MEVROUW C. KOCX NA HARTAANVAL Als ik m 'n koren maar weer mag dirigeren WoonWarenHuis HH DeKlerk 'nattractie apart in het hart van Rotterdam n n.HH DE KLERK Batik-expositie uit Ceylon op 3e Pasar Dalam in Sporthal Margriet 'waarom moest mij dat nu net overkomen "Bedankt voor die bloemen en ik kom er wel weer bovenop" Bazar in Bekkerschool mm MEVROUW KOCX (80): Het gebeurde vorige week don derdag. Tijdens de repetitie van het dameskoor Overschie, één van de vele koren van de UW, is de dirigente, mevrouw C. Kocx-Willus (80) plotseling in gestort. Op advies van dokter Treurniet werd zij naar huis gebracht door één van de leden van het koor. Naar Kwaden- damme in Zeeland, waar zij sinds kort woont. HULDIGING „PIEPJONG" HH DE KLERK I/I HET NIEUWE STADSBLAD PAG. 24 WOENSDAG 27 MAART 1974 t Haar huis daar werd verbouwd en de aannemer was er toevallig net aanwezig. Hij vond het niet verant woord haar alleen thuis te laten en op advies van de arts is zij vervoerd naar het Bergzicht-ziekenhuis in het Zeeuwse Goes. Daar werd zij opgenomen en twee dagen heeft men haar bewaakt met behulp van een monitor. Het gaat nu weer wat beter, maar zij maakt zich nog steeds erg zenuwachtig. Die nervositeit werd ook de oorzaak van de lichte hartaanval, die de actieve tachtigjarige dirigente vorige week trof. Randstad Edities bracht haar na mens u allen een bezoek. Mevrouw Kocx, die op 72-jarige leeftijd haar dirigentendiploma behaalde aan het Rotterdams Conservatorium, was duidelijk ontroerd. Zij zei: „Weet u wel, dat ik de oudste dirigente ben van Nederland. Misschien zelfs wel van Europa. Dat is men nu aan het uitzoeken. Al bijna negen jaar dirigeert zij de UVV-koren, o.w. het Rotterdams Gemengd Koor, het Dameskoor Overschie en het Senectutekoor in Schiedam en zij doet dat met veel enthousiasme. Haar grote inzet voor de koren en de prestaties van de zangers en zangeressen vinden veel bewondering bij de Rotterdammers en de Schiedammers, die graag het oor lenen aan de uitvoeringen van de koren. Nog onlangs, op maandag 4 maart, luisterde een stampvolle zaal in het Rotterdamse Luxor Theater naar haar koren. Mevrouw Kocx vierde toen haar tachtigste verjaardag. De UW had speciaal ter hare ere een ochtend georganiseerd waaraan on der andere ook het politiekoor Hermandad meewerkte. Ook ont ving zij die ochtend de speld met oorkonde van de Koninklijke Bond van Zang- en Oratoriumverenigin gen, waarmee zij erg blij was. De heer Van Otterloo, bekend schilder van bomen en planten, bood haar die ochtend een tekening van een wilg aan. Allemaal gebaren, waaruit blijkt, dat mevrouw Kocx een geliefd dirigente is en een graag geziene vrouw in kringen van de UW. Zij vertelde: „Als kind heb ik les gehad om sopraanzangeres te wor den, van mevrouw Noorderboer. Het is er nooit van gekomen, van een zangcarrière. Ik trouwde en kreeg kinderen en het zingen vergde teveel tijd. Mijn kinderen en mijn man kon ik niet genoeg tijd geven. Ik heb toen het zingen eraan gegeven en al mijn tijd gegeven aan mijn man en mijn gezin. Nu zevenentwintig jaar geleden kwam ik plotseling alleen te staan. Ik was toen te oud om solo-zangeres te worden. Ik vond toen dat ik maar wat anders moest gaan doen en ben les gaan nemen om dirigente te worden. Ik was uiteindelijk zeventig toen ik eraan begon en twee jaar later behaalde ik de diploma's. Het is mijn leven, mijn liefhebberij". Mevrouw