BI b Jzetoö
I door ad
marth van dongen c. sursae!
r^e
K. -fer.
■JsAj
HET NIEUWE STADSBLAD - PAG 32 - WOENSDAG 14 JUNI 1972
r
Big Brother
Big Brother is watching you,
luidt een alternatieve kreet
van de jonge hippe Ameri-
•a»d
kanen, „grote broer kijkt naar
jou". Over die Big Brother
hebben we het nu niet, maar
meer over Big Brother The
Holding Company, een groep
die begonnen is met de vorig
jaar overleden Janis Joplin en
die eigenlijk nooit de slag
teboven is gekomen van Janis'
scheiden van de groep een jaar
of twee daarvoor.
How hard it is, heet deze
elpee op CBS S 64317, met
scherpe teksten (effe een
stukje uit de titelsong): How
good it is to love somebody...
how good it is after what's
done to me (hoe goed is het
van iemand te houden, hoe
goed is het na wat me is
aangedaan). Nou ja, mes
scherp...
Gewoon leuke, pretentieloze
!- muziek van erg goeie kwaliteit
en fijn om naar te luisteren en
leuk om op te dansen. Luister
vooral eens naar Maui op kant
j;
I op te zetten van Blood Sweat
J Tears, met veel koperge-
I schal (wij hebben de pest aan
J koperpop), maar met drii-
BS&T
maar met drij
vende zang en geraffineerde
zigeunerachtige elementen in
de begeleiding. Een bijzonder
woord van waardering ver-
dient de drummer, die de spil
k vormt van de hele groep. Dat
is dan een komplimentje voor
k Bobby Colomby.
1 En luister dan we hebben
I het natuurlijk over de elpee
J BS&T 4 op CBS S 64355
I eens naar de groovy stem van
J David Clayton-Thomas, die
ft eigenlijk het verbindende ele-
J ment vormt tussen de door de
I groep aaneengekoppelde mu-
k zieksoorten rock en jazz.
I Beetje moeilijker muziek maar
k voor de meesten bést te
pruimen.
Grin
Op Spindizzy S 64272 (onder
label van CBS) is een powe-
tiese elpee uitgebracht van de
groep Grin (een alliteratie),
erg fijne muziek voor zachte
stemmingen, voor geliefden,
voor harde mensen die eigen
lijk eventjes wat weker moe
ten worden gemaakt. Trieste
muziek (Like rain, See what
love can do, If I were a song
etcetera) die sterk doet den
ken aan het werk van Neil
Young en ook een Crazy
horse, de ijzersterke formatie
die vorig jaar ineens alle
popkritisie perplex deed
staan.
Trouwens, op de hoes staat al.
dat
de groep deze lieden
bedankt voor hun medewer-
king(? Resumerend: een erg
'n plaatje en zeker de moeite
fij
van het beluisteren waard!
Ga er eens om naar je vaste
platenboer (je hebt toch zeker
een vaste?
Hammond
John Hammond is ontdekt,
negen jaar geleden, in Gerde's
Folk City te New York,
dezelfde tijd en plaats waar
ook Bob Dylan en vele andere
groten van de folksrock zijn
ontdekt. Hammond heeft lang
niks met zijn ontdekking
gedaan. Hij bleef zwerven en
zijn bluesy nummers uit
galmen over de kleiner wor
dende prairies van het mid
den-Westen en wat daar op
lijkt. Tot voor kort, want nu
heeft CBS van hem een elpee
uitgebracht waarop hij zingt,
zich begeleidend met gitaar en
voorts in de begeleiding bij
gestaan door Charles Otis -
drums en Billy Nichols - bas.
Een zeer fijne blueselpee is
het geworden, vol met de
triestheid die alleen een zwer
ver aan zijn liederen kan
geven; iemand die veel gezien
en geleden heeft. Een plaat
die ook jullie wel fijn zullen
vinden, ga er maar eens naar
luisteren! En let dan vooral
op het nummer Hoodoo-
blues!
