TOM, ROB EN FERDI
STRAKS WELLICHT 'N TRIO
DRIE KEER IN DE SOETE SUIKERBOL
RIK VAN DER LINDEN
VERDWIJNT
UIT EIGEN CREATIE
„Ik laat
eeri goede
naam achter"
Moeder Bolland,
„Het zit in
de familie"
Dertig jaar geleden schreef
W. G. van der Hulst het, intus
sen beroemde, boek „In de Soete
Suikerbol". In de loop der ja
ren zijn van dit boek miljoenen
exemplaren verkocht en het
dient nu als basis van een tele
visiestrip van de NCRV. Om
het geheel kompleet te maken,
bracht Negram een lp van de
Soete Suikerbol uit.
In de Amsterdamse banket
bakkersvakschool ontving W.
G. van der Hulst Jr., die zijn
vaders boek illustreerde, het
eerste exemplaar van de plaat.
Het verhaal van het kogelron
de bakkertje en zijn spichtige
vrouw wordt verteld door Huib
Orizand en Corrie van der Lin
den. De liedjes worden gezon
gen door het kinderkoor van
Henk van der Velde.
We hebben het allemaal in de
kranten kunnen lezen: Rik van der
Linden is uit Ekseption gezet. Er
uitgezet of er uit gegaan, helemaal
duidelijk is het niet. Maar dat hij
weg is, is zeker. Er is zelfs al een
nieuwe organist gevonden: Hans
Jansen, o.a. ex-Insider. „Een ont
zettend aardige jongen", zegt mana
ger Nico Spring in 't Veld, „en
een goede organist.. We repeteren
al en het gaat uitstekend. Het lijkt
of we hem al jaren kennen. Hij is
goed en hij iieeft ervaring. Dat is
nodig. We zien dus met vertrou
wen de komende tournees door En
geland, Duitsland, Zwitserland en
Scandinavië tegemoet".
Rik lijkt volledig van de baan.
Zeven jaar was hij de leider van
Ekseption en gaf, letterlijk en fi
guurlijk, de toon aan. Hij maakte
ook de show tijdens hun optreden.
Maar het ging niet meer. Z'n
leiding werd te overheersend, zeg
gen de anderen. Nico: „Rik is,
vooral muzikaal gezien, een vrij
dominerende figuur. En dat gaat
zich wreken. Zeker in een groep
met musici van dat kaliber zoals
in Ekseption Er zitten meer
mensen in die zelf componeren -en
dat willen ze dan ook wel eens
uitvoeren. Daar kregen ze de kans
niet voor en dat kweekt frustra
ties. Nu is de sfeer veel beter.
Iedereen kan zichzelf zijn".
Zoiets klinkt vrij zuur, zeker
voor degene die de vermeende
aanstichter is. Maar die wil niets
zeggen. Althans niet over het con
flict. Rik: „De breuk is er nu een
maal en ik voel er niets voor om
weer commentaar op een commen
taar te geven. We zouden een geza
menlijk communiqué uitgeven,
maar voor die tijd hebben zij het
nieuws al openbaar gemaakt. Dus
ik houd nu gewoon m'n mond. Mis
schien dat ik over een paar maan-
Jerry Lee Lewis Jr. de
zoon van de grote coun-
try-rock zanger Jerry Lee,
is bij een auto-ongeluk om
het leven gekomen. Hij was
19 jaar en drumde in de
band van zijn vadèr. Het is
de tweede keer dat Jerry
Lee Lewis een zoon verliest:
in 1962 verdronk zijn oudste
zoon in een zwembad.
Let op de filmagenda's:
vanaf 6 en 13 december is
de film „Jesus Christ Su
perstar" ook buiten Amster
dam te zien. In september
werd aan de tekstschrijver
Tim Rice al een Edison uit
gereikt voor de eerste 25.000
verkochte exemplaren van
de dubbel-lp „Jesus Christ
Superstar", de originele
soundtrack van de film. Vol
gende week meer over deze
sublieme film.
