Eerste Communie
informatief
eniitv
Dank voor de
attentie
Wist u dat
Doopgebed
Bijeenkomst
parochie
medewerkers
Feestin de familie
VOLKSZANG
EN
KOORZANG
Mfliltllllfi
Gezin en Heilige Mis
DE PREEK
Denkt U aan de JAARVERGA
DERING van het Parochiebe
stuur op maandag 10 juni a.s.
HET NIEUWE STADSBLAD PAG. 6 —VRIJDAG 3 MF.l 1974
binnenstadsblad
3 MEI 1974
Maandelijkse uitgave voor de
Roomskatholieke binnenstads
parochie: Sint Liduina -
O.L.Vr. Rozenkrans,
Schiedam.
Redaktie-adres:
Rotterdamsedijk 234b, Schiedam
Tel. 26.30.95
Op de zondagen 5 en 19 mei doen een aantal
kinderen uit de parochie hun eerste communie.
Ook rond dit gebeuren spelen zich de
verschijnselen af van vernieuwing en verande
ring. Het lijkt me goed daarover eens iets te
schrijven.
De voorbereiding en het onderricht verschillen
heel wat met de vroegere methoden. Ging het
voorheen meer om wat de eucharistie nu
eigenlijk was, nu gaan de vragen meer uit naar
de beleving. De vraag naar wat het is, is verlegd
naar de vraag: wat beleven we en wat doen we
ermee.
In onze jeugd heeft men het accent zeer
nadrukkelijk gelegd op een natuurlijke aanwe
zigheid van Christus in het eucharistiese brood.
De theologiese uitleg daarbij had veel weg van
een geheimzinnig natuurkundig proces. De
werkelijkheid van de aanwezige Christus lag op
natuurlijk vlak. Dat heeft zeker geleid tot de
heilige eerbied, die wij hebben gekend. Dat die
nu verminderd is, valt niet te ontkennen. We
zijn er nog niet voldoende mee vertrouwd om
een meer geestelijk te verstanen aanwezigheid
even hoog te waarderen.
Waar gaat het uiteindelijk om en waar is het
altijd om gegaan?
Doel is altijd geweest een innerlijk en innig
contact zoeken met onze Heer, zijn leven, zijn
dood en zijn opstanding. Een echt menselijk
contact vraagt om een levend samenzijn.
Daarbij spreken twee of meer mensen zich
tegenover elkaar uit in gedachten en gevoelens.
Er wordt een bepaalde sfeer geschapen en die
bepaalt de intensiteit van ons tot elkaar komen,
onze aanwezigheid voor elkaar. Wanneer
gedachten en gevoelens elkaar kunnen vinden
dan ontstaat de levendige situatie, waarin we
ons aan elkaar gebonden geven.
Iemand, die hardnekkig zwijgend tegenover
ons zit, is wel natuurlijk aanwezig, maar je
kunt niet spreken van een menselijke aanwezig
heid. Zolang het zwijgen niet wordt verbroken,
is er geen weg om tot elkaar te komen. Er is
geen beleven; er is geen belevenis.
Dit is zo ongeveer het patroon, van waaruit
men het eucharisties gebeuren op het ogenblik
met onze kinderen benadert.
Wij, ouderen, gingen vroeger naar 'de lering'.
Ons werd op de eerste plaats geleerd wat het
was, waarmee we in aanraking werden
gebracht. Momenteel acht men de vraag, wat
Ja, natuurlijk zijn er allerlei feestelijkheden in
familieverband: verjaardagen, ook die van de
trouwdag, slagen voor examen, zóveel jaar bij
een bedrijf of eigen zaak.
Dan kan het wel eens gebeuren dat het huis te
weinig plaats biedt of de buren overlast krijgen.
Je wilt wél een feestje, maar géén burenruzie..
Wat dan?
Misschien is de WILGENBURG dan nog een
toevluchtsoord. Daar is ruimte genoeg en het
ligt rustig afgezonderd. Opa en Oma kunnen
ook gerust komen, er zijn geen trappen.
