Gerard Cox wil niet in een hokje gestopt worden Na musical als acteur naar NRT „Je moet gewoon durf hebben en beginnen" Het Wereldje Toneel „Rene Sleeswijk presenteert: I)e nieuwe musical. Gerard Cox in Promo tie! Promotie! (Promises Promises) Vrijgezellenflat" Dit staat te lezen op een groot affiche, dat geplakt is op de reclamezuil in Over- schie en waar je langs komt op weg naar huize Cox. Diezelfde affiche hangt aan de wand van de zolder, die Gerard Cox als zijn werkkamer heeft ingericht. Met uitzicht op Zestienhoven werkt hij hier. Schrijft hij zijn chansons, die hij liedjes noemt en hier handelt hij zijn zaken af. Zoals dit interview, dat in versneld tempo plaats dient te grijpen aangezien Cox diezelfde middag afreist naar Hengelo om daar drie dagen lang Promotie! Promotie! te spelen. cabaretiers natuurlijk in het voordeel". ..Ik geef toe. dat in Nederland ieder een. iedereen kent. Maar je maakt dat als artiest toch zelf uit. vind ik. Ik zou graag op televisie eens iets anders doen. Maar je moet ook ge vraagd worden. Blijkbaar is er in Hilversum nooit eens iemand op het idee gekomen, dat Cox ook nog wat anders kan. dan wat ie nu doet" „Doodvermoeiend", zegt hij, „ik heb ontzettend weinig tijd meer. In die tussentijd heb ik ook nog drie televisieshows opgenomen, Gekke- werk eigenlijk, maar net kwam toevallig zo uit. Nu ga ik straks naar Hengelo, drie dagen en dan naar Sittard en dan komen we hier in Rotterdam, zes weken, en dat is voor mij wel prettig natuurlijk." In de afgelopen tien jaar is de ster van Gerard Cox snel gestegen. Hij vertelt zelf: ..lk ben in '62 begonnen met te zakken voor het toelatingsexa men van de toneelschool. Toen ben ik een jaar gaan zingen met de gi taar. vooral in België Daarna heb ik Jan Willem ten Br.oeke ontmoet en we zijn toen in een keldertje in Delft gaan werken tot '66. Drie jaar. dus drie programma's. Het eerste pro gramma heette Van de prins geen kwaad. Dat was net in de tijd met die toestanden rond prins Claus en dat keldertje heette toevallig de Prin- senvloot, dus dat kwam allemaal prachtig uit. Het tweede programma heette Moeilijk doen en het derde Weivraat. Met dat laatste heeft men Ons gevraagd een maandje in het Lu relei "theater te staan en naar aanlei ding daarvan vroeg men ons weer bij Lurelei te komen. Jan Willem ten Broeke is toen gaan afstuderen, want hij studeerde chemie in Utrecht Ik ben toen wel naar Lurelei gegaan. Dat was het programma relderelderel. Het fameuze jaar van de rellen. Met „arme Ouwe". „God is niet dood". In dat programma zaten toen ook Jasperina. Eric Herfst. Marjan Berk en Rogier van Otterloo. die toen daar pianist was. Het jaar daarop heb ik nog een jaar Lurelei gedaan. Oud Zeer heette dat programma. Met Annemarie Oster. Sylvia de Leur en met Boudewijn Leeuwenberg aan de piano. En daar na begon ik met Frans Halsema de nv spot. In het begin met Adèle Bloemendaal en later met Conny Stuart brachten we het programma Met Blijdschap Geven Wij Kennis. Met ook weer Boudewijn Leeuwen berg aan de piano. Dat programma heeft tweeëneenhalf seizoen gelopen. We hebben er zeshonderd voorstellin gen van gegeven. En toen ben ik gevraagd om in Promises Promises te werken. Dat hebben we nu zo'n tachtig of negentig keer gespeeld." „Weet je. je wordt op zo'n ma nier wat ongrijpbaarder. Als de mensen denken: ha daar komt Gerard Cox nou gaan we lachen, nou wordt het schenen schoppen. Ik bedoel, ze stoppen je zo in een hokje. Dal hoeft van mij niet. Dat maak ik zeil uit. wat ik ga doen. „In het buitenland ligt dat allemaal niet zo moeilijk. Kijk maar naar Londen of zo. Die acteur, die de rol van Hendrik VIII speelde, die man heeft nu weer een elpee gemaakt met mooie songs. Dat kunnen ze daar. maar als hier een acteur een_ danspas moet maken dan valt ie op z'n snuit., Laat staan als hij een liedje moet zingen, want daar brengt ie helemaal niets van terecht. Wat dat betreft zijn Was het als Rotterdammer nier moei lijk om in ..Het Wereldje" san Am sterdam en het Gooi thuis te gera ken".' Cox: „Nee Ja. in het begin heb je( rancunes omdat je Rotterdammer bent. Maar het is me toch aardig ge lukt. Het speelt geen rol in feite. Als je werkt en je doet dal goed. dan gaat dat toch gewoon. Wat is nou Delft. Toch liep dat keldertje lekker Ze zijn bij de televisie ook niet gek Die kwamen toen naar Delft toe. De NCRV was dat toen nog. Je moet gewoon beginnen. Ik krijg hier wel eens brieven van jongens of meisjes, die cabaret willen doen of zo. Ze denken, dat je bekende vrienden Verveelt