Bejaarden met
vakantie
Broodboetiek bij Kreuger
JUBILEUM
huwelijk
Christina
uit bij
Vlaggen
■St
HET NIEUWE STADSBLAD PAGINA 21 - WOENSDAG 18 JUNI 1975
Het bestuur van de Algemene Bond
van bejaarden afdeling Schiedam
deelt mee, dat de leden van zaterdag
14 juni tot zaterdag 21 juni met
vakantie zijn gegaan naar
Valkenburg. Pensionsprijs ƒ.232,50.
Gezien de grote belangstelling
hiervoor is er nog een tweede week
vastgesteld en wel van 9 tot 16
augustus. Het inschrijfgeld k ƒ.50,
per persoon moet vóór 27 juni betaald
zijn. U kunt ook van 16 tot 23
augustus met vakantie naar
Valkenburg. De prijs hiervoor
bedraagt ook ƒ.232,50 en het
maximum deelnemers voor deze week
bedraagt eveneens 54 personen.
Alle verdere inlichtingen worden u
gaarne op de soos verstrekt door de
heer J. A. Kostense, de tweede
penningmeester.
In verband met het huwelijk van
Prinses Christina met de heer
Guillermo op zaterdag 28 juni a.s.,
zullen op die dag, in navolging van de
regeling van de minister van
Binnenlandse Zaken voor de
rijksgebouwen, ook van alle
gemeentelijke gebouwen in Schiedam
de Nederlandse vlag met oranje
wimpel worden uitgestoken.
Bewoners van de Schiedamse
nieuwbouwwijk Woudhoek-Zuid
hebben afgelopen zaterdagmorgen
gedemonstreerd voor betere
voorzieningen in hun woonwijk.
Volgens de wijkbewoners zit de wijk
nogal onhandig in elkaar. Bezoekers
lopen uren te zoeken voordat zij op
hun bestemming zijn gearriveerd.
Straten en pleinen dragen geen
naambordje of hangen op verkeerde
plaatsen. Ook willen de
wijkbewoners een RET-bushalte in
hun wijk.
Naast deze wensen willen de
wijkbewoners dat de vuilcontainers
wat worden aangekleed, dat er
verlichting komt langs de verlengde
Churchill weg en dat het zgn. Zwarte
Pad dat de verbinding vormt tussen
Kethei en Woudhoek niet alleen voor
wandelaars toegankelijk Is maar ook
voor fietsers.
Voor betere voorzieningen in de nieuwbouwwijk Woudhoek-Zuid liepen
zaterdagmorgen velen warm. Er werd vanaf r,zeepkisten" duchtig van leer
getrokken terwijl de majorettes en drumband van Ambrosius voor een wat
luchtiger noot zorgden. Maar zij waren er wèl om de betogers Ietterljjk en
figuurlijk bij elkaar te trommelen.
Banketbakkerij Alex Kreuger zet de tijd enige jaren terug. Want in 1939
verkocht Alex Kreuger ook brood als nevenartikel. Om later helemaal
over te schakelen op de banketbakkerij. Dit jaar bestaat de zaak zelfs al
50 jaar.
Sinds maandag 16 juni is hier ook weer brood verkrijgbaar. Brood van de
kampioen warme bakker van Nederland betrokken en verkrijgbaar in 45
soorten.
Er is daar in de zaak aan de Broersvest 46 een speciale hoek voor
gecreëerd, waar de jonge banketbakker, een zoon van Alex Kreuger negen
weken aan gewerkt heeft. Het is dan ook een aardige hoek geworden met
een bijzondere verlichting, die sterk de aandacht trekt.
Om wat ervaring hierin op te doen, heeft mevrouw Kreuger vorige week
tweemaal bij bevriende relaties in de zaak gestaan. Zodat zij nu precies
weet, hoe het brood gesneden moet worden.
Er komen een paar meisjes in de zaak bij om haar te assisteren. De oude
weegschaal en snijmachine van 1939 bewijzen nu weer hun diensten.
U weet nu dus het adres voor luxe brood van de warme bakker en u kan
meteen uw gebak e.d. hierbij betrekken.
„Kees, ga je klauwen wassen, de direktie wil je effe spreken" zei baas
Gilijamse een kwartiertje vóór hij met een ruk aan de fabrieksbel een
einde zou maken aan de werkdag.
Er viel een zak stenen van Kees zijn hart, „De heren hadden er dus toch
aan gedacht"!
Natuurlijk hadden de heren aan Kees gedacht en aan het feit dat hij er
vijfentwintig jaar trouwe dienst bij Gebr. Vincent op had zitten. Toen hjj
het privé-kantoor binnenstapte, stonden mijn vader en mijn oom Lamberg
op van hun stoel, mijn oom zette zelfs zijn hoed erbij af. (Het was zjjn
gewoonte om op kantoor altijd een hoed te dragen, hjj was daarin niet de
enige en het was waarschijnlijk omdat hij nogal dikwijls per dag de koude
fabriek in moest).
Nou, mijn vader sprak de jubilaris toe met alle clichés, die daarbij horen
van „Trouw en goed vakman en wij hadden dan ook gemeend je als
blijvend bljjk van onze waardering..." en mijn oom haalde het zilveren
horloge met inscriptie voor den dag. Natuurljjk had Kees al lang een
horloge, maar geen zilveren en ook niet met een inscriptie, trouwens het
hóórde zo: „Zilveren jubilaris, zilveren horloge" Kees bromde nerveus wat
woorden, die ongetwijfeld een bedankje inhielden en vertrok.
Zo ging dat vroeger en denkt u vooral niet „Wat een flauwe kul", want dat
zilveren horloge „met inscriptie" vertegenwoordigde dan toch maar de
waardering, het schouderklopje, een mooie mijlpaal in de verhouding
tussen Kees en zijn direktie. Die móchten mekaar. Er waren misschien
wel eens kleine confllctjes geweest in het verleden (vijfentwintig jaar Is een
hele tijd) en er zouden zeer waarschijnlijk in de toekomst wei wéér eens
misverstandjes rijzen, maar dat zilveren horloge lag daar als een hechte
band tussen wat later zou heten de werknemer en de werkgever.
Kóm daar nog eens om!
SEBASTIAAN
SPEELPLAATS
Bewoners van de Bosboomlaan, B.K.-
Laan en Julianalaan hebben afgelopen
zaterdag flink feest gevierd
waarvan bijgaande fotoreportage
t.g.v. de ingebruikneming van een
speelplaats voor kinderen en een
zitplaats voor volwassenen. Deze
zitplaats is met hulp van velen
gecreëerd achter het
Sportfondsenbad.
's-Mlddags waren de kinderen aan de
beurt en 's-avonds konden de
volwassenen met een barbecue
dansant de plaats in gebruik nemen.
Daarvan is door veel buurtbewoners
gebruik gemaakt.
