Delfts nooit opgehelderd mysterie Naundorff of Lodewijk XVII Oplichter of Koningszoon 130 jaar dood f r r, )*33<9 3 1 IC l R EP OSE- V CHARLES EOÜIS l>J C Dl-: 4tORM AND IE ROI DE FRANCE &.L7E „N AVAftRE VÉ A V E'R-S A I iïés. D IÉ C ED E kt,'D K>.l'-'f i Ei.G'XCj-U T 'IS A5 WiSw?- Ifihctjaareenduizendnchtljonderd vijf en veertig c Ac* c y i yy s c r is/ ef -Y' C( f Ct fj, //rri j J- c rt n 'r r< s, rfc frt y'yjt-yt C/ft?>Cr!'f,rc a <V1 O- tf Ar S> fe c r /X t A'c/ t ?e>, a.ChtfT- r ts, s, r. htt oh X'j c( c rfcc/j/c /f/r. 1 tjrccrCt ec t? c sic AV r> /f c. lY,t> /Cr, jj s.y<r v 1 Cc. dc A f z j /v v Cr ~y j o 7 c c y y f/f/J flr O Pr r/' 'yfxy. y /a x W/li J t, C t> JA' )t t JCA ,/St~J /Ar////A' cCt a H y 7 f< A\'J7/s//f AJrt 'ft ('///.-; "|l '//Vxr e r//< jy/fJt Af//), J/,, r ft/i, z/*.y/ f/,,. .f'/Ai rj /'A t■/,'J,Ct f.t tJ/jfr t, A 'fiVij-l. - t"t J, fet /nytyy "6 %Ti' 'i* ntT NIEUWE STADSBLAD - PAGINA 26 - VRIJDAG 7 MAART 1975 Rust er een Franse koning in het Kal verbos? Hef graf is versierd met de Franse lelie. Naundorff/de Bourbon. Delft nooit opgehelderd mysterie. Ligt er in Delft een Franse koning begraven? Of herbergt de voor malige begraafplaats bij de Gist fabriek alleen maar de stoffelijke resten van een man, die zoals zovelen in z'jn tijd achter de troon van Frankrijk aanzat? Een vraag, die misschien wel nooit opgelost zal worden. Een vraag ook, die bijna niemand meer iets zal interesseren, want het doet er ook verder helemaal niets toe. Niettemin bevindt zich bij het Kalverbos nog immer het graf van Karl Wilhelm Naundorff, zoals hij zijn tijd bekend stond in Delft. Maar op het graf staat wat anders te lezen: „Ice repose LOUIS XVII, Charles Louis Due de Normandië, Roi de France de Navarre. Vié a Versailles Ie 27 mars 1785. Decedé a Delft, le 10 Aout 1845. Met andere woorden: hier rust de koning.van Frankrijk. Geen kleinig heid, maar is het waar? Geen mens die het weet. Geen mens ook, die het na kan vertellen. Ook het proces, dat in de vijftiger jaren in Parijs om hem werd gehouden bracht geen oplos sing. Maar verhalen zijn er genoeg. De oud-gemeente archivaris van Delft, D. P. Oosterbaan, heeft zich zijn leven lang beijverd om achter de waarheid te komen. Doch zonder resultaat. In 1951 schreef hij een boekje. „Het Naundorff mysterie", waarin hij trachtte tot de kern van het vraagstuk te komen. En die kern is ook weer een vraag. „Wist koning Willem II meer"? Feit is in ieder geval wel, dat de afstammelingen van de in Delft begravene niet als Naundorff, maar als de Bourbon door het leven gaan. Onlangs nog was de laatste telg uit het geslacht op de televisie. Het feit of hij van de Franse koningen afstamde interesseerde hem maar bar weinig. Zijn vader, de voormalige burge meester van een plaats in Brabant, Louis de Bourbon, was een achter kleinzoon van Naundorff. Deze is ook de man geweest, die zojuist genoemde proces voerde. De huidige gemeente-archivaris, C. D. Goudappel, is minder geïnteres seerd in de waarheid rond Naundorff dan zijn voorganger Oosterbaan. Hij meent: „Het zal eeuwig een mysterie blijven". Ook is hij van mening: „Ik vind het maar vaag. Er zijn mensen geweest, die menen, dat Naundorff inderdaad de afstammeling was van Lodewijk XVI en Marie Antoinette. Zij baseren die mening op het feit, dat er in een geheim koninklijk besluit de naam Bourbon officieel gebruikt werd. Maar nu vraag ik me maar af of koning Willem II die naam bewust gebruikt heeft omdat hij meer