Gelezen in de
„Politiemelder"
Disco-tips
vrije
etage
Ir
„Mijn
zchrijfmachine"
HET NIEUWE STADSBLAD - PAG 16 - VRIJDAG 9 JUNI 19^2
4 M
In het maandblad voor de gemeentepolitie te Schiedam lazen we dat er een
kleine wedstrijd georganiseerd was voor het vertalen van het gedicht „Ten
little drivers' Dat is eens iets anders dan rapporten schrijven enz. Buiten
mededinging deed een redaktielid mee onder het pseunaniem „The
Schoolmaster". Met dit gedicht:
TIEN rijders stapten in hun slee en reden voort langs 's Heren wegen,
Daar stond bord 10 - één zag het niet
en toen resteerden er slechts NEGEN.
De rijders reden stadig door, verder in de nacht...
Eén haalde schielijk in en toen...
toen bleven er maar ACHT.
Acht rijders reden voort, zij waren kien gebleven.
Maar éen ervan was ,,zat"...
toen waren er maar ZE VEN.
Die zeven durfden wel, zij reden als een mes.
Eén schatte d'afstand fout...
toen waren er maar ZES.
Doch niet getreurd, nu snel naar huis,
de zaak heeft niets om 't lijf.
Maar ééntje had zijn riem niet vast...
toen waren er maar VIJF.
Die vijf versnelden fluks hun vaart, 't was stil,
dus 't gaf geen zier.
Maar ééntje vond z'n rem te laat...
toen waren er maar VIER.
Die vier versaagden niet, zij scheerden weg
doch zie
Eén reed plots door het rode licht...
toen waren er maar DRIE.
Met drieën voort... een file naakt...
daar remmen ze gedwee...
Maar één heeft haast, hij doet niet mee...
toen waren er slechts TWEE.
En verder gaat het door de nacht,
op 't gaspedaal de teen,
Doch één ervan raakt in een slip...
toen bleef er nog slechts EEN.
Die éne rijder stopt ontdaan.
Wat heeft hij veel geleerd
,,Wat fout is, dat moet niet gedaan.
„k'Heb me op tijd bekeerd:
„Ik houd me keurig aan de Wet
„En rijd slechts met verstand".
En sedertdien blijft HIJ aan zet
Als de BESTE VAN HET LAND.
Winnaar werd de heer M. den Uyl, die naar het oordeel van de jury in
aanmerking kwam voor de beste vertaling. Zijn werk leest u hieronder:
TIEN KLEINE RIJDERS
Tien kleine rijders kwamen een waarschuwingsbord tegen,
Eén zag het niet en toen waren er nog negen.
Negen kleine rijders hadden zich,
beangst om te laat te komen, gejacht,
Eén haalde te snel in en toen waren er nadacht.
Acht kleine rijders kwamen ver na elven in hun eigen dreven,
Eén dronk te veel en toen waren er nog zeven.
Zeven kleine rijders toonden hun kunstjes, heel ges,
Eén overschatte de afstand en toen waren er nog zes.
Zes kleine rijders haastten zich, om thuis te komen,
de benen uit het lijf,
Eén droeg een gordel en toen waren er nog vijf.
Vijf kleine rijders kwamen met meer dan
zeventig mijl snelheid aangieren,
Eén kon niet op tijd stoppen en toen waren ze nog
met z 'n vieren.
Vier kleine rijders waren nog niet door moeilijkheden
er ingestonken,
Eén negeerde de verkeerslichten en toen waren ze
tot drie geslonken.
Drie kleine rijders, opgehouden in een file,
bleven eerst heel gedwee,
Eén weigerde om te wachten en toen waren er nog twee.
Twee kleine rijders hadden voor de grap hun
snelheid overschreên,
Eén maakte een schuiver over de weg en toen was
er nog maar één.
Een kleine rijder die geleerd had van de rest,
Besloot bedachtzaam om te doen zijn best,
Hij las en benutte de Regels van het Verkeer,
En nu is hij op de weg als rijder een Heer.
The Classics
Wanneer u dit leest, wéét ik
werkelijk niet, maar ik hoop
oprecht, dat het is opgehouden
met stormen en regenen, als u met
vakantie moet gaan, want het is de
laatste tijd wel bij de wilde beesten
af geweest hè! Tijdens al die buien
en stormen heb ik me overigens
best vermaakt met 't luisteren naar
fijne muziek.
Sommige mensen vragen mij wei-
eens of ik ook van mening ben, dat
er zo ontzettend veel rotzooi
wordt uitgebracht door de platen
maatschappijen. Nou is dat een
vraag, die ik beslist niet met een
volmondig ,,ja" zou willen beant
woorden. Het gaat er maar net om,
wat je onder „rotzooi" verstaat,
want dat ligt voor iedereen ver
schillend.