Kocx ging toen de UVV- koren, ze is al 27 jaar lid van de UW, dirigeren. Tot grote tevreden heid van de koorleden, die haar op handen dragen. „Ik voel me piepjong", zegt ze lachend. En terwijl ze dat zegt besef je niet, dat deze kwieke en krasse vrouw al tachtig jaar is. Daarom zegt ze ook: Waarom moet mij dat nu nog overkomen. M'n hart heeft me gewaarschuwd, maar ik maak me ook erg zenuwachtig". Dan vertelt ze, na enig aandringen, wat haar zo zenuwachtig maakte en waarom zij ook die donderdag morgen, een lichte hartaanval kreeg. Ze zegt: „Ik woon al jaren in een erg mooi huis aan de Binnenweg. Ik verhuurde er kamers Later ben ik verhuisd naar Zeeland en heb ik ook die laatste kamer in dat huis aan de Binnenweg verhuurd. Ik ben dom geweest, dat geef ik openlijk toe. Dat mocht niet. Ik mocht dat hele huis niet verhuren en zelf ergens anders gaan wonen. De eigenaresse heeft me dat duidelijk gemaakt". Haar schoonzoon behartigt haar zaken en met die man zou ik de zaak nu uitpraten. „Ik heb me daar erg zenuwachtig over gemaakt. Heus, ik had nooit de bedoeling om winst te maken. Ik heb aan dat huis zo'n tien- tot twaalfduizend gulden verspijkerd. Ik ben geen woekeraar ster. Maar nou wil men mij uit dat huis hebben. Ik zou het met hem uitpraten en hij zou langskomen, maar ik heb hem nog steeds niet gezien. Ik maak me er erg bezorgd over". Na het vertellen van dit verhaal is mevrouw Kocx tot tranens toe geroerd. Ze zegt: „Waarom moet mij dit nu nog overkomen. In de laatste jaren van m'n leven". Ze maakt zich te nerveus over het gebeuren met haar huis en ze geeft ook openlijk toe, dat ze verkeerd geweest is door die laatste kamer van haar huis te verhuren. Ze zegt: „Ik wil graag weer terug naar Rotterdam, want ik heb daar m'n leven. M'n koren, de mensen, die me nodig hebben. Ik moet dan wel iemand de huur opzeggen en dat doet me ook pijn, maar als dat dan de oplossing is". En ondertussen maakt ze zich erg zenuwachtig over het gebeuren. Zo zenuwachtig, dat ze vorige week bij de repetitie van het Dameskoor Overschie instortte. De schoonzoon van de eigenaresse van het huis heeft eigenlijk ook het beste voor met die sympathieke mevrouw Kocx. Hij zegt: „Ik weet, dat ze erg emotioneel is en ik hoorde dat ze in het ziekenhuis ligt. Om daar niet al te erg op te winden heb ik de zaak maar even laten rusten". Een be grijpelijk standpunt. Ongetwijfeld zal hij zodra mevrouw Kocx weer wat opgeknapt is de zaak regelen. Mevrouw Kocx heeft nu maar één wens: „Als ik maar weer koordiri- gente mag zijn". AA T ZANDSTRA Is dat geen fijn vrije-dag-idee... met het oog op nleuws-voor-thuis een dag gezellig uit. In hartje Rotterdam kan het. Daar treft u het WoonWarenHuis van De Klerk. Iets héél unieks Alles, maar dan ook alles wat van uw huis in de heerlijkste betekenis een WOONhuis maakt, is er te vinden Onder één dak. Van meubelen tot woningtextiel, van verlichting tot posters en pulletjes. j Down-Town De Klerk oase voor alternatieve -wvoondingenl meubeltrends het eerst bij De Klerk roltrappen en koffiebar voor moeiteloos en gezellig winkelen bij De Klerk f-jj Tapijtland een wereld ■y van tapijten bij De Klerk Stadhuis van een bruisende stad wereldhaven nummer 1 Lijnbaan - thuishaven van De Klerk Men schrijft ons: „Een goede gewoonte, waar ook dit jaar niet van afgeweken wordt. Een programma dat „elk wat wils" biedt. U kunt meedoen aan