In de kerstnacht van 1801 werd door Piazzi de planetoïde ontdekt.... Wat werd metzo'n kleine planeet bedoeld mmM St _jï?> ne. HET NIEUWE STADSBLAD - PAGINA 53 - WOENSDAG 18DECEMBER 1974 UgiWliiHS smass Gulseppe Piazzi, een r.k. geestelijke, kon ln de nacht van 26 op 27 december 1801 niet slapen. Rusteloos liep h|j in z|jn tot een soort observatorium omgebouwde studeervertrek heen en weer. Wat hem bezielde en waaraan h|j toen dacht, zal wel een onopgelost raadsel bl|jven. Af en toe liep h|J naar z|jn sterrenkjjker om even een blik te slaan in de onpeilbare en kristalheldere hemelruimte, die op dat moment wemelde van lichtende, tintelende hemelse objekten. Dat waren z|jn Intermezzo's ln die nacht. Kerstnacht 1801 zal niet als een vergeten intermezzo tussen de ontelbare nachten onder de Italiaanse hemel voorb|J gaan. In die nacht ontdekte Piazzi de eerste en grootste kleine planeet, die h|J naar de Romeinse godin van de oogst Ceres doopte. Wat werd met zo^ kleine planeet bedoeld? Niets meer of minder dan een enorm rotsblok, een soort mini-planeet of planetoide (ook wel eens asteroide, mini-sterachtige genoemd), die naar naderhand is gebleken met een zwerm andere „soortgenoten" een eigen baan tussen Mars en Jupiter om de zon beschrijft. Hoe dit zij, Ceres bleek bij nader onderzoek een diameter te bezitten van „slechts" 687 km. Na deze ontdekking volgden vele andere. Zo ontdekte Olbers in 1802 de planetoide Pallas met een doorsnede van 450 km.; Hardy in 1804 Juno (doorsnede 240 km.); nog eens Olbers in 1807 Vesta (390 km. doorsnede) etc. etc. Nu kent men wel meer dan 6000 planetoiden en jaarlijks worden aan dit aantal nog vele tientallen toegevoegd. Het is ondoenlijk van elk dezer kosmische „zwerfblokken" de baanelementen te berekenen. Men is dan ook niet verder gekomen dan tot de zeer moeizame berekeningen voor iets meer dan 1500 planetoiden. Uit de zo verkregen gegevens is het duidelijk geworden dat verreweg de meesten hun banen hebben tussen de planeten Mars en Jupiter. Slechts een „handvol" wijkt hiervan af en kan zelfs benauwend dichtbij onze aarde komen. Dit is o.a. het geval met de reeds geregistreerde en bekende planetoiden Apollo, Amor, Adonis en Hermes. Begin van dit jaar schijnt een onbekende planetoide (een klein fragment van één der genoemde?) van zeer klein formaat bijna te pletter te zijn gevallen ergens in het noorden van Canada. Het objekt scheerde op 50 km. hoogte bij een invalshoek van 15 graden rakelings langs de Ver. Staten en Canada om dwars door de stratosfeer trekkend en „gierend" weer in de onmetelijke wereldruimte te verdwijnen. Voor goed? Zoiets verhoogt wel de angst voor een botsing van de aarde met één van de genoemde planetoiden. Wij hoeven heus geen al te grote fantasie te moeten bezitten om ons voor te stellen welk een rampzalige gevolgen daaruit voort kunnen vloeien. En zeker wanneer een dichtbevolkte streek door zulk een kosmisch projektiel worden getroffen. Hoekige vormen Hoe veel bedraagt de totale massa van de planetoiden? Dat weten wij niet omdat wij het juiste aantal niet weten; misschien cirkelen tussen Mars en Jupiter en om de zon wel belangrijk meer planetoiden dan het al ontdekte aantal. Wel kunnen wij de gezamenlijke massa van de bekende exemplaren vrij redelijk schatten. Dan komen wij op een duizendste van de massa der aarde, zijnde de onderste limiet. In aansluiting hierop zij opgemerkt dat de planetoiden niet mooi gaaf en bolvormig zijn, maar onregelmatig gevormd 1 Aan Eros is dit duidelijk waar te nemen. Wat wil dit nu zeggen? Dat ze stuk voor stuk wel fragmenten voor moeten stellen van een voormalige planeet (kleiner dan Mars), die eens tussen Mars en Jupiter om de zon heeft gewenteld. Dit klopt mooi met de regel van Titus-Bode, die iets zegt over de afstanden tussen de planeten onderling en die tussen de planeten en de zon. Op grond hiervan mag men wel afleiden dat de afstand tussen Mars en Jupiter veel te groot is voor het zonnestelsel. En wat ligt dan nu voor de hand om te konkluderen, vooral indien wij de onregelmatige hoekige vormen van de planetoiden hierbij betrekken? Dat eens tussen Mars en Jupiter een planeet heeft bestaan! Welnu, deze zou volgens velen op een gegeven ogenblik uit elkaar zijn gespat in duizenden stukjes door