'Harpe Davids
op de
concerttoer
Stadsblad
ALS KLANKBORD VOOR KOOR-
EN ORKESTREPETITIES
jnieke woententegchI
ALLES OP
HAREN EN
SNAREN
GEZET VOOR
HET
KOMEND
CONCERT
Dirigent
•si IS»
hans keizer
NET EEN
LACHSPIEGEL
JE MAG ER
BESTEVEN
IN KIJKEN
HOOR
STILTE VOOR
DE STORM
BETER TE HARD
GEBLAZEN DAN
WIJ HOUDEN
VAN ELKAAR
DE HAND
VERBRAND
m\ Sist
mmWü -
<r
m 4
HET NIEUWE STADSBLAD
PAG. 26
VRIJDAG 1 MAART 1974
Het Nieuwe
Volgende week donderdag is het zover.
Dan geeft de Christelijke Muziekver
eniging „Harpe Davids" in het Passage
Theater het jaarlijkse concert. Van
daar dat er maandagavond driftig
gerepeteerd wordt in de kleuterschool
achter C A. Waar ik op het lage
bankje plaats neem en kijk en luister.
Het kijken naar de dirigent de heer
A. L. Gllatzbach is een belevenis apart.
Een en al beweeglijkheid met bijna van
vuur schietende ogen ais het mis gaat.
Een driftige aftik en er wordt opnieuw
ingezet.
De ouverture „Ellinore" van P.
Stalmeier is dan ook geen kleinigheid.
De muzikanten worden niet moe het
keurig over te spelen. De klarinetten
zetten goed in. „Ram-pam-pam pianis
simo" schalt de stem van de dirigent,
zich en passant het zweet van het
voorhoofd wissend. Even later gaat zijn
colbertjasje uit. Daar tussendoor krijg
ik een hand van de voorzitter de heer
M. A. Folst. Dan spelen de anderen
rustig verder.
Met elkaar muziek maken is wel fijn,
maar wat komt er veel voor kijken. Dat
besef je niet half als je op een concert
naar een uitvoering luistert. Wat er
dan allemaal aan voorafgegaan is.
Het gaat goed met „Ellinore". Nu is
„Choral e intrade" in het arrangement
van K. Mark aan de beurt. Ook al zo
moeilijk. De muzikanten zetten in.
Niet goed, dus overgedaan. Er wordt
gezucht.
„We moeten naar een hoogtepunt toe"
zegt de heer Glotzbach met nadruk.
De paukenist is er niet deze week,
heeft dienst. Maar op het concert zal
hij beslist aanwezig zijn. Er worden
aantekeningen op het muziekblad
gemaakt, het klinkt nu beter. Nog even
opnieuw en dan gaan we aan de koffie,
klinkt het bemoedigend. Kan ik
helemaal in komen.
SLAGWERK
Na de pauze het pittige liedje „Jan
Klaassen". Wat klinkt dat ineens
uitbundig na al die ernstige maar wel
goede muziek. De hoofden en voeten
deinen mee. „B-e en geen bes...." of
iets in die geest. Een volgend nummer
„Lastima" van Malando/Vlak. Ook al
zo uitbundig.
Eerst het voorspel met het slagwerk,
een forse dreun die klinkt als een klok.
Sneller tromgeroffel er doorheen. De
ouverture „New Baroque Suite" van T.
Huggens. Er wordt gestemd. Nogeens
opnieuw begonnen.
Het gezicht van de dirigent spreekt
boekdelen. De mannen én een paar
vrouwen luisteren geduldig naar de
aanwijzingen. Dat die muziekinstru
menten allemaal zo peperduur zijn. Ik
heb het gehoord in de pauze.
„Harpe Davids" dat in 1971 het
gouden bestaan vierde; eigenlijk moet
de middelmoot versterkt worden.
Jongeren zijn er wel, maar ook zoveel
ouderen, die de vereniging niet in de
steek willen laten zolang er onvoldoen
de opvolgers zijn.
Men doet heel veel met oud papier;
met verschillende akties om de vereni
ging draaiende te houden. Men is ook
dankbaar dat men elke week van dit
schoollokaal gebruik mag maken.
Secretaris van deze vereniging is de
heer M. de Bakker, penningmeester
W. H. de Bakker. Vergeten te vragen
of het soms broers zijn. Maar muziek
kunnen ze allemaal maken. De hoboist
met zijn nieuwe instrument speelt dat
het een lieve lust is. Voordat zo'n
instrument bij elkaar gespaard is
Tussen de muzikanten in loopt nu de
dirigent te paraderen. Beluistert op
deze manier hun prestaties en geeft
een dreunende slag op het bekken. Ik
schrik me een hoedje en vang
gelijktijdig een knipoog op
Tot slot „El Abanico" van A.
Javnloyes. U kunt het volgende week
allemaal horen op de uitvoering van 7
maart in het Passage Theater. Waar
om zou ik er dan nog meer over
schrijven Is voor u de verrassing er
misschien af.
Wat zijn we eigenlijk rijk in Schiedam
met onze muziek- en koorgezelschap
pen. Elke week kunnen we wel weer
een andere bij de kop nemen. En de
secretarissen schieten nu wel uit hun
slof. Al heb ik nog lang niet alle
repetitieuren in m'n bezit, maar dat
komt nog wel. Vandaag niet zo'n groot
verhaal. Vanwege het komende con
cert laten we de foto's verder voor zich
zelf spreken. Het werkte misschien
even storend al dat foto-geknipper
tijdens de repetities, al stelde de
dirigent zijn mensen wel gerust....
;»rv rs?
vW 1
ïh>
c,
C