menige spelen, er worden films gedraaid, het rad van avontuur draait u naar een veelvoud van prijzen, op de verkoop worden u de meest wonderbare voorwerpen tegen uiterst concur rerende prijzen aangeboden. Laten we vooral onze musical niet vergeten: „Het koffertje van de heer Van Dalen! Zesde klassers van de school hebben er maanden op gerepeteerd en aan gewerkt. Waard om te zien en nog maatschappij-kri tisch ook. Het thema: de milieu verontreiniging moet in ons Rijn mond-gebied wel aanspreken! Dan is er nog een grabbelton en een restaurant, waar u na alle inspan ningen even uit kunt blazen, om daarna weer met een inspannend spelletje Bingo mee te doen... Het aardige is dat u op aangename manier helpt een stuk nood in de wereld te bestrijden. De opbrengst is immers bestemd voor de bouw van een stuwdam in Tjurup op Sumatra. Zien wij u zondag 31 maart ook bij de bazar in de Bekkersschool aan de Ed. van Beinumlaan? Van 1 2.00 tot 17.00 uur bent u van harte welkom. Ouders, kinderen en leerkrachten hebben hard aan dit evenement gewerkt, u stelt ze toch niet teleur? J. Estermans, Mgr. Bekkersschool, Ed. van Beinumlaan 64, Schiedam-Oroenoord. Rotterdam een bruisende stad Een rondvaart met de Spido Ontspannen dieren kijken in Bliidorp Het machtige uitzicht vanaf de Euromast En natuurlijk de Lijnbaan Een winkelcentrum met allure Oat kan wedijveren met de mooiste winkelcentra van Europa En op die Lijnbaan neemt het WoonWarenHuis van De Klerk een geheel eigen plaats in U winkelt er voor uw genoegen Zonder problemen over uw auto Want die staat in een van die dichtbije garages. (Gratis parkeren voor onze klanten U bezoekt een wereldstad met een eigen sfeer U bezoekt H H de Klerk het WoonWarenHuis met een eigen sfeer TOT ZIENS! In het hart van Rotterdam Rotterdam: WoonWarenHuis, Binnenwegplein/Lijnbaan^ ROTTERDAM/DEN HAAG/UTRECHT/HILVERSUM/VLISSINGEN/DE LIER Hoewel de twéé voorgaande Pasars welke met Pasen in de Sporthal Margriet te Schiedam werden ge organiseerd zeer suksesvol waren, hebben de organisatoren dit jaar toch een uitbreiding aan het evene ment gegeven. Behalve de vele eet- en andere stands uit Indonesië kan men van 12 t/m 15 april a.s. (Goede Vrijdag t/m 2e Paasdag) ook stands uit andere landen bekijken. Men kan in de Sporthal Margriet nu terecht voor artikelen uit Indonesië, Suriname, India, Marokko, Erankrijk, Turkije, Peru en Ceylon. De Stichting A.B.A.L. welke zich bezighoudt met het bevorderen van de rechtstreekse import uit de ontwikkelingslanden zal in enige stands origineel handwerk te koop aanbieden gemaakt door mensen in Turkije (handwerk-kledenPeru (textiel, sieraden en aardewerk met originele handwerkmotieven van de Inca's en andere Indianenstammen) en Ceylon (batik en thee). Voor de eerste maal zal een ruimte beschikbaar gesteld worden aan een expositie van batik uit Ceylon. Uit deze expositie kan men tevens batikartikelen kopen. Ook het artiestenprogramma is dit jaar cosmopolitisch opgezet. Zo zal men behalve naar Sandra Andrès. Anneke Grönloh, Trio Los Alegres en de Chico's ook kunnen kijken naar dansen uit Indonesië, Rusland en de Balkaneilanden, modeshows en elke middag naar kinderprogram ma's. Bovendien kan het publiek 's avonds af en toe dansen op de muziek van een combo, twee big bands van 18 man en een dixieland-orkest.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1974 | | pagina 24