De één kan dwepen met Corry
de Rekels, de ander kotst ervan,
om 't nu maar eens overdreven te
stellen. Duizenden mensen zijn
helemaal gek van 't stemgeluid en
de liedjes van Helen Reddy, terwijl
de eindredakteur van dit blad van
mening is „dat ze in zo'n neuzig
geluid blijft stekenIeder z 'n
smaak. Het is wél zo, dat er nogal
eens erg oninteressant materiaal
verschijnt, maar ook dat is weer
een rekbaar begrip. Zo ben 'ik
nogal geïnteresseerd in popmuziek,
country (6 western repertoire en ga
zo maar door. Enfin, je kan hier
eindeloos over debatteren, met 't
risico, geen stap verder te komen,
dus daarom laat ik dit onderwerp
maar, voor wat het is.
Op m'n draaitafel ligt momenteel
de L P. „SON OF MY FATHER"
van CHICORY TIP, de inmiddels
bekend geworden viermansforma
tie. Hun Son of my father kwam
zeer hoog in Veronica's top-veertig
en hun opvolger: WH A TS YOUR
NAME" schiet ook al aardig
omhoog. Chicory Tip bestaat al
geruime tijd, maar ze hebben nooit
zo bar veel sukses gehad. Pas toen
ze de Moog synthesizer gingen
gebruiken, kwam er een duidelijke
stijgende lijn in hun sukses.
Je weet, wat een Moog synthesizer
is? Het is een heel groot en
verschrikkelijk duur elektronisch
apparaat met talloze knoppen,
toetsen enz., waarmee je bijna elk
muziekinstrument mee kunt imi
teren. Het apparaat is destijds
uitgevonden door ene Robert
Moog (gewoon uitspreken als
Moog) en er zijn er beslist niet
meer dan acht of tien, op de hele
wereld. The Byrds hebben ook
zo'n apparaat. Ze hebben trouwens
wel meer dure spulletjesRoger
Mc.Guinn, leider van The Byrds,
heeft een kleuren T. V., een video
foon da's zo'n apparaat waarmee
je kunt ZIEN, met wie je spreekt,
als je opbelt of opgebeld wordt) en
meneer heeft ook nog een twaalf-
snarige Rickenbacker-gitaar, die
hier pakweg zo'n f3.500kost.
Maar goed, terug weer, naar
Chicory Tip
Chicory Tip. Hun langspeelplaat,
die ik reeds genoemd heb, staat
boordevol steengoeie muziek. Ik
heb er echt m'n gemak van
genomen, toen ik 'm beluisterde en
mede dankzij het grootse apparaat
van Robert Moog is het een
steengoed album geworden, waar
op behalve Son of my father, ook
nog het geweldige „Arizona, Ma
rianne, Memory, Lodi" enz. staat.
Ik kan niet elk nummer apart
bespreken, en dat is ook niet de
bedoeling, want uiteindelijk moet
je deze plaat zelf maar eens snel
gaan beluisteren en daarna natuur
lijk ook kopen. Voor de prijs
f 17,90 hoef je 't waarachtig niet
te laten en als je je platenkollektie
een beetje up to date wil houden,
mag deze L.P. absoluut niet
ontbreken. Nou, goed, dat was dan
het wel en wee van Chicory Tip.
Aangezien er wekelijks veel meer
op 't gebied van populaire gram
mofoonplaten verschijnt dan ik
ooit in dit geweldige blad zou
kunnen bespreken, moet ik altijd
wel een strenge selektie toepassen.
Eh, 't zal daarom heus wel eens
gebeuren, dat ik een plaat be
spreek, die ik wel leuk vind, maar
jij niet, of net andersom. Het is zo
verduveld moeilijk om het iedereen
steeds naar de zin te maken.
Ik ontving nog een baal informatie
over de groep „The Classics" uit 't
Zuiden des lands. Ze stonden
onlangs op de 35e plaats van de
top-veertig en als de promotie rond
hun plaat: „My Lady Of Spain
voortduurt, zullen de heren nog
wel stijgen met deze single, 't Is
wel leuk om hier enige aandacht
aan te besteden, want punt één is
't gewoon een lekkere plaat en
punt twee horen we toch al niet
zoveel uit 't Zuiden van ons eigen
land.
Soms lijkt 't net, alsof ze daar niet
hitgevoelig zijn, want je hoort
haast nooit iets uit die buurt. In
grote steden is dat nooit een
probleem en de enige zekerheid die
ik qua aktualiteit bij dit gedeelte
van ons fraaie landje heb gekregen,
is, dat de luchtvervuiling er even
eens aanwezig is. The Classics
komen uit het dorpje Stramproy,
onder de rook van Weert. Zie je
wel... daar hebben ze óók al rook!