het nog niet.' Cox: „Nee hoor. Ik heb er net ne gen dagen Stadskanaal opzitten. En nu moet ik straks naar Hengelo. We gaan ook nog naar Eindhoven. Den Haag en dan nog eens vier maanden in Carré in Amsterdam. Dan hebben we ook elke week een dag vrij". Wanneer straks op 3 december voor het laatst het doek valt voor Promises Promises begint voor Ge rard Cox een periode, waarin hij zich eindelijk acteur kan noemen. Op 16 december is de première van het stuk Liebelei van Schnitz- ler. Samen met Willeke Alberti en Lex Goudsmit acteert Cox dan bij het Rotterdams Toneel, dat door Karl Guttmann uit het slop ge haald moet worden. En hij pro beert dat door bekende namen bij zijn groep te krijgen. Gerard Cox is éen van die namen. Ik vraag Cox of het toneelspelen een grote overgang zal zijn voor een cabaretier. Hij zegt: „Ach welnee, het is toch allemaal theater. Ik zie die indeling niet zo scherp tussen het Grote To neel en de kleinkunst. Ik wil het al lemaal kunnen. Althans, je tfrxjpt dat je die mogelijkheden allemaal in je hebt. Het is een serieus stuk met een romantische inslag. Dat heb ik nog nooit gedaan en ik heb het wel altijd graag gewild". moet hebben ot zo en ik weet wel. ik deed het vroeger ook. maar je hebt er niets aan. Je moet gewoon beginnen". Ik vraag Gerard Cox naar zijn me ning over het Nederlands Toneelbe- s ter Hij zegt: „Door het subsidiebeleid is het morsdood gemaakt. En dat noe men ze dan zoiets als volksopvoe ding. Maar als je aan het begin van het jaar drie miljoen krijgt en die moeten op. omdat je anders het vol gend jaar minder krijgt, dan is het risico weg. De stok achter de deur is weg. Maar als je zoals Sleeswijk vier ton in een musical stopt, dan wil je wel. Dat risico moet je lopen. "Dat hoort bij het theater, ledereen moet 's avonds met spanning door het gaatje in het gordijn staan kijken hoeveel mensen er in de zaal zitten' Het is hekend. dat Cox zelden of iiixiit san zijn principes afwijkt. Zo vertikte hij het om. in het kader van de reclame voor Promises Promises, in Willem's Vuist te verschijnen en ook het interview met de Telegraat had de nodige voeten in de aarde. Hikrijmt hij zijn zojuist verkondigde mening met zijn contract bij het Rot terdams' Toneel Cox: „lk wil graag acteren en dat kan ik alleen bij het gesubsidieerd toneel. We gaan met een duidelijk idee werken. Het is een goed plan van meneer Guttmann en daar doe ik graag aan mee". Heb je geen zin in een eigen show. zoals colleea-cabaretiers Gaaikema en Van Vliet'" Cox; „Nee. Ik werk nu met vijfen veertig man en dat \ind ik enig. En eigenlijk heb ik tot aan Lurelei, dus in het keldertje, alleen gewerkt, als het ware. Ik vind dit toch wel pretti ger Je bent in dienst van iemand, in dit geval Sleeswijk. Je hebt geen ver antwoording. in zoverre, dat je wel goed moet werken natuurlijk Over Nederland zegt hij: „Een prima land. Ze zeggen wel. dat het hier een domineesland is. maar hier kan veel. hoor. In vergelijking met België bijvoorbeeld en met zuidelijke landen. Er is ook behoefte aan amusement hier. En trouwens, wat ik hier be reikt heb. had ik elders toch niet zo gauw bereikt. (Cox lacht en zegt meteen: „Als ik hier iets bereikt heb. tenminste"). Aan de andere kant. een man als Jules de Corte had overal elders natuurlijk al lang miljo nair geweest". Over" contact met collega's: „Ja, dat heb ik wel veel. De mensen, waar je mee werkt en zo. Sommigen zijn vrienden van je geworden. Ik zie an dere voorstellingen weinig. Ik heb twee avonden in de maand vrij en .dan sta ik niet zo te dringen om naar cabaret of zo te gaan kijken" Over voetbal: „Door alle drukte ben ik een tijd niet geweest. Ga maar na, de laatste wedstrijd, die ik zag was een tijd geleden en daarna is het fout gegaan. Het wordt tijd, dat ik me er weer eens mee ga bemoeien, (lacht)" ,,Ik vind wel, dat de franje om de voetbal uit de hand loopt. Artiesten die voor een bepaalde club gaan kiezen en zo. Dat doe ik zelf ook wel, maar dat heb ik altijd ge daan. In '45 zat ik al in de kuip. Het is ontzettend relaxend. Hoewel, de laatste tijd niet meer zo". Over de cabaretkenners lbo en De Haas: „Alex de Haas heeft het al lemaal meegemaakt, lbo heeft het onderzocht allemaal en dat is ook een manier om er achter te ko men. Het interesseert me allemaal niet zo erg. Vroeger wel. Toen dacht ik, dat je dat allemaal pre cies moest weten, maar nu denk ik: Wat is er van waar en wat doet het er eigenlijk toe". AAT ZANDSTRA

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1972 | | pagina 24