Chambers
De laatste CBS-persing in deze
rubriek van vandaag is New
Generation van The Chambers
Brothers (op nr. S 64156),
een duidelijke manifestatie
van de beweging van (black)
power tot the people. Lie
deren die tot strijd en over
winning op het in Amerika zo
langzamerhand innig vervloek
te blanke ras manen, gezongen
met de kracht en overtuiging
van de mensen die het niet
langer pikken, die al vaak
genoeg en erg genoeg zijn
onderdrukt en mishandeld en
die zelfs in deze tijd nog de
wrange vruchten van een an
dere huidskleur moeten dra
gen, omdat wij ons zo supe
rieur voelen (het blanke ras is
nog steeds een Herrenvolk...).
Een plaat vol rancunes, die je
stellig niet onberoerd laat.
Een eerlijke plaat!
Woods
Af en toe komt er een
verrassing voor in de topgele-
deren van de internationale
popwereld, die dan ongetwij
feld ook doorwerkt in ons
vaderlandse bietbodempje.
De verrassing van begin 1972
is het uitkomen van de schijf
in paarse hoes van The Woods
Band, lichte folksy muziek die
hèt karakter draagt van de
Ierse hoogvlakten, vertolkt op
de manier van een Pentangle,
Incredable String Band of
Fairport Convention. Met
goeie zang van een jongen en
een meisje, luchtig instrumen
taal begeleid - verre van
overgeproduced met heel
oude en heel nieuwe instru
menten. Oh, het is zo'n
prachtige plaat van die Engel
se mensen (of zijn het Ieren)
die allerlei middeleeuwse mo
tieven hebben uitgezocht in
de folkssong en die wat
hebben gemoderniseerd zpn-
der het oorspronkelijke karak
ter van de muziek schade te
berokkenen. Een zeer fijne
plaat met alleen maar goeie
nummers, kennelijk met zorg
bijeengegaard. Dat waarderen
wij altijd bijzonder in een
plaat, dat 'ie niet bij elkaar
gerotzooid is met een of twee
goeie nummers en de rest
nauwelijks het vermelden
waard. Laat je eens een
stukkie voordraaien!
Sonny Cher
Ach, wie herinnert zich niet
de geweldige hits van Sonny
Cher? Little man, What now
my love, The beat goes on, 1
got you babe...?
En wie zal zich niet belazerd
voelen als hij of zij nu de
live-elpee van dit vermaarde
duo hebben gekocht, waarop
al die muziek overgeproduced
is teruggekomen met die ver
velende Elton John-achtige.
piano en nota bene een groot
orkest?
Jammer van die geweldige
nummers, jammer van die
fijne stemmen van Sonny
Cher, jammer van alles, zelfs
van de revolutie-hoes en de
binnenhoes en de plaat. Of als
je toevallig van die pianobege
leiding houdt: een aanrader
voor jou (je moet het nooit
eens zijn met een poprecen
sent!
Je kan hem horen op MCA -
MAPS 5215, hoewel dat van
ons niet hoeft.
Marmalade
Songs, heet de nieuwste elpee
van The Marmalade, zoals we
van deze groep gewend zijn
een gedegen popwerkje dat
allerlei herinneringen a la
Jefferson Airplane en con
sorten in je oproept, met een
daarmee vergelijkbare unieke
sfeer muziek. Op Decca SKL -
5111 uitgebracht, met mooie
songs als Bad Weather, Sarah,
Empty bottles en She wrote
me a letter. De meeste liedjes
zijn van Hugh Nicholson, een
man die grote bekendheid
verdient. Laat je eens mee
slepen door deze zachte mu
ziek, bijna Trafficiaans, met
een grote diepgang en echt
goeie teksten (op een nivo, als
je begrijpt wat dat wil zeg
gen). Muziek die verantwoord
is, die je geen spijt zal geven
van het geld dat je voor zo'n
plaat uitgeeft. Uitgebracht op
Decca, zeiden we al. We
brengen die maatschappij hier
bij onze komplimenten over!
