VOORAL GOEDE MAA TJES BLIJVEN MET DE BOER
Jager Valk
neemt drijf
jachten op
de korrel
Nieuwe jagerclub wil
begrip kweken bij dieren
en natuurvrienden
mensen die van dieren houden als
natuurvrienden daarvan kunt
overtuigen. Maar dan moet je
natuurlijk niet aan boord komen met
drijfjachten. Het is heel goed
verklaarbaar waarom die gehouden
worden, de pachters van uitgestrekte
jachtgronden huren zulke grote
gebieden af dat ze onmogelijk te voet
te bejagen zijn. Daarom worden af en
toe van die grootscheepse
jachtpartijen georganiseerd met een
legertje drijvers en tientallen geweren
die maar blijven knallen. Ik heb daar
heel andere ideeën over, er moet
sportief gejaagd kunnen worden. Dat
heb ik ook aan het bestuur van de
Koninklijke Nederlandse Jagers
Vereniging voorgelegd. Ik was lid van
die club, maar daar voelen ze niets
voor mijn inzichten. Niet zo vreemd,
de leiding wordt uitgemaakt door
mensen die formidabele jachtterreinen
in pacht hebben. Ik heb de indruk dat
men daar niet zo op de kleine man die
ook wel eens aan schot wil komen, zit
te wachten. Omdat ik ontevreden ben
met de hele gang van zaken gaan we
een eigen vereniging oprichten. Die
gaan we Natuur- en Jachtvrienden
noemen, of zoiets. Uit de naam moet
blijken dat een jager een natuurvriend
is. En dat moet ook uit zijn daden af te
lezen zijn".
NIET AAN BOD
Boze jager Valk heeft meerdere
grieven. Hij zegt: „De staat is zich met
de jagerij gaan bemoeien.
Tegenwoordig moet je een jachtbrevet
dat niet om met een grote buit naar
huis te komen. Een konijntje is
genoeg.
halen. Geen probleem, ais je een
gezond stel hersens hebt en voor de
jacht voelt, haal je dat wel. De kon.
Ned. Jagers Vereniging heeft een
terrein beschikbaar waar je om
praktijk op te doen op kleiduiven kunt
mikken. Goedkoop is de opleiding
niet, maar als de jacht je hobby is heb
je het er voor over. Heeft men eenmaal
dat papiertje dan beginnen de
problemen. Want met alleen een
brevet mag je nog geen lading hagel
loslaten. Je moet een jachtakte kunnen
tonen en die wordt verstrekt als men
een stuk grond heeft waarop men kan
jagen. Eerder kun je ook geen
jachtgeweer aanschaffen. Tenminste
hier in Nederland niet, in Duitsland en
België zijn ze niet zo moeilijk. Het is
vrijwel onbegonnen werk een
jachtgebied te nachten. Alles lijkt
uitgegeven. De staat verpacht het liefst
aan grote jagers. En particulieren die
grond hebben die bejaagd moet
worden krijgen zoveel aanbod, dat de
prijzeh omhoog vliegen. Ikzelf had een
goed stuk jachtgebied, maar helaas
raakte ik dat kwijt. Ik heb al jarenlang
naar een ander terrein gezocht maar
heb nog niets. Gelukkig kan ik af en
toe eens met iemand mee op jacht,
anders stond mijn geweer ook maar te
roesten. Mensen die enthousiast aan
die opleiding beginnen en slagen voor
dat brevet krijgen van de
Jagersvereniging niet te horen dat ze
vrijwel zeker niet aan de beurt komen.
Van die kant uit doet men ook niets
voor de leden om ze aan een
jachtgebied te helpen. Men adviseert
ze te adventeren. Dat is zo'n hopeloze
toestand, waarover talloze jagers in
Nederland kunnen meepraten, dat ik
besloot dat er wat gebeuren moest.
Een paar jaar geleden heb ik een
bemiddelingsbureau opgericht. Ik
probeer jagers aan jachtgronden te
helpen. Af en toe lukt dat wel eens,
maar het blijft een onbeschrijflijke
moeilijke zaak. En voor degenen die
wel hun studie afmaken maar nooit
kunnen gaan jagen is het een bittere
pil".
Jager Valk (Lange Wijden, Elburg): ...De jacht staat te veel in een kwade reuk.
Dat hoeft helemaal niet. Maar dan moet er wel wat veranderen.
„We moeten natuurlijk wel reëel blijven, als er niet meer gejaagd zou worden
zou dat voor het platteland een ramp worden. Maar van die drijfjachten moeten
we af. Te voet jagen en per dag terreinen verpachten, dat is de oplossing die mijn
nieuwe jagersclub in oprichting voorstaat.
De jacht staat in Nederland bij het
grote publiek niet in een best blaadje.
En een 69-jarige jager, die al sinds zijn
tiende een wapen vasthoudt weet
waarom. Zegt E. Valk, in Elburg aan
de oude Zuiderzee op de barricaden
geklommen sportschutter:
„Het zijn de. drijfjachten. Met man en
macht trekt men dan het veld in en
legt op één dag ontelbare dieren neer.