Het adres om te bespreken is: familie Verver,
Marconistraat 97, Tel. 26.05.95.
4-5 mei kapel zondag 10.30: Valerius; kerk
zaterdag 19 uur: volkszang; zondag 8.30 uur:
volkszang; 9.45 uur: kinderen.
11-12 mei kapel zondag 10.30 uur: The Creed
Singers; kerk zaterdag 19 uur: The Creed
Singers; zondag 8.30 uur: volkszahg; 9.45 uur:
latijnse hoogmis m.m.v. herenkoor en tieners;
11.15 uur: gastkoor uit Delft.
18-19 mei: kapel zondag 10.30 uur: kinderen;
kerk zaterdag 19 uur: Valerius; zondag 9.45
uur: kinderen; 11.15 uur: latijnse hoogmis.
22-23 mei: kapel geen zang
(hemelvaart) kerk woensdag 19 uur: volks
zang; donderdag 9.45 uur: latijnse hoogmis;
11.15 uur: volkszang.
25-26 mei kapel zondag 10.30 uur: volkszang;
kerk zaterdag 19 uur: Z.I.B.; zondag 9.45 uur:
latijnse hoogmis; 11.15 uur: jongerenkoor
'Happy Generation' gastkoor.
gebeurt er innerlijk in ons en wat moet daaruit
gebeuren, belangrijker.
We zoeken naar een samenzijn en een
samenleven met elkaar. Voor ons is daarbij een
bewuste herinnering aan Christus noodzakelijk
We handelen graag ter gedachtenis aan Hem.
De herinnering aan Hem, als bron van
motivatie en inspiratie, krijgt zijn levendigheid
door de geijkte tekenen van brood en wijn.
Daarin heeft Hij zijn leven en doen voorgoed
vastgelegd. Daarin zal Hij voor altijd worden
herkend. In het breken van het brood - in
allerlei vormen verstaan - is zijn aanwezigheid
vastgelegd.
Onze kinderen voor deze zeer traditionele en
wezenlijke tekenen gevoelig te maken is thans
naar mijn mening de weg, waarlangs men hen
wil opvoeden in geloof en geloofsbeleving. Dat
daarbij ouders en gezin meer betrokken
moeten worden zal duidelijk zijn voor wie
inziet, dat de belevings- en ervaringswereld
voor het kind grotendeels thuis ligt. De school,
waaraan nog te veel wordt overgelaten, is daar
maar een betrekkelijk onderdeel van.
J. A. L. Laurent
pastoor
Het gebeurt vaak, dat bij feestelijkheden in de
families ook een kaartje wordt gestuurd naar
de pastorie om de Heren pastoor en kapelaans
te laten delen in de vreugde. Alsmede uw
heilwensen voor kerstmis en de jaarwisseling.
Uw aankondiging van geboorte, huwelijk en
huwelijksverjaardag Stellen wij bijzonder op
prijs en wij proberen dit te waarderen met een
persoonlijke felicitatie; soms schriftelijk, maar
we moeten eerlijk bekennen dat we ook wel
eens ontbreken: niet uit kwade opzet, maar uit
onmacht of per vergissing. Hiervoor dan ons
excuus.
Aan allen die ons berichten sturen:
OPRECHTE DANK.
Uw priesters.
Er zijn tijden geweest dat hele gezinnen op
zondag naar de kerk trokken: vader en moeder
en de kinderen. Met groot plezier en zelfs met
gerechtvaardigde trots. Zelfs nlet-katholieken,
die deze stoet iedere zondag weer voorbij zagen
trekken, moesten daarin iets moois erkennen.
Het zal een wens zijn van menige vader en
moeder, dat dit nog zou kunnen. Het gebeurt
ook nog wel gelukkig. Maar heel wat ouders
moeten tot hun spijt ervaren dat dit niet, of nog
maar sporadisch in hun gezin voorkomt; nou
ja... bij hoge feestdagen.