van de zaak afwist of dat de vorst gewoon de naam heeft gebruikt, die ze hem genoemd hebben". Oosterbaan echter probeerde er achter te komen. Goudappel: „Ik herinner me, dat ik een brief voor hem heb getikt, waarin ie om een persoonlijk onderhoud met prinses Wilhelmina vroeg. Het gesprek is er nooit gekomen". Er zou nog een kleine kans zijn om er achter te komen. Een heel erg kleine kans zelfs en dat is via het Koninklijk Huis Archief. Om daar toegang toe te krijgen is een persoonlijke toe stemming van koningin Juliana nodig. De koningin persoonlijk waakt over de gegevens rond haar voorouders en het is nog maar de vraag of je uit het archief van de Oranjes iets wijzer wordt omtrent de vraag of koning Willem II meer wist over de afkomst van Naundorff. Immers, alles wat de koning vertelt is staat uiteraard niet op schrift en in een delicate zaak als deze kunnen eventuele schriftelijke bewijzen, dat Naundorff inderdaad de tijdens de Franse Revolutie ontkomen zoon van de koning is, best verbrand zijn. En ook waren er in de tijd, dat Naundorff leefde, het begin van de negentiende eeuw, in Frankrijk meerdere mannen, die beweerden de troonpretendent te zijn. Zoals ook nu nog in Engeland een bejaarde dame beweerd de afstammelinge te zijn van de RussischeTTsaar. Maar wel waren er de artsen, die Naundorff in de laatste ogenblikken van zijn leven hebben horen praten over zijn ongelukkige vader, Lode wijk XVI. Kan iemand op zijn sterfbed niet liegen? Wordt iemand, die overlijdt niet gehaald door zijn ouders, zoals de spiritisten menen? Ook dit weer zijn mysteries, die onopgehelderd zullenblijven. Noge even een aantal feiten: 25 Januari 1845: Aankomst van een vreemdeling met een pas ten name van Charles Louis de Bourbon. 18 Maart-11 april: Rapporten van de gezanten te Parijs, Londen en Berlijn (Naundorff woonde ook nog in Engeland en Duitsland voor hij naar Holland kwam). De vreemdeling blijkt te zijn Karl Willem Naundorff, oplichter, intri gant, valsmunter, bedrieger, leuge naar, geslepen individu, gelukszoe ker, religieuze fantast en avonturier. 25 Mei: Aankomst van de zoon van de sujet in Rotterdam. Naam: Charles Edouard de Bourbon. Refe rentie: Hertog van Normandië. 12 Augustus: Overlijdensakte van Naundorff, waarin: Karl Wilhelm Naundorff wordt aangegeven als zoon van Lodewijk XVI en Marie Antoinette. De zoon Charles Edou ard Bourbon wordt genoemd. Ten slotte: Deze overlijdensakte, gete kend door ambtenaar D. van Koets veld, is de Delftse autoriteiten van die tijde kennelijk niet onopgemerkt voorbij gegaan, want op 15 augustus 1845 volgt er in dit rijtje feiten een brief van B en W van Delft aan de minister van Buitenlandse zaken, waarin het belangrijkste gedeelte van de overlijdensakte wordt geciteerd. Op het graf staat echter officieel de naam Louis XVII. Was Naundorff een geslepen oplichter, die het toch maar presteerde om door de Neder landse autoriteiten onderhouden te worden en allerlei uitvindingen te doen (want dat gebeurde. Naundorff vond ondermeer een vuurwapen uit dat geen terugslag kende)? In dat geval komt Oosterbaan in zijn boekje tot de volgende conclusies: De Nederlandse regering heeft toe gelaten, dat de zoon van Naundorff onder valse naam in Nederland heeft geleefd zonder behoorlijke legiti matiepapieren. De Nederlandse re gering heeft een contract gesloten met oplichter Naundorff onder de naam Charles Louis. Geen enkele aanwijzing is te vinden, dat de Franse voornamen op rechts