Sport en
commercie
gaan hand
in hand
<1
„het loopt spaak"
Sport en commercie. Twee
begrippen die steeds meer hand
in hand met elkaar door het
leven gaan. Wat in sterke mate
geldt voor de wielerzesdaagse in
het Rotterdamse Sportpaleis
Ahoy'. Een onvervalst samen
gaan van sport en commercie,
met daar ergens tussen in nog
een forse dosis circuswerk.
De zesdaagse is een succes.
Vooral door ex-wielerkeizer Pe
ter Post, die de lijn van het
vorig jaar heeft doorgetrokken
en van de Rotterdamse zes
daagse een evenement heeft
gemaakt waar het showelement
niet zoals elders in Europa het
sportelement overheerst.
De zesdaagse is echter vooral
een succes door de aanwezig
heid van de Grootste Wiel
renner Aller Tijden, de Bel
gische superkampioen Eddy
Merckx, die zich tijdens de
Rotterdamse zesdaagse heeft
ontpopt als een publiek trekker
eerste klas. Met als gevolg dat
het aantal toeschouwers dat
langs de kassa's van Ahoy' trok
alle bestaande records verbe
terde. Een kleine vijftigduizend
is voor een sportevenement dat
buiten het Feyenoord-stadion
plaats vindt nu eenmaal niet
mis.
Toch kunnen er vraagtekens
gezet worden achter deze zes
daagse. Vraagtekens die vooral
betrekking hebben op de ren
ners zelf. Goed, ze maken er
een leuke show van. Net zo
goed als zij dagelijks laten zien
echt wel te kunnen en te willen
rijden ook. De coureurs kunnen
echter nietverheulen dat er
binnen het zesdaagse veld te
weinig echte vedetten zijn.
Peter Post annonceerde „zijn"
zesdaagse al vér voor de start als
een evenement waar 's-werelds
sterkste renners aan de start
kwamen. Hetgeen ook niet
betwist kan worden. Maar wat
wel betekent dat het renners-
veld, wanneer we Eddy Merckx,
Patrick Sercu, Rene Pijnerf en
Leo Duindam even buiten be
schouwing laten, er in de
breedte niet op vooruitgegaan
is. Want laat een ieder eerlijk
zijn; buiten genoemde twee
koppels bestaat er geen derde
koppel dat ook maar enigszins
in de schaduw van deze vedet
ten kan staan. Hetgeen in de
praktijk wel betekent dat een
zesdaagse sportief slechts kan
slagen indien geen van deze vier
renners ontbreekt. En dat moet
voor de wielrennerij zelf toch
als een teken aan de wand
gezien worden.
Maar goed, in Rotterdam zijn
ze er bij. Succes was derhalve
reeds lang van te voren verze
kerd. Te meer daar het ge
noemde viertal de „stiel" der
mate goed verstaat dat de
eindbeslissing eerst op de laat
ste avond, en dan nog in het
laatste uur, geforceerd gaat
worden. En dat is tenslotte iets
wat het publiek wil. Het riekt
weliswaar naar bedotten, maar
de echte wielerfans nemen dat
maar op de koop toe. En
waarom ook niet?
Aflossen: een van de meest belangrijke onderdelen van het zesdaagse
gebeuren.
Westlandse Leo Duyndam houdt het netjes: keurig op de wang...
HET NIEUWE STADSBLAD PAG. 19 WOENSDAG 23 JANUARI 1974
Mensen, mensen en nog eens mensen. In het weekeinde zag het zwart van de
wielerfans.
Willem van Hanegem, Gerard Meyer, Eddy Merckx en Peter Post in gezellige
kout.
Onder het wakend oog van Ahoy'-direkteur Harrie Hofmeester nuttigen
Wim van Hanegem en Peter Post een pilsje.
„Eerst dacht ik, wel aardig zo'n zesdaagse, maar het kan mijn slaap toch niet
verdrijven..."
Een beetje clownerie op de fiets is nooit weg
Leo Duyndam tegen René Pijnen: „Het loopt lekker
Geen gezicht, zo'n oud baasje
met zo'n leuk grietje
„alles gaat naar wens"