Er zijn vele oorzaken. O.a. de gevarieerdheid
van aanbiedingen vanuit de parochies en soms
ook vanuit of in andere instellingen of kapellen.
En deze variaties sluiten zoveel mogelijk aan bij
de ontwikkeling van maatschappij en cultuur,
van muzikale uitingen en aktualiteiten. Hoe
meer keuze-mogelijkheid, zoveel te meer
splitsingsmogelijkheid: ongewild gaat het gezin
in dezeuiteen.
Maar omdat het de ene blijde boodschap is en
één en dezelfde tafel met brood en wijn, hopen
we dat de echte eenheid van hart en doen
behouden blijft en versterkt wordt.
Wederom is er met Pasen een aktie geweest
voor de Zonnebloemen. De medewerksters
brachten de zieken thuis een kleine attentie
met palmtakje en een paaskaars. Ook deze
aktie mogen we weer voor geslaagd houden.
pater de Groot O.P. 2 avonden gesproken
heeft over: 'de taak van de leek in de Kerk' voor
vele vrijwillige werk(st)ers in de parochie?
op 10 juni a.s. de jaarvergadering van de
parochie is en iedereen daar zijn op- en
aanmerkingen en zijn verlangens kenbaar kan
maken?
het Parochiebestuur zeer om het hand zit,
daar er geen notulist meer is?
op 5 mei a.s. 27 kinderen van de Aloysius- en
de St. Jansschool hun eerste Communie doen
en dat op 19 mei de kinderen van de St. Joseph
en St. Catharinaschool volgen?
we nog steeds niemand gevonden hebben,
die de tuin van de pastorie een beetje wil
bijhouden?
de 'spit' de rug van kapelaan Kempen nog
steeds niet verlaten heeft?
per 1 september in het gehele Nederlandse
Episcopaat de bestuursvorm van Parochiebe
stuur, zoals hier, een permanente goedkeuring
krijgt (eertijds werd deze goedkeuring steeds
voor 2 jaar gegeven)
4-5 mei kapel: pastoor J. Laurent; kerk:
kapelaan F. Kempen.
11-12 me: kapel: kapelaan F. Kempen; kerk:
pastoor J. Laurent.
18-19 mei: kapel kapelaan F. Kempen; kerk:
gastpredikant.
22-23 mei (hemelvaart): kapel pastoor J.
Laurent; kerk: kapelaan F. Kempen.
25-26 mei: kapel: kapelaan F. Kempen; kerk:
pastoor J. Laurent.
- ingezonden door de Heer Schaeffer.
Lieve Rutger,
Misschien zul je later, als je groot bent, je eens
afvragen waarom we jou op deze dag lieten
dopen.
Als je met die vraag naar ons toekomst, zullen
we je dit antwoorden.
We waren, toen je geboren werd heel erg
gelukkig omdat je ons kind bent, het broertje
van Jochem en onze zoon. Je werd in ons gezin
opgenomen en we wilden je alles geven wat we
bezaten.
Alles kunnen een vader en moeder missen voor
hun kinderen, en in alles wat ze hebben, willen
ze hun kinderen laten delen en dus ook in het
geloof! Als je als ouders veel steun hebt gehad
van je geloof en er gelukkig in bent, wil je je
kind. dat zo helemaal bij je hoort en die je alle
goeds wenst dit geloof toch niet laten missen!
Wij vertrouwen jou ook aan de zorgen van onze
Vader toe, en we hopen en weten zeker, dat jij
dan de genade zult krijgen die je in je verdere
leven nodig hebt, om zó goed gewapend
tegenover alle lelijke dingen in de wereld te
kunnen staan.
Wij zijn ervan overtuigd, dat het doopsel niet
een 'zondig' kind in een 'kind van God'
omtovert. De erfzonde is naar onze mening de
omstandigheid waarin een kind ontvangen en
geboren is. Een babietje is niet zondig, de
wereld waarin het terecht komt is slecht. Er
gebeuren erg akelige en verkeerde dingen op
aarde.