de getijdewerking van Jupiter, onze grootste planeet. Ziehier de voorgeschiedenis van de planetoiden, over welker bestaan voor het eerst door Piazzi werd gerept, toen hij in de kerstnacht van het jaar 1801 de eerste vertegenwoordiger ervan ontdekte. Sommige heel kleine stukken van de planetoidenring zouden volgens de astronomen zich heel ver van hun „bakermat" hebben gewaagd en zo als meteorieten op het aardoppervlak zijn terechtgekomen. Ontstaan nit deeltjes Aan de scheikundige samenstelling van deze kosmische stenen kan men zien dat de materie waaruit ze zijn opgebouwd onder zeer hoge druk gestold moet zijn, gelijk wij deze ook in het inwendige van een planeet aantreffen. Dit doet ons denken aan Von Weiszacker, die kans heeft gezien heel aannemelijk te maken, dat de stofdeeltjes, die aanvankelijk verspreid lagen over een gebied zo groot als het oppervlak van ons huidige planetenstelsel, in de loop van ongeveer honderd miljoen jaar suksessievelijk zijn samengeperst en gepakt tot een aantal planeten, waarvan die tussen Mars en Jupiter er één was. Tijdens hun groei stonden de planeten in wording voortdurend bloot aan het bombardement van bedoelde deeltjes, die zo „hardhandig" in de planetenlichamcn werden ingelijfd. Dit ging gepaard met toeneming van de temperatuur, juist door die gestage aanvoervan kinetische (arbeidvermogen van beweging) energie. Toen echter de toevoer ophield omdat de deeltjes opraakten, koelden de oerhete oppervlakken van de planeten-in-wording snel af, doordat ze straling uitzonden zonder dat dit energieverlies werd aangevuld. Zo verkregen de planeten vaste korsten die in de loop derntijden steeds dikker werden dankzij de afkoeling. Ondertussen werkten er op de hemellichamen allerlei natuurkundige krachten in waarvan de voornaamste de zwaartekracht was en nog is. Deze Is het die verantwoordelijk ls voor de getijdeverwerkingen. Denk maar eens aan eb en vloed, het gevolg van de zwaartekrachtwerkingen van aarde, maan en zon. En het waren diezelfde get|jdewerklngen, doch dan ln het groot (omdat Jupiter wel 300 keer zo groot is als de aarde) die de kleine planeet tussen Mars en Jupiter geheel uit elkaar rukten en haar degradeerden tot gewone banale rotsblokken. JEAN HUGO Onze kerstpuzzel Horizontaal: 1. stad uit de bijbel 7. heilig feest 14. boom 15. oude vochtmaat 17.oude vochtmaat 17.draagtuig 18.zangnoot 19.bewegingloos 20. speelkaart 22.liefdesgod 23. in elkaar 25. langzaam 27. Ned. rivier 29. glanshout 30. heldendicht 33. vis 34. scheik. term 35. in orde (afk.) 36. vogel 37. reeds 40. koraalbank 44. zangnoot 45. logement 47. inhoudsmaat 49. bron 50. stuk hout 52. lidwoord 53. ogenblik 55. plaaggeest 56. rust 57.watering 59. wederhelft 60. tentoonstellingsgebouw 61pl. in Gelderland 62. oorsprong 63.zangnoot 64. uitroep 65. stevig - vast 67. pers. voornaamw. 69. lengtemaat 71opsporingsmiddel 73. tanden en kiezen 76. ten bedrage van 78. durf 80. zangnoot 32. met elkaar 81. manlijk dier 38.. geheel gevuld 83. water in Brabant 39. ogenblik 84. dubbelklank 41. voorzetsel 87. soort verf 42. deel v.h. hoofd 88. ten bedrage van 43. hoofddeksel 89. eensgezind 45. schapenhoeder 91. godsdienst 46. vulkaanstof 92. lengtemaat 47. verdriet 93. water in Friesland 48. heilig aandenken 94. en anderen 49. koopmansgoed 95. kledingstuk 51. reis 96. geogr. aand. 52. nobel 98. visgerei 54. grondsoort 101reeds 55. scheik. term 103. voorzetsel 58. emeritus 105. gek (Eng.) 60. vogel 108. slinks 61.lastdier 109. kloosteroverste 64. buiten dienst 66. groet 68. getij 70. lettertYpe 72. wintervoertuig Verticaal: 74. voorzetsel 1. plaats op Ameland 75. snaren bespelen 2. mondeling 77. zuidvrucht 3. maand 78. pl. in Noord-Holland 34. Romeins Imperium 79. aspekt 5. deel van het been 80. werkbij 6. motorraces 82. afgelegen 8. getij 83. groet 9. korting 85. uitroep 10. naaml. vennootsch. (Fr. alk.) 86. wenk 11langzame 89. nobel 12. gelijkvormig 90. plakmiddel 13. Engelse titel 97. uitroep 16. zangnoot 99. voegwoord 20. inhoudsmaat 100. werkbij 21voetenbankje 102. daar 24. vordering 103. Frans pers. voornw. 26. schok 104. Frans pers. voornw. 27. nevel 105. familielid 28. reeds 106. dagtekening 31familielid 107. zangnoot

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1974 | | pagina 53