Als alles goed is gegaan, heeft de
redaktie nog een plaatje van The
Classics afgedrukt en dan is ieder
een weer tevreden, hoop ik. Verder
moet er ook nog een foto afge
drukt zijn van Chicory Tip.
Ik ontving ook nog Hello-Amaar
die hoef ik al niet eens meer te
bespreken. Die plaat is tijdens het
aanvragen en ontvangen reeds naar
de eerste plaats van Veronica's
top-veertig gesneld. A lleen gaan de
welgemeende komplimenten naar
Willem en Sjoukje, oftewel Mouth
Mc.Neal en ook naar hun
„schepper". Phonogram's producer
Harry van Hemert, die ook How
Do You Do voor z'n (salaris/reke
ning nam.
Nou en tot slot dan nog even de
L.P. „Himself" van Mr. Gilbert
O'Sullivan. Een geweldige leuke
plaat, die vooral uitblinkt door
originaliteit, waar Gilbert niet
vreemd van is, zoals we in februari
tijdens het Grand Gala hebben
kunnen zien. Nothing Rhymed,
Matrimoni en nog veel meer fraais
staat er op deze plaat, die ik toch
eigenlijk wel als een soort verade
ming beschouw tussen al 't lawaai,
geschreeuw en gedoe van de
meeste hedendaagse groepen. Ik
ben echt blij, dat deze plaat er is
en ik hoop, dat je 'm al gekocht
hebt. Zo niet, doe dat dan
binnenkort, want je zult echt niet
teleurgesteld zijn, als je 'm draait.
Nou, de groetjes maar weer. Als je
met vakantie gaat, wens ik je
ontiegelijk veel FRISSE LUCHT,
ZON, RUST, enz. toe. Ajuus!
JIM COLLINS
VOOR EEN ONZER
MEDEWERKERS, zoeken wij
liefst op korte termijn
of gedeelte van woning,
ongemeubileerd.
Brieven onder nr. 2244, bureau
van dit blad.
In de Politiemelder las men in „De
Kern" een verhaal van iemand die
een schrijfmachine gekocht heeft. U
ziet 'm als het ware zwoegen achter
dat ding, met dit resultaat:
„MIJN ZCHRIJFMACHINE"
Ik heb een tweede handz zchrijf
machine gekocht. Een ding, waar
ik erg trotz op ben. 't Waz heuz
een koopje, dat beweerde ten-
minzte de vorige eigenaar en ik heb
hem maar nagezegd. Er zit weliz-
waar een gebrek aan. Hij lizpelt.
Nou, dat doen enkele menzen ook.
De Z van Zimon, ofwel de
negentiende letter weigert bezlizt
haar dienzt. Ik heb een zchroeve-
draaier erbij gehaald, maar ver-
geefz. Alz het hier maar pij plijft,
zal het wel gaan.
Oef, ik merk dat de tweede letter
van onz alfapet ook neigingen
vertoont om het pijltje erpij neer
te leggen. Geen noodde P van
Pieter lijkt er veel op.
't Gaat er maar om je verztaanpaar
te maken. Toch hoop ik maar, dat
het gier pij plijft Owee, nee, want
de G van Gendrik geeft ook niet
tguiz. Get wordt zo langzamerhand
wel wat moeilijk Doeg met een
peetje goede wil nietwaarMen
moet dat over geppen voor dit
mooie inztrument, dat zegrijf-
macgine geet en de zetter zal erg in
z n zcgik zijn, wanneer gij dit
pracgtig gedypde copie krijgd
Ged wordd er anderz nied gemak
kelijker op, wand er plijft alweer
een ledder weg. Doeg foei ik mij
alz een ecgde geer zo in ged pezid
fan deze macgine, goewel ik me
doeg zorgen ga maken of ik nied
pekocgd pen. Er plijfen nu al neer
dan zez ledderz weg. Wad noed ik
doen
Doorzedden, wand zolang er nog
naar enkele doedzen gegoor gefen
aan nijn wil, dan zou ged onaardig
finden degenofer die goedwillende
doedzen on de nacgine aan de cand
de zedden.
Ecgder al neer en neer geprecen
con en er foor de dag. Alz ic goed
gedeld gep, dan zijn er nu al zefen
ledderz, die nied neer neezpelen. Ic
ga gelofen dad ic pecocgd pen. Ic
gep zelf de groodzde noeide on de
woorden te ondcijferen.
Wand ic ferdrouw de andere leddez
ooc nied neer! En doeg peweerde
de coopnan dad ic een coopje aan
die nacgine gad'