Door jou te laten dopen en zo ons hele
gezinnetje lid te maken van de kerk van God,
hopen we zoveel genade te krijgen dat we
daartegen gewapend zijn en misschien zelfs iets
moois er tegenover te kunnen stellen. Als je dan
groot bent, kun je zelf zeggen of je lid wilt
blijven van de kerk, waarin je vandaag werd
opgenomen. Maar wij als jouw ouders, vonden
dit vandaag een goede start van je verdere
leven.
We hopen dat je er gelukkig mee wordt.
Op 18 en 25 april j.l. zijn op voorstel van de
Commissie Pastorale Zorg ca. 65 parochie-me
dewerkers bij elkaar geweest om zich te
bezinnen op het thema: van wie is nu eigenlijk
de kerk?
Als inleider van deze avonden was uitgenodigd
drs. J. Groot, lid van het pastorale team van de
parochie Nolenslaan Schiedam.
Centraal in zijn inleiding stonden de volgende 3
vragen:
a wat is de kerk?
b. wie zijn de kerk?
c. waar zal het in de toekomst met de kerk naar
toe gaan?
Hij begon met het opnoemen van een aantal
verschijnselen die zich aan ons voordoen zoals
het teruglopen van het aantal kerkgangers, het
afnemen van het aantal pastores, het aan het
licht treden van verschillen in geloofsinzicht
etc. Deze verschijnselen, die sommige mensen
verontrusten en pijn doen, hebben ook een
positieve kant: ze maken ons bewust dat de
kerk van ons allemaal is.
Dit proces van bewustwording komt duidelijk
tot uitdrukking in de overgang van de oude
volkskerk met haar gesloten karakter en sterke
organisatie-structuren naar een vrijwilligers-
kerk, waaraan men zich uit vrije wil verbindt en
die daardoor meer dan voorheen een echte
gemeenschap kan worden.
Wat is nu eigenlijk kerk c.q. waar gaat het
gelovigen om als zij samen kerk zijn? Gelovigen
proberen in hun manier van leven voor elkaar
en voor anderen het menselijk gezicht van God
zichtbaar te maken. Gelovige mensen proberen
elkaar en anderen op de been te houden; zij
proberen te laten zien dat iedereen er mag zijn
met zijn grote en kleine vragen en problemen.
In de kerkgemeenschap gaat het om de
levenshouding, het christelijk omgaan met de
grote vragen van het leven. Pastoraal moet
daarom ook iets worden van ons allemaal,
waarbij men pastoraal moet verstaan als een
levenskunst, een gelovige manier van omgaan
met mensen in lief en leed.
Vanuit het besef dat pastoraal iets is van ons
allemaal zullen leken allicht sommige taken
van de pastores over kunnen nemen zoals het
bezoeken van zieken en bejaarden, het
begroeten van nieuwkomers, het brengen van
een condoleantie-bezoek etc.
In dit geheel zal de taak van de pastores
bestaan uit het coachen en stimuleren van de
medewerkers. Verder blijven zij een belangrijke
taak houden als voorgangers in de liturgie en
als verkondigers van de Blijde Boodschap.
Na deze inleiding werd er een klein half uur in
kleine groepjes gediscussieerd, waarna er nog
een bespreking volgde in de grote groep.
Hierbij kwamen o.a. enige theologische
vraagstukken zoals het belang van de Tien
Geboden en de geloofsbelijdenis aan de orde.
Eén van de aanwezigen vroeg zich af: wat voor
leefregels moeten we nog aanhouden? Verder
gaven sommigen blijk van hun verontrusting
over het teruglopen van het aantal kerkgangers
en het feit dat er een diversiteit aan meningen is
ontstaan.
Over de taak van de leek in de kerk werd helaas
in de bespreking in de grote groep maar weinig
gesproken.
Na het officiële gedeelte werd er nog een uurtje
in een luchtiger worm met elkaar doorgepraat.
G. Th. J. Lansbergen, lid commissie
pastorale zorg.
MEIMAAND MARIAMAAND.