Ferdi en Rob, de twee jongste
zonen ''uit huize Bolland, gaan hun
geluk in Duitsland beproeven. Het
is nu twee jaar geleden dat zij net
hun eerste hit „Summer of '71" de
Nederlandse hitparades verover
den. „Wait for the sun" werd de
tweede hit. De eerste lp „Florida"
verscheen en nog een reeks singles
als „Ooh la la", „Leaving tomor
row" en „I won't go anywhere".
Met al deze eigen composities be
zetten Bolland en Bolland hun ei
gen plaatsje in ons amusement.
Maar dat is voor hen niet voldoen
de. Het buitenland lokt en die lok
roep hebben de gebroeders luid
keels beantwoord: zij namen, in
strijd met alles wat ze tot nu toe
in Nederland gedaan hadden, een
single op in het Duits en boven
dien geen eigen compositie.
Het is de vertaling van „Sealed
with a kiss"; „Einen Kuss als
Pfand".
Geen geringe concessie, met als
enig doel het veroveren van de
Duitse platenmarkt. Rob Bolland,
blond, 18 jaar en de oudste van
het duo: „Het moest wel, hè? Ze
hadden eerst een Engels plaatje
van ons uitgebracht, maar dat liep
daar helemaal niet. Ze hadden
meer behoefte aan Duitstalige
plaatjes. Dan zijn er ook meer
pluggingsmogelijkheden. En het
mocht geen eigen werk zijn, omdat
de platenmaatschappij er van over-
Ferdi daarentegen wil bij de mu
ziek blijven: „Als ik zelf niet meer
kan zingen, wil ik gaan produce
ren. Wel blijven schrijven natuur
lijk. Maar ik zie niet welk ander
beroep mij meer voldoening zal
kunnen geven dan de muziek mij
nu geeft".
Na de eerste lp „Florida" is al
leen een verzamel-lp van Bolland
en Bolland uitgekomen. Een geheel
nieuwe langspeler staat wel op sta
pel. Er is zelfs al een gedeelte van
opgenomen, maar het resterend ge
deelte willen ze achter elkaar af
maken en daar is voorlopig geen
tijd voorj. Eerst is er nog een
school die moet worden afgemaakt,
zoals de andere leerlingen dat ook
moeten. „Ja", zegt Rob, „de andere
leerlingen. Ifi het begin stond ie
dereen, ook de leraren, wat scep
tisch tegenover onze zangactivitei
ten. We deden niets meer goed,
leraren werden extra kritisch,
maar dat is nu wel over. Ze ko
men wel met kritiek, dat is juist
goed. Maar nu is de bedoeling posi
tiever".
Voor Ferdi ligt dat hetzelfde.
„Maar ik kan oolc niet zeggen dat
het voor mij gemakkelijker is om
een meisje te versieren. Helemaal
niet. En ik vind dat ook niet jam
mer of zo. Ik wil helemaal geen
bijzondere positie innemen. We
zijn toch niet anders dan ande
ren?"
Ik doe aardrijkskunde, geschiede
nis, economie en de talen. Ik sta
er redelijk voor .en ik hoop te sla
gen". Vooral moeder Bolland be
treurt het dat de jongens nog niet
klaar zijn op school: „Het is zo
jammer dat ze nu minder aan
dacht aan de muziek kunnen ge
ven. Ze zijn erg muzikaal. Dat zit
in de familie. Ik zelf heb vroeger
pianoles gehad, maar ik vond het
ook veel leuker om te improvise
ren. De nieuwe liedjes van Ferdi
en Rob, daar ben ik helemaal ka
pot van. Zo volwassen opeens. Ik
ben er echt helemaal onderstebo
ven van. Het verbaast mij niet dat
ze succes hebben. Ook van Ton
niet". Ton, de oudste Bolland,
heeft het voorbeeld van zijn broers
gevolgd en zijn composities op de
plaat gezet. Om verwarring te ver
mijden zingt hij onder de naam
George Riley. Zijn single „In the
night" haalde net niet de top-tien,
maar kwam wel in de tip-parade.
„Mary Ann", Tons nieuwe single
komt volgende maand uit. „Ook
een vlot nummer", zegt hij, die
een heel ander genre schrijft dan
zijn broers. „Tja, Ferdi en Rob
maken meer luisterliedjes. Die van
mij zijn meer stampers. Toch zie
ik er wel iets in om in de toe
komst met z'n drieën iets te doen.
naam achter en daar vanuit ga ik
verder".