Leon
Die gekke Leon Russell, die in
de film Mad dogs Eng
lishmen naast Joe Cocker
ongetwijfeld de meest op
vallende artist was. Die vent
heeft een plaat uitgebracht
met zijn Shelter People, met
van die vreemde over
schreeuwde muziek waarin hij
(en Cocker) zo goed is. Met
zo'n wraaghwraagh-stemge-
luid, schreeuwen, razen, tie
ren, de mikro half opvretend,
af en toe een rauwe kreet en
onmiskenbare handenwrin
gende gebaren, die je gewoon
aan de muziek kan hóren...
Als je dat mooi vindt (wij
wel), moet je beslist eens naar
die elpee Leon Russell and the
Shelter People (op A&M -
AMLS 65003) luisteren. Of
thee I sing, A hard rain gonna
fall, Alcatraz (het fijnste
werkje van de plaat). Oordeel
zelf en laat je alsjeblieft geen
mening opdringen!
Together
AU together
verzamelelpee
now, heet een
waarop diverse
Fontana-artisten hun betere
nummers hebben samenge
bracht. Zelf hebben we iets
tegen verzamelelpees, maar
deze mag er toch best zijn,
met werk van Cuby Bliz
zards, Kraayeveld, Temple,
Panda, Livin' Blues, Jupiter,
de Mailer Mackenzie Band en
nog een paar groepen. Bluesy
muziek, hier en daar wat
popperig, soms wat vervelend,
maar dan weer sprankelend en
indrukwekkend. Een typiese
verzamelelpee met alle voor-
en nadelen daarvan. Het num
mer van de plaat is 6830.072,
dan weet je dat alvast. Ook de
Bintangs staan erop, zien we,
met I'm on my own again, een
geraffineerd hardrock num
mer, hoewel dat bijna on
mogelijk is (probeer maar eens
geraffineerd hardrock te spe
len, luitjes). Een ander voor
beeld van geraffineerde hard
rock is bijvoorbeeld Baba
toch nooit zal halen om de
simpele reden dat de muziek
te moeilijk is voor de gemid
delde platenluisteraar. Papa
loopt toch niet zo snel en
dergelijke walgelijke troep kan
de hitparade wel halen, maar
goed werk blijft vaak steken.
Vindt je het ook onbegrijpe
lijk? In ieder geval: deze
elpee is een aanrader!
Jimi Hendrix
Jimi Hendrix is nu bijna een
jaar dood. Hij is de man die de
elektroniese gitaarmuziek
heeft waargemaakt. Hij wist
overweg met vreemde appa
raten als de echo en de
wahwahbooster (tegenwoor
dig heb je ook de gekke
Moog-synthesizer, maar daar
heeft Jimi niet mee gewerkt).
Zijn muziek is nog steeds
interessant en nog steeds ko
men platen van hem in de top
terecht. Neem nu bijvoorbeeld
O'Riley van The Who, maar
dat is een ander verhaal.
Probeer deze plaat dan ook
maar weer eens lieden.
Aphrodite's child
Een van de beste en meest-
bekende undergroundgroepen
waarmee de Amerikaanse sub
kuituur enige tijd geleden is
komen overwaaien naar het
Europese vasteland, is Aphro
dites child, subtiel musicerend
en zingend, zoals je kan horen
aan het openingsnummer
Spring, summer, winter fall.
De best-of-elpees hebben over
het algemeen het bezwaar dat
er wat toptienwerk op staat
(meestal van inferieure kwali
teit) en af en toe een werke
lijk goed nummer. Zo niet bij
The best of Aphrodites Child,
op Mercury 6333.002, waar
bijzonder fijne nummers op
staan die echter nooit de
toptien zullen halen om de
simpele reden dat deze groep
geen single-groep is, maar
zuiver iets voor elpeei'sten.