basis berusten. De Delftse autoriteiten hebben hoogstwaarschijnlijk na ruggespraak met de koning in de overlijdens akte tot drie maal toe een valse naam i i k"y y den a'Vj Vt? n C J c der maand t c cj c- voor ons R~tl C f C V> i A t f' J de9 7: ft middags ten Cf/Jjft ff ambtensir van den burgerlijken stand der Stad Delft, verschenen ,y/ff}A (c J t f/tl O xTl /Cr /J S'ft A j /V f'r frt/)y/o I t l'ffi-A /v Lr ij t f f'r, ac" fCa.' rj //c Vt.j/ relkc ons hebben verklaard, dat op dei» ,j'l C ff c r //ff'/ h 1 f n J ffcX( J j f' 7. J /t e (SfCf<fJ (,4, a J-rtc Am ^VT/vc,- i yl> 1 A >t f C rCl .0 A Ct__. t ffc ji r> /Af J)n V t c r welke ons hebben verklaard, dat op den .j/ë C 7/fc, r 7/f f~/ tr f n J fAc'Xt J j/ir. j /j y Si-) (S/C A r*) 0 Cl frr c /t - c i>c f fm Cy AT'/ A- /rre t '\Ac )/r O f, f, fU_ rt e A C/l f< C cv r Cl V fCr 1 x JTt S> 7 C C tj Cy cf)i U t 1, j, 7 f r>y, j h ijfCi x rtvs l'C ft*//, e /i/f'c. tft.C ly,, i y L* f f y"yt f( /C/j ror Jj/rr A J't y jar/'t •V 1. I 'aR A, So* c-fit) /C. 1 a rt> c r>t >i r't A y,, Cffi n >1 rAC (f t f I 7 A Ift f.JJirc, rmm tu 6 Are /U y e eJCrr a Ci Af n 'l£^c actc na voorlezing ncvepa ff)l)I C? l //fffj 1 t l' t //ftx -.?! 7). ons ondcrteckciuL A SAAcT't/' c De overlijdensakte, zoals die in het gemeente-archief wordt bewaard. .V* - V f *-«4 Het grafschrift noemt de naam van Louis XVII. toegelaten. De Delftse autoriteiten hebben een ronduit belachelijke brief aan de minister van buitenlandse zaken geschreven over de akte en het grafopschrift. De Nederlandse regering heeft Delft, een stad met grote historische waarde, in het bezit gelaten van een graf met een opschrift, dat iedereen, die maar enige historische kennis heeft moet ergeren. In het Kalverbos rust niet Louis XVII, koning van Frankrijk, maar Naundorff, oplich ter, valsemunter, enzovoorts. Oosterbaan beseft, dat, wil men de toenmalige regering en het stadsbe stuur van 1845 en herhaaldelijk daarna, niet van waanzinnige hande lingen betichten, er slechts één uitweg overblijft. Men wordt dan gedwongen te erkennen, dat er of archiefmateriaal bestaat, dat tot nu toe ontoegankelijk is, of koning Willem 11 wist meer van de zaak. Het overlijden van Naundorff/Louis XVII is op zichzelf ook al weer zo'n mysterie. Hij woonde in een hotel aan het Oude Delft 48 (Nu is er de spaarbank). Na het drinken van een biertje in het hotel werd hij onwel. Er waren in het hotel enkele Fransen. Is hij vergiftigd? Deden de onbekende Fransen arsenicum in zijn bier? Tijdens een latere poging de waar heid rond Naundorff te weten te komen is het graf nog wel eens opengemaakt en zijn er inderdaad arsenicumsporen gevonden. Was de man een bedrieger, dan blijft hij een krachtige persoonlijkheid, die het klaarspeelde iedereen omtrent zijn indentiteit toch op zijn minst aan het twijfelen te brengen en schonk hij Delft een graf met een eigen mysterie. Bedroog hij zichzelf, gevangen in de obsessie van zijn waandenkbeelden, dan is hij een fascinerend geval van autosuggestie voor psychologen. Was hij een koningszoon, een koning, dan is het met geen pen te beschrijven doe deze man geleden moet hebben, z Bedrieger, bedrogene of konings zoon. Niemand zal hierop het antwoord kunnen geven. Het blijft een mysterie. Onopgelost, geheim zinnig. Een ding is zeker. Giscard d' Estaing zal er geen nacht van wakker liggen. Wie eigenlijk wel? AAT ZANDSTRA

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Nieuwe Stadsblad | 1975 | | pagina 26