zit u die vormen duidelijker en nog niet gevuld.
Helemaal achteraan de eerste resultaten.
In een grote pan staat een
suikermassa te koken. Achterin de
werkplaats van banketbakker AC.
J. Scheffers op de Dam 35, waar
hij op zondagmorgen, 8 november
met zoon Kees de handbewerkte
suikerbeesten op stapel zet.
Druipnat zijn de houten vormen
op een rijtje gezet. Twee houten
plankjes door een ijzerdraadje met
elkaar verbonden en door een
loodzwaar gewicht tegen elkaar
aangedrukt.
Als de suikermassa de juiste
temperatuur bereikt heeft, wordt
de kokend hete mqssa (95 graden
Réaumur) met een nonchalante,
doch zeer vakkundige zwaai in de
koperen lepels gegoten. Die na St.
Nicolaas weer hun eigen plaatsje
aan de muur in de huiskamer
krijgen. Want dit is een familie
bezit, een van vader op zoon.
Grootvader Scheffers begon hier
70 jaar geleden zijn banketbakke
rij. In een levensgroot pand, waar
wel plaats was voor het gezin met
de 12 kinderen, drie meisjes en
maar liefst 9 jongens. Waarvan er
drie het banketbakkersvak kozen,
een in Den Haag, een in de
Lijnbaan in Rotterdam en dan
deze aan de Dam in Schiedam. De
tegenwoordige eigenaar woonde
eerst met zijn gezin in. Daar was
immers gelegenheid en vrijheid
genoeg voor. Nu klaren vader en
zoon dit bedrijf. En mag ik komen
kijken naar het gieten van de
suikerbeesten, want zo is het toch
eigenlijk!
Ze hebben twee kinderen, het
echtpaar Scheffers. En ze zijn wat
blij dat enige zoon Kees het vak
van vader gekozen heeft. Geheel
uit vrije wil. Dochter Berna heeft
ook wel hart voor de zaak, doch
helemaal daarachter staat haar
moeder. Er gebeurt tegenwoordig
heel wat machinaal. Handen-arbeid
is er praktisch niet meer bij. Doch
iedere góede banketbakker, en die
hebben we in onze stad, geeft de
voorkeur aan éigen suikerbeesten.
Extra werk houdt dit wel in. Werk
dat hier alleen maar op zondag kan
geschieden, als de banketbakkerij
stil staat.
Het afkoelen duurt niet zolang.
Dan worden ze met een houten
spatel aan de onder- en bovenkant
bijgeschaafd, anders zou het niet
kunnen staan en dan kómt het! Er
zijn nl. figuren bij, die een aparte
„aanpak" nodig hebben. Voor
deze vakmensen geen probleem, zij
kennen de kneepjes van het vak.
Maar om sommige koppen e.d. er
heel uit te krijgen. Hetgeen vooral
bij de zwaarste figuren van een
pond niet zo eenvoudig is. Sneu
velt er echter wat, zoals een stuk
van een paarde-tram of een arm of
een been, géén paniek! Dat wordt
weer opnieuw gesmolten. Een
andere essence erbij en een nieuwe
serie ontstaat. Wel dezelfde mo
dellen, zoals bijvoorbeeld dat
melkmeisje van Vermeer, de koste
lijke paarde-tram, die twee dames
onder hun parasol, St. Nicolaas
vorstelijk te paard, dierenfiguren
enz.
Ik weet niet of het u ook weieens
opgevallen is, dat heel veel mensen,
groot en klein, een bepaalde
voorkeur voor de bruine suiker
beesten hebben. Natuurlijk heb ik
een paar stukjes geproefd, ook zelf
een figuur uit de vormen geklopt.
Echter wel een kléintje! Die grote
vond ik veel te moeilijk, tenslotte
ieder zijn vak.
Houdt men vloeistof over, dan
worden er in één moeite door die
zalige harten van borstplaat ge
maakt. De vormen maar tot op de
helft vol gegoten. En daarna met
de natte beesten op vloeipapier te
drogen gezet. Het vocht van de
vormen omhult ze nog, maar is
spoedig verdwenen. We boffen
trouwens op deze zondagmorgen,
dat het koud en droog weer is. Dat
betekent dat de vochtigheid niet in
die beesten kan trekken, waardoor
een ietsje van de smaak misschien
verloren gaat, maar het drogen ook
langer duurt
Bij het uitvoeren van bestratings-
werkzaamheden in de Dr. Zamen-
hofstraat is van de gelegenheid
gebruik gemaakt om in die straat
een parkeerterreintje te creëeren,
plaats biedend aan zeventien auto's.
Het terrein is aardig ingepast in het
daar aanwezige plantsoentje en ligt
handig vlak bij het benzinestation
aan de Horvathweg. Op deze manier
zoekt men bij de dienst voor
Gemeentewerken steeds naar moge
lijkheden om het parkeren in de
woonwijken te vergemakkelijken.
Een klein beetje „bijwerken" komt er ook nog wel
bij...