Ik ken een hooggeplaatst persoon die
eens meer dan honderd stuks op het
tableau liet brengen. Is dat werkelijk
sport? Dat is toch een complete
slagerij. Dan is het toch geen wonder
dat dierenbeschermers moordenaars
staan te roepen als de jachthoorn
klinkt. Nee, ik wil het heel anders. Er
zijn trouwens nog veel meer dingen
mis in de Nederlandse jagerij. Laten
we maar eens schoon schip maken".
GEWOON TE VOET
verwoest wordt omdat er te intensief
gejaagd zal worden, maar dat is niet te
geloven. Elke bezitter van
jachtgronden zal er veel aan gelegen
zijn ze in conditie te houden, de
wildstand niet te laten uitroeien.
Bovendien zijn er dan geen
drijfjachten meer nodig behalve in
speciale gevallen. Daarover moet je
ook niet al te moeilijk doen. Het is er
mee als met jagen wanneer het
jachtseizoen gesloten is. Wanneer een
boer klaagt dat zijn grond bedreigd
wordt door schadelijk wild mag er ook
gejaagd worden al is het dan buiten
het jachtseizoen. In bepaalde situaties
kan een drijfjacht nodig zijn. Maar
normaal zal met het jagen te voet
volstaan kunnen worden. Iedereen is
dan tevreden, de jager die ook eens er
met hond en spuit op uit kan trekken,
de grondeigenaars wiens
jachtterreinen zorgvuldig worden
bejaagd, de dieren en natuurvrienden
die weten dat dit soort jacht alleen
maar bedoeld is om het natuurlijke
evenwicht te handhaven en niet in de
laatste plaats... het wild zelf dat een
sportieve en eerlijke kans moet
hebben.
Zo jaag ik zelf ook, ik loop echt niet de
hele dag te paffen. Wanneer ik op een
dag één konijntje neerleg of een eend
omlaag haal op het terrein dat de boer
schoon wil houden is mijn jacht al
goed.
En zoals ik zijn er zoveel jagers die het
niet om de knikkers maar om het spel
HET GULDEN SCHOT gaat. Schiet ik niet dan ben ik nog niet
sikkeneurig. Wat is er mooier dan
Jager Valk meent nu het gulden schot heerlijk in de vrije natuur rond te
gelost te hebben dat met een klap twee dwalen, buiten te zijn, zeker, jagen is
problemen helpt op te lossen. Hij zwaar werk, als je uren door
vertelt: „We moeten af van dat alleen omgeploegd land sjokt voel je dat wel.
maar pachten per oppervlakte. Wat ik Maar dat is het wat de weidelijke jager
wil dat er bepaalde gebieden zijn die W<L Onze nieuwe vereniging wil de
door de eigenaar per dag verpacht sportiviteit voorop stellen en de
worden. Dan wordt het een betaalbare werkelijke natuurbescherming. Wil
zaak. Nu is het schreeuwend duur. ook gaan praten met mensen die wat
tegen de jacht hebben. Als we straks
Een tijdje geleden heb ik ingeschreven als club draaien wil ik degenen die
voor een stuk jachtterrein voor een bezwaren maken uitnodigen eens mee
prijs van ƒ.12.000,in het jaar. Ik te gaan, in de praktijk te zien wat
was niet eens de hoogste, iemand die jagen betekent. Ook de contacten met
14 mille bood ging er mee strijken. Is boeren moeten verbeterd, daar gaan
er sprake van verpachten van we wat aan doen. Er komt een
jachtgebied per dag dan ligt dat maandblad waarin jagers,
anders. Dan betaalt de jager aan de natuurvrienden en dierenliefhebbers
eigenaar van de grond ƒ.75,gaan schrijven. We gaan heel wat
bijvoorbeeld en dan is hij er. Degenen ondernemen, maar wat we als eerste
die het niet met mij eens zijn zeggen gaan doen? Die drijfjachten op de
dat op die manier een jachtterrein korrel nemen".
„Als ik buiten ben, in de vrije natuur, ben ik als jager al dik tevreden. Ik hoef
niet de hele dag te knallen. Als ik met niets thuis kom is het ook goed".
„Sentimenteel? Ik? Nou nee", zegt
jager Valk. „Ik weet dat de jacht
nodig is. En de boeren weten het ook.
Vandaar dat ik van groot belang vind
dat de verhouding tussen de jager en
de boer uitstekend is. Er wordt o.m.
gejaagd om de boer te beschermen
tegen schadelijk wild. Dat kunnen
bepaalde roofvogels zijn of konijnen,
of vossen die een plaag gaan vormen,
noem maar op. Mensen die
weekhartig doen over elk dier dat
neergeschoten wordt verliezen de
realiteit uit het oog. Eén paar konijnen
heeft aan het eind van het jaar vrijftig
jongen. Wat wil men? Nee, ik ben er
van overtuigd dat je als jager een
nuttige taak verricht en dat je zowel
Samen met zijn vrouw: „Ik jaag al
vanaf mijn 10e. Ik ben van
boerenafkomst. Als ik er op uittrek is