Wat dat precies gaat worden is
nog niet bekend. Uiteraard zal het
in de muzikale sfeer blijven.
Rik is blijven componeren: „Ja,
het is een voordeel dat ik nu wjer
tijd heb voor allerlei dingen. Ik
wandel met de hond en ik zie m'n
zoon weer elke dag. Ontzettend
leuk. hoor, hij is nu in het strui
kel- en loop-stadium en hij begint
al te kletsen. En muziek ja, dat zal
ik blijven maken".
Hoe het repertoire van de nieu
we Ekseption zal worden, moeten
we afwachten. Rik heeft er in e.k
geval geen bezwaar tegen als ze
zijn stukken blijven spelen.
V.l.n.r.: Ton, 8 jaar; Rob, 1/ jaar; Ferdi, 2 jaar
Maar voorlopig nog niet, want ik
wil niet dat de mensen gaan dan
ken dat ik me aan hun succes wil
op trekken".
de gebroeders Bolland, Rob, (18) en Ferdi, (17)
den, als ik de tijd rijp acht, mijn
mening zal geven. Maar nu nog
niet. Ik sta er boven". Maar door
de eenzijdige publikaties krijgt hij
wel het image mee van het dictato
riale mannetje.
Rik: „Nou, dat moet dan maar.
Dat image krijg je toch als je ver
antwoordelijk bent en belangrijke
beslissingen moet 'nemen. Dan
word je de pispaal".
„We hebben heel goede jaren ge
had. We hebben op hoog peil
gespeeld en misschien ben ik er
wel op het juiste moment, op het
hoogtepunt, uitgegaan. Natuurlijk
krijg je een harde klap als je door
je eigen creatie de laan uit wordt
geschopt. Maar ik laat een goede
tuigd was dat onze composities
niet geschikt zijn voor het Duitse
publiek".
En wat doe je dan als artiest?
Of je wilt je eigen liedjes zingen,
of je wilt geld verdienen. Rob
klinkt ook wat verontschuldigend
als hij zegt: „Het is inderdaad com
mercieel, maar het heeft geen zin
platen uit te brengen die niet ge
kocht worden". Deze zakelijke
instelling ontbreekt ook niet bij de
17-jarige Ferdi: „Ja, het is een con
cessie die we bewust hebben ge
daan. We willen iets bereiken en
daar moet je iets voor doen of
laten. De Beatles in hun begintijd
hebben toch ook Duitse platen op
genomen. Dat is nodig. Eerst stond
het ons wel wat tegen, maar we
gaan er vanuit dat wanneer „Ei
nen Kuss als Pfand" goed ontvan
gen is, we toch met eigen werk
kunnen komen".
Uitbreiding van de activiteiten
naar Duitsland, terwijl het optre
den in Nederland wordt beperkt in
verband met de school. Ferdi en
Rob zitten beiden nog op school,
respectievelijk in de vijfde en
zesde klas van het atheneum. Rob
moet dit jaar eindexamen doen en
ook daar moet aan gewerkt wor
den. Rob: „Het is soms moeilijk te
combineren. Je moet zorgen dat
het een niet onder het ander lijdt.
Ferdi „ziet het ook wel zitten":
„Vroeger hadden we heel afwijken
de ideeën, maar dat wordt steeds
minder. Bovendien denken we er
toch al over om met een groep te
gaan werken. Dan heb je wat
meer mogelijkheden. En dan wordt
het ook interessanter voor het pu
bliek. Het is bijvoorbeeld in een
grote zaal moeilijk om door te ko
men. Mensen willen niet alleen
luisteren, ze willen ook kunnen
praten en als je nu een goede
installatie hebt, kan dat. Wij onder
vinden dat nu als je in een dan
cing optreedt: je maakt niets".
Plannen voor de toekomst zijn
voor Rob, globaal, al geregeld. Hij
gaat studeren, rechten of econo
mie, dat weet hij nog niet. Met
muziek blijft hij wel bezig: „Als
hobby, maar wel zo succesvol mo
gelijk. De studie dient meer als
buffer".