Voor jullie bevobbeld, met je
zuivere smaak en je wrevel
tegen alles wat onecht en
slecht is. Such a funny night is
weer een topscorer van A.C.,
goed genoeg voor een single
hit, maar een nummer dat het
mensheid kan veranderen, die
de mensheid tot slavernij kan
dwingen. Carter redt ons ge
lukkig weer...
Geheim agent Quiller is de
schepping van Adam Hall, een
man die het respectievelijk
opneemt tegen neonazi's en
de Mongoolse beroepsmoorde
naar Kuo, in Berlijns dossier
en De Quiller-opdracht.
zijn laatste „echte" elpee,
Rainbow Bridge, met muziek
uit de gelijknamige film. Ge
weldige nummers als Dolly
Dagger, Pali Gap, Hear my
train a comin enz. Geweldig
werk, supersonies geluids
materiaal, prachtige zware
stem van Jimi en dan die
muziek die je bleek en stoned
maakt. Sommige nummers
staan ook op de Woodstock
1-elpee, wat op zich eigenlijk
al een bewijs voor de supe
rieure kwaliteit ervan is. Een
plaat die je beslist niet kunt
laten schieten! Uitgekomen
op Reprise REP 54.004.
Born
Om de zoveel tijd verschijnen
er ineens weer een hele stapel
Bom paperbacks tegelijk,
spannende en vaak pretentie
loze pockets over spionage,
science-fiction, razende detec
tives, kolkende rassenrellen
enzovoort. Ook n>u kwamen er
maar weer liefst tien tegelijk
uit, die we uiteraard niet alle
even uitgebreid kunnen be
spreken, maar ze zijn over het
algemeen zeer de moeite
waard.
Hieronder zaten drie Nick
Carters, spionageromans over
„Killmaster N3" van AXE, de
geheime organisatie die alleen
opdrachten krijgt van de Ame
rikaanse Nationale Veilig
heidsraad, de Minister van
Defensie en de President him
self. Carter is een man die
beminnelijk is voor vrienden
en vrouwen (zolang ze pro-
Carter zijn) en meedogenloos
voor zijn vijanden. Steeds
raakt hij verstrikt in vreemde
gevallen, de netten van lieden
die het konstant tegen de
wereld opnemen. In Het ge-
vareneiland moet Carter de
plaats innemen van de ten
dode opgeschreven agent
Ralph Benson, die de boel een
beetje uit de hand had laten
lopen en die nu geëxecuteerd
dreigde te worden door de
meesterspion Judas, de aan
voerder van de Chinese orga
nisatie KLAUW. Als een le
vende schietschijf trekt Carter
ten strijde. In De verschrikke-
lijken neemt Nick het op
tegen Trujillo's goud, dat deze
man verstopt had bij wijze van
grap. Handelaren in oorlog
aasden erop en de Killmaster
moest hen likwideren Het
zaad der onderwerping han
delt over een Chinese geleerde
die een bacterie uitvindt (nou
ja), die het lot van de
carter
Opmerkelijk is het boek Het
genie in de muizeval, van k
Daniel Keyes. Het gaat over
een zwakbegaafde man die k
door een chirurgiese ingreep
een IQ van 185 van een k
genie krijgt. Hij raakt in de J
knoop met zijn omgeving, ziet k
dat de wereld niet het beste J
met hem voorheeft, zoals hij I
dacht en hij merkt dat de J
muis die voor hem als proef-1
konijn deze operatie heeft k
gehad een vreselijk lot te 1
wachten staat. Dat lot zal ook k
hem eens treffen... Hij wordt
weer dom! k
Verder zijn nog uit De hel van J
de hemel van Piers Anthony
en Een snob als dubbelspion, J
een lollig boek van Derek
Marlowe, over een man die J
opdracht krijgt zichzelf te 1
vermoorden, hoewel zijn op- k
drachtgevers dat niet weten. I
De andere Born's komen een k
volgende keer (wellicht) wel
aan de orde. Dit was het dus k
weer, tot de volgende keer!
